Κατά Ρεπούση ανάγνωσμα..

Πιστεύω εις έναν Θεόν..? Προσωπικά δεν πιστεύω πουθενά..

Οι θεοί με ονοματεπώνυμο και μορφή είναι δημιούργημα: 

δέους στο άγνωστο που με το πέρασμα των χρόνων έγινε μέσον εκφοβισμού από τα ιερατεία πολιτικά και μη..

Δεν πιστεύω λοιπόν σε αγίους και θεούς που πάντα μπροστά με λάβαρα μπαίνουν σε πολέμους ..
(για τα δικά τους παιδιά)

Δεν πιστεύω σε θεούς που προσφέρουν προστασία με αμοιβή..

Δεν πιστεύω σε θεούς τσιφλικάδες με υπαλλήλους, ή  παραγιούς και κολίγους..

Δεν πιστεύω σε Θεούς που τάζουν , και σε Θεούς που τιμωρούν ή ανταμείβουν..

Όμως...

Η θρησκεία κυλάει χρόνια στο αίμα μας..

Τα πιστεύω των γονιών μας τους έδωσαν πολλές φορές κουράγιο και σε στιγμές που όλοι τους είχαν αφήσει μόνος τους, ο θεός τους νόμιζαν πως τους έδινε δύναμη για να ξεπεράσουν τα εμπόδια που έβρισκαν μπροστά τους..

Ο θεός τους τους σήκωνε με "θαύματα" απ το κρεβάτι της αρρώστιας τους

ο Θεός τους,  τους έδινε το πρόσταγμα :
- Σήκω και προχώρα..

Αυτός ο θεός που οι γονείς και οι παππούδες  μας δεν ήξεραν ότι αυτή η θεϊκή δύναμη ήταν αυτοί οι ίδιοι...

Η δύναμη της ψυχής τους..

Το σάλτο μπροστά σε ένα αδιέξοδο..

..η ανάγκη που σε σπρώχνει ..

Εχουμε αλλάξει πολύ από τότε..στο χειρότερο ..παρ όλη τη γνώση

Ακόμα έχουμε ανάγκη Θεών..

..μέχρι να γίνουμε τέλειοι

Μέχρι

να μάθουμε να αγαπούμε τον άνθρωπο χωρίς τον φόβο του θεού..

Μέχρι να γίνουμε τέλειοι

και να βοηθούμε τον συνάνθρωπό μας χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος, ούτε ανταπόδοση παραδείσου και συγχώρησης..

Μέχρι να γίνουμε τέλειοι

 και να αποδίδουμε δικαιοσύνη για την οποία δεν θα μπορεί κανένας να μας βάλει ταμπέλα

Μέχρι να γίνουμε τέλειοι

έτσι ώστε ο "δυστυχισμένος" δεν θα περιμένει την βοήθεια του "χριστιανού "

 είτε είναι δημόσιος λειτουργός αυτός ο χριστιανός είτε είναι απλός άνθρωπος  που νομίζει πως τη φωνή της συνείδησης του την λένε Θεό..

Μέχρι να γίνουμε τέλειοι..

Δηλαδή να πάψουμε να είμαστε δίποδα και να γίνουμε άνθρωποι..

Ως τότε καλά θα είναι να βγάλουμε τον σκασμό ..

Να σεβόμαστε τα πιστεύω των άλλων ..για να σεβαστούν και οι άλλοι τα δικά μας..

για να πάψουν οι δρόμοι μας να είναι παράλληλοι και να βρούμε επιτέλους ένα σημείο συνάντησης..