.... Συρματοπλέγματα ανάμεσά μας ..φαντάρε που σαι αντικρύ..

 ... αύριο θα ήμαστε νεκροί..

Και ώ του θαύματος ..

Δειλά δειλά ακούστηκε το στρίγκλισμα της πόρτας που άνοιγε μέσα στη νύχτα. Τα μωρά ξαφνιάστηκαν μέσα στον ύπνο τους και κλαψούρισαν ψάχνοντας στα τυφλά το βυζί της μάνας τους , ο άντρας γύρισε πλευρό και ενας γκιώνης που τραγούδαγε βουβάθηκε για μια στιγμή περιμένοντας το επόμενο λεπτό γυρίζοντας τα μάτια του έναν κύκλο στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα .. Ησυχία….μέχρι που ένα σφυρί άρχισε να χτυπά στον βρόντο αρχικά και ρυθμικά στην συνέχεια

Τακ  τακ….τακ…τακ..τακατακα..τακατακα..τακατακατακατακατακατακα..

Οι μηχανές άρχισαν να παίρνουν μπρός σαν τρελές , 

οι πρέσες ξεφύσαγαν την αναπνοή τους που κρατούσαν μέσα τους χρόνια τώρα,  

η μυρωδιά του ιδρώτα ανακατεμένη με τη μυρωδιά απ το λάδι των μηχανημάτων ξεγλίστρησαν απ τις χαραμάδες κουβαλώντας  την αρχαία μνήμη του:  

Εεεϊ..όοπ εεεϊ…όππ!! 

και ξεχύθηκαν σαν τσουνάμι  για να ξυπνήσουν τις υπόλοιπες αρχαίες δυνάμεις τις παρεξηγημένες απ τους θεούς και ανθρώπους που έλεγαν πως το: με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα βγάζεις το ψωμί σου ήταν τιμωρία ..

Και ξύπνησαν οι κάμποι και πρασίνισαν στο λεπτό και μέχρι το μεσημέρι γυάλισαν οι σπόροι κι ήθελαν μάζεμα..Και τα έϊ οπππ! ! των εργατών συνάντησαν τα τραγούδια των θεριστάδων και των τρυγητών και ξαμολήθηκε  ο άνθρωπος νικητής στους δρόμους .. 
και οι γερόντισσες μάζευαν στάλα - στάλα  τον ιδρώτα του και τον ανέβαζαν με ευλάβεια στα εικονίσματά τους, για να διδάξουν αύριο στα εγγόνια τους πως ο ιδρώτας  απ την δουλειά είναι ευλογία.. 

Αργά το απόγευμα ,  την ώρα που ξεκινούσαν τα γριγρί  για την επόμενη βάρδια  της άγιας λειτουργίας  όλα τα άλλα σταμάτησαν.  
Και οι μηχανές  και τα τρακτέρ  και τα σφυριά .. οι ταϊφάδες γύρισαν απ τα χωράφια , κι άναψαν οι φωτιές  για το πιο γλυκό ψωμί  της οικουμένης και τα λιόκλαρα που καιγόταν έδιναν το πρόσταγμα  για την τελετή αποχαιρετισμού της μέρας την τελετή της αποδοχής του ανθρώπου πως ο ιδρώτας δεν είναι τιμωρία..

και ο Θεός άρχισε να φοβάται  για την ανατροπή του ..

Ανατρέπονται οι θεοί? Θέλει πολλή δουλειά..και ιδρώτα , και σκέψη..Και μάτι αετού για να τον βρεις όταν κρύβεται ..και μαστοριά για να του βγάζεις τη μάσκα του Όφεως του πονηρού…
Αυτού που σου λέει ένα τραγούδι επαναστατικό στο αυτί, που αλλάζει πουκάμισα , γραβάτες , τραγιάσκες κατ εικόνα και ομοίωση σου,  που σε τοποθετεί κατά τω δοκούν στον δικό του παράδεισο κι εσύ γονυπετής εκστασιάζεσαι στους ναούς του ικετεύοντας , προδίδοντας με αντάλλαγμα ένα εισιτήριο  για το πουθενά..

Στους Ναούς του…Πές τους και Νεριτ – Ερτ.. 
Όχι..Δεν είναι οι κάμποι ούτε οι θάλασσες ούτε τα βουνά οι ναοί του Και δεν είναι οι άνθρωποι της δουλειάς οι πιστοί του .. 
Είναι αυτοί που περιφέρουν σαν σε λιτανεία την ανύπαρκτη μπέσα τους  και την

Ψυχή ( τους.. την )  ρηχή…