Ιόλη..

"- Δεν έχω λόγο να είμαι ούτε αισιόδοξη ούτε απαισιόδοξη  για ότι συμβαίνει  αυτό το διάστημα ..

Δεν έχω βλέπεις ούτε περιουσία ούτε σπίτι ..

ακόμα και δουλειά δεν έχω.. και ούτε καν σύνταξη.. 

Δεν σκέπτομαι διακοπές στα νησιά  και όχι πως δεν μου χρειάζονται, 

και δεν έχω παλιές καλές εποχές να θυμάμαι .. 

Οι μέρες των εορτών  για μένα ήταν εργάσιμες και τις νύχτες μου τις είχα  μόνο για να ξεκουράζομαι ..ξεκούραση και ύπνος  σε κατάσταση μισολιποθυμίας ..

Έχω κάτι όμως που περιέχει τα πάντα..

Και νησιά και γαλάζια ακρογιάλια  

και κορφές βουνών και κάμπους 

και βράχους και πέτρες 

και δουλειά και σύνταξη και αξιοπρέπεια 

και Ανάσταση  και τσάμικα και μπάλους 

και ένα καλύβι  σε μια ακρογιαλιά  με μια παλιά βάρκα απ έξω..

Και  αυτό το κάτι που τα περιέχει χάνεται σιγά - σιγά … εδώ και πολλά χρόνια και συνεχίζει μέχρι τώρα που σου μιλάω..

Μάλλον κάτι  λάθος θα επέλεξα στην ζωή μου ..αφού θα μπορούσα κι εγώ σήμερα  να χαίρομαι 

να ενθουσιάζομαι 

να έχω αγωνία..

να ελπίζω και να περιμένω…."

…. Μου είπε η Ιόλη και πρίν προλάβω να της πω κάτι μου έκλεισε το τηλέφωνο…