28/6/10

Οι ανώνυμοι...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ... ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΗΣΙΑΣ, ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΟΡΘΙΟΙ ΣΤΙΣ ΘΥΕΛΛΕΣ, ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΓΕΝΝΑΙΟΥΣ.
Αναρτήθηκε από vasiliskos στις 11:34



Τόσο καιρό περνάγανε δίπλα μου με τη μουσική στο τέρμα, και τα κλάξον να υπενθυμίζουν τη παρουσία τους στο μοναχικό μεσημέρι μου.
Τους έβλεπα να χτίζουν τούβλα μόνιμα, για πρώτο σπίτι, για δεύτερο, για εξοχικό, κι εγώ τέλειωνα το μισθό μισθό τη πρώτη μόλις έδινα το νοίκιΤους έβλεπα να αλλάζουν αμάξι κάθε χρόνο κι εγώ ένα σαράβαλο 15ετίας το πούλησα μια μέρα γιατί ούτε βενζίνη δεν έφτανε να βάλωΤους έβλεπα να ψωνίζουν φιρμάτα τζιν και παπούτσια στα παιδιά, να τους αγοράζουν τελευταίας λέξης κινητά, να τους φορτώνουν παιχνιδομηχανές κι εγώ έπρεπε να πείσω τα δικά μου πως όλα αυτά ήταν χωρίς αξίαΤους έβλεπα να ετοιμάζονται για ταξίδια κι εγώ δεν μπορούσα να πάω ούτε μέχρι το Πειραιά για καφέ.Τους έβλεπα να φορτώνουν τα καρότσια στα σούπερ μάρκετ τα Σάββατα κι εγώ στηνόμουν μόνιμα στο ταμείο εξπρές μέχρι 10 τεμάχιαΤους έβλεπα να ντύνονται άψογα κι εγώ έγινα εξπέρ στα καλάθια της λαϊκής κάθε ΤετάρτηΤους έβλεπα να κανονίζουν σε πια ταβέρνα το σαββατόβραδο θα πέσουν σαν κανίβαλοι πάνω σε τρεις πιατέλες παιδάκια, σε ποιο μπουζουξίδικο του κώλου θα βγάλουν τις καψούρες τους κι εγώ τη πέρναγα με dvd εβδομαδιαία παραγγέλνοντας μια πίτα με από όλα από το Παναγιώτη στη γειτονιά μουΤους έβλεπα να αρρωσταίνουν και να ζητούν μονόκλινο σε ιδιωτική κλινική λες και κλείνανε δωμάτιο για μπάνια στη Μύκονο, ενώ εγώ πάλευα να βρω γιατρό να ρίξει μια ματιά στη μάνα μου που την είχαν όλη νύχτα στο διάδρομο σ΄ενα ράντζοΤους έβλεπα να είναι αμόρφωτοι, αστοιχείωτοι, να μην έχουν ανοίξει ποτέ ένα βιβλίο έτσι για περιέργεια, να αγνοούν τι θα πει ιστορία, γεωγραφία, τέχνη, πολιτισμός, κι όμως ήταν διευθυντάδες πάνω στη πλάτη μου και με απαξίωναν μόνιμα σαν να ήμουν τρίχα στο προζύμι τους

Ήμουν παρούσα κι ήταν απόντες. Ονειρευόμουν κι αυτοί κοιμόντουσαν. Μελετούσα κι εκείνοι ήταν σε μια μόνιμη κοπάνα. Κοίταζα τη ανθρώπινη αδικία στα μάτια κι εκείνη την εξόριζαν μη τους κόψει την όρεξη.Ήμουν η παρείσακτη στα σχέδια τους. Η φωνή της συνείδησης στην ασυνειδησία τους. Η ανθρωπιά στην απανθρωπιά τους. Ήμουν ένα με όλα αυτά που όλοι αυτοί είχαν επιλέξει να περιφρονούν,

Σίγουροι πως ήταν στην απέναντι όχθη.Σίγουροι πως είχαν ξεφύγει από τη βρώμα.Σίγουροι πως οι κακές μέρες θα ξημέρωναν πάντα για τους άλλουςΣίγουροι πως οι δυστυχισμένοι, οι πεινασμένοι, οι αδικημένοι, αυτής της ζωής ήταν κάποια ζωντόβολα άχρηστα που δεν είχαν ταλέντο να ζήσουν τσίφτικα όπως η μούρη τουςΣίγουροι πως στην άλλη μεριά της όχθης ζούσαν άνθρωποι που καλά τα θέλανε και τα πάθανεΣίγουροι πως οι ίδιοι είχαν λίγη περισσότεροι αξία από ένα σκατό, και πως ο ρόλος του απόβλητου δεν ήταν δικός τους

Και τώρα τι?

Τώρα που κλείνουν τα λιμάνια και δεν μπορείτε να πάτε διακοπές εγώ τι θέλετε να κάνω? Να βάλω τα κλάματα για πάρτη σας? Μήπως θέλετε να πάω στο λιμάνι και να διώξω τις μύγες που ενοχλούν τα σχέδιά σας? Μήπως θέλετε να κατηγορήσω τις πορείες, τις κινητοποιήσεις, τις απεργίες όσων ακόμα είναι ζωντανοί για εμποδίζουν το παρκάρισμά σας όταν πάτε για ψώνια?Μήπως θέλετε ακόμα περισσότερο να σας λυπηθώ αν αύριο βρεθείτε στο ταμείο εξπρές για 10 κομμάτια και δεν σας βγαίνουν τα ψιλά? Μήπως να σας δανείσω κιόλας?Μήπως να σας πάρω λίγο άρωμα να βρέξετε τη μυτούλα σας για ν΄αντέξετε τη βρώμα των ιδρωμένων του λεωφορείου όταν θα πουλήσετε το αυτοκίνητο?Μήπως να σας σκουπίσω το δρόμο από τα ξερατά των πρεζάκηδων όταν αναγκαστείτε να κατέβετε Ομόνοια για να πάτε τα δαχτυλιδάκια για ενέχυρο στο τοκογλύφο?Μήπως να κλείσω τα μπουρδέλα για να μη δείτε τη κόρη σας μέσα, μια και κινητό εσείς δεν έχετε πια να της πάρετε?Μήπως να βάλω τα στήθη μπροστά να σταματήσω το δικαστικό κλητήρα την ώρα που θα σας βάζει κορδέλα στο σπίτι?Μήπως να σας φέρω ένα τσιγαράκι στη φυλακή γιατί πόσο θα αντέξετε να ζήσετε τίμια, σαν και μένα , που άντεξα, ακόμα κι αν δεν έχετε να φάτε?

Τα μπιχλιμπίδια σας έχουν μεγαλύτερη αξία από την αξιοπρέπεια σας οπότε για νεο-νταβατζήδες σας κόβω.

Τι εύχομαι?Κι άλλο πέσιμο.Κι άλλες κωλοτούμπες.Εύχομαι να χαλάσει η ζαχαρένια σας κι άλλο. Να νοιώσετε τη ζωή να στενεύει τόσο που να μη παίρνετε ανάσα.

Ίσως τότε κοιταχτούμε.Κι ανταλλάξουμε δυο κουβέντες.

Γιατί μέχρι τώρα... ούτε μας ξέρετε ούτε σας ξέρουμε. Σε δυο διαφορετικές πατρίδες ζούσαμε. Εμείς όλοι υπήρχαμε κι από χρόνια, ασυμβίβαστοι, αντιδραστικοί, ελεύθεροι, παρείσακτοι, αποφασίσαμε να μείνουμε στην από δω όχθη. Με τους πολλούς, τους άλλους παρείσακτους αυτής της ζωής.Και κάποια στιγμή βρήκαμε το νήμα το χαμένο. Και καταλάβαμε πόσο πολύ μίζερη και άχρωμη ήταν η δική σας καλοπέραση. Πόσο προσωρινή και ψεύτικη. Εμείς μένουμε στη κόλαση.
Εσείς καλώς μας ήρθατε.

26/6/10

Και όμως....φιλούσε υπέροχα...

Ευκολααααάκιιι!!!

Άκου τώρα πρωί-πρωί τι παθαίνει ο άνθρωπος την ώρα που
του κορνάρουν από κάτω , την ώρα που αναρωτιέται πανικόβλητος
Έκλεισα τους διακόπτες;
Άφησα αρκετό φαΐ στον Κώστα;
Τα τσιγάρα τα έσβυσα; και πολλά τέτοια γνωστά..

Μέσα στον χαμό , κλείνει ξαφνικά ο διακόπτης του μυαλού του και τσαααααάκ!! Φώς! Όπως του Κύρου του Γρανάζη η λάμπα…τοοοοόση μετά συγχωρήσεως..
Και ένα σωρό άσχετα πράγματα που έβλεπε τόσον καιρό, γίνονται ξαφνικά σχετικά… Και ενώ σε τέτοιες περιπτώσεις θα σε έπιανε τρέλα, (σε φυσιολογικές συνθήκες,) ξαφνικά έρχεσαι στα συγκαλά σου από τρελές καταστάσεις (σε συνθήκες πανικού..)

«Τι! ζώον που είναι ο άνθρωπος» έλεγε ένας μου δάσκαλος παλιά …τώρα , πού τον θυμήθηκα!!!

Και δεν μπορείς και να το ευχαριστηθείς γιατί η τρελή κόρνα και το κουδούνι δεν σταματούν..
Οπότε λες.. Αύριο … (το βράδυ έστω ) είναι μια καινούργια μέρα ..
Ρίχνεις μια ματιά στον καθρέφτη κλείνεις το μάτι , δίνεις φιλί στον Κώστα
Και αποχαιρετάς δια παντός τον Ret.
Τώρα ότι έβαλε το χεράκι του αγαπητό ιστολόγιο με διαγραμμένες συμβουλές μαγειρικής είναι αλήθεια… Αλλά σιγά μην το παραδεχτείς Σκάρλετ..

Και καλώντας το ασανσέρ τι άλλο μου ήρθε στο νου!!!!!
Τα λόγια ενός «φίλου» που έλεγε ότι στα βαθιά νερά δεν έμαθε να κολυμπά..
Καλή σου ώρα αλλά εγώ είχα δίκιο και ας το αρνήθηκες…

Καλή σας νύχτα άρχοντες…..
(Καί λόγω του άσματος μην πάει το μυαλό κανενός σε πονηρα!!
Θα σφαχτούμε ..λεεεεέμεεεε!)

21/6/10

Τι βροντοχτυπάς τις χάντρες;

Αφού θέλετε σώνει και καλά να «γιορτάζουν» οι γυναίκες,
οι μανάδες και οι πατεράδες , απλώνω το ξερό μου βουτάω τη γιορτή του πατέρα και την γιορτάζω..
Δικαιωματικά και με την άδεια του νόμου …του δικού μου..
Και αργά για να μην πάρουμε την λάμψη των αρσενικών..
-Τι με κοιτάς ρε Μήτσο;
-Τι έκανες παραπάνω από μένα εκτός από ένα;
-Δεν σ’ ακούω .. δυναταααά!
-Ναι ! και ποδόσφαιρο..
-Και ψάρεμα!
-Και στρατολογία ρε! Δεν θυμάσαι μια μισοριξιά στην ουρά ανάμεσά σας;
Που να θυμάσαι αφού καμάρωνες σαν γύφτικο σκεπάρνι για τον κανακάρη σου..
-Τι είπες ; Βαριά δουλειά; Για να δώ τα χέρια σου Μητσάκο!
!!!!!!! άστα…Κρύφτα γιατί θα βάλω τα κλάματα..
Κοίτα τα δικά μου! Αλλάζουμε;

Δώδεκα παρά πέντε.. τώρα γιορτάζω εγώ.. στο τέλος της γιορτής σου.
Όχι γιατί έτσι θέλω αλλά γιατί σε σέβομαι και πάντα είμαι ένα πόντο πίσω σου, ξέρω τα όρια.. εγώ τα βάζω
Χρόνια μας πολλά Μήτσο

Α! πού’ σαι Μήτσο! Σύνταξη θα πάρεις;
Γιατί εγώ μάλλον όχι… Θα στα πω μια άλλη φορά. Τώρα γιορτάζουμε.

10/6/10

Ασκήσεις αντοχής

Νομίζαμε πως κάποτε θα τέλειωνε το ταξίδι
Κρατώντας την αναπνοή μας ,
σχίζαμε με το ζόρι το νερό.. μα κάναμε κουράγιο..
Από κάπου φαινόταν ο ήλιος..
Πολλοί από μας βρήκαν τρόπους να τον φτάσουν..
Κανείς δεν έμαθε πια γι αυτούς.. Είπαν πως χάθηκαν γιατί πρόδωσαν
Είπαν ακόμα πως η ντροπή δεν τους αφήνει να γυρίσουν πίσω..
Δυο τρείς τους ακολούθησαν
Όμως πίσω γύρισαν .. δεν άντεξαν .. νόμιζαν πως θα πέθαιναν.
Έχουμε βλέπεις συνηθίσει να κρατούμε την αναπνοή μας
και με κόπο να προχωρούμε τον δρόμο που διαλέξαμε
Το δικό μας ταξίδι..
Για το τέρμα άλλων

Αντιγραφή από το διαδίκτυο


5/6/10

Κάψαμε τη σούπα ...ΣΤΟΠ! :)


...

Είναι δυνατόν; Ναι.. όπως απεδείχθη είναι δυνατόν..
Καλύτερα.. Αν και οι σούπες πάντα μου άρεσαν γιατί το παιδί σου και το σκυλί σου όπως το μάθεις (και εμένα τι σούπα μ’ έχουν μπουκώσει δεν λέγεται) Ποτέ δεν μου πέρασε απ το μυαλό ότι με ζόριζαν .. φάε τη σούπα σου ο ένας φάε τη σούπα σου ο άλλος, λαίμαργη εγώ κατέβαζα ότι μου πάσαραν ..
Μέχρι σήμερα .. που χρειάστηκε να την κάψω για να βάλω τέρμα σε ότι με συνέδεε με τα παλιά..
Βέβαια θα μείνω νηστική και θα τη βγάλω με σάντουιτς και δεν λέω θα στεναχωρηθώ αλλά πάντα έχω στην τσέπη ορισμένους τρόπους για να ξεπερνώ παρόμοια προβλήματα.. Ο Μαξ μου τους δίδαξε και εγώ τους έφερα στα μέτρα μου αλλά η ουσία είναι ίδια..
Έναν απ αυτούς τους τρόπους τον έχω βγάλει «το γλείψιμο της πληγής..»
Πολύ απλός ..πας σε μια γωνία μακριά απ όλους και γλύφεις τις πληγές σου..
Όταν δεν φαίνονται ή δεν θέλεις να τις δεις αρχίζεις να σκέπτεσαι διάφορα, μέχρι η σούπα να γίνει παρελθόν.. παρακάτω μερικοί τρόποι για να κάνετε τα πικρά γλυκά:
Από σούπα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί; (αλλιώς είναι αλλά εμένα έτσι με συμφέρει)
Όποιος καεί στη σούπα ( ε! καλά χυλός..) φυσάει και το γιαούρτι..
Όπως περπάταγα έφαγα μια σούπα… (στο συγκεκριμένο γεύμα όσοι είναι γύρω σου σκάνε στα γέλια τόσο που ξεχνούν να σου δώσουν ένα χέρι να σηκωθείς)
Σούπα μάννα’ μ πάντρεψέ με!!
Σούπα έφαγες; (Ανέκδοτο με παπαγάλο αλλά ακατάλληλο για να γραφτεί)

"Σούπα ( ! είπα ρε!) θα φύγω σ’ άλλη γη
θα πάω σ άλλη θάλασσα
μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή..
κάθε προσπάθειά μου εδώ μια καταδίκη είναι γραφτή ... " κτλ
Τι σχέση έχει το ποίημα αυτό.. καμιά ..που όρεξη; Αρχίζει όμως με Σούπα..

Ο καλύτερος τρόπος παρ’ όλα αυτά είναι αυτός του Μάξ.. ατόφιος και χωρίς ανθρώπινες παρεμβάσεις..
Απόδειξη πως όσο και αν τον έφτιαξα στα μέτρα μου η ουσία είναι ίδια..
Στη γωνία.. μέχρι να ξεχάσεις..
Δεν ξέρω αν ο Μαξ ξεχνούσε ποτέ τις «γιατρεμένες του πληγές.. ποτέ δεν τον ρώτησα..
Η φωτο: από εδώ

2/6/10

Ρωτήστε και παρά πέρα.. τι το έχουμε το τηλέφωνο!!!!

Ανάρτηση από Λεοντόκαρδο
S O S ! Βρέθηκε στην περιοχή της Ν.Κηφισιάς!!!!








Αν κάτι γνωρίζετε για τον όμορφο αρσενικό σκυλάκο της φωτογραφίας, επικοινωνήστε με το 6977585598.
Βρέθηκε στην περιοχή της Ν.Κηφισιάς την Τετάρτη 2-6-2010 το πρωί! Φαίνεται να είναι από σπίτι, αλλά ήταν αρκετά πεινασμένος. Είναι πολύ ήσυχος και φιλικός , φαίνεται υγιής και δεν πρέπει να είναι πάνω από 1 το πολύ 1,5 έτους!