tag:blogger.com,1999:blog-4870368734681219004.post7766730974642162013..comments2023-06-05T14:17:44.130+03:00Comments on Γιουκαλιλι: Για τα μάτια σας μόνο..Ελιά Μαϊστραhttp://www.blogger.com/profile/08564793484978985492noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-4870368734681219004.post-27883901495211828252011-07-30T17:35:35.660+03:002011-07-30T17:35:35.660+03:00Σατυρε!
Μια χαρά είσαι και μια χαρά τα λές.
Τα μι...Σατυρε! <br />Μια χαρά είσαι και μια χαρά τα λές.<br />Τα μικρά, όσο ειναι μικρά δίνουν μαθήματα.<br />Μετα ούτε δίνουν ούτε παίρνουν..<br /><br />χμ! χμ! δίνουν καμια φορά αλλά σε σκονάκι..<br /><br />Ε καλά! δεν κάνει και τόση ζέστη πια!! <br /><br />Ωχ! λές να είμαι εγώ άρρωστη???<br /><br />:-) <br />Καλησπέρες!!!Ελιά Μαϊστραhttps://www.blogger.com/profile/08564793484978985492noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4870368734681219004.post-10055136543051226492011-07-30T17:19:48.771+03:002011-07-30T17:19:48.771+03:00"Γιατί τα παιδιά δεν γνωρίζουν τι θα πει : Ζή..."Γιατί τα παιδιά δεν γνωρίζουν τι θα πει : Ζήσε τη στιγμή.."<br /><br />Δεν το γνωρίζουν όπως το λέμε εμείς οι μεγάλοι, όταν καμιά φορά μπουχτισμένοι θέλουμε να ξορκίσουμε την (πολλές φορές) ασήκωτη καθημερινότητα φιλοσοφώντας (μέ ή χωρίς >>)<br />αλλά τα ίδια ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΖΟΥΝ...<br />Ζουν την στιγμή και δεν το λένε...<br />Ενώ εμείς λέμε πως πρέπει να την ζούμε, όταν πια δεν την ζούμε......<br />Αααα δεν είμαι καλά...<br />Είναι κι η ζέστη..!!!<br />ΚαλησπέρεςBloG-_o_-SatIRuShttps://www.blogger.com/profile/02156616091523293894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4870368734681219004.post-28887502606002326842011-07-29T11:53:51.646+03:002011-07-29T11:53:51.646+03:00ΚΑΡΥ
"" Ξεχνούμε πώς είμασταν όταν είμα...ΚΑΡΥ<br /><br />"" Ξεχνούμε πώς είμασταν όταν είμασταν παιδιά!<br />Και ξέρεις γιατί?<br />Γιατί χάνουμε την αθωώτητά μας!""<br /><br />Οχι! ΔΕΝ χάνουμε κάτι που έχουμε. είναι σίγουρο..απλά την κρύβουμε ίσως από φόβο?<br /><br />Όπως γεννιέται κανείς έτσι πεθαίνει…ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν <br />καλώς ή κακώς… <br /><br />:))Ελιά Μαϊστραhttps://www.blogger.com/profile/08564793484978985492noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4870368734681219004.post-9165997911593753522011-07-29T11:39:39.578+03:002011-07-29T11:39:39.578+03:00Το κακό είναι πως όσο θέλουμε να παραμείνουμε παιδ...Το κακό είναι πως όσο θέλουμε να παραμείνουμε παιδιά και αναπολούμε την παιδική μας ηλικία, τόσο περισσότερο την χάνουμε και την ξεχνούμε...<br />Ξεχνούμε πώς είμασταν όταν είμασταν παιδιά!<br />Και ξέρεις γιατί?<br />Γιατί χάνουμε την αθωώτητά μας!<br />Αυτή φεύγει διαπαντός με την παιδικότητά μας...<br />Μακάριοι μόνο μένουν οι "πτωχοί τω πνεύματι" ή αλλιώς "χαζό παιδί χαρά γεμάτο!"kariatida62https://www.blogger.com/profile/05753577102027990801noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4870368734681219004.post-49541483259366633672011-07-29T11:30:27.983+03:002011-07-29T11:30:27.983+03:00Γιώργο
Με προβλημάτισες δάσκαλε…
Λές εμείς οι με...Γιώργο<br /><br />Με προβλημάτισες δάσκαλε…<br /><br />Λές εμείς οι μεγάλοι να παίζουμε έτσι ακριβώς , για να διώχνουμε τους «ανεπιθύμητους» γιατί μέσα σ’ όλα τα πλην που έχουμε , έχουμε κι αυτό που δεν μας αφήνει να κοιτάξουμε τον άλλον στα μάτια και να του πούμε στα ίσια : έλα ..φύγε… σε θέλω…δεν σε θέλω….? <br /><br />Μυστήριο πράγμα οι μεγάλοι…<br /><br />Σε χαιρετώ απ την ολοδική μου παραλία..<br /><br /><br />""Για τα παιδιά δεν υπάρχει το μοναχικό παιχνίδι.Όταν παίζουν μόνα τους συνομιλούν με όποιον θέλουν και έχουν όλα τα συναισθήματα ένος παιχνιδιού με παρέα."""""<br /><br />Μια χαρά τα βρίσκω....Μαζί τους..Ελιά Μαϊστραhttps://www.blogger.com/profile/08564793484978985492noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4870368734681219004.post-16656385253417995202011-07-29T10:50:33.074+03:002011-07-29T10:50:33.074+03:00...το παιχνίδι πέρα από το σοβαρότητα που το καλύπ......το παιχνίδι πέρα από το σοβαρότητα που το καλύπτει απαιτεί καιτην αυστηρή εφαρμογή των όρων του, των κανόνων του.Έχεις δει τους ομηρικούς καβγάδες για το αν παραβιάστηκε ή όχι ένας κανόνας; Έτσι εμείς οι μεγάλοι δε ξέρουμε να παιζουμε γιατί "αρεσκόμαστε" στο να παίζουμε παιχνίδια αγνοώντας τους κανόνες τους ή στο να ανατρέπουμε τους κανόνες τους ή να παίζουμε μόνο με τους δικούς μας όρους [ και αν δεν αρέσουν στους άλλους να πάρουν το κουβαδάκι τους και να πάνε να παίξουνε αλλού ].Όλο αυτό παίρνει μάλιστα εντός μας την εικόνα μιας κάποιας φαντασιακής ελευθεριότητας. Και κάτι άλλο. Για τα παιδιά δεν υπάρχει το μοναχικό παιχνίδι.Όταν παίζουν μόνα τους συνομιλούν με όποιον θέλουν και έχουν όλα τα συναισθήματα ένος παιχνιδιού με παρέα.Βλαχάκης Γιώργοςhttps://www.blogger.com/profile/02382912203207621432noreply@blogger.com