31/5/10

Λα! λα! Λόλα! λα! λα..... Ολα!

...

Με ζάλισες αγαπητή τηλεόραση.
Στο μυαλό μου στριφογυρίζουν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μαζί με τα δικά σου τα γεμάτα «απορία»
-μα πώς;
-μα γιατί;
-μα πότε;
Και εγώ θα σου απαντήσω:
-Μα έτσι!
-Έλα μου ντε!
-Τότε!

Δώρα εις τρίτους από διάφορες «Ζήμενς»... ξέχνα τα!

Τα δώρα δεν δωρίζονται έλεγε μια σοφή κάποτε.. ιδίως αν απ αυτά τα δώρα υπήρχαν διαφορετικά οφέλη για τα δύο μέρη..
Το ένα σίγουρα για το καλό του (υπάρχουν και βίτσια λέμε!)
Το άλλο .. το πήρε και το σήκωσε, το άλλο.. (υπάρχει και ο μαζοχισμός ξανά λέμε!)

Πάμε παρακάτω ,για τις εκπτώσεις απ τη ΣΔΟΕ

Όλοι κάνουμε εκπτώσεις…σχεδόν όλοι..
Στη μαγκιά μας , στη λεβεντιά μας ακόμα και ( χα! χα! χα!)
στην ειλικρίνεια μας .. Λυπηρό! Όχι …. Απογοητευτικό! Πάλι όχι!
Μαχαιριά … πισώπλατη; ναι …
Και χωρίς λόγο…. (μιλάτε ρε! Υπήρχε λόγος; Ποιος;)

Συνεχίζουμε:

Ορφανοί κωδικοί. (μπορούν να σε τρελάνουν)

Αν θες αγαπητή μου τηλεόραση θα τους βρεις του κωδικούς
Μα θα σε πουν τρελή, φαντασιόπληκτη , γιατί θα φτάσεις στα όρια της τρέλας
αν εξακολουθείς και πιστεύεις πως έχεις δίκιο … παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο κάποια στιγμή θα τους βρεις..
και να σου πώ.. φτάνει έστω και ένα απλό νούμερο .. όπως το 298 ας πούμε ..
τυχαίο νούμερο, σε τυχαία στιγμή, σε τυχαία ζωή, για ένα καθόλου τυχαίο παιχνίδι.. το νούμερο 298
Το κλειδί ...
Όμως μη χαίρεσαι ..καρδιά μου.. τίποτα δεν υπάρχει να ξεκλειδώσεις.. σε τίποτα άγνωστο δεν θα βρεθείς.. Απλά …. Μπροστά σου θα ξεδιπλωθεί αυτή, που έλεγαν φαντασία, σενάριο..
Απλά μόνο την στραπατσαρισμένη και την αμφισβητούμενη από σένα και μόνο λογική σου θα δικαιώσεις..
Και τι θα καταλάβεις;
Απλά τίποτα.. μπορεί να κλάψεις.. Αλλά μόνο για ένα γιατί..
Και για κάποιον που έχασες..
Μπορεί και να "χαρείς" ..(το γιατί θα υπάρχει)
Έστω και για κάποιον που "βρήκες.. "

Φέρτε πίσω τα κλεμμένα
Χά! αυτά δεν επιστρέφονται με τίποτα… είναι σαν τα κλεμμένα λόγια,
τις κλεμμένες αλήθειες, σαν τα κλεμμένα παιδικά τραγούδια: γύρω – γύρω όλοι μες του αιγαίου τα νερά!

Μπερδεμένα … όλα ε;
Όπως το λα! λα! όλα! Το λα! λα! Λόλα.. Και το Λόλα πάρε ένα μήλο!
στα χρόνια εκείνα που είχαμε ξαναβρεθεί σ’ έναν άγνωστο κόσμο που έπρεπε να μάθουμε.. και ποτέ δεν τα καταφέραμε ..

Σας ευχαριστώ ,δρόμοι μου και δρόμε μου!

Προς αποκατάσταση του άσματος των ασμάτων.
(Οι δε μέλισσες λέμε δεν κυνηγούν αυτόν που εγκαταλείπεται
Αλλά τον άλλον Πατρίδα μου γλυκειά .. τον άλλον) .... έτσι απλά χωρίς λόγο….


Σχόλια; Σαν να λέμε υπάρχει και φιλότιμο;

22/5/10

Τεριρέμ..

Για τα άδεια από καιρό χέρια σου που νόμιζες ότι τον ήλιο κρατούσαν..
Στάχτη ήταν..

Για τα βασιλεμένα μάτια σου .. που δεν τα άφησαν να ταξιδέψουν..
αυτόν τον κόσμο άλλοι τον κληρονόμησαν

Τεριρέμ

Όταν στο παντοτινό μας χάος καμιά έκρηξη δεν άλλαξε τίποτα..

Τεριρέμ ..

Για τη γροθιά που πέτρωσε στον αέρα.. στάσιμη χωρίς κουράγιο..

Τεριρέμ..

Γιατί ο αμανές και το αμάν χρειάζονται ψυχή «αντρίκια»…
….πως να χειριστεί κανείς την προδοσία ..την μπαμπεσιά,
αν όχι με του «φιλότιμου» το μαχαίρι..

Τεριρέμ….
Και ας καούμε στην κόλασή μας ..όπως ορίζουν οι γραφές..


https://www.youtube.com/watch?v=YL_0qKZxBfc

( Τεριρέμ με την Νεκταρία Καρατζή )





12/5/10

Το σκυλάκι κι' ο κανείς


Απορία ψάλτου λένε ..βήξ
Υπάρχει και η απορία της Ιόλης που είναι σφύριγμα.

Ναι όταν της συμβαίνουν περίεργα τα παρατάει όλα και αρχίζει να σφυρίζει.
Ε! τι να κάνουμε ..καθένας με τα βίτσια του!

Ά τώρα που είπα βίτσια τι μου ήρθε στο μυαλό λέμε!
Ρε! Μάγκες! Όσοι μου έρχεσθε είναι δυνατόν να μπαίνετε από τη δική σας είσοδο και όχι απ αυτή που πάτε μονίμως ,γιατί είμαι σε ηλικία εγκεφαλικού ; Ξέρετε εσείς "κωλόπαιδα" δεν πρέπει να είστε παραπάνω από δύο, δηλαδή ένας, και αυτό μπορεί να μας φέρει σε κατασταση Casus belli γιατί φαντάσου να κάνω το ίδιο..θα μου πούν δικαιολογημένα τι θες κυρά μου και ενοχλείς; οπότε εγώ θα απαντήσω ..εσύ και ο γρύλος σου..
πάμε παρακάτω δεν είναι αυτό το θέμα..

Ούτε τα βίτσια της Ιόλης είναι το θέμα μας αλλά ο Κώστας.
Όσοι δεν ξέρετε , ο Κώστας είναι ο σκύλος μου ( Ιβάν όμως δεν είναι και έχω τύψεις με την αφεντιά μου που δεν μπορώ ακόμα να τον νοιώσω έτσι)
Τον έβγαλα Κώστα γιατί με τα τόσα που ακούω έχω αρχίσει να ψιλοψιλιάζουμε.. Πόρτα βέβαια ακόμα δεν κλειδώνω αλλά άλλο είναι να ακούσει ο επίδοξος κλέφτης να μιλάς και να φωνάζεις με ένα Κώστα... και μη μασάτε αυτό τώρα μόλις τι σκέφτηκα.

Δύσκολες οι ηλικίες που είσαι αναγκασμένος να περπατάς με Πι.
Και καλά σε φυσιολογικές συνθήκες ..κάτι γίνεται..
Στη λαϊκή με το Πι, στο ΚΑΠΙ με το Πι ,
μέχρι και στο γυμναστήριο μ’ αυτό πάω
Αλλά φανταστείτε να με κυνηγήσει κανένας κακοποιός …θα μπορώ να τρέξω;
Δεύτερος λόγος που τον βάφτισα έτσι είναι για να γιορτάζουμε την ίδια μέρα.

Καλά πάλι άρχισα να λέω πολλά σαν γλου-γλού γαλοπούλα.. (δεν θυμάμαι ποιος το είπε.. Οχι σε μένα καλεεεεέ!!!)

Λοιπόν σήμερα που τα είχα πάρει …τι περίεργο… γιατί μου γυρίσανε τα άντερα παπαδάκιδες αυτιάδες και τα ρέστα συν κάτι Ιατρόπουλοι από χθες άρχισε και εντελώς ξαφνικά ο υπολογιστής μου να κάνει τα δικά του..
Το τι σελίδες είδα χωρίς να τις αναζητήσω ..άλλο πράμα.. άσε που δεν τολμάς να μπεις και μέσα γιατί αισθάνεσαι σαν ματάκιας..

Και επειδή δεν γνωρίζω από τεχνολογία τον έκλεισα και είπα να κάνω ότι και η Ιόλη. Άρχισα να σφυρίζω..
Οπότε βλέπω τον Κώστα να έρχεται απ το μπαλκόνι με αβέβαια βήματα κοιτώντας με στα μάτια να ανεβαίνει στον καναπέ και να μου απλώνει το χέρι του..

Ρέ! Ρέ! Ένα χέρι!
Ε! ναι! υπάρχει Θεός ….γμτ μου!

Καλή σας μέρα και να προσέχετε ..γιατί μπορεί να υπάρχει αλλά μην περιμένετε να σας προσέξει..

Το τραγούδι που σφύριζα στη διάθεσή σας .
Ίσως κάποιος ειδικός να μου εξηγήσει..... η μελωδία άρεσε στον Κώστα
ή το χέρι που άπλωσε ήταν όλο δικό μου..
Γιατί δεν ξέρω αν σας είπα πως είμαι και χαζή!

10/5/10

Γύρισαν τα στεφάνια των πολιτικών!!!


Γράφει ο Καφενόβιος

Σπουδαίο μάθημα αξιοπρέπειας δέχθηκε ο πολιτικός κόσμος από την χαροκαμένη οικογένεια της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της άτυχης γυναίκας από το Αίγιο, που βρήκε τραγικό θάνατο στη διαδήλωση της περ. Τετάρτης. Τα στεφάνια που είχαν στείλει, ο πρωθυπουργός, οι αρχηγοί των κομμάτων και συνδικαλιστικοί φορείς, μεταφέρθηκαν στο πίσω μέρος της Εκκλησίας και γυρισμένα ανάποδα, πλην αυτού του Προέδρου της Δημοκρατίας. Tην ίδια τύχη είχαν και τα στεφάνια της διοίκησης της Marfin, ο πρόεδρος της οποίας ο πολύς Α. Βγενόπουλος, έχασε τη μιλιά του όταν άκουσε να μη δέχονται ούτε καν να συζητήσουν την «προσφορά» του να αναλάβει τα έξοδα της κηδείας. «Δεν θέλουμε τίποτα από εσάς, κύριε. Το μόνο που θέλουμε είναι να μας φέρετε πίσω το παιδί μας" φέρεται να του απάντησαν.

Κι όμως κανείς δεν ντράπηκε! Γιατί κανένα πολιτικό παχύδερμο δεν είναι σε θέση να νοιώσει την οργή, την αγανάκτηση και τη χλεύη των πολιτών.
Διάβασε τη συνέχεια ΕΔΩ
Αναρτήθηκε από kafeneio στις 10:01 π.μ. 6 σχόλια
(Συγνώμη καφενείο για την αντιγραφή
Δεν ήξερα από που να πάρω άδεια... και δεν ήθελα κιόλας)

7/5/10

Τελείωνε...

-Έχω να σας προτείνω κάτι διαφορετικό.. μας είπε ο Τάκης όταν αργά το βράδυ περάσαμε απ το μαγαζί του( χαμένο σ’ ένα στενό του Βύρωνα)

εμείς οι χαμένοι στη χθεσινή πορεία, -εμείς που δεν κρατάγαμε σημαίες εννοώ-
αλλά το απαιτούν οι στιγμές να είμαστε στους δρόμους, οπότε είπαμε να εισχωρήσουμε σε μπλοκ σημαιοστόλιστο κάνοντας από μόνοι μας τα πίσω βήματα του Βλαδίμηρου..

Αφού κάναμε το «καθήκον» μας, ορμήσαμε μετά στου Τάκη με ένα κόμπο στο λαιμό και βουβοί αρχίσαμε γουλιά –γουλιά να τον σπρώχνουμε προς τα κάτω και χρειάστηκαν αμέτρητες γουλιές όχι για να φύγει αλλά να ξεχαστεί.. κάπως.
Οπότε η πρόταση του φίλου μας του Τάκη για το καινούργιο πιάτο του, μας βρήκε με άδειο κεφάλι και δεν ξέρω τι εννοεί ο ποιητής όταν λέει «θα πιώ να κάνω κεφάλι» αλλά το ιμάμ μοσχοβολούσε στο τραπέζι τόσο που η κοιλιά νίκησε και μας επέβαλε τους δικούς της νόμους..

-«Για να προτείνεις κάτι πρέπει να το ξέρεις , να το έχεις δοκιμάσει, να το έχεις κάνει.. με λίγα λόγια να έχεις «πτυχίο» στο αντικείμενο, είπαμε,
και σαν γατιά που γλείφονται όταν χορτάσουν,αρχίσαμε να σχολιάζουμε και να αναλύουμε τα πάντα, μετά... όταν ήρθε η ώρα της «αμπελοφιλοσοφίας» και να μια λέξη που ακόμα δεν την έχουν καταλογίσει στα ελαττώματα της ράτσας μας, οι ειδικοί στο να βρίσκουν τι φταίει και πως θα βγούμε όχι μόνο απ την κρίση αλλά κι ακόμα παραπέρα…
πως θα πάμε μπροστά ..
πως θα φτιάξουμε έναν καινούργιο κόσμο..

Γιατί με το να φωνάζεις φίλε ,συνέχεια ότι πρέπει να αλλάξουμε ως μονάδες
να μην πετάμε τα τσιγάρα απ το αυτοκίνητο, να μη δίνουμε φακελάκια στους γιατρούς ,και ολα τα άλλα που μου αραδιάζεις κάθε τόσο,
(να είμαστε τίμιοι και κόσμιοι με λίγα λόγια αν σε καταλαβαίνω καλά) ,
και να επιμένεις ότι αυτά φταίνε για «το κακό μας ριζικό» και τίποτα άλλο, με κάνεις να πιστεύω πως αυτόν που ζητάς να αλλάξει είναι ο εαυτός σου αφού τα κατέχεις τόσο καλά, γιατί εγώ το θεωρώ αδιανόητο να τα κάνω επειδή απ το σπίτι μου, μου έμαθαν πέντε πράγματα διάολε.. που δεν τα ξέχασα και που μου είναι αυτονόητα όλα αυτά που μας συμβουλεύεις..
Και αφού ζητάς απ τον εαυτό σου να αλλάξει ,
άλλαξε ρε γμτ μου..
άλλαξε να πάμε επί τέλους μπροστά..
άλλαξε μήπως και δεις ποιοί και γιατί σε θέλουν έτσι , κοντόφθαλμο και κλακαδόρο.. Άλλαξε ή βγάλε το σκασμό ..

Συνεχίζεται…
(μια άλλη φορά..
ο κόμπος .. το κρασί... κι αυτός ο Βλαδίμηρος νυχτιάτικα..)