25/5/12

Ο μαγκικος αυλός..






Όταν τα αστικά κόμματα φθαρούν και ξεπέσουν  στην συνείδηση του λαού..
τότε αρχίζει ο πιο ουσιαστικός τους ρόλος..ο πραγματικός ..
Η θα διασπαστούν ή θα αλλάξουν όνομα, ή θέσεις..με ένα σκοπό ..να διαμορφώσουν την καινούργια πραγματικότητα..

Πίσω τους ένας συρφετός με πολλά ονόματα τους ανοίγει τον δρόμο παρασύροντας και έναν άμοιρο( ? )  λαό που κοιτάει να κρατηθεί από κάπου
- βαδίζοντας στα τυφλά -  και μαυλίζοντάς τον με ότι θέλει να ακούσει ..τάζοντας του ότι  προσχεδιασμένα του λείπει ..

Αν κοιτάξουμε στο κοντινό παρελθόν και δεν σταθούμε σε ονόματα(*)  αλλά σε -  καλοπροαίρετα έστω - προγράμματα, στόχους , πλάνα  και αποτελέσματα , θα δούμε ότι
έχουμε να κάνουμε με καλά καταστρωμένο σχέδιο που προχώρησε και έφτασε με επιτυχία στον εξ αρχής προορισμό του..

Η προσήλωση μας δε σε ονόματα(*)  και προσωπικότητες -  που πάντα προβάλλονται - δεν εξυπηρετεί τίποτα άλλο παρά μόνο να μετατίθεται η  ευθύνη ενός συνόλου σε ένα πρόσωπο.. π.χ. προχθές ..ο Σημίτης έφταιγε και όχι το Πασόκ ... χθές.. ο Γαπ έφταιγε και όχι το Πασόκ... και στην σημερινή πραγματικότητα ίσως να δούμε να φταίει και ο Τσίπρας και όχι ο Σύριζα ..εις βάθος χρόνου..

Η καινούργια πραγματικότητα έστω και αν ξεκινάει με τις καλύτερες των προθέσεων  ( για  μερικούς ) είναι πάντα μια μπασταρδεμένη υπόθεση  αλλιώς δεν θα της γινόταν προπαγάνδα θετική ή αρνητική δεν έχει σημασία ..το αποτέλεσμα μετράει.. ( λέγε ότι θές για μένα φτάνει να λές σωστά το όνομά μου)
Πίσω την ακολουθούν οι λακέδες και οι γελωτοποιοί και μετά ένας ανόμοιος στρατός  οργανωμένος ή και άτακτος  μέρος της διάσπασης των κομμάτων που λέγαμε παραπάνω..

...και έτσι δεν αργεί αυτή η πραγματικότητα να πάρει τα νέα  χαρακτηριστικά της με πρώτο και καλύτερο την  ειρωνεία και την απαξίωση  της "παλιάς θρησκείας"
που  εν όψη μιας επερχόμενης  επικράτησης της ,  τυφλή , δεν μπορεί να δει ότι είναι γεμάτη από  κεφάλαια και εδάφια  απ αυτήν την θρησκεία  ξορκίζει.



19/5/12

Μη μαδάς τις μαργαρίτες...


Μην τα μετράς  τα ποσοστά σου "Αντωνάκη"..

Εδώ κάναμε πρωθυπουργό τον Γιώργο...τον Παπαδήμο.. κοντέψαμε να κάνουμε τον Αρσένη ...ψιλό ψελλίσαμε ξανά το όνομα του Παπαδήμου..σε σένα θα κωλώσουμε?)
Και αν σε θέλουν κι αν τους θέλεις τίποτα δεν βγαίνει..παρά μόνο μια πρωθυπουργία όπως τόσες...
Το αμάρτημα σου "Αντωνάκη" θα σε κυνηγάει πάντα...

Όχι οι επιστολές που υπόγραψες με το αμαρτωλό Πασόκ..
Όχι η συναίνεση ..
Μα οι υπογραφές που έβαλες παλιά...  (θυμάσαι μωρέ? ή κάνεις κι εσύ την πάπια??)
*Για την Λευκή Βίβλο..
*Για την συνθήκη Σέγκεν
*Για  την Ενωμένη Ευρώπη..

Η απουσία μιας λέξης σε στιγμάτισε "Αντώνη" μ'  στο τρίτο σου ναι...Αυτή "των Λαών"
Μεγάλο πράγμα ο Λαός "Αντώνη"...Κολλάει παντού..και πάει με όλα...
Θυμήσου κι εναν άλλον : Ο Λαός στην εξουσία.......
Θα γυρίσει το φάντασμα σου λέω ... με νέο σύνθημα..
Ο Λαός στην εξουσία μέσα στην ευρώπη των Λαών..(έστω και σαν αντιπολίτευση )
Ετσι είναι Αντωνάκη...... με το συμπάθιο κι όλας..

13/5/12

Ευχαριστώ τη μάννα μου..





...... Που μ άφησε να μεγαλώσω ελεύθερη σαν αδέσποτο δαγκώνοντας με ωστόσο όταν πήγαινα να περάσω στην απέναντι μεριά του δρόμου χωρίς να κοιτάξω δεξιά - αριστερά..

Την ευχαριστώ που δεν με ευνούχισε με υποδείξεις ειδικών και έτσι δεν έγινα ένα παιδί που χρειαζόταν τον δικό του χώρο, την ανεξαρτησία του, τον σεβασμό των άλλων στα θέλω μου και στα πρέπει τους ..  ( Ω! μα τι σικ έκφραση!) ώστε να γίνω ένα μωρό απελπιστικά διαθέσιμο..
Την ευχαριστώ που ποτέ δεν άφησε να της κόψουν τα νύχια και να της λιμάρουν τα δόντια για να μην είναι σε θέση να έχει την επίβλεψή μου κι εγώ την προστασία της.
Την ευχαριστώ που δεν καμάρωσε ποτέ για μένα τουλάχιστον φανερά και μπροστά μου, που δεν ήρθε ποτέ στο προαύλιο του σχολείου να δει αν έφαγα το αυγό μου , που δεν πήρε ποτέ το μέρος μου όταν τσακωνόμουν με φιλαράκια. και  δεν μετέτρεψε σε  ιεροτελεστία μετά συμβουλών τον ερχομό της πρώτης μου περιόδου..
Την ευχαριστώ που μ έριξε στα βαθιά χωρίς σωσίβιο και έτσι έμαθα να κολυμπώ ..
.
Την ευχαριστώ για το φιλί που μου έδινε τα βράδια όταν πια νόμιζε ότι με είχε πάρει ο ύπνος...
Εν τέλει την ευχαριστώ που με έφερε στον κόσμο αν και δεν είμαι σίγουρη άν αυτή το ήθελε ή η φύση..

6/5/12

Ορκος

Για λίγους..
Για όσουν δεν έχουν βρώμικα χέρια..
Για όσους σήμερα, ξέρουν πως η Πατρίδα πουλιέται δημοκρατικά..
Για όσους σήμερα, συνειδητά απέχουν απ το θέατρο του παραλόγου ..
Για όσους ορκιζονται στο Ονομα του Αρη...Οχι άλλη Βάρκιζα..
 

1/5/12

Μέρα Μαγιού σε μίσησα και ξαφνικά αγαπάω και μένα..

Τραβώντας για τη θάλασσα και περπατώντας κοστα κοστα προς τη μεριά του αεροδρομίου η Αλίκη έφτανε στα θαύματα..
Πάντα με ένα κρυφό φόβο γιατί λίγο πιο κάτω και στα  δεξιά  του δρόμου ένας δράκος - σε μορφή μαρμάρινου τάφου - παραφύλαγε..μια κόρη λέγαν που πέθανε φθισικιά από έρωτα...
Διλήμματα έβαζε ο δράκος για να σ αφήσει να πας παρακάτω .. και οι μεγάλοι πέρναγαν μαζεμένοι κάνοντας το σταυρό τους ή φτύνοντας στον κόρφο τους..
Γιατί πρέπει να τρομάξω και να στεναχωρεθώ πρώτα για να πάω στον κόσμο των θαυμάτων αναρωτιόταν η μικρή Αλίκη.. και πάντα όταν πέρναγε από κει έκλεινε τα μάτια και άρχιζε το τραγούδι..
" Γαρυφαλλιά μου πράσινη καλά πότε θα κοκκινίσεις,,,να κόψω δυο γαρύφαλλα καλέ.. να φροκαλώ τη θάλασσα...."
- Γιατί δεν τη θάψανε μαζί με τους άλλους πεθαμένους?? ήταν το ρεφρέν του τραγουδιού
- Όλα θες να τα μαθαίνεις ..πάντα η απάντηση....

Κάθε πρωτομαγιά ο προορισμός σχεδόν όλων ήταν η Κράτηγος.. 
Ένας χώρος εκεί γεμάτος πανύψηλα πεύκα σχεδόν όσο δυο τρεις σεκόγιες μαζί.. περιτριγυρισμένος από τείχη  που μόνο αυτά της Ιεριχούς θα ζήλευαν  και με μια είσοδο
καλύτερη από την είσοδο της Εδέμ.. που δυο τεράστιοι μέχρι τον ουρανό άγγελοι σε κοιτούσαν στα μάτια και όταν σου χαμογελούσαν πέρναγες μέσα...
Δυο λαβωμένοι άγγελοι  από κάποιους που ήθελαν να περάσουν με το ζόρι στο θαύμα..
Πολλοί έλεγαν πως τα τραγούδια που ακουγόταν  τα έλεγαν κορίτσια που έκαναν κούνιες στα κλαριά των πεύκων..
Η Αλίκη ποτέ δεν είχε είδε σκοινί σε κανένα κλαδί..οι κούνιες ξεκίναγαν απ τον ουρανό..το θυμάται πολύ καλά..

Πάντα η πρωτομαγιά πήγαινε κοντά κοντά με το Πάσχα...
Πάντα η Αλίκη τα θαύματα τα μπέρδευε με δράκους, τις γιορτές με το θάνατο.. τη ζωή με τα παραμύθια.. και πάντα έβρισκε λέξεις να εξορκίζει το κακό..
Όπως το τραγούδι που τραγούδαγε όταν την έπαιρναν στην αγκαλιά τους οι κοπελούδες για να κάνουνε κούνια...
Χριστός ανέστη εκ νεκνών!!
- εκ νεκρών..
Εκ νεκνών..σου λέω...

Τα λουλούδια της Κρατήγου...κίτρινα σπάρτα ..και αμάραντοι..που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αν είναι ξεροί... ζωντανοί. χλωροί , ή πεθαμένοι..
Στις φωτό..
Οι άγγελοι όπως τους έβλεπε η Αλίκη ( τα κάγκελα δεν υπήρχαν τότε)
Και  στεφάνι το αμάραντο... δια χειρός Ελιάς ..