Όσο και να κλείσεις τις πόρτες, τα παράθυρα, τα αυτιά σου , αν πάψεις να ακούς επιτέλους μόνο τη φωνή σου που σου τραβά την προσοχή..
θα δεις τις σκιές τους να σε πλησιάζουν ..
Ήσυχες , βουβές , σε παρακολουθούν..Την ώρα που κάνεις τους υπολογισμούς σου και σπάς το κεφάλι σου με προσθαφαιρέσεις για να στρώσεις ένα αξιοπρεπές γιορτινό τραπέζι
Σπάς το κεφάλι σου και θλίβεσαι , γιατί πρίν χρόνια ποτέ δεν έκανες Χριστούγεννα στο σπίτι σου και τώρα είσαι αναγκασμένος να τα περάσεις με βαρετούς συγγενείς , μάνες πεθερές , παππούδες όχι γιατί δεν έχεις χρήματα αλλά γιατί φοβάσαι μήπως αύριο δεν θα έχεις ...
Τσεκάρεις τις λίστες αγορών σου και μπαίνεις στο ίντερνετ να βρεις φθηνότερες τιμές ...
Ψάχνοντας στον υπολογιστή σου για λαμπιόνια κάνεις και μια περαντζάδα απ το f/b για να κλαυτείς , να λυπηθείς , να αγανακτήσεις, να φωνάξεις για το κόμμα σου να βρίσεις το κόμμα του άλλου, κάνοντας σύχρόνως τις δημόσιες σχέσεις σου..
Αναδημοσιεύεις φωτογραφίες άστεγων , κοινοποιείς προσφορές και παζάρια φιλανθρώπων
-όπως λέμε την ελεημοσύνη αυτές τις άγιες μέρες,-
ενδιάμεσα χώνεις και κανέναν " κώστα" σε φωτό
- αφού και τα ζώα έχουν ψυχή -
ρίχνεις και ένα αφιέρωμα σε κανέναν πεθαμένο, ή συγγραφέα και ξαναγυρνάς ως επαναπαυμένος πολίτης στις αγορές σου...
Τι θαρρείς δυο τρεις μέρες έμειναν ...Μην πας και σαν φτωχός την τελευταία μέρα στον χασάπη.. εσύ ..που.....
Μονολογείς , γράφεις , απαντάς αλλά μόνο την δική σου φωνή ακούς ...και κάνει θόρυβο..πολύ θόρυβο..
Και είναι και τα λαμπάκια στο μπαλκόνι που δεν σ αφήνουν να δεις τα "μάγια"
Ξέρω... τα παιδιά .. να χαρούν ..εντάξει ...
Εσύ όμως δεν είσαι πια παιδί...
Θα έπρεπε να δεις τις εκατοντάδες σκιές που κάθε νύχτα κάνουν βόλτες πάνω απ τα σπίτια της πόλης ...
Που σε παρατηρούν έκπληκτες όχι γιατί τις ξέχασες αλλά γιατί εσύ περιμένεις σε αντίθεση μ αυτές να σε "αυτοκτονήσουν" οι άλλοι... ή στην χειρότερη να καείς με κανένα μαγκάλι..
Δεν ξέρω αν έχουν μετανοιώσει οι αυτόχειρες ... Δεν ξέρω αν υπάρχει γλώσσα των νεκρών..
Γνωρίζω μόνο την γλώσσα των ζωντανών νεκρών ...Την δική μας...
Και είναι ανόητη γλώσσα ...
Πιστεύω πως οσοι φωνάζουμε και αγανακτούμε μέσα στο διαδικτυο ..θα κάνουμε Χριστούγεννα..
Αυτοί που δεν έχουν την δυνατότητα να γιορτάσουν δεν έχουν όρεξη να ασχολούνται με αηδίες ..
Είδα μόλις χτες εργαζόμενους της τοπικής αυτοδιοίκησης να διαμαρτύρονται
σε κάποιον υπουργό κάνοντας σόου και πλακίτσα...
Φαντάζεστε να λέγατε σε έναν άνεργο χωρίς στον ήλιο μοίρα να κάνει κάτι τέτοιο?? Η να του λέγατε: πάμε ένα ταξειδάκι στην Αθήνα να διαμαρτυρηθούμε..?
Εγώ θα σας έσφαζα...
Καλές μας γιορτές λοιπόν...χωρίς μάσκες..
ας τις αφήσουμε για τα κόμματα και τους συνδικαλιστές...