29/4/10

Με(τυρί)... απασχόληση!

..



Όταν τολμήσεις να πεις στην Ιόλη «ότι αυτό δεν μπορείς να το κάνεις»
θα φέρει τον κόσμο ανάποδα για να το καταφέρει και να σου αποδείξει ότι μπορεί..
Μεταξύ μας το έχω βρει το κουμπί της και στο σπίτι μου πια δεν χρειάζομαι ηλεκτρολόγο και υδραυλικό παρά μόνο σε μεγάλη ανάγκη..

Εκτός αυτών είναι και βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στην παρανομία..
Οδηγεί χωρίς δίπλωμα χροοοοοόνια τώρα , περνάει με κόκκινο στα φανάρια σκαρφαλώνει σε πεζοδρόμια όταν βιάζεται (μια φορά μου τη φέρανε κομματιασμένη) ..

Τώρα τελευταία και για διαφόρους λόγους που δεν έχουν σχέση με την οικονομική μας κατάσταση (???!!! Χα!) σταμάτησε ξαφνικά η υδροδότηση του σπιτιού μας (!!!!!!) και χτυπιόμουν, με κοίταξε υποτιμητικά πήρε έναν κάβουρα , πήγε στον μετρητή και άνοιξε το νερό.. οι μαγαζάτορες την κοιτούσαν περίεργα.. αλλά αυτή σημασίαααα!
Και σαν να μην έφτανε αυτό μου φώναξε θαρρείς επίτηδες για να την ακούσουν όλοι «Κι ας πάει τώρα κανένας ρουφιάνος να με καρφώσει!!!»
Πήγα εγώ στην Αθηνάς γιατί εμένα μάλλον θα εννοούσε.. όχι για να καρφώσω αλλά για να πληρώσω..

Περί τυριού ο λόγος σήμερα και λογοφέραμε γιατί επέμενα ότι το γάλα του σουπερ Μάρκετ τυρί δεν γίνεται!!
Το έχω παλέψει, είμαι οργανωμένη, με τα θερμόμετρά μου, τα καλαθάκια μου τις πυτιές μου, αλλά δεν γίνεται ρε παιδί μου..
Το έκανε η σκύλα … ΄Εκανε τυρί!

Και τώρα που είπα σκύλα να κάνω μια παρένθεση για να πω σε ορισμένους (1) ναυτιλλόμενους ότι τον Ιβάν απ το αβαταρ μας δεν τον βγάζουμε και να το βουλώσουν και να πάνε σε άλλη παραλία γιατί δεν είμεθα γατούλαι.. και τα φτηνιάρικα δεν μας «ρίχνουν» και , άλλα είναι τα ενδιαφέροντά μας και το φωνάζουμε δεν το έχουμε κρυφό!
κλείνω την παρένθεση και συνεχίζω.

Έκανε λοιπόν τυρί ζητώντας βοήθεια απ αυτήν (ΕΔΩ Λέμε!) την ιστοσελίδα και απορώ γιατί τη βοηθούνε; Για να έρχεται και να μου κάνει μαγκιές;
Όντως εδώ που τα λέμε την παραδέχτηκα καθώς και τον δάσκαλό της επίσης
Και να το τυρί που δεν χρειάστηκε τίποτα άλλο παρά 1 κιλό γιδινό γάλα και μισή κούπα λευκό ξύδι. (Ξανακοίτα ΕΔΩ!)
Ξύδι έβαλε και στη φρουτοσαλάτα με φράουλες ,αλλά.. μπαλσάμικο γιατί τονίζει λέει τη γεύση τους ( θαρρείς και είχε και στο χωριό της μπαλσάμικο.. μην πω τίποτα!)
Και με σιρόπι ξυδιού έκανε το ντεκόρ του πιάτου..
Ζήλεψα είναι η αλήθεια ..γιατί ρε γαμώτο μου … έ ναι! είμαι ζηλιάρα!

Όταν τη ρώτησα (για να πω κάτι κι εγώ) γιατί δεν έκανε κανονικό τυρί με πυτιά με κοίταξε πάλι υποτιμητικά και μου απαντά με ύφος χιλίων τυροκόμων (το ψώνιο)
-Με ποια πυτιά; Αυτή που έχεις στο ντουλάπι 6 χρόνια;
Ειλικρινά δεν την αντέχω πια!!
Αλλά μπορώ να πω κάτι όταν βλέπω το αποτέλεσμα;

(Άντε να της χαρίσω και το τραγούδι της
όχι για κανέναν λόγο αλλά μου κάηκε μια ασφάλεια! σας φιλώ και φεύγω πρίν αρχισει το άσμα!


19/4/10

Και με τους ήχους (των) ..επανέρχεσαι.. (***)

.
Όταν τελειώσουν όλα γυρίζεις το κλειδί στην πόρτα μια και δυο και τρείς φορές..
Υπογράφεις και τον επίλογο φαρδιά πλατιά , μαζεύεις απ το τραπέζι την τράπουλα της παρτίδας που έπαιξες με τον εαυτό σου … αφήνοντάς την μισή γιατί φοβήθηκες μη χάσεις.. ή μην κερδίσεις.. κι ’αρχίζεις να τσεκάρεις το μυαλό βάζοντάς του δύσκολα μην από λάθος εκεί μέσα στα συρτάρια της μνήμης έμεινε κάτι ξεχασμένο.
Κι’ αυτό, φιλότιμα σου κάνει το χατίρι απαντώντας με Χ στην κάθε σου ερώτηση.
Τρία τσιγάρα καίνε στο τασάκι κι ανάβεις το τέταρτο όσο το μυαλό διαγράφει.
Τα συρτάρια ανοιγοκλείνουν τώρα από μόνα τους ..άδεια όλα.. μέχρι που φτάνεις στο τελευταίο.
Όταν αδειάσει κι αυτό θα πάρεις βαθιά ανάσα και θα πεις φουσκώνοντας σαν κοκόρι : Μπράβο μου! Τα κατάφερα!
Μα να που ,το τελευταίο συρτάρι αρνιέται πεισματικά να ανοίξει και ένα σήμα κινδύνου κάνει την εμφάνιση του…ΣΕ σένα…αν είναι δυνατόν!
Τα συρτάρια ανοίγουν και με κατσαβίδι..
......................................................
Το συρτάρι σου ήταν γεμάτο μουσικές ,τραγούδια ,λόγια .
….. ό,τι παραβιάζεις σε πνίγει…
Μπλόκαρες το σύστημα πολύχρωμέ μου κόκορα Τα Χ έγιναν επαναφορά..
Επαναφορά…επαναφορά.. επαναφορά…επαναφορά.. επαναφορά..
Επαναφορά στα καινούργια, στα παλιά, στα πιο παλιά..
Και δεν μπορείς να ξεφύγεις.. ή πόρτα είναι κλειδωμένη και το κλειδί το πέταξες για σιγουριά …το ξέχασες;


14/4/10

Ε! Ναί!



Όταν ένα παιδί πετροβολάει το φεγγάρι,
τη θάλασσα , τους ανθρώπους, μην το φοβάσαι..
Ψάχνει να δει … αν είμαστε ζωντανοί…

Στην Π.Ρούπα... (Οι γυν. οργανώσεις ασχολούνται με αμιγώς γυνακεία θέματα)
Ευχαριστώ όσους μου το θύμησαν

13/4/10

Γιαλλλαντζί μπρε..σε λέω.. γιουκαλίλι

..




-Ελιάαααααα!!
-Έλα μουυυυυυυυυυ!
-Δεν νομίζεις ότι είναι καιρός να κάνουμε μια κουβέντα οι δυο μας;
Και για να έχουμε καλό ρώτημα γιατί με είχες διώξει κάποτε;
-Γιατί είχαν πάρει τα μυαλά σου αέρα!
- Ναι ! αλλά δεν έφταιγα μόνο εγώ.. με εξαπάτησαν..
- Και ποιος σε εξαπάτησε ρε Εύα; Κανέν…
- ΜΗΝ το πεις !!
- Ποιο;
- Θέλω να πω… όχι ακριβώς με εξαπάτησαν αλλά να! Μου είπαν «Λόλα να ένα μήλο!»
-Και της Εύας αυτό της είπαν..
- Ναι !αλλά εμένα με ζάλισαν με το μήλο.. Και να ένα μήλο την ημέρα! και πάρτο Λόλα ..και γλέντησέ το Λόλα..και χουχουχού και χιχιχί!
- Ε! γι αυτό σε έδιωξα …γιατί κι εσύ μου ζάλισες τον έρωτα.. με το μήλο.. χα! χα!
- Οπότε εγώ τώρα να κοιτώ την δουλειά μου και να ασχολούμαι με ότι εσύ;
- Ναι και με συνταγές.. Άφεριμ!
-Σήμερα θα κάνω ντολμάδες …. Γιαλαντζί..
…………..
Μια που είπα γιαλαντζί… για θυμήσου μεγαλεία η γειτονιά μας στους Ολυμπιακούς!
……. ;
-Τότε ρε που η … έτσι του Νοέμβρη βρέθηκε μπόσικη και την πιάσανε!
Ευγενέστατη όμως.. σου λέει έχει γούστο να μην έχουμε προσέλευση ξένων..
στο πανηγύρι!
- Και τα μεγαλεία που τα είδες;
-Ε!!! τα ελικόπτερα.. κάθε ένα λεπτό..
Τα εκατά με μάτι «Χαβάη 5-0»…
Αμ το Ζέπελιν από πάνω !! να ζυγιάζει σαν αράχνη, να βλέπεις και την ανεμόσκαλα να κρέμεται ..
Μεγαλεία σου λέω… τι τα θές ..κάθε πέρσι και καλλίτερα… άσε που δεν ξέρω αν είχαν πλάκωσει και δημοσιογράφοι με τα λίνγκ τους..
βλέπεις τα είχαν κάνει απάνω τους τότε. Α και τώρα που είπα δημοσιογράφος… ποιος το περίμενε ότι οι δημοσιογράφοι του Στάρ θα ήταν οι ποιο έγκυροι και σοβαροί απ όλους.. Με τα σκάνδαλά τους , με τις ξανθιές, τις Πετρούλες τα κουτσομπολιά...Καλά …πάω για τους ντολμάδες.. μεσημέριασε..
……………
-Ελιάαααααααα!
- Λέγε!
- Αν ήσουν ένας ρουφιάνος που σεβόταν τον εαυτό του τι θα έκανες;
- Τι λες! ρε!
-Αν ήσουν ένας προποϋπάλληλος ήθελα να πώ..
- Τι θα΄ κανα.. εσύ τι θα έκανες;
- Χέ! Χέ! Θα είχα γεμίσει το διαδίκτυο με μπλόγκ δικά μου..
θα έκανα, μια τον επαναστάτη, μια τον Καρατζό, μια τον κουρασμένο, τον αναρχικό, τον θεούσο, την νοικοκυρά…. Το..

-Ιόληηηηηηηηη!
Γύρνα στα παλιά σου… γράφε ότι θές! Δεν θα σε διώξω ποτέ πια!
Ά! να χαθείς! Καλύτερα να ερωτεύεσαι παρά να σκέπτεσαι..

Η φωτό από δώ

9/4/10

Λίγη Πατρίδα στο μπαλκόνι...

….


Μια νεραντζιά που ..περιμένει κάτι να γίνει.



Ένα αλεξανδρινό που δεν έχει καταλάβει ότι πέρασαν τα Χριστούγεννα.


Μια μουσμουλιά που λέει «βαρέθηκα και φεύγω»και παραδίπλα μια συκιά..


.... που πίνει καφέ με μια τρελή ελιά....

Και όλα προσπαθούν να κρύψουν γύρω τις κεραίες , τους ηλιακούς και τους ακάλυπτους…
Κι όλα στέκουν ακίνητα.. και κάνουν όνειρα πώς αύριο θα είναι μια άλλη μέρα
Και κοιτώντας τον ουρανό μιλούν για τις γραφές.. και έναν καινούργιο Μεσσία περιμένουν.. αφού οι παλιοί τους θεοί κοιμήθηκαν..


Και μόνο μια φιτιλιά στα πόδια τους μετράει με το μπόϊ της τη "γή" κι'αναρωτιέται :
Καλά εγώ τι γυρεύω σε μπαλκόνι;Και ποιά Πατρίδα έχω;


2/4/10

Αγία Ελλάς

Και παίρνει το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτι
Και το στρατί την έβγαλε μπρός στου χαλκιά (χαρτσιά!) την πόρτα
- Ώρα καλή σου «μάστορη»
- Καλώς την Άγια Μάννα.
-Τι είν’ που πολεμάς εκεί; Τι είν’ που μαστορεύεις;
-Εχτές μου παραγγείλανε του γιου σου τα πιρόνια.
Εκείνοι μου είπαν τέσσερα εγώ τα κάνω πέντε..
Τα δυο, στα δυο τα χέρια του
Τα δυο στα δυο του πόδια
Και τ' άλλο το φαρμακερό να μπήξουν στην κοιλιά του
Να τρέξει αίμα και νερό να μαραθεί η καρδιά του




Απ το βιβλίο του Αντισσαίου Β. Πλάτανου
Μάρτης 1958
Τυπογραφείο:Βρασίδας Χαλκιόπουλος
Κεραμέως 3 Αθήνα.

(Ευτυχώς... άλλα διαβάζαμε και άλλα καταλαβαίναμε
από τότε.. )