Όταν η περιέργεια σκότωσε τη γάτα ..

Όχι η δική της περιέργεια ..

Η περιέργεια  η δική μας.

 Όχι η περιέργεια  που μας κάνει  αδιάκριτους, αλλά ούτε η περιέργεια που μας κάνει πιο σοφούς.  Η ανόητη  περιέργεια που προέρχεται από πλήξη  που μας γεμίζει η ανούσια ζωή μας.. 

Και σκοτώνουμε  αυτό που νομίζουμε για θύμα μας  ακριβώς  γιατί το θύμα μας είναι «γάτα» και μας καταλαβαίνει..

Σκοτώνουμε την γάτα όχι γιατί την πιάσαμε στον ύπνο .. αλλά γιατί την υποτιμήσαμε..

Η γάτα είναι οικόσιτο ζώο θέλει δεν θέλει ..δεν έχει επιλογή..

Το να την κάνουμε  να απομακρυνθεί  από μας, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν . 

Ή παθαίνουμε αλλεργία  απ το «τρίχωμά» της, ή φοβόμαστε  τα νύχια της που ενίοτε  βγάζει αν μας αρέσει να την ενοχλούμε, για να αποδείξουμε στον εαυτό μας την υπεροχή που θα θέλαμε να είχαμε αλλά και το αρχέγονο ένστικτό της που όσο και αν της έχει μείνει είναι αρκετό για να ξέρει με ποιον έχει να κάνει.. 

Αλλά ας μην νοιώθουμε τύψεις ..

 Η δική μας περιέργεια δεν μπορεί να την σκοτώσει.

........ μπορεί όμως κάλλιστα να την κάνει να αυτοκτονήσει..