Τεμπέλικο Ελληνικό φιλότιμο μου, μαγκιά μου και αρχαίο μου πνεύμα..αθάνατο..

Αυτό το παλιό καλό και εύστοχο που: βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος, να το ξανακοιτάξουμε ..

Έχουμε φτάσει αρκετά κοντά στο δάσος και όσο και αν η εικόνα του είναι πανοραμική θαρρείς  τραβηγμένη με ευρυγώνιο φακό το μάτι μας τεμπέλιασε τόσα χρόνια να στέκεται στα επί μέρους ζητήματα με αποτέλεσμα  να  χανόμαστε και να στουκάρουμε στο δέντρο που εξ αρχής είχαμε εστιάσει.. 

Το που πάμε ( και όχι μόνο εμείς στην Ελλάδα ) και τι θα γίνει, δεν είναι μια σπαζοκεφαλιά , ούτε γρίφος για δυνατά μυαλά.. 

Αν δεν είσαι  έντομο και μάλιστα έντομο χωρίς κεραίες το αύριο,  θα ξετυλιχτεί μπροστά σου ακριβώς σαν πανοραμική φωτογραφία, και όχι σαν ένας χάρτης πειρατών που κάτι θέλει να  φανερώσει βάζοντάς  συγχρόνως χιλιάδες εμπόδια  στα οποία  εσύ επικεντρώνεσαι ώστε να μην βρεις  το κρυμμένο ή έστω να καθυστερήσεις να το βρεις..

Προχθές έτσι για παιχνίδι , σήκωσα το χέρι μου και έδειξα στον  Κώστα  μια εικόνα ενός πουλιού  στην τηλεόραση που πετούσε  ..

Αυτός δεν αρκέστηκε  στην εικόνα   που είδε..

 Όταν το πουλί χάθηκε στον «ουρανό» της οθόνης, κοίταξε  αυτόματα στο ταβάνι , 

κοίταξε πίσω απ την τηλεόραση και μετά βγήκε έξω στην βεράντα και το έψαχνε γαυγίζοντας.. 

Ο Κώστας βέβαια είναι τετράποδο  με περιορισμένη δυνατότητα εξήγησης των όσων βλέπει και ακούει.. 

Και χωρίς καμιά δυνατότητα ανάλυσης του τι συμβαίνει ..

Δεν θέλω να υπαινιχτώ  πως εμείς είμαστε τετράποδα και δεν μπορούμε να συνδέσουμε το ένα γεγονός με το άλλο και περιοριζόμαστε μόνο σε ότι μας λένε , ότι βλέπουμε και ότι ακούμε …

αλλά ναι..αυτό υπαινίσσομαι .. Πχ.

Σου λέει ο άλλος : 

- Εγώ οικονομολόγος δεν είμαι για να κρίνω τον κάθε υπουργό οικονομικών, αλλά….....

- Εγώ νομικός δεν είμαι για να κρίνω μια απόφαση, αλλά…...

Τι αλλά όμως?? 

Χειροκροτείς τον υπουργό , ( που δεν είσαι και οικονομολόγος ) 

χειροκροτείς  τον νόμο  ( που δεν είσαι και νομικός ) 

γιατί αδυνατείς να δείς το πλάνο του υπουργού και δεν διανοείσαι να κάνεις κριτική στον νόμο .. 

Ετσι τεμπελιάζει και το μυαλό και αρκείται  στο να χειροκροτεί,  να επαινεί ή να κατηγορεί , σύμφωνα με τι του λένε άλλοι .. Ακόμα και αν αυτό που κατηγορεί ή επαινεί είναι το ίδιο πράγμα..

Εν τω μεταξύ το σύμπαν κάνει τη δουλειά του..

Μετά απ όλα αυτά , ναι είναι δύσκολο να συνδέσεις γεγονότα ( που τα σοβαρότερα  φαίνονται σαν άσχετα ακριβώς για να σε αποτρέψουν να τα συνδέσεις  ) 

είναι δύσκολο να πιστέψεις πως  ναι,  το σύμπαν στο οποίο  τόσο πιστεύεις  συνωμοτεί, εναντίον σου όμως , 

αδυνατείς εν ολίγοις να πιστέψεις πως δεν είσαι το επίκεντρο της προσοχής ως  κρίκος μιας αλυσίδας, παρ όλα αυτά όμως είσαι μέρος της αλυσίδας ,χοντρής ,  γερής , περιποιημένης , που για κάποιον λόγο φτιάχτηκε  ..μιας αλυσίδας που έχει προορισμό…

Οπότε είσαι καταδικασμένο  έντομό μου  να στουκάρεις στο δέντρο σου, και να κοιτάς ότι σου δείχνουν …

Το δάχτυλο δηλαδή..