Πως πέρασα από την Piazza S.Marco στα στενά του Corte Lucatello ούτε που το κατάλαβα.
Καλά να πάθω! Και πώς φεύγουν τώρα από δω; Ένας αρχαίος κίονας στη μέση του δρόμου και τι είναι αυτό που έχει πάνω; Καπάκι είναι; Αναποδογυρισμένη ασπίδα είναι;Και τ' αποτσίγαρα κάτω μαρτυρούν την απαγόρευση του καπνίσματος κι' εδώ. Γύρω παλιά σπίτια με πεσμένους σοβάδες. Μια παρδαλή είσοδος που λέει Trattoria alla scala, κι' ένα μπαλκόνι ξύλινο από πάνω, ετοιμόρροπο ,στολισμένο με δυο βιενέζικες καρέκλες βαμμένες ασημί δίπλα σ' ένα τραπεζάκι με σωμόν τραπεζομάντηλο. Σαν ταινία Αλμοδοβάρ. Αρχίζω να τα χρειάζομαι λίγο. Προχωρώ..Ένας τύπος μπροστά από την tratoria sempione...Που βρίσκομαι τον ρωτώ; με κοιτά σαν να μη με βλέπει. Τώρα.. φοβάμαι...Έχει γούστο να.........Μπαααά.....αδύνατον.....κάπου θα έβλεπα κάποιο κόκκινο φανάρι....Ο από μηχανής Θεός με σήκωσε πάνω απ' το campo bartolomeo και με άφησε απαλά στο μεγάλο κανάλι του Rialto. Απ' τη μια και από την άλλη ξύλινα κοντάρια βαμμένα με πράσινες και μπλε λοξές γραμμές..Μέσα στο νερό σαν όρθια ζαχαρωτά. Γόνδολες δεν βλέπω. Μόνο σκαφάκια βενζινοκίνητα Μια΄γέφυρα λευκή ενώνει τις όχθες του καναλιού με δυό ανάγλυφα αγγελάκια στη βάση της. Ας ανέβω πάνω.. Συνωστισμός...αλλά έχει θέα. Καραβάκια ανεβαίνουν και κατεβαίνουν στο κανάλι, μεγάλα κόκκινα κτήρια, παλάτια των Δόγηδων λες; και βρώμικα νερά! Α! να και μερικές γόνδολες παρατημένες.Να φύγω κι από δω και ούπς! πάλι σε σοκάκια....Μούρη με μούρη με μια αφίσα. Conserto interpreti veneziani antonio vivaldi..... Κι' από κάτω σωρός σκουπίδια. Όπως έλεγε και μια ψυχή "μπλέξαμε μέσα στο βάτο μήτε απάνω μήτε κάτω".......Οπότε κάνω το μεγάλο άλμα προς τον ουρανό παρέα με τον από μηχανής Θεό........τον κέρσορα! ! ! και να μαι πίσω......Ένα ταξίδι είπα να κάνω στη Βενετία απόψε,΄για να γράψω και κάτι ευχάριστο, που είπε κι'η Γλύκα. Ατύχησα! Δέν με θέλει παιδί μου, πως να γίνει! Τώρα αν θέλεις να ταξιδέψεις κι εσύ κάνε μια καλύτερη επιλογή και μπές στο 360 cities. Εντάξει;
2 σχόλια:
Το είπα γιατί ξέρω πως είναι να ταξιδεύεις προς τον ουρανό παρέα με τον θεό... Άλλωστε το μαύρο είναι απαραίτητο για να μπορούμε να κατανοήσουμε το λευκό...
Θαλασσίτσα μου σκύψε να σου πώ σιγά στο αυτί...
....και με τσουνάμι με φοβέρισες...το ξέχασες;
Δημοσίευση σχολίου