22/12/15

Σύμφωνο Συμβιβασμού






της Κατερίνας Γκαράνη 

Αντί οι άνθρωποι να πηγαίνουν μπροστά κάνουν τεράστια άλματα προς τα πίσω.
Αντί να καταργηθούν όλα τα κτητικά συμβόλαια συμβίωσης (λέγονται και γάμοι) τώρα πολλαπλασιάζονται με νέες "πράξεις συμβολαίου". Με αγαπάς; Βάλε την τζίφρα σου κι αν πεθάνεις θα πάρω το σπίτι! Έλα να κάνουμε κοινή φορολογική δήλωση να χαρούμε που το Κράτος μάς αποδέχεται ως ζεύγος νόμιμο.

Το θέμα είναι το δικαίωμα που τελικά δεν είναι δικαίωμα αλλά παραδοχή ότι είσαι κατώτερο ον και ζητάς την αποδοχή σου από το Κράτος. Η αποδοχή σου από την κοινωνία θέλει πολύ δουλειά ακόμη διότι τα τελευταία περιστατικά δηλώνουν απλά πρόκληση και όχι αξίωση σεβασμού.
Το να βγάζεις το βυζί σου έξω όπως το "κίνημα" των Femen δεν είναι φτύσιμο στα μούτρα της κοινωνίας αλλά σεξιστική εκμετάλλευση του ίδιου του κορμιού σου για να δείξεις την διαφορετικότητα σου έχοντας κάνει πρώτα αποτρίχωση αιδοίου, μποτοξάκι και τρεις ώρες γυμναστήριο καθημερινά παλεύοντας την κυτταρίτιδα.
Το ίδιο και με τις ανταλλαγές φιλιών έξω από εκκλησίες των ομόφυλων ζευγαριών.
Αντί να παλεύουμε για λιγότερες εκκλησίες εμείς παλεύουμε να υπάρχουν εκκλησίες για να έχουμε αφορμή να τις φτύνουμε ή να τις προκαλούμε "κάνοντας επανάσταση".

   Το φοβερότερο όλων είναι το ζήτημα των υιοθεσιών από ομόφυλα ζευγάρια. Αντί να παλεύουμε το νόμιμο εμπόριο ψυχών να μειωθεί, ανοίγουμε μεγαλύτερα πολυκαταστήματα για να γίνουμε κι εμείς γονείς. 1,000 ευρώ το κατεψυγμένο ωάριο και 10,000 ευρώ η παρένθετη "μητέρα". Το σπέρμα πωλείται φθηνότερα κι έτσι οι ομόφυλες δεν θα έχουν έξοδα αφού είναι σίγουρες ότι θα έχουν ασφάλεια που θα καλύπτει τον τοκετό αύριο το πρωί.
Το πώς θα θραφεί το παιδί εν μέσω κρίσης ούτε λόγος. Για το πού θα μεγαλώσει το παιδί, αν υπάρχει σχολείο να πάει το παιδί, αν υπάρχει νοσοκομείο να νοσηλευτεί το παιδί, αν θα έχει εμβόλια το παιδί, αν θα έχει μέλλον το παιδί, ούτε λόγος. Δε μάς νοιάζει το παιδί διότι το παιδί είναι το όχημα να λέμε ότι εμείς είμαστε διαφορετικοί.
Σαν εκείνα τα έρμα ετερόφυλα ζευγάρια που κάνουν παιδί γιατί νιώθουν άβολα όταν όλοι οι φίλοι έχουν αφήσει το κύτταρό τους ως κληρονομιά στον πλανήτη!
 
   Τις κληρονομιές των αθανάτων και αλάνθαστων ανθρώπων βιώνει πραγματικά ολόκληρος ο πλανήτης. Τώρα που οι μετανάστες έρχονται ανοίγει περισσότερο η αγορά του παιδιού. Πάρτε Συρόπουλα που κατάφεραν να σωθούν από πνιγμένες μανάδες και Ιρακινούλα να γίνουμε όλοι Αντζελίνα και Μπραντ.
Οι πόλεμοι μαίνονται καλά και η προσφορά θα είναι μεγάλη. Όσο για τα παιδιά με αναπηρία στα αζήτητα των ιδρυμάτων θα μένουν πάντα διότι εμείς θέλουμε "ζωή χωρίς προβλήματα με ροζ και σιελ καρδούλες" να διαιωνίσουμε το όνομα και τον κομπλεξισμό μας μέσω υγιούς τέκνου διότι ο εγωισμός μας χωρά αθανασία μόνο μέσω κυττάρου δυνατού.

   Όλοι κρύβουμε τον Χιτλεράκο μέσα μας, ας μην κοροϊδευόμαστε. Αντί να αποτιναχτεί ο ζυγός του υπερτιμημένου θεσμού της οικογένειας εμείς παλεύουμε να κάνουμε κι άλλες.
Οι οικογένειες χτίζονται στον δρόμο και όχι στα κυριακάτικα εορταστικά τραπέζια.
Ο φίλος είναι αδελφός αλλά ο αδελφός μόνο στα χαρτιά συμβολαίου κληρονομιάς και γέννησης είναι σίγουρο ότι είναι.
 Κάποτε έκαιγαν τα σουτιέν οι γυναίκες για την απελευθέρωση του κορμιού τους αλλά άνευ παιδείας και πολιτισμού αυτό που κατάφεραν είναι να μειώσουν την τιμή του γυναικείου κρέατος που κρέμεται από τα τσιγκέλια των τηλεοράσεων, των διαφημίσεων, των κωλόμπαρων και βέβαια να εκτιναχθεί το traffiking στο ταβάνι.
Αυτό ακριβώς θα καταφέρουν και οι επαναστάσεις των πολύχρωμων σημαιών και των δημοσίων μπαλαμουτιασμάτων των ομόφυλων.
Η προβολή της σεξουαλικότητας απλά ανεβάζει την προσφορά της πώλησής σας και οι ομόφυλοι δεν θα εξαιρεθούν τώρα που μπαίνουν μέσω νομιμότητας στις αγορές του κόσμου. Τα σουτιέν όχι μόνο δεν καταργήθηκαν αλλά έγιναν και πιο πρόστυχα που τα φοράνε "απελευθερωμένες" φεμινίστριες.

Ως Έλληνες πολίτες οι ομόφυλοι ζητάνε την αποδοχή τους από ένα κοινοβούλιο το οποίο έχει υπερψηφίσει την καταπάτηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δηλαδή, πρώτα είσαι ομόφυλος και μετά άνθρωπος; Καμία εντύπωση δεν προκαλεί που ο νόμος για το συμβόλαιο συμβίωσης που αφορά αποκλειστικά κληρονομικά και οικονομικά θέματα συζητείται την ώρα που είναι έτοιμα τα τρίτα προαπαιτούμενα του μνημονίου για ψήφιση;

Είναι κρίμα που μέσα στον πανικό τσίμπησαν το δόλωμα των ρατσιστόμουτρων όπως των παπαδαριών και των εθνικιστών και έγιναν το προπέτασμα καπνού για το Σύμφωνο Απεβίωσης όλων των Ελλήνων.
 Πάμε με ταχύτατα βήματα προς τα πίσω και η εξέλιξη του κάθε είδους αγώνα δεν είναι τίποτε περισσότερο από την οπισθοδρόμηση προς τον Μεσαίωνα.
Να πάρουμε την έγκριση της Βουλής όπως έπαιρναν το συγχωροχάρτι από τον Πάπα.
Να γίνουμε όλοι νοικοκυραίοι.
Να ζήσουμε στο σπίτι μας ήσυχα είτε με τον ετερόφυλο σύζυγο είτε με τον ομόφυλο.
Να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, είτε τα βιολογικά είτε τα υιοθετημένα, με τους καλλιεργημένους από την κοινωνία ψυχαναγκασμούς μας.

Να γίνουμε όλοι Τάξη των Νομίμων. Να βιώνουμε με Σύμφωνα και όχι ως ελεύθεροι άνθρωποι.
Να κάνουμε ομαδούλες και κομματάκια για να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους.
Λες και ο άνθρωπος κρίνεται με το τι έχει ανάμεσα στα σκέλια του. Όμως ο άνθρωπος κρίνεται με αυτό που έχει μέσα στο κεφάλι του κι όλα δείχνουν ότι όσο οι άνθρωποι φουσκώνουν σαν παγόνια τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά, τόσο τα εσωτερικά τους ξεφουσκώνουν σαν μπαλόνια από την βελόνα του ηθικού και του νόμιμου.

Η διαφορετικότητα άλλαξε τον κόσμο και οι διαφορετικοί δεν καθόταν σε κανένα τραπέζι με τους νόμιμους κρατιστές να διαπραγματευτούν την ζωή, τις αξίες και τα δικαιώματά τους.

Η ζωή και η ιστορία τούς σήκωσε πολύ ψηλότερα από την ευθεία του βλέμματος των καθωσπρέπει ανθρώπων διότι χωρίς αυτούς η ζωή θα ήταν ένα συμβόλαιο συναινετικής επιβίωσης.


ΠΗΓΗ στον Τοίχο

15/12/15

Στο τέλος θα μείνουμε οι δυο μας






Καταλάβατε τι κάνατε όσοι σηκώσατε στα χέρια όλα αυτά τα καθίκια προεκλογικά, όταν τους βαρούσατε παλαμάκια κι όταν χαρακτηρίζατε φασίστες και δειλούς όσους δεν ήθελαν να συμμετάσχουν στην οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία από το 2010 που η χώρα είναι υπό Κατοχή; Μήπως συνειδητοποιήσατε ότι πάνω στο πανικό πως θα χαθεί η σύνταξη, ο μισθός, ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει αν βγει από το ευρώ, ότι θα γίνουμε βλαχοβαλκάνια χώρα αν βγούμε από την Ε.Ε (όπως τόνισε εκείνη την εποχή ο αριστερός Αλαβάνος) ότι σκοτώσατε την Ελλάδα επιλέγοντας Ελπίδα οι μεν και ευρωπαϊκή οικογένεια όλοι μαζί; 
Τι να συζητήσουμε τώρα πια; Είναι όλοι τους μέσα στο Κυνοβούλιο και κερνάνε ο ένας τον άλλον για την μεγάλη τους επιτυχία να τελειώσουν την χώρα μέσα σε 5 χρόνια. Πασόκοι, Νδκρατες, Καμμένοι, Λεβέντηδες, Συριζαίοι, Ποταμίσιοι, ΔΗΜΑΡιώτες ανοίγουν σαμπάνιες στο εστιατόριο της Βουλής και μετά μπαίνουν στην αίθουσα συνεδριάσεων και κάνουν ότι κονταροχτυπιούνται για το υπό ψήφιση δεύτερο λεπιδοφόρο πολυνομοσχέδιο. 
Καταλάβατε ότι ένας Πασόκος Σπρίντζης μέσω του Σύριζα παρέδωσε 14 κομμάτια ελληνικής γης ύψιστης γεωπολιτικής σημασίας; Καταλάβατε ότι την Τετάρτη το πρωί τα δημόσια νοσοκομεία μπαίνουν σε κατάσταση υποχρεωτικής χρεοκοπίας με το claw back και με έναν προϋπολογισμό για την δημόσια υγεία που είναι το 1/6 του προϋπολογισμού που χρειάζεται για να μην καταρρεύσουν και θα ξεπουληθούν σε ιδιώτες; 

Τίποτε δεν καταλάβατε ακόμα, ε; Ξέρετε, αυτό που έκανε φοβερή εντύπωση είναι ότι την ημέρα που ο Σπρίντζης έβαλε την υπογραφή του παραδίδοντας στο γερμανικό δημόσιο τα αεροδρόμια αντί 1,5 δις ευρώ (που θα παίρνει απευθείας το γερμανικό δημόσιο για τα δανεικά που έχωσε) την ίδια ημέρα η κυβέρνηση εξήγγειλε δώρο μισθό  σε δημοσίους υπαλλήλους. Ξέρετε, πώς ακούγετε αυτό; Ότι για να έχουν σίγουρη  την ψήφο του στρατού τους είναι ικανοί να πουλήσουν και τα  συκωτοπνεύμονα των υπόλοιπων Ελλήνων. 
Ξέρετε, τελικά, πόσο μάς κοστίζετε νοικοκυραίοι, νομοταγείς, αριστερολαμόγια, εθνικιστές, πατριωτοκαμμένοι και ΚΚΕδες κάθε φορά που συμμετέχετε σε κατοχικές εκλογές; Μας στοιχίζετε και μία Ελλάδα. Μετρήστε πόσες έχουμε χάσει μέχρι σήμερα. 
Ποια αντιπολιτευτική πολιτική και ποιες απεργίες και ποια του κώλου του εννιάμερα; Έφτασε η χώρα μάνα της Δημοκρατίας να εκτελείται από την Κομματική Δημοκρατία. Του κώλου Δημοκρατία, αλλά Δημοκρατία. 

Τι περιμένετε υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα που όλοι είστε σε επιχειρήσεις με δάνεια, τα οποία θέλουν δεν θέλουν πλέον θα γίνονται "κόκκινα" με μια υπογραφή, αφού το κανόνισε ο Στουρνάρας, ο Σταθάκης και ο Τσακαλώτος; Περίμενετε ανάπτυξη και επενδύσεις από τις εταιρείες κοινοπραξίας που θα σας διοικούν; Αυτό που πρέπει να περιμένετε είναι η εφαρμογή του νόμου για καθολικές απολύσεις και για συμβάσεις εργασίας με το funt, δηλαδή τον νέο σας εργοδότη. Θα σας έχουν στο 12ωρο με 300 ευρώ, ιδιωτική ασφάλιση και βέβαια χωρίς το δικαίωμα απεργίας. Το κανόνισαν και αυτό τα λαμόγια που ψηφίζετε από το 2010 μέχρι σήμερα. 

Τι περιμένετε εσείς άνεργοι; Ότι θα ανοίξουν οι θέσεις εργασίας και τακτοποιηθείτε; Πρώτα θα τακτοποιηθούν οι εταιρείες που θα σας έχουν ως ενοικιαζόμενο προσωπικό, μετά θα τακτοποιηθούν οι εταιρείες που θα σας προσλάβουν και μετά θα σας οδηγήσουν να ζείτε σε γκέτο κοινωνικών κατοικιών που στήνει η Θεανώ να φτιάχνετε γεμιστά με υλικά μόνο από το Lidl διότι τα αγροτικά ελληνικά προϊόντα θα είναι παρελθόν με την ολοκλήρωση και του λεπιδοφόρου αγροτικού νομοσχεδίου. 
Μάλλον ακόμα δεν έχετε καταλάβει τίποτε. Βαράτε παλαμάκια σε εκπροσώπους κατοχικών κυβερνήσεων  σε σκυλάδικα και τοπικά καφενεία κάνοντάς μας να ζούμε την ιστορία σε επανάληψη. Κάποτε τις έλεγαν πουτάνες των Γερμανών, μετά γκόμενες των συνταγματαρχών και τώρα παλαμακιστές των Κατοχικών. Αυτό κι αν είναι ευρωπαϊκή εξέλιξη! Τουλάχιστον πουτάνες και γκόμενες έκλειναν τα παντζούρια, εσείς όμως τα ανοίγετε διάπλατα με καμάρι.
Φοβερό πιστόλι αυτή η Δημοκρατία. Το κουβαλάς πάνω σου χωρίς να αποκλειστείς ως ακατάλληλος για την κατοχή και χρήση του, λόγω φιλοτομαρισμού, ιδιοτέλειας, ρουφιανιάς, φιλοπροδοσίας, κουκουλοφορισμού, βλακείας και μισανθρωπισμού. Πήρατε το χαρτί της ελεύθερης διακίνησης των άρρωστων, επικίνδυνων ενστίκτων και χαρακτήρων σας από τα κομματικά μπουρδέλα που χτυπάτε κάρτα και πατάτε την σκανδάλη ανελέητα εναντίον όσων σάς θυμίζουν τι πραγματικά είστε.

Μάς προδώσατε, πολίτες της έννομης τάξης και της κομματολαγνίας. Φτάσατε τα πράγματα με την επιλογή σας να μείνετε μόνοι σας στο τέλος  στο ίδιο στρατόπεδο απόγνωσης  με μας. Δεν υπάρχει πλέον έδαφος ασύλου για κανέναν μας. Θύτες και θύματα θα είμαστε αντάμα από καθαρά δική σας επιλογή, μόνο που τα θύματα θα απαιτήσουν ενστικτωδώς την απονομή δικαιοσύνης. 
Μέχρι σήμερα και για λίγο ακόμα, που σάς χρειάζονται τα κομματοτροφεία σας, συνειδητά και άνευ οίκτου σημαδεύετε και εκτελείτε την αξιοπρέπεια γυρίζοντάς μας δεκαετίες πίσω. Εκεί που το μυαλό του προδομένου μηδένιζε και άρχιζε να παίρνει ανάποδες στροφές. 
Γυρνάει το μυαλό όπως ο μύλος ενός αόρατου περιστρόφου γεμισμένο με σφαίρες δικαιοσύνης έχοντας το όνομά σας χαραγμένο πάνω τους.-


10/12/15

Γερμανία : Απ το 1945 υπό Αμερικανική κατοχή (2ον )

Της Άννας Μπαλλή

Κάντσλερακτε – Η Πράξη του Καγκελάριου


   Δύο χρόνια αργότερα, στις 14 Μαΐου 2009, σε μια σειρά άρθρων της Zeit Online με τον τίτλο «Mein Deutschland» (Η Γερμανία μου), ο 'Εγκον Μπαρ, υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Βίλλυ Μπραντ (1969-1974), σε κείμενό του με τίτλο «Τρεις επιστολές και ένα κρατικό μυστικό» επιβεβαίωνε τον Kομόσσα και αποκάλυπτε και αυτός το γεγονός ότι η Δυτική Γερμανία έχει πλήρη εξάρτηση από τις ΗΠΑ και τους δύο Ευρωπαίους συμμάχους της (Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία), ξεκινώντας από τον πρώτο καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ και μετά. Σύμφωνα με τον υφυπουργό, το 1969, κατά τις πρώτες μέρες της ανάληψης καθηκόντων του στο παλάτι Σάουμπουργκ, την επίσημη κατοικία του καγκελάριου, ο Μπραντ υπέγραψε την αποκαλούμενη Κάντσλερακτε (Kanzlerakte) ή Πράξη του Καγκελαρίου.
   Ο Μπαρ θυμάται ότι ένας ανώτερος αξιωματούχος του είχε υποβάλει τρεις επιστολές για υπογραφή, μία από καθέναν από τους πρεσβευτές των τριών Δυνάμεων –ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία– υπό την ιδιότητά τους ως Ύπατων Επιτρόπων, για να επιβεβαιώσει τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των Συμμάχων. Ο Μπαρ αναφέρει επίσης: «Ο Μπραντ εξοργίστηκε με την απαίτηση να υπογράψει μια τέτοια επιστολή υποταγής. Είχε εκλεγεί καγκελάριος και τον δέσμευε ο υπηρεσιακός όρκος που είχε δώσει. Οι πρέσβεις δεν μπορούσαν να τον απολύσουν! Εκεί λοιπόν έμαθε ότι και ο Κόνραντ Αντενάουερ είχε υπογράψει αυτές τις επιστολές και μετά από αυτόν ο Λούντβιχ Έρχαρτ και μετά ο Κουρτ Γκέοργκ Κίσινγκερ [...] και κατέληξε: "Λοιπόν υπόγραψα και εγώ" και δεν μίλησε πια ποτέ για αυτό».

Ο Μπαρ, τότε υφυπουργός στην Ομοσπονδιακή Καγκελαρία και κύριος σύμβουλος του Βίλλυ Μπραντ, συνεχίζει:
«Ακόμα και ο Αντενάουερ τηρούσε την αναγνώριση της κυριαρχίας των Συμμάχων επί της Γερμανίας σαν κρατικό μυστικό. Δεν ταίριαζε και τόσο στην ατμόσφαιρα, δέκα ημέρες πριν από την ίδρυση του κράτους. Και οι τρεις Δυνάμεις δεν είχαν κανένα συμφέρον να κάνουν τόσο ντόρο για τις προϋποθέσεις της 23ης Μαΐου 1949. Αυτό δε δεν ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση. [...] Όταν κάποτε ανέφερα τις επιστολές των καγκελαρίων στον πρώην πρόεδρο της Γερμανίας Ρίχαρντ φον Βάιτσεκερ, αυτός αντέδρασε έκπληκτος, επίσης, προς μεγάλη δική μου έκπληξη, δεν ήξερε τίποτα για αυτές. Δεν χρειάζονταν καμία ειδική ρύθμιση. Οι συμμετέχοντες Γερμανοί και οι Σύμμαχοι είχαν το ίδιο ενδιαφέρον, δηλαδή να μην κοινοποιηθεί η δήλωση της περιορισμένης γερμανικής εθνικής κυριαρχίας δημοσίως».
   Το ότι ο σημαντικός αυτός μάρτυρας εννοούσε την Κάντσλερακτε το αποκάλυψε η εβδομαδιαία εφημερίδα του Βερολίνου Junge Freiheit, δημοσιογράφοι της οποίας επισκέφθηκαν το φθινόπωρο του 2011 τον Έγκον Μπαρ στο Willy-Brandt-Haus (έδρα του SPD, του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γερμανίας).
Στον ομοσπονδιακό αυτό υπουργό και για πολλά χρόνια γενικό γραμματέα του SPD το θέμα της κυριαρχίας ήταν τόσο σημαντικό, ώστε με την ευκαιρία αυτή έγραψε για την εφημερίδα ένα ολόκληρο άρθρο («Lebenslüge der Bundesrepublik», Ζωτικά ψέματα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, 16.10.2011)(9) που ασχολήθηκε και πάλι με την εκπληκτική αυτή μυστική υπαγόρευση. Το σημαντικό είναι ο υπαινιγμός του Μπαρ ότι τα προνόμια των συμμάχων εξακολουθούν να ισχύουν και μετά τις συνομιλίες 2+4 που σφράγισαν την επανένωση της Γερμανίας. Γράφει επί λέξει:
«Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας έπρεπε να γράψουν στους Μεγάλους Φίλους μας μια επιστολή, την οποία είχα συντάξει εγώ με τη συγκατάθεση του Μάικλ Κολ, αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών της Ανατολικής Γερμανίας, και η οποία ανέφερε ότι με την ένωση των δύο κρατών δεν αναιρούνται τα δικαιώματα των νικητριών δυνάμεων».
Όμως και πρόσφατα γεγονότα αποκαλύπτουν ότι συνεχίζουν να είναι σε ισχύ όλα όσα προβλέπονται από τη μυστική Συμφωνία της 21ης Μαΐου 1949.

Ο χρυσός


   Μπορεί να μη φυλάσσονται όλα τα αποθέματα χρυσού της Γερμανίας στα υπόγεια της FED, όπως προβλέπει η συμφωνία της 21ης Μαΐου, το μεγαλύτερο μέρος όμως των αποθεμάτων χρυσού της Γερμανίας, που είναι τα δεύτερα μεγαλύτερα παγκοσμίως μετά από αυτά των ΗΠΑ, είναι αποθηκευμένο στις ΗΠΑ, ενώ γερμανικός χρυσός είναι, επίσης, αποθηκευμένος στην Τράπεζα της Γαλλίας, και μέχρι το 2000 και στην Τράπεζα της Αγγλίας, και εδώ και καιρό κανείς δεν έχει αντικρίσει τις πολύτιμες πλάκες. Το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο της Γερμανίας απαιτούσε εξονυχιστικό έλεγχο από τη γερμανική Κεντρική Τράπεζα για το γεγονός, η οποία αντέδρασε στις εκκλήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για «την ακεραιότητα, τη φήμη και την ασφάλεια» των χώρων αποθήκευσης στο εξωτερικό. Έπειτα από εκστρατεία που ξεκίνησε στη Γερμανία για επαναπατρισμό μέρους του χρυσού της χώρας, με ορισμένους πολιτικούς να εκφράζουν φόβους ότι ο γερμανικός χρυσός στο εξωτερικό είχε «πειραχτεί», η γερμανική Κεντρική Τράπεζα Bundesbank αναγκάστηκε να υποσχεθεί τον επαναπατρισμό μέρους του γερμανικού χρυσού που διατηρεί στο εξωτερικό, έως το 2020.

ΜΜΕ και μυστικές υπηρεσίες 


  Σε ό,τι αφορά τις επικοινωνίες, όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για τη δράση πρακτόρων σε βάρος της Γερμανίας και οι διαρροές από τον πρώην κατάσκοπο Έντουαρντ Σνόουντεν για το εκτεταμένο πρόγραμμα παρακολούθησης από την αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (NSA) ήταν εξίσου αποκαλυπτικά. Σύμφωνα με τον γερμανικό τύπο, λίστα με ονόματα 3.500 πρακτόρων –δηλαδή, ολόκληρη τη λίστα των πρακτόρων εξωτερικού της Γερμανίας!– των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών (BND) είχε πάρει ο διπλός κατάσκοπος Μάρκους Ρ., οποίος εργαζόταν στο κτίριο της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών, και την παρέδωσε στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Σνόουντεν, ανάμεσα στα τηλέφωνα που παρακολουθούσε η NSA ήταν και το κινητό τηλέφωνο της Άγκελα Μέρκελ. Και όμως η Γερμανία απέφυγε οποιαδήποτε έντονη αντίδραση, ενώ η Γερμανίδα καγκελάριος απλώς... παραπονέθηκε για όλα αυτά κατ' ιδίαν στον Αμερικανό πρόεδρο.

Σε μια πολιτική εκδήλωση στη Στουτγάρδη, απαντώντας σε ερώτηση επί του θέματος, η κ. Μέρκελ είπε χαρακτηριστικά πως
«μετά την αποκάλυψη των υποκλοπών από τον Σνόουντεν διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν ακόμη ορισμένες ειδικές συμφωνίες με τους συμμάχους του Β' ΠΠ, με βάση τις οποίες δεν παρέχεται πλήρης ανεξαρτησία στις μυστικές μας υπηρεσίες. Ξεκινήσαμε όμως “προφορικές” συζητήσεις για να αποκατασταθεί πλήρως η εθνική μας κυριαρχία».

Σύμφωνα τώρα με πολλούς Γερμανούς, μεταξύ των οποίων ο γνωστός ιστορικός Γιόζεφ Φόσεποτ (Josef Foschepoth), οι οποίοι έχουν αναλύσει διεξοδικά το θέμα, οι Αμερικανοί μπορούν ακόμη και σήμερα να υποκλέπτουν νόμιμα όλες τις τηλεφωνικές συνομιλίες της χώρας, γεγονός που δεν συνηγορεί στο ότι η Γερμανία είναι εθνικά ανεξάρτητη. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πως η εθνική ανεξαρτησία της Γερμανίας είναι περιορισμένη σε μεγάλο βαθμό, κάτι που σίγουρα γνωρίζει ο εκάστοτε καγκελάριος της χώρας (το τελευταίο προφανώς παραπέμπει στην αποκαλούμενη Κάντσλερακτε).
Ο Ομπάμα είχε υποσχεθεί ότι σύντομα θα διόρθωνε την κατάσταση. «Αλλά έκτοτε η Γερμανία περιμένει μάταια», έγραφε το Spiegel. Οι Γερμανοί συνειδητοποιούν ότι η Συμφωνία Μη Παρακολούθησης που ανακοίνωσε η NSA δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα. Το περιβάλλον της Μέρκελ είχε ήδη συνειδητοποιήσει από τον Νοέμβριο ότι Συμφωνία Μη Παρακολούθησης δεν πρόκειται να υπάρξει, έγραφε το Βήμα τον Ιανουάριο του 2014. Παρ' όλα αυτά, η καγκελάριος σε συνέντευξή της εξέφρασε την επιθυμία να συνεχιστεί η στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ. Η κυρία Μέρκελ σημείωσε ότι δεν επιθυμεί να σκέφτεται διαρκώς εάν το πρόσωπο με το οποίο συνομιλεί εργάζεται για κάποιον άλλον.

«Αυτό δεν λέγεται σχέση εμπιστοσύνης. Έχουμε προφανώς διαφορετικές απόψεις και πρέπει να συζητήσουμε μεταξύ μας. Συνεργαζόμαστε πολύ στενά με τους Αμερικανούς και ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε», τόνισε, και διευκρίνισε ότι δεν συμφωνεί με τις εισηγήσεις περί αξιοποίησης των διαπραγματεύσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις ΗΠΑ για τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου προκειμένου να ασκηθεί πίεση προς την Ουάσιγκτον.

«Όπως βλέπουμε στην περίπτωση του κ. Σνόουντεν, η Γερμανία είναι ένα θυγατρικό κράτος των ΗΠΑ, και συνεπώς κάθε άλλη δήλωση της Μέρκελ είναι μία ευφάνταστη ιστορία», σχολίασε ο Εβγκένι Φιοντόροβ, βουλευτής της Δούμας, στενός φίλος του Βλαντίμιρ Πούτιν και ένας από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς στη Ρωσία, σε συνέντευξη που κατεγράφη την 21η Αυγούστου του 2013.
Απαντώντας σε ερώτηση αν θα τιμωρηθεί από τις ΗΠΑ η Γερμανία επειδή απορρίπτει συνεργασία στον τομέα της ανταλλαγής πληροφοριών με τις ΗΠΑ και τα κράτη της ΕΕ, ο Φιοντόροβ απάντησε:

«Ω, ελάτε τώρα… όλα αυτά είναι ψέματα. Οι μυστικές υπηρεσίες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, ανέκαθεν διοικούνταν απευθείας από τις ΗΠΑ. Αυτό το γνωρίζουμε από πολλές πηγές. Οι στρατηγοί του Γερμανικού Στρατού και των Μυστικών Υπηρεσιών, γελάνε με αυτήν τη δήλωση της Μέρκελ. Η Άγκελα (Μέρκελ) κάνει τις πατριωτικές δηλώσεις της λόγω των επερχόμενων ομοσπονδιακών εκλογών, επειδή αυτό αναμένει ο γερμανικός λαός από αυτήν. Αλλά, ο γερμανικός λαός μπορεί να απαιτεί οτιδήποτε επιθυμεί. Δεν θα αλλάξει το γεγονός ότι οι Γερμανικές Μυστικές Υπηρεσίες και ο Στρατός είναι μόνον θυγατρικές της CIA και του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ και τίποτα περισσότερο. Αυτός είναι ο λόγος που οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες και ο στρατός “πυροβολούν” τη Μέρκελ και τις δηλώσεις της, δεδομένου ότι οι θέσεις τους και η σταδιοδρομία τους δεν εξαρτάται από αυτήν (τη Μέρκελ), αλλά από τις ΗΠΑ. Οι Γερμανοί στρατηγοί και τα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών επιλέγονται προσεκτικά και είναι ελεγχόμενοι, και η θέση τους εξαρτάται από τους Αμερικανούς και όχι από την καγκελάριο ούτε από τη γερμανική κυβέρνηση. Η Γερμανία είναι άλλη μία αποικία των ΗΠΑ, όπως επίσης πολλές άλλες χώρες. Οι ΗΠΑ κατέλαβαν τη Γερμανία το 1945 και στάθμευσαν τα στρατεύματά τους σε πολλές στρατιωτικές βάσεις, και βλέπουμε σήμερα τις ίδιες στρατιωτικές βάσεις και τα ίδια αμερικανικά στρατεύματα στη Γερμανία, και συνεπώς δεν έχει σημασία που αυτές οι βάσεις μετονομάστηκαν “βάσεις του NATO” ή απλώς στρατιωτικές (αμερικανικές) βάσεις. Σοβαρά, θεωρείτε ότι αυτό έχει αλλάξει ακόμη και στο παραμικρό όσον αφορά την αμερικανική κατοχή της Γερμανίας; Αυτό είναι απλά γελοίο! Οι άνθρωποι που το πιστεύουν είναι τόσο αφελείς!».

Αμερικανικά στρατεύματα στη Γερμανία


   Πράγματι, αν και οι Σοβιετικοί ηγέτες απέσυραν τα στρατεύματά τους από την Ανατολική Γερμανία όταν έγινε η ένωση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας με τη Δυτική Ομοσπονδία της Γερμανίας, οι Αμερικανοί δεν έκαναν το ίδιο. Στη Δυτική Γερμανία εξακολουθούν να σταθμεύουν χιλιάδες αμερικανικά στρατεύματα, µε ό,τι αυτό σηµαίνει, δηλαδή την κανονική συνέχιση της στρατιωτικής κατοχής της χώρας και μάλιστα µε τη χρηματική επιβάρυνση των ίδιων των Γερµανών! Ο εμπειρογνώμονας ασφάλειας του Ιδρύματος του Βερολίνου για την Επιστήμη και την Πολιτική Όλιβερ Τραίνερτ (Oliver Thränert) θεωρεί ότι, αν και ο αριθμός αμερικανικών στρατευμάτων στη Γερμανία θα μειωθεί, δεν θα πρέπει να ελπίζει κάποιος για την πλήρη απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Γερμανία στο κοντινό μέλλον. Ιδίως μια στρατιωτική βάση στο Ραμστάιν θα διατηρηθεί, δεδομένου ότι η βάση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη δομή εντολής των αμερικανικών στρατευμάτων.
Το Ραμστάιν είναι αεροπορική βάση και έδρα της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας στην Ευρώπη.
Δύο ακόμα πολύ γνωστά άτομα, ο Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι, πρώην σύμβουλος Ασφαλείας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζίμυ Κάρτερ, και ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν έχουν επιβεβαιώσει ότι η Γερμανία είναι μια χώρα υποτελής και ελεγχόμενη.
Ο Ρώσος πρόεδρος σε συνέντευξή του σε γερμανικό περιοδικό το 2012 μεταξύ άλλων είχε πει:

«Η Γερμανία είναι υπό κατοχή, εξουσιαζόμενη από ξένο κράτος. Τον έλεγχο τον έχουν οι Αμερικανοί. Η γερμανική πολιτική ελίτ δεν είναι ελεύθερη. Το αποτέλεσμα: Το Βερολίνο δεν μπορεί να δράσει κατά τρόπο που πραγματικά θα ήταν προς όφελος της χώρας σε αυτή την περίπτωση.
»Η Γερμανία κυβερνάται προς το παρόν ενάντια στα συμφέροντά της. Εμείς, οι Ρώσοι, μπορούμε να βοηθήσουμε τους Γερμανούς όπως καλύτερα καταλαβαίνουμε την κατάσταση στο Βερολίνο, και να δουλέψουμε για να διασφαλίσουμε ότι παρέχουμε, για παράδειγμα, γερμανορωσικά δίκτυα σε διάφορα επίπεδα.
Μπορούμε να δουλέψουμε με διαφορετικές ομάδες στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, εμβαθύνοντας τις πολιτισμικές μας σχέσεις. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα υπάρξει μια Γερμανία η οποία θα είναι ελεύθερη, δυνατή κι αυτοπροσδιοριζόμενη χώρα στην Ευρώπη και θα μπορεί να παίξει έναν σημαντικό ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ο υφιστάμενος ρόλος του υποτελούς των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον δεν μπορεί να είναι το πεπρωμένο της Γερμανίας».

Από την άλλη πλευρά, ο Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι στο βιβλίο του Η μεγάλη σκακιέρα πιστοποιεί ότι οι Γερμανοί «είχαν την τιμή να είναι φόρου υποτελείς των Ηνωμένων Πολιτειών». Όταν μια φορά στη Βιέννη επανέλαβε αυτή τη θέση και σε σχέση με την Αυστρία, ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας απλώς τον κατεύνασε ήπια:
«Μα, κύριε Μπρεζίνσκι, είμαστε συνεργάτες», του είπε. Οπότε ο Μπρεζίνσκι του απάντησε:
«Καλά, τότε είστε απλώς ένας φόρου υποτελής συνεργάτης».

Επίλογος

   Ο ηγεμόνας της Ευρώπης, λοιπόν, αποδεικνύεται γίγαντας με πήλινα πόδια. Όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης το γνωρίζουν αλλά κανείς δεν τολμά να το πει. Όπως στο γνωστό παραμύθι του Άντερσεν Τα ρούχα του βασιλιά, όπου τα ρούχα απλώς δεν υπάρχουν, ο ηγεμόνας είναι γυμνός.
Όμως, ως υποτελής, η Γερμανία έχει αναλάβει να εξυπηρετήσει τα σχέδια του κατόχου της, ο οποίος επιβάλλει τη στάση των υπολοίπων προς τη Γερμανία. Στόχος να γίνει όλη η ΕΕ ό,τι και η Γερμανία.

Υπάρχουν κάποιοι που αναρωτιούνται αν η Γερμανία είναι κράτος,
τράπεζα ή
Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ), και οι Γερμανοί εργαζόμενοι, κάτοχοι ενός εταιρικού δελτίου αντί ταυτότητας.
Πρόκειται μάλλον για μπέρδεμα που προκαλείται από το όνομα του χρηματοπιστωτικού πρακτορείου Bundesrepublik Deutschland Finanzagentur GmbH (Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Χρηματοπιστωτικό Πρακτορείο ΕΠΕ), του οποίου μέτοχοι είναι το κράτος της Γερμανίας.

Όμως δεν πέφτουν πολύ έξω, αφού η Γερμανία λειτουργεί και αντιμετωπίζει τις χώρες σαν ανώνυμες εταιρείες και τις κυβερνήσεις σαν τους διαχειριστές μιας εταιρείας.
Τα πάντα γυρίζουν γύρω από τους κανόνες της αγοράς και την ελευθερία του εμπορίου, τις εξαγωγές, την ανταγωνιστικότητα, τις τράπεζες, τα κέρδη, τα ελλείμματα, τα δάνεια, τα χρέη...


Και στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στοίχημα για τους λαούς, αν θα συνεχίσουν να έχουν πατρίδα ή θα ζουν σε χώρους δέσμιους του αυτού οικονομικού συστήματος και θα γίνουν αναλώσιμο φθηνό εργατικό δυναμικό των πολυεθνικών. Σύμμαχος των λαών που θέλουν να έχουν πατρίδα και να ορίζουν την τύχη τους είναι το γεγονός ότι η Γερμανία είναι πολύ κακή για ηγεμόνας και δείχνει να μην έχει διδαχτεί τίποτα από τους δύο παγκόσμιους πολέμους που έχασε. Οπωσδήποτε, όσα αναφέραμε δεν σημαίνουν ότι η Γερμανία δεν έχει τους καθαρά δικούς της στόχους που επιδιώκει να πετύχει, όμως για αυτό και το τι γίνεται σήμερα απαιτείται ένα καινούργιο άρθρο.



(Υποσημειώσεις 1. http://www.bundesfinanzministerium.de/Content/DE/Reden/2011/2011-11-18-european-banking-congress.html?view=renderPrint 1. Καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ, Άρθρον 53: 1) Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα χρησιμοποίει, όπου θεωρηθεί τούτο επιβεβλημένον, τας τοπικάς συμφωνίας ή οργανώσεις διά την εφαρμογήν μέτρων εξαναγκασμού λαμβανομένων υπό την εξουσίαν του. Ουδεμία όμως ενέργεια εξαναγκαστική θα λαμβάνεται δυνάμει τοπικών συμφωνιών ή υπό τοπικών οργανώσεων άνευ της εξουσιοδοτήσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας, εξαιρέσει των μέτρων εναντίον παντός εχθρικού Κράτους, ως τούτο καθορίζεται εν τη παραγράφω 2 του παρόντος άρθρου, των προβλεπομένων εις εφαρμογήν του άρθρου 107 ή εις τοπικάς συμφωνίας στρεφομένων κατά της επαναλήψεως επιθετικής πολιτικής από μέρους παντός τοιούτου Κράτους, έως ου ο Οργανισμός δυνηθεί, τη αιτήσει των ενδιαφερομένων Κυβερνήσεων, να αναλάβει την ευθύνην του να παρεμποδίσει νέαν επίθεσιν εκ μέρους τοιούτου τινός Κράτους. 2) Ο όρος «εχθρικόν Κράτος», ως χρησιμοποιείται εις την 1ην παράγραφον του παρόντος άρθρου, εφαρμόζεται εις παν Κράτος, όπερ κατά τη διάρκειαν του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξεν εχθρικόν προς οιονδήποτε των Κρατών, άτινα υπογράφουν τον παρόντα Χάρτην. Άρθρο 107: Καμιά διάταξη αυτού του Χάρτη δε θίγει ή εμποδίζει ενέργεια εναντίον κράτους που κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου υπήρξε εχθρός ενός από όσους υπογράφουν αυτόν το Χάρτη, εφόσον την ενέργεια αυτή την έχουν αναλάβει ή την έχουν επιτρέψει, ως συνέπεια αυτού του πολέμου, οι κυβερνήσεις που έχουν την ευθύνη για την ενέργεια αυτή. 2. Κώστας Τζάνος, Δρ Μηχανικός, για το Φόρουμ Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίου και Διδάκτορες. 3. Αναμνήσεις, Χανς Ντίτριχ Γκένσερ, Εκδόσεις Λαβύρινθος, 1998. 4. (https://ejustice.europa.eu/content_member_state_law-6-de-maximizeMS-el.do?member=1) 5. el.wikipedia.org 6. Die deutsche Karte - Das verdeckte Spiel der geheimen Dienste. Ein Amtschef des MAD berichtet, Graz, Ares-Verlag, 2007. 7. «Eine Fälschung, die keine ist. Geheimsache “Kanzlerakte”. Wem dienen Sie, Frau Merkel?», και μεταφρασμένο από τον Εμμανουήλ Σαρίδη υπό τον τίτλο «Ο απόρρητος "Φάκελος Καγκελάριος"», http://www.berlin-athen.eu/. 8. Στο ίδιο. 9. Egon Bahr, «Lebenslüge der Bundesrepublik», 16.10.2011, στο: http://jungefreiheit.de/wissen/geschichte/2011/lebensluege-der-bundesrepublik/ 10. «Πού βρίσκεται ο γερμανικός χρυσός;», Monika Lohmüller / Κώστας Συμεωνίδης, υπεύθ. σύνταξης Άρης Καλτιριμτζής, dw.de, 25.10.2012. 11. «Doppelspion stiehlt Liste mit 3.500 Agentennamen», Die Welt, ‎13.1.2015‎. 12. «Μέρκελ: Ελπίζουμε ότι η ζημιά στις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ μπορεί να επανορθωθεί», Έθνος, 6.2.2015. 13. «ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ρώσος βουλευτής της Δούμας… αποκαλύπτει ότι η Γερμανία είναι άλλη μία αποικία των ΗΠΑ…!, altermedia hellas, 30.8.2013. 14. «Can Germany turn its back on USA? No, it can't», Igor Bukker, Pravda.ru, 25.8.2014. 15. Zuerst, German news magazine, 10/2012, σ. 19. 16. «Eine Fälschung, die keine ist. Geheimsache Kanzlerakte: Wem dienen Sie, Frau Merkel?», europnews.org, μεταφρασμένο από τον Εμμανουήλ Σαρίδη, http://www.berlin-athen.eu/. Άννα Μπαλλή HELLENIC NEXUS τεύχος 94, Μάρτιος 2015) 

7/12/15

Η εκδίκηση των αριστερών νάνων



Του Γιάννη Λαζάρουhttp://www.stontoixo.com/2015/12/blog-post_7.html


Κάνουν ό,τι γουστάρουν οι αλαζόνες της συριζαίικης εξουσίας. Δεν υπάρχει κόντρα από πουθενά. Μέχρι και οι δεξιοί δουλεύουν για την κυβέρνηση και για τους δανειστές. Το βράδυ ψηφίζουν ΟΧΙ στον προϋπολογισμό και την επόμενη ημέρα βγαίνουν οι υποψήφιοι πρόεδροι της ΝΔ και δηλώνουν ότι το κόμμα τους δεν είναι έτοιμο να κυβερνήσει. Τέτοια υποστήριξη στο έργο της κυβέρνησης δεν ματαξανάγινε. Αν δεν είσαι έτοιμος να κυβερνήσεις τι διάολο θέλεις μέσα στην Βουλή. Όποιο κόμμα γνωρίζει ότι τεχνικά δεν μπορεί να κυβερνήσει παραιτείται και τέλος. Συμμετέχεις στις εκλογές για να κυβερνήσεις, όχι για να μην μπορείς να κυβερνήσεις. 
Βούτυρο στο ψωμί του Τσίπρα η βουλευτική κατάσταση. Αφού κανένας δεν είναι ικανός να κάνει αντιπολίτευση στην αισχρότερη κυβέρνηση που πέρασε από τον τόπο (οι υπόλοιπες δεν σου έκρυβαν ότι θα σε "πηδήξουν" προεκλογικώς) δημιούργησαν αντιπολίτευση εξωτερικού. 
Έγραψε έτσι τυχαία η γερμανική φυλλάδα Die Welt ότι η Ελλάδα είναι ακυβέρνητο καράβι και ο Τσίπρας ξεκινά πόλεμο με την αντιπολίτευση εξωτερικού εφόσον γενικώς αντιπολίτευση εσωτερικού υπάρχει μόνο για να παίζει τον ρόλο ότι υπάρχει δημοκρατία. Ο Τσίπρας βλέπει εχθρούς όξω αλλά μέσα όλοι είναι στο πλάι του. 
Ακόμα και η πλειοψηφία του λαού είναι στο πλάι του. Δεν είδατε πώς μεταμορφώθηκαν όλα τα ουσιώδη για την επιβίωση και την ζωή σε υποκοριστικό και αντίδραση πουθενά. Το σπιτάκι μας, η δουλίτσα μας, η συνταξούλα μας, η ζωούλα μας, το αμαξάκι μας. Πάρτε τον Αλεξιάδη τον μέγα φορομπήχτη υπουργό, ο οποίος για τα νέα τέλη που έρχονται βάση χιλιομέτρων και κυβικών  δήλωσε "να μπορεί να κινεί ο Έλληνας το αμαξάκι". Εσύ δικαιούσαι μόνο αμαξάκι ως πλέμπα που είσαι και όχι λιμουζίνα όπως ο αριστερός Αλεξιάδης. Από λαός μετατράτηκες σε λαουτζίκο και από από Έλληνας σε Ελληνάκο. Συρρικνώθηκαν οι υπάρξεις για να χωράν στην χούφτα του αριστερού που ακόμα δεν κατάφερε κανείς να τον χαρακτηρίσει όπως πρέπει: Αριστερούλη. 
Από ύπαρξη με δικαιώματα που δεν δόθηκαν από κανέναν παρά μόνο αποκτήθηκαν με πολύ αίμα, με πολύ εξορία, με τόνους χαρτιού κοινωνικών φρονημάτων, θα γίνεις ο καλός μαθητής να δηλώνεις πόσο νερό πίνεις, από πού βρίσκεις λεφτά και το πληρώνεις και πώς έχει δικαίωμα ακόμη να αναπνέεις αφού το τομάρι σου δεν προσφέρει καμία προστιθέμενη αξία στην Οικονομία της Λεπιδοφόρας Ελπίδας που σου έκατσε στο σβέρκο. 
Οι εξουσιαστές που για δεκαετίες ήταν μία παρένθεση στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι απλώθηκαν ως κύριες παράγραφοι στην ιστορία που γράφεται και εσύ από κύριο κεφάλαιο όλης της ιστορίας χιλιάδων χρόνων κατάντησες μία υποσημείωση με ψιλά γράμματα στο τέλος κάθε σελίδας που γράφεται. 
Είσαι η παραπομπή για τα γουστάρω της εξουσίας και όχι η ουσία για τα πρέπει του λαού. Αυτά τα ανθρωπάρια του ΝΑΙ μετά την απαξίωση που σου δείχνουν θα σε πατήσουν μέχρι τελευταίας ανάσας. Γουστάρουν να σε δουν να σέρνεσαι, να ικετεύεις, να βασανίζεσαι, να πεθαίνεις παίρνοντας τα χάκια τους μετά από δεκαετίες υπομονής που έκαναν ως παραστάτες όλων των εξουσιών που τελείωσαν την χώρα. 
Είναι προσωπικός ο πόλεμος των αριστερούληδων ενάντια στον λαό. Είναι μένος αυτό που τους διακατέχει και όχι πολιτική απόφαση. Είναι μίσος αυτό που βλέπεις στα μάτια τους και όχι η αλαζονεία της εξουσίας. 
Δεν είναι αλαζονικοί είναι ακριβώς αυτό που είναι. Οι νάνοι των μικρών και μεγάλων πόλεων της Ελλάδας που όταν εσύ βάραγες κασμά και όργωνες την ζωή σου σπέρνοντας σπόρους δημιουργίας αυτοί ονειρεύονταν την ώρα που θα υπέγραφαν  ένα Μνημόνιο εξόντωσης που δεν έχει καμία σχέση με το οικονομικό. Δεν έχουν καμία σχέση με την κατάσταση της χώρας οι αποφάσεις της συγκεκριμένης εξουσίας. 
Έχουν σχέση με τα απωθημένα που σιγόκαιγαν μέσα τους κάθε φορά που σε έβλεπαν από υποκοριστικός  να γίνεσαι υπερθετικός όχι γλείφοντας και έρποντας αλλά πολεμώντας. Την εκ γενετής ήττα τους, την συναισθηματική τους αναπηρία, την παρατεταμένη ανοργασμία τους  θα την πληρώσουμε όλοι μας αναδρομικά και τοκισμένα.-

6/12/15

Γερμανία : Από το 1945 υπό Αμερικανική κατοχή ( 1 )


Της Άννας Μπαλλή

 Γερμανία, μια χώρα υπό κατοχή 

 Μεταξύ πολλών θεμάτων της εποχής μας που θα γίνουν αντικείμενο μελέτης από τους μελλοντικούς ιστορικούς θα είναι και η ανάδειξη της Γερμανίας σε ηγεμόνα της Ευρώπης. Δεν έχει φύγει καλά καλά η γενιά που έζησε τη φρίκη του Β' ΠΠ, η γενιά που αγωνίστηκε κατά του ναζισμού και κατάφερε να τον νικήσει, και η Γερμανία όχι μόνο παρουσιάζεται στη διεθνή σκηνή ισχυρή, αλλά φαίνεται και να ηγεμονεύει τους λαούς που τη νίκησαν.
 Η σύγχρονη Γερμανία έχει κάνει φανερό ότι επιδιώκει τη μετατροπή της Ευρώπης σταδιακά σε μια αυτοκρατορία υπό την απολυταρχική ηγεσία της, τοποθετώντας δικούς της ανθρώπους σε όλες τις θέσεις κλειδιά στην ΕΕ, αλλά και στις κυβερνήσεις και στα ΜΜΕ των χωρών μελών της.

Το πιο περίεργο, θα έλεγε κάποιος, είναι ότι αυτό έγινε με τη βοήθεια των νικητών του Β' ΠΠ, και όχι μόνο καμία από τις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών δεν τόλμησε να αμφισβητήσει την ηγεμονία της, αλλά αντιθέτως όλες τη δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα.
  Ακόμα και όταν οι λαοί τους διαμαρτύρονται – και δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν και γράφουν για ένα Δ' Ράιχ, καθώς αισθάνονται ότι με μέσο καταστροφής την οικονομία η Γερμανία επιχειρεί να κερδίσει όσα έχασε διά των όπλων στον πόλεμο.
Για παράδειγμα, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απαίτησε πολλές φορές απροκάλυπτα τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας κρατών μελών της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα οικονομίας.

Τι αντιπροσωπεύει, όμως, η χώρα της οποίας ο υπουργός Οικονομικών απαιτεί από τα κράτη της Ευρώπης, στων οποίων την οικονομική εξόντωση συμβάλει η Γερμανία, να παραδώσουν την εθνική τους κυριαρχία;
 Την απάντηση έδωσε ο ίδιος αποκαλύπτοντας ένα επί χρόνια καλά κρυμμένο από τον πολύ κόσμο μυστικό, σε ομιλία του στις 18 Νοεμβρίου 2011 στο Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Συνέδριο (European Banking Congress), στο εκθεσιακό κέντρο της Φρανκφούρτης.

Εκεί ηγετικά στελέχη της οικονομίας και της πολιτικής συναντήθηκαν για να συζητήσουν τη διαμόρφωση της μελλοντικής παγκοσμιοποίησης και ο Σόιμπλε δήλωσε μεταξύ άλλων: «Η έννοια της εθνικής κυριαρχίας έχει οδηγήσει την Ευρώπη σε παραλογισμό κατά τους δύο παγκόσμιους πολέμους στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα.
Κι εμείς στη Γερμανία από τις 8 Μαΐου του 1945 ουδέποτε ήμασταν ανεξάρτητη χώρα. Αυτό ήταν ήδη σαφές στον Βασικό Νόμο που υπάρχει στην Εισηγητική Έκθεση του 1949».

 Με λίγα λόγια ο Σόιμπλε λέει ότι η «ισχυρή» Γερμανία, εβδομήντα χρόνια από την ήττα της στον Β' ΠΠ, δεν είναι ανεξάρτητη χώρα, στερείται εθνικής κυριαρχίας και εξακολουθεί να βρίσκεται υπό ξένη κατοχή. Και δεν αναφέρει φυσικά τυχαία την ημερομηνία 8 Μαΐου 1945 και τον Βασικό νόμο του 1949.

 Ο Βασικός Νόμος του 1949 

 Στις 8 Μαΐου 1945 οι αρχηγοί των τριών σωμάτων Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού της Γερμανίας, Φρήντμπουργκ, Κάιτελ και Στρουμφ αντίστοιχα, υπέγραψαν την άνευ όρων παράδοσή τους στους νικητές του Β' ΠΠ.
Πόσοι, όμως, γνωρίζουν ότι, αν και έχουν περάσει σχεδόν εβδομήντα χρόνια από το τέλος του Β' ΠΠ, δεν υπάρχει οριστική Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων μερών στις πολεµικές συρράξεις;
 Το γεγονός ότι δεν υπάρχει μέχρι σήμερα συνθήκη ειρήνης σημαίνει, σύµφωνα µε τα άρθρα 53, παρ. 2 και άρθρο 107 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ότι η Γερμανία εξακολουθεί να βρίσκεται σε πόλεμο µε όλους τους τότε πολεµικούς της αντιπάλους, με τους οποίους υπάρχει μια προσωρινή ανακωχή, η οποία συνεπάγεται διακοπή των εχθροπραξιών, όχι όμως και της εμπολέμου καταστάσεως, η λήξη της οποίας συνήθως επανέρχεται διά της υπογραφής συνθήκης ειρήνης. (Ανάμεσα στις χώρες με τις οποίες η Γερμανία δεν έχει υπογράψει συνθήκη ειρήνης είναι και η χώρα μας.)

Μάλιστα στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών εξακολουθούν να υπάρχουν άρθρα περί εχθρού, (Γερμανία) σύμφωνα με τα οποία ο νικητής μπορεί σε δεδομένη περίπτωση να ενεργοποιήσει τα δικαιώματά του.

 Όπως είναι γνωστό, μετά το διαμελισμό της Γερμανίας το 1948, το δυτικό μέρος της χώρας τέθηκε υπό την κατοχή των τριών Δυτικών συµµαχικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία), με κύρια δύναμη κατοχής τις ΗΠΑ, οι Σοβιετικοί πήραν την ανατολική πλευρά, η περιοχή της Ανατολικής Πρωσίας τέθηκε υπό τη διαχείριση της Πολωνίας και η περιοχή του Καλίνινγκραντ ανατέθηκε επίσης στη Σοβιετική Ένωση.

 Στη Δυτική Γερμανία, ομάδα επιλεγμένων πολιτικών και νομικών προσώπων ανέλαβε στις 23.5.1949 να συντάξει ένα προσωρινό σύνταγμα που ονομάστηκε Βασικός Νόµος (Grundgesetz) και ο οποίος εγκρίθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις κατοχής της Δυτικής Γερμανίας.
Ο Βασικός Νόμος, που γράφτηκε με την καθοδήγηση των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής, αφορούσε μόνο τη Δυτική Γερμανία και έπρεπε να έχει προσωρινή διάρκεια και ισχύ μέχρι την ένωση όλων των γερμανικών εδαφών, την υπογραφή της οριστικής Συνθήκης Ειρήνης και τη σύνταξη συντάγματος, το οποίο θα είχε ως βάση του την ελεύθερη βούληση του γερµανικού λαού.

Αυτό εκφράζεται συγκεκριμένα στο τελικό άρθρο 146 του Βασικού Νόμου ως εξής:

«Αυτός ο Βασικός Νόμος χάνει την ισχύ του την ημέρα κατά την οποία ένα σύνταγμα υιοθετημένο από τον γερμανικό λαό με την ελεύθερη βούλησή του θα τεθεί σε ισχύ».

 Το 1990 άνοιξαν τα σύνορα μεταξύ των δύο Γερµανιών, καταργήθηκε ο διαχωρισμός σε Ανατολική και Δυτική και είχαμε την ενοποίηση της Γερμανίας, με εξαίρεση τα εδάφη που είχαν προσαρτηθεί από την Πολωνία και την περιοχή του Καλίνινγκραντ.

Η ένωση επιτεύχθηκε με την υπογραφή της σχετικής συμφωνίας 2+4 της Γερμανίας (Ανατολικής και Δυτικής) με τις ΗΠΑ, τη Σοβιετική Ένωση, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία. Όμως, ενώ θα έπρεπε αυτόµατα να καταργηθεί και ο Βασικός Νόµος, αυτό δεν συνέβη.
  Αντίθετα, μετά το 1990 η ισχύς του επεκτάθηκε και στην Ανατολική Γερμανία, και ισχύει μέχρι σήμερα αντί συντάγματος, ενώ δεν γίνεται λόγος καν, τουλάχιστον δημόσια, από τις κυβερνήσεις της Γερμανίας για σύνταξη καινούριου συντάγματος που θα τον αντικαταστήσει.
 Και όμως, η γερμανική πλευρά ήταν πολύ ικανοποιημένη.

Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel έγραψε στις 23 Ιουλίου 1990 ότι η Γερμανία απέφυγε την υπογραφή «Συνθήκης Ειρήνης» με όλες τις εμπόλεμες χώρες για να αποφύγει τον εφιάλτη απαιτήσεων πολεμικών επανορθώσεων από όλους αυτούς που υπέστησαν καταστροφές από τους Γερμανούς.
Με άλλα λόγια, με αυτή τη συμφωνία η Γερμανία επιδίωξε να παρακάμψει την παράγραφο 2 του άρθρου 5 της Συμφωνίας του Λονδίνου.
Στα απομνημονεύματά του ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χανς Ντίτριχ Γκένσερ το επισημαίνει ιδιαιτέρως. Γράφει επί λέξει:
  «Η απαίτηση για Συνθήκη Ειρήνης –την προέβλεπε η Συνθήκη του Λονδίνου (1953)– οριστικά ακυρώθηκε και έτσι απαλλαχθήκαμε επίσης από την έγνοια για απρόβλεπτες απαιτήσεις επανορθώσεων». (Το κατά πόσο αυτό ισχύει πράγματι και για τις χώρες που δεν παρίσταντο και δεν υπέγραψαν τη συμφωνία 2+4 είναι, φυσικά, άλλο θέμα, και η χώρα μας εξακολουθεί να απαιτεί την πληρωμή των πολεμικών αποζημιώσεων που της επιδικαστήκαν από τη Διάσκεψη του Παρισιού το 1946, καθώς και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου.)

 Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών 2+4 για την Ένωση που έλαβαν χώρα στο Παρίσι στις 17.7.1990, καθορίστηκαν τα σύνορα της ενωμένης Γερμανίας, με τις περιοχές ανατολικά της γραμμής των ποταμών Όντερ-Νάισε να μένουν εκτός γερμανικού εδάφους. Σχετικά με τον Βασικό Νόμο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ ενημέρωσε τον υπουργό Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Χανς Ντίτριχ Γκένσερ, παρουσία και των υπόλοιπων υπουργών των Εξωτερικών, ότι το άρθρο 23 του Βασικού Νόµου που όριζε τον περιορισµό της ισχύος του στα εδάφη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας παύει από την επόμενη µέρα να ισχύει.
Στη συμφωνία της Ένωσης περιέλαβαν τον Βασικό Νόμο µε καινούρια εισαγωγή στην οποία αναφερόταν η επέκταση της ισχύος του Βασικού Νόµου και στα εδάφη της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, μαζί με αλλαγές σε έξι σηµεία.

 Να υπογραμμίσουμε ότι ο Βασικός Νόμος βρίσκεται στην κορυφή της ιεραρχίας των εγχώριων κανόνων δικαίου της Γερμανίας.
Είναι ανώτερος όλων των άλλων πηγών εγχώριου δικαίου και, όντας το σύνταγμα, είναι η πράξη από την οποία εξαρτάται ολόκληρη η γερμανική έννομη τάξη. Κάθε νομική διάταξη που θεσπίζεται στη Γερμανία πρέπει να είναι συμβατή με τον Βασικό Νόμο από άποψη τόσο τύπου όσο και ουσίας. Για το σκοπό αυτό, το άρθρο 20 παράγραφος 3 του Βασικού Νόμου προσδιορίζει ότι η νομοθετική εξουσία δεσμεύεται από τη συνταγματική τάξη, η δε εκτελεστική και δικαστική εξουσία από τον νόμο και τη δικαιοσύνη.
Επιπλέον, η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία δεσμεύονται ειδικότερα από τα βασικά δικαιώματα που θεσπίζονται στα άρθρα 1 έως 19 του Βασικού Νόμου, τα οποία αποτελούν άμεσα εφαρμοστέο δίκαιο (άρθρο 1 παράγραφος 3).

Η υπεροχή του Βασικού Νόμου διαφυλάσσεται σε τελικό βαθμό από το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο.
Επίσης, ο Βασικός Νόμος περιβάλλει τον Καγκελάριο με ευρείες εξουσίες στη βασική κυβερνητική πολιτική.
Για αυτόν το λόγο, μερικοί παρατηρητές αναφέρονται στο γερμανικό πολιτικό σύστημα ως «καγκελαρική δημοκρατία».

 Μυστική συνθήκη υποταγής 

 Εκτός, όμως, από τον Βασικό Νόμο και πριν αυτός εγκριθεί, φέρεται να υπήρξε και μια μυστική Κρατική Συνθήκη με ημερομηνία 21 Μαΐου 1949, με την οποία οι Σύμμαχοι μετά τον πόλεμο εξασφάλισαν την εξουσία λήψεως αποφάσεων επί του γερμανικού κράτους, δηλαδή δήλωση υποταγής του εκάστοτε καγκελαρίου πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, και έλεγχο όλων των μέσων επικοινωνίας (ΜΜΕ) μέχρι το έτος 2099.
 Αποκαλυπτικά για τη συμφωνία αυτή ήταν όσα αναφέρονται στα απομνημονεύματα του πρώην αρχηγού των γερμανικών Στρατιωτικών Μυστικών Υπηρεσιών (Militärischer Abschirmdienst, MAD), του στρατηγού Γκερντ-Χέλμουτ Κομόσσα.
Το βιβλίο του, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2007 στην Αυστρία, είχε τίτλο Ο γερμανικός χάρτης (Die Deutsche Karte).
Σε αυτό ο απόστρατος στρατηγός μιλά για τις μεταπολεμικές σχέσεις μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ.

 Η Γερμανία, γράφει, διαδραμάτιζε τον ταπεινωτικό ρόλο ενός υποτελούς των κρατών (σύμφωνα με την ορολογία του Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι). Υπήρξε μια άκρως απόρρητη Κρατική Συνθήκη που υπογράφηκε στις 21 Μαΐου 1949 για να περιορίσει την κρατική κυριαρχία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας έως το 2099.

Στο βιβλιο του διαβάζουμε:

«Η Μυστική Κρατική Συνθήκης της 21ης Μαΐου 1949 κατατάχθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών στην κατηγορία "αυστηρά απόρρητο".
Στο έγγραφο αυτό καθορίστηκαν οριστικά οι βασικές επιφυλάξεις των νικητών για την κυριαρχία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας μέχρι το έτος 2099, κάτι το οποίο σήμερα κατά πάσα πιθανότητα δεν γνωρίζει σχεδόν κανείς. Η συμφωνία αυτή προέβλεπε ότι:
   1. Ο κάθε καινούριος καγκελάριος έχει υποχρέωση να υπογράψει µε τις ΗΠΑ τη λεγόμενη Κάντσλερακτε, ένα απόρρητο έγγραφο, το περιεχόμενο του οποίου δεν γνωρίζει κανένας.
   2. Οι ΗΠΑ θα ελέγχουν ολοκληρωτικά όλα τα γερμανικά ΜΜΕ όπως: ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά, τυπογραφεία και εκδόσεις και ακόµα τηλεφωνικές επικοινωνίες, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική, εκπαιδευτικά προγράµµατα κλπ. μέχρι το... 2099!
   3. Όλα τα αποθέματα χρυσού θα φυλάσσονται στις ΗΠΑ, στα υπόγεια της FED!».

 Ερωτηθείς αν οι δηλώσεις του βασίζονται στο έγγραφο Ρίκερμαν (Rickermann, το χαρτί της μυστικής συμφωνίας), ο στρατηγός απάντησε αμέσως μετά τη δημοσίευση των απομνημονευμάτων του θετικά.
Στη διάθεση του Κομόσσα βρίσκεται το εν αναφορά έγγραφο σε «φωτοτυπία».
Είπε ότι το είχε «υπηρεσιακά στη διάθεσή του και ότι του το είχε προωθήσει ένα αξιόπιστο άτομο». 

Ο παγκόσμιος τύπος και τα γερμανικά ΜΜΕ αγνόησαν τη συγκλονιστική αυτή είδηση – ή επιτέθηκαν άγρια εναντίον του στρατηγού.

Μόνο το Russia Today (RT), ο ρωσικός τηλεοπτικός σταθμός που μεταδίδεται σε εκατό χώρες, έκανε μια ουσιαστική παρέμβαση.
Ο RT τόνισε ότι προκλήθηκε τεράστια πίεση της κοινής γνώμης εναντίον του πρώην επικεφαλής της MAD. «Το αποτέλεσμα ήταν ο Κομόσσα να αρνηθεί να δώσει περαιτέρω συνεντεύξεις και μάλιστα να ζητήσει συγγνώμη για κάποια δυσάρεστα κεφάλαια στο βιβλίο του».

Συνεχίζεται....

5/12/15

Ισλαμικό κράτος : Follow the money… ( 3 )


Συνέχεια απ το προηγούμενο

Της Αννας  Μπαλλή 
Ο Τζον Άντριου Μόρροου πολύ εύστοχα λέει: «Αν κοιτάξει κανείς ποιος τους χρηματοδοτεί, ποιος τους στηρίζει και ποιος είναι πίσω από αυτούς, θα διαπιστώσει σχετικά εύκολα ότι πίσω τους βρίσκονται δυτικές δυνάμεις με μακρά ιστορία χρήσης τζιχαντιστών και ισλαμιστών στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών τους επιδιώξεων. Μπορεί ο απλός μαχητής να νομίζει ότι μάχεται για το Ισλάμ, αλλά αν κοιτάξει κανείς καλύτερα θα διαπιστώσει ότι εξυπηρετούν τους στόχους των εχθρών τους».


ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΟ 

Το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» είναι ουσιαστικά ένα παρακλάδι της Αλ-Κάιντα, που εμφανίστηκε στο Ιράκ και του οποίου ηγείτο αρχικά ο Αμπού Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι.
Από το 2003, μετά την εισβολή στο Ιράκ, οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι, σύμφωνα με την εφημερίδα Asia Times, αν και υποτίθεται ότι στήριζαν μια κυβέρνηση του Ιράκ στην οποία θα κυριαρχούσαν οι σιίτες, προμήθευαν μυστικά όπλα σε συνδεόμενους με την Αλ-Κάιντα στασιαστές, προκειμένου να περιορίσουν τη δύναμη των σιιτών και ταυτόχρονα του σιιτικού Ιράν.

Αυτοί οι στασιαστές, τους οποίους προμήθευαν οι Αμερικανοί με όπλα, ήταν πιστοί «του κόμματος Μπάαθ» οι οποίοι στρατολογούνταν και εκπαιδεύονταν από την «Αλ-Κάιντα στο Ιράκ» υπό την καθοδήγηση του εκλιπόντος Αμπού Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι, τον οποίο διαδέχτηκε, μετά το θάνατό του σε αμερικανική επιδρομή το 2010, ο Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι.
Το 2013 η ομάδα αυτή είχε επεκτείνει ουσιαστικά τις επιχειρήσεις της στη Συρία, συνεργαζόμενη με το μέτωπο Αλ-Νούσρα, μία ακόμη θυγατρική της Αλ-Κάιντα, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2014, οπότε αυτονομήθηκε και επίσημα αποκηρύχθηκε από την Αλ-Κάιντα.

Παρ' όλα αυτά, σήμερα δρουν και πάλι μαζί, μετά από συμφωνία με την Αλ-Νούσρα και την Αλ-Κάιντα να αφήσουν για αργότερα την αναμέτρηση για το ποιος θα είναι το αφεντικό στο Χαλιφάτο, όταν οικοδομηθεί. Πολλοί από τους μαχητές του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» ήταν προηγμένως μέλη της Αλ-Νούσρα και του αποκαλούμενου «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», που είχαν εκπαιδευτεί από στελέχη της CIA, μαζί με Ισραηλινούς και Ιορδανούς κομάντος, στα σύνορα Συρίας-Ιορδανίας, σε αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα, προκειμένου να πολεμήσουν κατά του Σύρου προέδρου Άσαντ.
Επιπλέον, γενναία χρηματοδότηση λάμβαναν, ιδιαίτερα οι πιο σκληροπυρηνικές ισλαμιστικές ομάδες, από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Κουβέιτ, τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ιορδανία και την Τουρκία.
Κάπως έτσι γιγαντώθηκε η ομάδα του Αλ-Μπαγκντάντι και προέκυψε το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος».

Τότε οι τζιχαντιστές προβάλλονταν από τους δυτικούς ως οι εκλεκτοί αγωνιστές για την ελευθερία του λαού της Συρίας! Και σήμερα κάποια από αυτά τα κράτη φέρονται να χρηματοδοτούν το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος», αλλά τώρα η Σαουδική Αραβία έχει σίγουρα μετανιώσει για τη στήριξη της σε αυτό, καθώς στρέφεται πλέον και εναντίον της. Πολύ φυσικό, αφού στόχος του τελευταίου είναι ένα ισλαμικό χαλιφάτο που θα εφαρμόζει τη Σαρία, με τον Αλ-Μπαγκντάντι στο θρόνο του χαλίφη, ο οποίος θα ηγεμονεύει όλων των μουσουλμάνων.

Όμως, για να θεωρηθεί νόμιμος χαλίφης, ο Αλ-Μπαγκντάντι γνωρίζει ότι είναι απαραίτητο να καταλάβει το θρόνο της χώρας η οποία έχει και είναι θεματοφύλακας των ιερών τόπων του Ισλάμ, της Μέκκας και της Μεδίνας, δηλαδή το θρόνο της Σαουδικής Αραβίας. 

Ποιος είναι, όμως, ο Αλ-Μπαγκντάντι ή Χαλίφης Ισμαήλ;

Φέρεται να έχει γεννηθεί σε θρησκευόμενη οικογένεια στη Σαμάρα, την ιρακινή πόλη βόρεια της Βαγδάτης, το 1971, και έχει διδακτορικό στις Ισλαμικές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο της Βαγδάτης.

 Ήταν αιχμάλωτος των Αμερικανών από το 2005 έως το 2009 ως μέλος της τζιχαντικής ομάδας της Αλ-Κάιντα του Ζαρκάουι στο Ιράκ, στην οποία προέδρευε της Επιτροπής Σαρίας, δηλαδή του αυστηρού ισλαμικού νόμου.
Για άγνωστους λόγους, αφέθηκε από τους Αμερικανούς ελεύθερος άνευ όρων και, όπως αναφέραμε, ανέλαβε την ηγεσία της ομάδας μετά το θάνατο του Ζαρκάουι, εξελίσσοντάς τη, με τη βοήθεια της Δύσης και αραβικών χωρών, σε αυτό που σήμερα αποκαλείται «Ισλαμικό Κράτος».
Ο πρώην πράκτορας της CIA Έντουαρντ Σνόουντεν εξέφρασε πολλές φορές τη θέση ότι η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA), μαζί με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και τη Μοσσάντ έχουν δημιουργήσει το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος», που στόχευε στη συγκέντρωση και εκμετάλλευση των ισλαμιστών εξτρεμιστών σε έναν συγκεκριμένο χώρο, και ότι ο ηγέτης του «Ισλαμικού Κράτους» Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι έχει εκπαιδευθεί από το... Ισραήλ.

«Η δημιουργία και ο εξοπλισμός της οργάνωσης εξυπηρετεί στην αποσταθεροποίηση των αραβικών χωρών με κύριο όπλο τη θρησκεία», λέει ο Σνόουντεν και αναφέρει ότι ο Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι έχει εκπαιδευθεί από την ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών Μοσσάντ και πέρασε από μαθήματα επικοινωνίας με ομιλίες προς το κοινό, με στόχο να συγκεντρώσει «τρομοκράτες από όλον τον κόσμο».

 Το γεγονός ότι το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» δημιουργήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες με τη στήριξη της Τουρκίας, των κρατών του Κόλπου και του Ισραήλ αποδεικνύεται και από ένα εν μέρει αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της Defense Intelligence Agency (DIA) το οποίο πιστοποιεί ότι το ισλαμικό εμιράτο λειτουργεί σύμφωνα με την αμερικανική στρατηγική. Η έκθεση, με ημερομηνία 12 Αυγούστου 2012, που κυκλοφόρησε σε όλη την κυβέρνηση Ομπάμα, ανακοίνωνε σαφώς τα σχέδια της Ουάσινγκτον:
«Καθώς η κατάσταση εκτυλίσσεται, θα υπάρχει η δυνατότητα να ιδρυθεί ένα πριγκιπάτο σαλαφιστών, αναγνωρισμένων ή μη, στα ανατολικά της Συρίας (Hasaka και Deir ez-Ζοr), το οποίο είναι ακριβώς ο στόχος των υποστηρικτών της αντιπολίτευσης [τα δυτικά κράτη, τα κράτη του Κόλπου και η Τουρκία], προκειμένου να απομονωθεί το συριακό καθεστώς, το οποίο θεωρείται το στρατηγικό βάθος της σιιτικής επέκτασης (Ιράκ και Ιράν)».

 Και φυσικά, όσοι συντέλεσαν στη δημιουργία αυτού του μορφώματος συνεχίζουν να το βοηθούν για να εξαγάγει τα κλοπιμαία του και να αποκομίζει χρήμα.
 Ο ρόλος της Τουρκίας είναι λίγο πολύ γνωστός, και έχουν γραφτεί πολλά γι' αυτόν:
Βοηθά ξένους μαχητές να περάσουν από τα εδάφη της και να εισχωρήσουν στο Ιράκ και στη Συρία για να ενταχθούν στις δυνάμεις των ισλαμιστών. Μέσα από το έδαφός της περνούν επίσης οι λεηλατημένοι θησαυροί από τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία, και μέσω Τουρκίας εξάγεται το πετρέλαιο από τις περιοχές που ελέγχει το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος».

Ενδιαφέρον έχει, όμως, το ποιος αγοράζει αυτό το πετρέλαιο. Μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, η πρέσβειρα της Ένωσης στο Ιράκ Γιάνα Χυμπασκοβά, είπε ότι «αρκετά μέλη της ΕΕ έχουν αγοράσει πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος. Ωστόσο, «αρνήθηκε να αποκαλύψει τα ονόματα των χωρών παρόλο που ρωτήθηκε επανειλημμένα».
Τον Μάιο, το Reuters αποκάλυψε ότι ισραηλινά και αμερικανικά διυλιστήρια αγόραζαν τακτικά και εισήγαν το αμφιλεγόμενο πετρέλαιο που προωθούσε η κυβέρνηση της αυτόνομης περιοχής του ιρακινού Κουρδιστάν!

Ο «παρατεταμένος πόλεμος» 

Ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ δημιούργησαν και συνεχίζουν να στηρίζουν, την ώρα που του έχουν κηρύξει τον πόλεμο, το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» είναι απλός.
Η χαώδης κατάσταση που δημιουργεί η δράση του τους δίνει το πρόσχημα μιας παρατεταμένης σύγκρουσης μέσω της οποίας θα εδραιώσουν την ισχυρή στρατιωτική παρουσία τους στην ενεργειακά πλούσια περιοχή και θα εφαρμόσουν σε αυτήν τα επεξεργασμένα από καιρό σχέδιά τους για τη «Νέα Μέση Ανατολή».
 Όμως αυτό είναι ένα μόνο μέρος ενός γενικότερου σχεδίου. Το γεγονός ότι τα βασικά στελέχη του «Ισλαμικού Κράτους» δεν είναι πλέον Άραβες αλλά Γεωργιανοί, Τσετσένοι, Βαλκάνιοι, Ευρωπαίοι, Αμερικανοί, ακόμη και Κινέζοι, και επανειλημμένα έχει λεχθεί ότι απειλούν να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις στις χώρες τους όταν επιστρέψουν, δίνει στις ΗΠΑ και στους συμμάχους τους κάτι ακόμα περισσότερο: το πρόσχημα για παρεμβάσεις και χτυπήματα όχι μόνο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλά οπουδήποτε στον κόσμο.

Πρόκειται για έναν παρατεταμένο πόλεμο χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς, κάτι που επιβεβαίωσε και ο Αμερικανός πρόεδρος, όταν μετά τη δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ υποσχέθηκε να κυνηγήσει και να συντρίψει το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος».
Ο Ομπάμα προειδοποίησε, ωστόσο, ότι το ξερίζωμα της τζιχαντιστικής οργάνωσης από το Ιράκ και τη Συρία δεν θα είναι ούτε εύκολο ούτε γρήγορο και ξεκαθάρισε ότι βασική στρατηγική της προεδρίας του είναι ότι δεν θα υπάρχει ασφαλές καταφύγιο στον πλανήτη για οποιονδήποτε συνιστά απειλή για τις ΗΠΑ.

 Πρόκειται για έναν πόλεμο που έχει προετοιμαστεί και σχεδιαστεί από χρόνια, όταν ακόμη δεν υπήρχε το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» και δεν ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ ο Μπαράκ Ομπάμα. Τον είχε περιγράψει ο στρατηγός των Πεζοναυτών Πήτερ Πέις, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, με αφορμή όσα είχαν συμβεί με τη δημοσίευση των σκίτσων του Μωάμεθ σε εφημερίδα της Δανίας το 2006.
Αναφερόμενος τότε στην αμυντική θωράκιση του Πενταγώνου, που κοινοποιήθηκε στο Κογκρέσο, ο Πέις παρουσίασε ένα σχέδιο που ουσιαστικά οξύνει τον «Πόλεμο των Πολιτισμών». «Βρισκόμαστε σε κρίσιμο σημείο της ιστορίας αυτού του μεγάλου έθνους και είμαστε αντιμέτωποι με νέες απροσδόκητες προκλήσεις. Απέναντί μας είναι ένας αδυσώπητος εχθρός, ταγμένος στην καταστροφή του τρόπου ζωής μας και στην επιβολή αβέβαιου μέλλοντος», είπε ο στρατηγός Πέις παρουσιάζοντας στην έκθεσή του ένα σχέδιο του αντιτρομοκρατικού πολέμου, το οποίο το Πεντάγωνο χαρακτήρισε ως προοίμιο για τον «Μακρύ Πόλεμο», όπως τον ονομάζει, που θα αντικαταστήσει τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και θα διαμορφώσει τις τύχες του κόσμου για τις ερχόμενες δεκαετίες.

Οι Αμερικανοί στρατιωτικοί διοικητές και πολιτικοί αναλυτές του Πενταγώνου, που εκπόνησαν το αμερικανικό σχέδιο, προβλέπουν έναν πόλεμο κατά του ισλαμικού εξτρεμισμού, που δεν θα διέπεται από χρονικούς ή γεωγραφικούς περιορισμούς και στον οποίο οι «επιχειρήσεις μπορεί να διεξάγονται ταυτόχρονα σε δεκάδες διαφορετικές χώρες και για πολλά χρόνια».




 1. Βάλια Παπαναστασοπούλου, «Η αρχαιολογία της καταστροφής. Το φαινόμενο της damnatio memoriae στην αρχαία Μεσοποταμία και το σύγχρονο Ιράκ», Fractal 10 (Απρίλιος 2015), http://fractalart.gr/valia-papanastasopoulou-damnatio-memoriae/

4/12/15

Ισλαμικό κράτος :Follow the money… ( 2 )

Συνέχεια απ το προηγούμενο

Της Άννας Μπαλλή

.. Χρησιμοποιούν ένα μείγμα πρωτόγονης βίας, σύγχρονου μάνατζμεντ, ψηφιακής προπαγάνδας και θρησκευτικού σκοταδισμού, με παγκόσμιο ακροατήριο και τοπική δράση.
 Το «Ισλαμικό Κράτος» απειλεί πλέον όχι μόνο το Ιράκ και τη Συρία, αλλά και τη σταθερότητα σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Εμείς θα προσθέταμε και ακόμη παραπέρα.

 Η κατασκευή ενός μύθου 

 Μπορεί οι αντιλήψεις και η δράση αυτών των ισλαμιστών μαχητών να μας παραπέμπει στον Μεσαίωνα, αλλά οι τεχνικές προπαγάνδας τους είναι, όπως και ο εξοπλισμός τους, σύγχρονος και ευρηματικός. Ο τρόπος με τον οποίο χειρίζονται την τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως λένε και οι ειδικοί, ανταγωνίζονται επαξίως αντίστοιχες hi-tech εταιρείες της Σίλικον Βάλεϊ.
Το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» φέρεται να έχει πάνω από 90 χιλιάδες λογαριασμούς στο twitter, έχει δημιουργήσει το δικό του Facebook, το Khelafabook, εταιρείες παραγωγής και γραφεία τύπου, ενώ διαθέτει περιοδικό και κανάλι στο You Tube.

Όσα μαθαίνουμε ότι συμβαίνουν στις περιοχές που ελέγχει είναι υπό τον δικό του απόλυτο έλεγχο, αφού δεν επιτρέπεται η πρόσβαση σε δημοσιογράφους, κι αν κάποιος δυτικός ρεπόρτερ τολμήσει να εισέλθει σε περιοχή του, ρισκάρει σοβαρά και κυριολεκτικά το κεφάλι του. Έτσι το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» μας λέει ό,τι εκείνο επιθυμεί να μάθουμε και πλασάρει σε όλον τον κόσμο με σοκαριστικά βίντεο και διαρροή ψεύτικων ρεπορτάζ το μύθο των τρομαχτικών μαχητών, ινδαλμάτων πρωτοφανούς βίας και εξτρεμισμού, που δεν τους σταματά τίποτα. Μιας καταστροφικής μηχανής η οποία είναι αποφασισμένη να εγκαθιδρύσει το δικό της «Χαλιφάτο», το οποίο, σύμφωνα με χάρτη που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο από τους οπαδούς του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους», δείχνει ότι θέλουν να επεκταθούν και σε χώρες όπου δεν κυριαρχεί το μουσουλμανικό στοιχείο.
 Θέλουν με άλλα λόγια να επεκτείνουν το χαλιφάτο προς τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική αλλά και κομμάτια της Ευρώπης και καλούν τους μουσουλμάνους όλου του κόσμου σε τζιχάντ. 

Κηρύττουν ιερό και ανελέητο πόλεμο στους «άπιστους», υπό την ηγεσία του αυτοαποκαλούμενου «χαλίφη Ισμαήλ» ή Αμπού Μπακρ Αλ-Μπαγκντάντι, που ισχυρίζεται ότι είναι απευθείας απόγονος του προφήτη Μωάμεθ! Στα άρτια δουλεμένα βίντεο απεικονίζονται μαζικοί αποκεφαλισμοί, σταυρώσεις, σωροί πτωμάτων, ψυχροί και μερικές φορές ανήλικοι εκτελεστές, αιχμάλωτες γυναίκες για την ικανοποίηση των σεξουαλικών ορέξεων των μαχητών, καπνοί και φωτιές, καταστροφή αρχαιολογικών τόπων, κάψιμο βιβλίων – μια πραγματική κόλαση επί της γης. Τα μηνύματα είναι σαφέστατα. Αφενός ο τρόμος: κοιτάξτε τι παθαίνει όποιος μας αντιστέκεται, δείτε πόσο ανήμποροι είναι οι εχθροί μας να μας σταματήσουν, δείτε πόσο αδύναμοι είστε, γι' αυτό υποταχτείτε. Και αφετέρου η στρατολόγηση νέων μελών, προσκαλώντας όσους έλκονται από αυτές τις εικόνες. Πρόκειται για κινηματογράφηση χολιγουντιανών προδιαγραφών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το βίντεο που κυκλοφόρησαν λίγες ημέρες μετά το τηλεοπτικό διάγγελμα του προέδρου των ΗΠΑ στο οποίο ανακοίνωνε την απόφασή του να βομβαρδίσουν οι ΗΠΑ θέσεις τζιχαντιστών στο βόρειο Ιράκ και στη Συρία. Το Ισλαμικό Κράτος απάντησε με ένα προπαγανδιστικό βίντεο 55 λεπτών με τίτλο «Οι φλόγες του πολέμου: Η μάχη μόλις ξεκίνησε», το οποίο θυμίζει κλασικό τρέιλερ πολεμικών ταινιών του Χόλυγουντ. Εκρήξεις, σκόνη και αίμα, άνθρωποι τρομαγμένοι, εικόνες σε slow motion για να εντυπωθούν στο θυμικό του θεατή. Στο βίντεο περιλαμβάνεται η σκηνή από τη γνωστή ομιλία του πρώην προέδρου Τζορτζ Μπους στο Ιράκ, με φόντο ένα πανό που αναγράφει «Αποστολή εξετελέσθη», παρουσιάζεται, επίσης, ένας μασκοφόρος να πυροβολεί στο κεφάλι γονατισμένους ομήρους, καθώς και ο Λευκός Οίκος, μήνυμα ότι οι επόμενοι στόχοι θα είναι αμερικανικοί.
 Το προπαγανδιστικό βίντεο κλείνει μάλιστα με την ειρωνική φράση «Έρχεται σύντομα…» όπως στα διαφημιστικά τρέιλερ των νέων ταινιών. Και όλα αυτά ισχυρίζονται ότι γίνονται στο όνομα του Ισλάμ.
«Οι τζιχαντιστές του ISIS κάνουν ένα σωρό περίεργες ενέργειες στο όνομα του Ισλάμ, αλλά δεν φαίνεται να έχουν κάποια βαθιά κατανόηση της ισλαμικής θεολογίας ή κάποιο όραμα. Είναι βαθύτατα μιλιταριστές», υποστηρίζει ο Αμερικανοπαλαιστίνιος αναλυτής και συγγραφέας Ραμζί Μπαρούντ. Σύμφωνα με τον Μπαρούντ, επιχειρώντας να κατανοήσουμε το μυστήριο του «Ισλαμικού Κράτους» χάνουμε το χρόνο μας αν κοιτάξουμε για ερμηνείες που σχετίζονται με το Ισλάμ. «Η απάντηση βρίσκεται στη διαδρομή του χρήματος, στις περιφερειακές ίντριγκες και στις προφανείς και όχι τόσο προφανείς αντικρουόμενες πολιτικές ατζέντες». Είναι χαρακτηριστικά, επίσης, όσα δήλωσε πρόσφατα ένας εκ των θεωρητικών του Ισλάμ, ο Τζον Άντριου Μόρροου, ο οποίος ασπαζόμενος το Ισλάμ πήρε το όνομα Ιλυάς Αμπντ αλ- Αλίμ Ισλάμ, σε συνέντευξή του στο Truth Jihad Radio: Ο κος Μόρροου σημείωσε ότι η συμπεριφορά των μαχητών του «Ισλαμικού Κράτους» είναι εξόχως αντιισλαμική και πρόσθεσε: «Πολλοί από όσους αυτοαποκαλούνται τζιχαντιστές δεν έχουν τη ρίζα τους στο Ισλάμ».

 Η διαδρομή του χρήματος 

 Πράγματι, αν υπάρχουν πιστοί του Ισλάμ στις τάξεις του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους», και σίγουρα υπάρχουν, πρόκειται είτε για τους χαρακτηριζόμενους χρήσιμους ηλιθίους είτε για άτομα που έχουν ανάγκη από μια πίστη που θα δικαιολογεί τα εγκλήματα που διαπράττουν. Όμως η βασική αιτία συμμετοχής σε αυτή την καταστροφική λαίλαπα φαίνεται να μην είναι άλλη από το πλιάτσικο. Γι' αυτό οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους δεν περιορίζονται μόνο στις σφαγές και στην καταστροφή, αλλά λεηλατούν συστηματικά τους αρχαιολογικούς τόπους και τα μουσεία του Ιράκ και της Συρίας και πωλούν στη μαύρη αγορά τα κλοπιμαία (όσα από αυτά είναι αυθεντικά).

 Έκθεση του ΟΗΕ εκτιμά ότι έχουν κερδίσει πάνω από δύο δισ. δολάρια από το παράνομο εμπόριο πολιτιστικών θησαυρών, και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει απαγορεύσει κάθε αγοραπωλησία αρχαιοτήτων και θρησκευτικών κειμηλίων που προέρχονται από τη Συρία και το Ιράκ. Τέτοια κλοπιμαία εμφανίστηκαν προς δημοπρασία ακόμα και σε σάιτ στο διαδίκτυο. Συγκεκριμένα στο eBay εμφανίστηκαν δύο αρχαία ελληνικά νομίσματα από την Απάμεια της δυτικής Συρίας σε τιμή ευκαιρίας. Βεβαίως, μόλις έγινε γνωστό ότι πωλούνται στο eBay κλεμμένα νομίσματα, οι αγγελίες κατέβηκαν. Πουλάνε, λοιπόν, ό,τι έχει αξία στη μαύρη αγορά: κοσμήματα, κεραμικά και νομίσματα, που έχουν κλαπεί από μουσεία που βρίσκονται στα εδάφη που ελέγχει το αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» και τα οποία φυγαδεύονται στις χώρες του Περσικού Κόλπου από συμμορίες αρχαιοκάπηλων.
 Και καταστρέφουν ό,τι δεν μπορούν να πουλήσουν. Αυτό μας επιτρέπει να υποθέσουμε πως γνώριζαν ότι τα αγάλματα στα μουσεία της Μοσούλης και της Παλμύρας ήταν απλώς γύψος και ότι όταν βιντεοσκοπούσαν την καταστροφή τους βιντεοσκοπούσαν απλώς μια παράσταση! Δεν είναι άλλωστε οι μόνοι που επιδίδονται σε αρχαιοκαπηλία. Πάντα οι αρχαιοκάπηλοι εκμεταλλεύονται τις εμπόλεμες καταστάσεις για να αποκομίσουν κέρδος, όπως και κάποια φημισμένα μουσεία της Δύσης και συλλέκτες για να εμπλουτίσουν τις συλλογές τους.

 Το Ινστιτούτο των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση και την Έρευνα (UNITAR) έδωσε στη δημοσιότητα δορυφορικές φωτογραφίες στις οποίες απεικονίζεται η τρομακτική καταστροφή που έχουν υποστεί αρχαιολογικοί χώροι στη Συρία από παράνομες ανασκαφές. Σε ορισμένες νεκροπόλεις έχουν καταγραφεί έως και 1.300 τρύπες που άνοιξαν οι αρχαιοκάπηλοι μέσα στον αρχαιολογικό χώρο αναζητώντας ασύλητους τάφους. Σύμφωνα με την UNESCO, 24 μνημεία έχουν αφανιστεί, 189 έχουν υποστεί τεράστιες και ανεπανόρθωτες καταστροφές και άλλα 77 έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές. Μόνο στην αρχαία πόλη Ντούρα καταμετρήθηκαν 1.300 παράνομες ανασκαφές. Οι αεροφωτογραφίες αποκαλύπτουν ένα σεληνιακό τοπίο, σε έκταση εκατοντάδων στρεμμάτων. Επιπλέον, όπως είναι γνωστό, οι εξτρεμιστές σουνίτες του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» ελέγχουν μέρος των ενεργειακών πηγών του Ιράκ και πάνω από το μισό της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Συρία και αποκομίζουν τεράστια έσοδα από το λαθρεμπόριο πετρελαίου. Ισχυρίζονται ότι με τα έσοδα από τις ληστείες τραπεζών του Ιράκ, την αρχαιοκαπηλία και το λαθρεμπόριο πετρελαίου χρηματοδοτούν τη δράση τους.

 Όμως αυτό δεν μπορεί να απαντήσει στα ερωτήματα γύρω από την εμφάνιση αυτού του στρατού, που παρουσιάζεται να απειλεί ολόκληρα κράτη. Για να πετύχει την κατάληψη των εδαφών και να περάσουν στα χέρια του όλα αυτά τα οποία σήμερα του αποφέρουν χρήματα, έπρεπε ήδη να διαθέτει σημαντική χρηματοδότηση και ισχυρή πολεμική μηχανή. Και, επίσης, για να αξιοποιήσει αυτά που λεηλατεί και κυρίως για να πουλήσει πετρέλαιο, χρειάζεται τη συνεργασία κυβερνήσεων. Τα ερωτήματα, λοιπόν, που ζητούν απάντηση είναι πολλά:

 Πώς εμφανίστηκε ξαφνικά ένας στρατός σαν αυτόν;
 Πώς στρατολογήθηκαν οι πρώτοι μαχητές;
 Πώς εκπαιδεύτηκαν;
 Πώς εξοπλίστηκαν, και μάλιστα με βαρύ οπλισμό, όπως αντιαεροπορικά πυροβόλα, αντιαρματικούς πυραύλους, τανκς κ.λπ., που τους καθιστούσαν εξαρχής ισχυρή πολεμική δύναμη;
 Πώς υποστηρίχτηκαν επιμελητειακά; – μια πολύ κρίσιμη παράμετρος στη διεξαγωγή ενός πολέμου στην οποία πολλοί δεν δίνουν τη δέουσα σημασία.
 Πώς προετοιμάστηκαν όλα αυτά χωρίς να αντιληφθούν τίποτα οι μυστικές υπηρεσίες της Δύσης, που παρακολουθούν ό,τι γίνεται στην περιοχή;

 Και σήμερα ποιος τους βοηθάει να εξάγουν τα κλοπιμαία, και κυρίως ποιος φροντίζει να πουλούν το πετρέλαιο που κατέχουν;

 Συνεχίζεται....

3/12/15

Ισλαμικό κράτος : Follow the money…( 1 )


Η Άννα Μπαλλή γράφει
 Σαν 'ερθει η ώρα της πορείας  πολλοί δεν θα ξέρουν
πως επικεφαλής θα βαδίζει ο εχθρός τους.
Η φωνή που διαταγές τους δίνει
είναι του εχθρού τους η φωνή.
Κι εκείνος που για τον εχθρό μιλάει
είναι ο ίδιος ο εχθρός.

Μ. Μπρέχτ, Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου.




Σαν έρθει η ώρα της πορείας, πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους. Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή. Κι εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός. Μ. Μπρεχτ, Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου Όσοι πολίτες και όσες κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής επευφημούσαν και μιλούσαν με ενθουσιασμό για τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ μετά την ομιλία του προς τον μουσουλμανικό κόσμο από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου, τον Ιούνιο του 2009, μάλλον δεν ανέμεναν τις θυελλώδεις εξελίξεις στην περιοχή που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, απευθυνόμενος προς το 1,5 δισεκατομμύριο μουσουλμάνους σε ολόκληρο τον κόσμο, είχε δηλώσει τότε ότι πήγε στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα επιδιώκοντας «ένα νέο ξεκίνημα ανάμεσα στους μουσουλμάνους και τις Ηνωμένες Πολιτείες». «Όσο η σχέση μας διέπεται από τις διαφορές μας, θα ενισχύουμε εκείνους που ενσπείρουν το μίσος αντί να ενισχύουν την ειρήνη. Αυτός ο κύκλος της καχυποψίας και της διχόνοιας πρέπει να κλείσει», τόνισε. Και σκόρπισε στο ακροατήριό του ελπίδες, σε μια περιοχή που υπέφερε από τις αμερικανικές επεμβάσεις, με πρόσφατο τον πόλεμο εναντίον του Ιράκ από τον προκάτοχό του. Το κοινό αυτό ήθελε να ακούσει την υπόσχεση που έδινε ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου «ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι –και δεν θα είναι ποτέ– σε πόλεμο κατά του Ισλάμ». Αλλά δεν κατάλαβε τι σήμαινε η προειδοποίηση που ο Αμερικανός πρόεδρος έσπευσε να προσθέσει λέγοντας: «Θα πολεμήσουμε, όμως, ακατάπαυστα ενάντια στους βίαιους εξτρεμιστές, που αντιπροσωπεύουν σοβαρή απειλή για την ασφάλειά μας». Έτσι ακριβώς, «βίαιοι εξτρεμιστές», χαρακτηρίζονται σήμερα και είναι οι στρατιώτες του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ), το οποίο επιδίδεται σε προκλητικές βαρβαρότητες· και ο πόλεμος εναντίον τους ήταν σχεδιασμένος χρόνια πριν εμφανιστούν, πριν καν ο Ομπάμα αναλάβει πρόεδρος των ΗΠΑ.

 Η πρακτική του τρόμου 

 Οι εικόνες οι οποίες προβάλλονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και δείχνουν τους σουνίτες ισλαμιστές του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» είτε να κόβουν εν ψυχρώ λαιμούς αιχμαλώτων είτε να τους καίνε ζωντανούς μέσα σε κλουβί είτε να τους πετούν από ψηλά στο κενό είτε να καταστρέφουν αρχαιολογικούς θησαυρούς στις περιοχές που καταλαμβάνουν προκαλούν φρίκη. Δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που συμβαίνουν τέτοια «θεάρεστα» έργα από φανατικούς θρησκειών ή πολιτικών ιδεοληψιών.

Στόχος όλων αυτών, από αρχαιοτάτων χρόνων, ήταν να υποτάξουν τους αντιπάλους τους σκορπίζοντας τον τρόμο. Στρέφονται δε ενάντια όχι μόνο σε όσους θεωρούν εχθρούς τους, αλλά και ενάντια των δημιουργημάτων τους, έργων πολιτισμού, επιδιώκοντας την εξάλειψη της ιστορικής μνήμης των λαών, η οποία στην πραγματικότητα προκαλεί στους ίδιους φόβο.
Η Νινευή, για παράδειγμα, που έγινε θύμα της μανίας των ισλαμιστών του «Ισλαμικού Κράτους», υπήρξε η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ασσυρίων και, όπως γράφει η αρχαιολόγος και θεολόγος Βάλια Παπαναστασοπούλου, «ο σπουδαιότερος βασιλιάς της, ο Σενναχηρίμ, έγινε γνωστός από την εβραϊκή Βίβλο για την εκστρατεία του εναντίον του βασιλείου του Ιούδα το 701 π.Χ., οπότε και ισοπέδωσε κυριολεκτικά πολλές ιουδαϊκές πόλεις, οι οποίες σήμερα εντοπίζονται ανασκαφικά, επιβεβαιώνοντας αυτά τα τραγικά γεγονότα. Όπως όλοι οι Ασσύριοι βασιλείς, έτσι και ο Σενναχηρίμ δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Ο μονάρχης αρεσκόταν στη διατήρηση αρχείων σε ανάγλυφα, τα οποία εξυμνούσαν τα επιτεύγματα του – κάποιες φορές μάλιστα με έναν αρκετά υπερβολικό τρόπο.

Ο σκοπός της απεικόνισης αυτής ασφαλώς δεν ήταν άλλος από το να μπορούν να δουν όλοι τις κατακτήσεις του Ασσύριου βασιλιά, τις μαζικές καταστροφές και κυρίως να συνειδητοποιήσουν πως κανείς δεν θα έπρεπε να επιχειρήσει κάτι ανάλογο εναντίον της παντοδυναμίας των Ασσυρίων, γιατί πολύ απλά θα είχε την ίδια σκληρή τύχη. Ένα τέτοιο παράδειγμα ανάγλυφου που απεικονίζει τη σκληρή πολιτική των Ασσυρίων είναι και το περίφημο Ανάγλυφο της Λαχίς. Το ανάγλυφο είναι εξαιρετικά λεπτομερές στην αναφορά των γεγονότων που μας ήταν ήδη γνωστά από την αφήγηση της εβραϊκής Βίβλου. Η παράσταση απεικόνιζε την πολιορκία, την κατάκτηση και την καταστροφή της μεγάλης ιουδαϊκής πόλης Λαχίς στα 701 π.Χ. κατά τη διάρκεια της εκστρατείας τους Σενναχηρίμ εναντίον του Ιούδα. Τα ανάγλυφα δείχνουν με γλαφυρό τρόπο τον αποκεφαλισμό των Ιουδαίων πολεμιστών, την καταστροφή και την αρπαγή των λατρευτικών αντικειμένων της πόλης, τον εξανδραποδισμό των κατοίκων της και την ταπεινωτική πορεία των αιχμαλώτων προς την εξορία. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιούδα μετά την Ιερουσαλήμ είχε πια ισοπεδωθεί». (1) Το ίδιο όμως έκαναν και οι Ισραηλίτες. Εδάφια της βίβλου, όπως το παρακάτω, συναντώνται συχνά στην Παλαιά Διαθήκη: «Και έστρεψεν ο Ιησούς [του Ναυή] κατά τον αυτόν καιρόν και εκυρίευσε την Ασώρ και επάταξε τον βασιλέα αυτής εν μαχαίρα διότι η Ασώρ ήτο πρότερον η πρωτεύουσα πασών των βασιλείων τούτων. Και πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή επάταξαν εν στόματι μαχαίρας και εξωλόθρευσαν αυτούς, δεν έμεινεν ουδέν έχον πνοήν, και την Ασώρ κατέκαυσεν εν πυρί. Και πάσας τας πόλεις των βασιλέων εκείνων και πάντας τους βασιλείς αυτών συνέλαβεν ο Ιησούς και επάταξεν αυτούς εν στόματι μαχαίρας, εξωλόθρευσεν αυτούς». Και όλα αυτά, όπως διευκρινίζεται παρακάτω, έγιναν «καθώς προσέταξεν ο Κύριος εις τον Μωυσήν τον δούλον αυτού, ούτω προσέταξεν ο Μωυσής τον Ιησούν, και ούτως έκαμεν ο Ιησούς, δεν παρέβη ουδέν εκ πάντων όσα προσέταξεν ο Κύριος εις τον Μωυσήν». (2)

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε πολλά παρόμοια παραδείγματα με διαφορετικούς πρωταγωνιστές σε διαφορετικές εποχές, που πολλοί στον δυτικό κόσμο θεωρούν πολύ μακρινές, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την καταστροφή πολιτιστικών μνημείων, μη δίνοντας σημασία σε κάποια πρόσφατα γεγονότα τα οποία έδειχναν ότι στον μουσουλμανικό κόσμο αυτό δεν ισχύει. Αξίζει να θυμίσουμε ότι τον Μάρτιο του 2001 οι Ταλιμπάν, αγνοώντας εκκλήσεις και αντιδράσεις από όλα τα μέρη του κόσμου, κατέστρεψαν με άρματα μάχης και ρουκέτες δύο από τα μεγαλύτερα αγάλματα του Βούδα, σμιλεμένα σε βράχους κατά τον 5ο μ.Χ. αιώνα. Ακραίοι σαλαφιστές, το 2012, ζητούσαν ένθερμα την καταστροφή των αρχαίων αιγυπτιακών πυραμίδων της Γκίζας, και τον Δεκέμβριο του 2012 ένοπλοι ισλαμιστές, στην πόλη Τιμπουκτού (βορειοδυτικό Μαλί) κατέστρεφαν τα τελευταία μαυσωλεία αγίων στην πόλη. «Δεν πρόκειται να παραμείνει ούτε ένα μαυσωλείο στο Τιμπουκτού, στον Αλλάχ δεν αρέσουν αυτά», δήλωσε ένας από τους ηγέτες τους, ο Αμπού Νταρντάρ, στέλεχος του Ανσάρ Ντίν (Υπερασπιστές του Ισλάμ), ισλαμικής οργάνωσης που δρούσε μαζί με την Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ. Κακώς, λοιπόν, προξενεί κατάπληξη, πέρα από τη βαρβαρότητα στους αιχμαλώτους, η βαρβαρότητα που επιδεικνύουν οι ισλαμιστές του Χαλιφάτου σε αρχαιολογικούς τόπους και μουσεία.

 Σήμερα μιλάμε για τους συγκεκριμένους ισλαμιστές, του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους», γιατί είναι στην παρούσα περίοδο η συγκεκριμένη δύναμη η οποία προβαίνει σε αυτές τις ενέργειες και που, όπως ο βασιλιάς Σενναχερήμ, τις διαφημίζει τώρα πλέον όχι με τοιχογραφίες αλλά με βίντεο, καθώς αρέσκεται, όπως φαίνεται, να παρουσιάζεται ως μια τρομακτική μηχανή καταστροφής των λαών και της ιστορίας τους. Μιλάμε για τους συγκεκριμένους ισλαμιστές που παρουσιάζονται, όπως και οι Ισραηλίτες του Μωυσή, ως έχοντες θεόθεν την εξουσία να σκοτώσουν τους άπιστους ή τους «αιρετικούς», στους οποίους οι συγκεκριμένοι φανατικοί σουνίτες συγκαταλέγουν τους, χριστιανούς,τους σιίτες μουσουλμάνους, τους σούφι, τους γεζήδες, αλλά και ομόθρησκούς τους σουνίτες οι οποίοι δεν συντάσσονται μαζί τους.

Αυτό λένε ότι προστάζουν τα ιερά κείμενα του Ισλάμ όπως το Κοράνι και το Ισχάκ: «Επομένως, όταν συναντάτε τους απίστους (στη μάχη), τσακίστε τους λαιμούς τους· αργότερα, όταν θα τους έχετε πλήρως καθυποτάξει, δέστε τους γερά: μετά (είναι ώρα για) είτε γενναιοδωρία είτε λύτρα: μέχρις ότου ο πόλεμος τα φέρει όλα εις πέρας». Και: «η επίθεσή μας δεν θα είναι μια ασθενική, παραπαίουσα υπόθεση. Θα δώσουμε μάχη όσο ζούμε. Θα μαχόμαστε μέχρι να σε στρέψουμε στο Ισλάμ, να ζητάς ταπεινά καταφύγιο. Θα μαχόμαστε χωρίς να μας νοιάζει ποιον συναντάμε. Θα δώσουμε μάχη είτε αν καταστρέψουμε αρχαίες ιδιοκτησίες είτε νέα προνόμια. Έχουμε πετσοκόψει κάθε αντίπαλο. Τους έχουμε διώξει βίαια από μπροστά μας υπό την ηγεσία του Αλλάχ και του Ισλάμ. Θα δώσουμε μάχη μέχρις ότου εγκαθιδρυθεί η θρησκεία μας. Και θα τους λεηλατήσουμε, γιατί πρέπει να ντροπιαστούν».(3)

Οι ισλαμιστές αυτοί πιστεύουν ότι επιτελούν έργο πίστεως καταστρέφοντας την πολιτιστική κληρονομιά που θεωρούν εξ ορισμού ειδωλολατρική. Ήδη οι φανατικοί ισλαμιστές του «Ισλαμικού Κράτους» υπερηφανεύονται ότι ισοπέδωσαν και βεβήλωσαν αρχαίες πόλεις-κέντρα του ασσυριακού πολιτισμού που βρίσκονται σήμερα στα βορειοανατολικά σύνορα του Ιράκ, έκαψαν πάνω από εκατό χιλιάδες σπάνια χειρόγραφα και παπύρους της περίφημης Οθωμανικής Βιβλιοθήκης, πολλά από τα οποία ήταν εγγεγραμμένα στα ιστορικά στοιχεία της UNESCO(4), κονιορτοποίησαν αγάλματα και άλλα εκθέματα στο μουσείο της Μοσούλης στο Ιράκ και της Παλμύρας στη Συρία (έστω και αν τα τελευταία έγινε γνωστό ότι ήταν γύψινα αντίγραφα)(5), δολοφόνησαν με αγριότητα αμάχους και επέβαλαν τον ισλαμικό νόμο, τη Σαρία, όπου επικράτησαν.

Κινηματογράφησαν μάλιστα τις καταστροφές αυτές φροντίζοντας ταυτόχρονα να τις δημοσιοποιήσουν. Σε ένα από αυτά τα βίντεο που προβλήθηκαν στη μικρή οθόνη, ένας άνδρας εμφανίζεται να δηλώνει: «Αυτά τα ερείπια πίσω μου είναι τα είδωλα και τα αγάλματα που οι άνθρωποι του παρελθόντος λάτρευαν αντί για τον Αλλάχ. Ο προφήτης Μωάμεθ γκρέμισε τα είδωλα με τα ίδια του τα χέρια όταν πήγε στη Μέκκα. Μας έδωσε εντολή ο ίδιος ο προφήτης να γκρεμίσουμε τα είδωλα και να τα καταστρέψουμε, και οι ακόλουθοι του προφήτη το έκαναν και αυτοί, όταν κατακτούσαν άλλες χώρες» (Morgan Winsor, 5 Μαρτίου 2015). Όπως πολύ σωστά σημείωνε σε άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών ο Ν. Ζηργάνος, οι μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους», μιας υβριδικής πολυεθνικής Τζιχάντ Α.Ε., μιας φουτουριστικής οργάνωσης με ρίζες στον Μεσαίωνα, γράφουν ένα νέο κεφάλαιο στην εξέλιξη των πολέμων.

 Συνεχίζεται.............

2/12/15

Μπορεί η Ελλάδα να κάνει το (επιχειρηματικό) θαύμα;


Της   Άννας Μπαλλή 

Πηγή : Σεισάχθεια 


Ελληνικές επιχειρήσεις που αντιστέκονται στον οικονομικό πόλεμο κατά της χώρας
https://i1.wp.com/www.startupgreece.gov.gr/sites/default/files/_1.jpg


Υπάρχουν άνθρωποι των λόγων και άνθρωποι των έργων. Άνθρωποι που κερδίζουν λέγοντας μεγάλα λόγια αλλά έχουν να επιδείξουν μικρά, αν όχι καταστροφικά, έργα, και άνθρωποι που δεν μιλούν αλλά δημιουργούν. Αυτό μπορεί να το δει κάποιος πολύ καθαρά σε αυτά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει τη χώρα μας.

Είναι γεγονός ότι η κρίση έφερε πολλές επιχειρήσεις σε οικονομική δυσπραγία, με αποτέλεσμα κάποιες να βάλουν λουκέτο και κάποιες να προχωρήσουν σε περικοπές και απολύσεις. Άλλες πάλι απλώς βρήκαν αφορμή λόγω της κρίσης, της αύξησης της ανεργίας και των μνημονίων, να μειώσουν μισθούς, να κάνουν απολύσεις και να αυξήσουν το φόρτο εργασίας σε όσους κακοπληρωμένους πλέον εργαζόμενους κατάφεραν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους. Πολλοί από τους επιχειρηματίες που πλούτισαν με δημόσιο χρήμα, αναλαμβάνοντας κρατικά έργα και παίρνοντας δάνεια που ποτέ δεν επέστρεψαν, καθώς και πολιτικοί που διακηρύσσουν υποκριτικά σε όλους τους τόνους ότι πολιτεύονται μόνο και μόνο γιατί θέλουν να προσφέρουν στη χώρα, και οι μεν και οι δε έσπευσαν να τοποθετήσουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, σπρώχνοντας τη χώρα ακόμη πιο κοντά στον γκρεμό και αδιαφορώντας για τους Έλληνες που οδηγούνταν στην απελπισία.
Image result for κλεισιμο επιχειρησεων

Υπήρξαν, όμως, και επιχειρήσεις που κατάφεραν να αντισταθούν και να διατηρήσουν ή ακόμη και να αυξήσουν την κερδοφορία τους, προσφέροντας θέσεις εργασίας. Επίσης, επιχειρήσεις, που έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων τους και των συνεργατών τους, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, δίνουν από κοινού το δικό τους αγώνα στο εχθρικό περιβάλλον της οικονομικής κρίσης. Επιχειρηματίες που δεν ευνοήθηκαν από κυβερνήσεις και τράπεζες, που θα μπορούσαν επίσης να έχουν βάλει λουκέτο και να μεταφέρουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και τις επιχειρήσεις τους σε χώρες με φτηνότερο κόστος, επέλεξαν να μείνουν στη χώρα και κατάφεραν να αντισταθούν στην κρίση, χωρίς να ανατρέψουν την εργασιακή τους πολιτική, την ανθρωποκεντρική τους φιλοσοφία και προσέγγιση και χωρίς να μετακυλήσουν τις όποιες απώλειες στον εργαζόμενο. Επίσης, υπήρξαν ειδήσεις για επανεμφάνιση προϊόντων η παραγωγή των οποίων είχε σταματήσει πριν από χρόνια, όπως η ανακοίνωση επανεμφάνισης του θρυλικού ελληνικού τζιπ Pony, που δίνουν ελπίδα ότι μπορεί να κάνει το θαύμα η χώρα προς την παραγωγή και την ανάπτυξη.
Στο περιβάλλον της κρίσης
Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικώνμέσα στην πενταετία 2009-2013 δήλωσαν πως διακόπτουν τις εργασίες τους 844.176 επιχειρήσεις και επαγγελματίες. Μεταξύ των επιχειρήσεων που διέκοψαν τις εργασίες τους στην Ελλάδα ήταν γνωστές πολυεθνικές, όπως η Carrefour, του γαλλικού κολοσσού στο χώρο του λιανεμπορίου, οι πετρελαϊκοί κολοσσοί της αγγλικής ΒΡ και της αγγλοολλανδικής Shell, η γερμανική αλυσίδα Plus, η αμερικάνικη Sony Pictures, η μεγαλύτερη εταιρεία στον τομέα διανομής κινηματογραφικών παραγωγών, καθώς και η γαλλική Fnac, κορυφαία αλυσίδα στο χώρο του βιβλίου και της μουσικής. Αίσθηση, επίσης, προκάλεσε το λουκέτο της αλυσίδας ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών ειδών Saturn, η οποία ανήκει στη Media Markt, το κλείσιμο των εστιατορίων Applebee’s και των Costa Coffee, τα οποία αντιπροσωπεύονται στην Ελλάδα από την The Greek Coffee Company AE που ανήκει στον επιχειρηματία Άρη Βωβό.
Μεταξύ των ελληνικών επιχειρήσεων που οδηγήθηκαν σε κλείσιμο να αναφέρουμε ενδεικτικά:
Την ιστορική καπνοβιομηχανία Γεωργιάδη, γνωστή για τα τσιγάρα με το σήμα «22», που Ιδρύθηκε το 1938 και κάποτε απασχολούσε 80 εργαζομένους.
Την Ατλάντικ Σούπερ Μάρκετ, άλλοτε πέμπτη μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ της χώρας, η οποία στα χρόνια που μεσουρανούσε απασχολούσε 3.500 εργαζόμενους και είχε συνεργασία με πάνω από 2.000 προμηθευτές.
Τη Χαρτοποιία Θράκης (Diana) του Π. Ζερίτη, που ιδρύθηκε το 1980 και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής χάρτου στην Ελλάδα, κατέχοντας περίπου το 20% της εγχώριας αγοράς. Η επιχείρηση, που κάποτε είχε φθάσει να απασχολεί έως και 800 άτομα, έκλεισε τον Ιούλιο του 2012.
Τη βιομηχανία δομικών υλικών Φίλκεραμ Johnson, μία εκ των μεγαλυτέρων βιομηχανιών παραγωγής κεραμικών πλακιδίων στην Ευρώπη, που ανήκε στον Γιώργο Φιλίππου και τη βρετανική Norcros, και οδηγήθηκε με δικαστική απόφαση σε κλείσιμο στα τέλη του 2011 ύστερα από μισό αιώνα ζωής. Στο απόγειο της δραστηριότητάς της, η επιχείρηση είχε φτάσει να απασχολεί 400 άτομα για την παραγωγή 4.500.000 τ.μ. ετησίως, ενώ το 30% της παραγωγής κατευθυνόταν σε 29 χώρες. (1)
https://i2.wp.com/www.e-dimosio.gr/wp-content/uploads/2013/12/loyketa.jpg
Όσο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέχρι το 2013 μειώθηκαν κατά 200.000, καθώς σχεδόν η μία στις τέσσερις μικρομεσαίες που υπήρχαν το 2008 έκλεισε και η Ελλάδα έχασε 630.000 θέσεις απασχόλησης καθώς και 33% της προστιθέμενης αξίας που παρήγαγαν, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις μικρές επιχειρήσεις (SBA Facts) που παρουσιάστηκε σε σχετικό συνέδριο στη Νάπολη. Μάλιστα, όπως σημείωνε η έκθεση, αναμενόταν η συνολική απασχόληση να πέσει κατά ακόμη 106.000 θέσεις και να προστεθούν άλλα 40.000 λουκέτα επιχειρήσεων, καθώς αρκετές μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονταν αντιμέτωπες με οφειλές στις οποίες αδυνατούσαν να αντεπεξέλθουν, όπως ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΟΑΕΕ και το ΙΚΑ , προς την εφορία, τις τράπεζες, σε προμηθευτές και ενοίκια.
Οι Έλληνες αντιστέκονται
Σε αυτό το εχθρικό από κάθε πλευρά επιχειρηματικό περιβάλλον, με την παρατεταμένη περίοδο ύφεσης που διανύει η χώρα και το κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας, υπήρξαν Έλληνες που δεν σταύρωσαν τα χέρια. Έτσι, αν και μέσα στο 2014 έκλεισαν πράγματι πολλές ακόμα μικρομεσαίες επιχειρήσεις, άνοιξαν τόσες ώστε αντί μείωσης να παρουσιαστεί αύξηση αυτών των επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του συστήματος Εργάνη, οι επιχειρήσεις αυξήθηκαν κατά 17.714 και από 196.695 το 2013 ανήλθαν το 2014 σε 214.409 (αύξηση 9%). Το 89,6% από αυτές τις επιχειρήσεις είναι πολύ μικρές, καθώς απασχολούν έως 10 εργαζομένους και το 45,5%, δηλαδή περίπου οι μισές, δραστηριοποιούνται στο λιανικό και χονδρικό εμπόριο και κυρίως τις υπηρεσίες εστίασης, όπου οι ιδιοκτήτες τουςεπένδυσαν κατά μέσο όρο από 20.000 έως 30.000 ευρώ. Φυσικά, τέτοιες επιχειρήσεις δεν λύνουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα, επιτρέπουν όμως σε κάποιους να βγάλουν τα προς το ζην και δείχνουν τη διάθεση του Έλληνα να παλέψει, αν σκεφτεί κανείς ότι σε αυτές οι περισσότεροι τοποθέτησαν τις τελευταίες τους οικονομίες και κάποιοι τα χρήματα αποζημίωσης της απόλυσής τους. Άλλωστε, πολλές φορές μια απλή, έξυπνη ιδέα μπορεί να αποφέρει πολύ περισσότερα από τη δυνατότητα διάθεσης μεγάλου κεφαλαίου, ιδιαίτερα όταν καταφέρει να λανσαριστεί σωστά και να επιτύχει εξαγωγές.
Η NAMCO υπόσχεται την επανεμφάνιση του θρυλικού PONY
https://i2.wp.com/www.diaforetiko.gr/wp-content/uploads/2014/01/namco-pony22-600x450.jpg
Η ελπίδα για κάτι σημαντικότερο ήρθε με την είδηση ότι το θρυλικό ελληνικό Pony, το επονομαζόμενο και «τζιπ των φτωχών», του οποίου η παραγωγή σταμάτησε το 1983, θα κυκλοφορήσει ξανά στους δρόμους από την ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία Namco (National Motor Company)της οικογένειας Κοντογούρη από τη Θεσσαλονίκη. Το Pony, αγαπητό, πρακτικό, σκληροτράχηλο και κυρίως οικονομικό, είχε ενθουσιώδεις οπαδούς, που περιμένουν και σήμερα με ανυπομονησία την εμφάνισή του.«Pony… Φοβερό αυτοκίνητο, με τρία μοναδικά, ακόμα και σήμερα, χαρακτηριστικά. Δεν μπορούσες να το “κάψεις”, δεν μπορούσες να το “σπινιάρεις” και δεν μπορούσες να το βγάλεις από το δρόμο ή να το τουμπάρεις», είχε γράψει κάποιος σε ειδικό φόρουμ. «Θυμάμαι πόσο έκανα κέφι να ταπεινώνω κοντράροντας τις τότε 320i αλλά και κάποιες Porsche, αν τύχαινε ευκαιρία, στο ελαφρά ανηφορικό φανάρι της Συγγρού με την Αμφιθέας. Δεν χρειαζόταν να κάνεις πολλά, γκάζωνες προκλητικά λίγο πριν το πράσινο, άφηνες τις στροφές να ανέβουν στον “θεό”, και τη μεγάλη στιγμή άφηνες το συμπλέκτη κρατώντας με όλη σου τη δύναμη το λεβιέ για να μην σου πετάξει το σασμάν την πρώτη. Στα 100 μ. έριχνες καρφωτή τη δευτέρα χωρίς να αφήσεις το πόδι σου από το γκάζι και κοίταγες πίσω σου χαζεύοντας τα απορημένα πρόσωπα».
Σύμφωνα με το μύθο που συνοδεύει την επανεμφάνιση του Pony, ο 80χρονος σήμερα ιδιοκτήτης της εταιρείας Πέτρος Κοντογούρης πείσμωσε όταν άκουσε Γερμανό αξιωματούχο να δηλώνει ότι «δεν μπορεί να φτιάχνει αυτοκίνητα κάθε χώρα» και βάλθηκε να τον διαψεύσει.
Τη δεκαετία του ’50, στη Γερμανία, οι αδερφοί Κοντογούρη είχαν επιχειρήσει να βγάλουν στην παραγωγή ένα φορτηγό με το όνομα «Hellas». Το 1961 ιδρύουν στη Θεσσαλονίκη την εταιρία FARCO και ξεκινούν την παραγωγή ενός οχήματος πολλαπλών χρήσεων με κινητήρες BMW, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Δεν το βάζουν όμως κάτω. Το 1972 δημιουργούν τη NAMCO (National Motor Company of Greece), ξεκινούν συνεργασία με τη Citroën και παρουσιάζουν στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ένα «τετραγωνισμένο» αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε ως βάση τα μηχανικά μέρη του 2CV. Ήταν το Pony, ένα αυτοκίνητο «τόσο άσχημο που είναι ωραίο», όπως είχε γραφτεί τότε στον γερμανικό τύπο. Έμελλε να είναι το πιο επιτυχημένο ελληνικό αυτοκίνητο στην ιστορία. Με κόστος λειτουργίας και συντήρησης υποπολλαπλάσιο αυτού ενός οποιουδήποτε άλλου τζιπ και τιμή πώλησης εξίσου χαμηλή, έγινε ανάρπαστο τόσο από τις κρατικές και στρατιωτικές υπηρεσίες όσο και απ’ όλους όσοι είχαν δικαίωμα χρήσης επαγγελματικού. Το εργοστάσιο έβγαζε 8 ως 10 αυτοκίνητα ημερησίως, με το 67% των εξαρτημάτων να είναι ελληνικής προέλευσης. Με βάση τα παραπάνω, η εταιρεία πιστεύει σήμερα και στην επιτυχία της παραγωγής του νέου Pony, όπως μας είπε ηΙωάννα Παπαπαναγιώτου, διευθύντρια διεθνών σχέσεων της εταιρείας, με την οποία επικοινωνήσαμε:
«Στην Ελλάδα έχουν κυκλοφορήσει 40.000 οχήματα Pony. Αυτό πέρα από το γεγονός ότι είναι ένα πολύ δυνατό χαρτί για μας, είναι και η φήμη που έχει και ο κόσμος το περιμένει. Η παραγωγή μας, με τη λογική του ενδιαφέροντος που υπάρχει, μπορώ να πω ότι είναι ήδη προπωλημένη». Όσο για το γεγονός ότι διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης, η κ. Παπαπαναγιώτου λέει: «Ηκρίση για μας είναι η καλύτερη εποχή να βγάλουμε το τζιπ, διότι το Pony έχει ονομαστεί το τζιπ των φτωχών όχι αδίκως αλλά γιατί προσφέρουμε ένα επαγγελματικό, δυνατό αυτοκίνητο στη χαμηλότερη τιμή που μπορεί να το βρει κάποιος. Δικός μας σκοπός είναι να κυκλοφορήσει γρήγορα και όλες μας οι ενέργειες και οι δυνάμεις πάνε σε αυτόν το σκοπό. Από κει και πέρα είναι το γραφειοκρατικό θέμα που περιμένουμε να τελειώσει, ώστε να ξεκινήσει σιγά σιγά η πρώτη παραγωγή. Μας πήγανε πίσω και οι εκλογές, καθώς η αλλαγή κυβέρνησης σημαίνει για μας καινούργια άτομα, καινούργιες επαφές, μας υποσχέθηκαν όμως ότι σύντομα θα έχουμε επιτέλους ένα θετικό νέο. Μόλις τελειώσουμε με τα γραφειοκρατικά και πάρουμε την έγκριση για την παραγωγή του οχήματος, θα αρχίσει η παραγωγή. Θα ξεκινήσουμε με απόλυτα έμπειρους τεχνίτες και μηχανικούς, ώστε να ξεκινήσει γρήγορα η πρώτη παραγωγή, και δίπλα σε αυτούς θα μαθητεύσουν νεότεροι, και θα προχωρήσουμε μετά σε μεγαλύτερη παραγωγή. Σε πλήρη επάνδρωση του εργοστασίου για την παραγωγή 5.280 αυτοκινήτων, που σημαίνει 24 αυτοκίνητα την ημέρα για 220 μέρες, χρειαζόμαστε 410 άτομα», λέει και τονίζει ότι: «Το Pony ήταν και είναι ελληνικό, οπότε για να κυκλοφορεί στην Ελλάδα πρέπει να παραχθεί στην Ελλάδα».
Το νέο Pony θα θυμίζει έντονα το παλιό καλό Pony, αλλά θα «είναι ένα σύγχρονο αυτοκίνητο με μηχανικά μέρη τελευταίας τεχνολογίας, σχεδιασμένο με βάση την αρχή της εταιρείας για κλασικό styling», όπως αναφέρει το σάιτ της NAMCO, όπου το Pony εμφανίζεται σε διάφορες εκδόσεις, από τζιπ μικρά βανάκια και κάμπριο, μέχρι ελαφριά ασθενοφόρα. Στόχος είναι το κόστος του αυτοκινήτου να κυμαίνεται στα 7.000 ευρώ.
ΙΖΟΛΑ made in Poland
https://i2.wp.com/www.businessnews.gr/sites/default/files/styles/scalecrop_870x530/public/izola.jpg
Ποιος δεν θυμάται τις ηλεκτρικές κουζίνες και τα ψυγεία της Ιζόλα, που ιδρύθηκε από τον Παναγιώτη Δράκο στη Θήβα το 1930 και αποτέλεσε για πάνω από πενήντα χρόνια μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας, με περισσότερους από 2.500 εργαζόμενους και παραγωγή 800.000 συσκευών ετησίως. Από τις εγκαταστάσεις στην Καλλιθέα της βιομηχανίας οικιακών συσκευών, που έφερε «τον πολιτισμό στο σπίτι», όπως επιβεβαίωνε το σύνθημα που την ακολουθούσε για πολλές δεκαετίες, ελάχιστα απομένουν σήμερα. Έχουν μείνει μόνο ένα φουγάρο καθώς και ένα μικρό «μουσείο» με κάποιες παλιές συσκευές –το οποίο φιλοξενείται στο σουπερμάρκετ Σκλαβενίτης που χτίστηκε το 2009 στο χώρο όπου ήταν κάποτε το εργοστάσιό της– για να θυμίζουν ότι κάποτε οι Έλληνες έφτιαχναν μόνοι τους ηλεκτρικές συσκευές υψηλών ποιοτικώνπροδιαγραφών. Η πρόσφατη είδηση ότι αναβιώνει η Ιζόλα από τη Γ.Ε. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΕΕ γέννησε νέες ελπίδες. Δυστυχώς, όμως η Ιζόλα, της οποίας συσκευές ήδη διατίθενται στα καταστήματα ηλεκτρικών συσκευών, αναβιώνει ως μάρκα, τα προϊόντα της σχεδιάζονται στην Ελλάδα, αλλά δεν λειτουργεί στη χώρα μας κάποιο εργοστάσιο κατασκευής των συσκευών και η επιστροφή της στην ελληνική αγορά γίνεται μέσω Πολωνίας, όπου τα προϊόντα της κατασκευάζονται σε πολωνικό εργοστάσιο από Πολωνούς εργαζόμενους. (2)
ΚΑΡΕΛΙΑ Α.Ε.: Η κερδοφόρα ελληνική καπνοβιομηχανία
https://i0.wp.com/www.zougla.gr/assets/images/1304659.jpg
Μία από τις λιγοστές εναπομείνασες παραγωγικές βιομηχανίες της ελληνικής οικονομίας είναι η Καρέλια Α.Ε. Η μόνη αμιγώς ελληνική καπνοβιομηχανία, είναι όχι απλώς κερδοφόρα αλλά και απολύτως υγιής, με μηδενικό τραπεζικό δανεισμό και υψηλά ταμειακά διαθέσιμα!
Η ιστορία της εταιρείας ξεκίνησε το 1888, όταν η πρώτη γενιά της οικογένειας Καρέλια ίδρυσε μια μικρή επιχείρηση καπνού στην Καλαμάτα. Σήμερα, ηΚαρέλια Α.Ε. απασχολεί περίπου 500 άτομα, είναι η μεγαλύτερη καπνοβιομηχανία και ο πρώτος εξαγωγέας τσιγάρων της Ελλάδας και, ταυτόχρονα, μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες ανεξάρτητες καπνοβιομηχανίες του κόσμου. Η εταιρεία κατέχει το 0,32% της παγκόσμιας κατανάλωσης, με παρουσία σε 70 και πλέον χώρες του κόσμου (στη Δυτική και στην Ανατολική Ευρώπη, στη Βόρεια Αμερική, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική αλλά και στην Άπω Ανατολή). Το 2014, παρ’ όλες τις πιέσεις στις πωλήσεις και τα αυξημένα φορολογικά βάρη, ήταν η πιο κερδοφόρα χρονιά στην 127 ετών διαδρομή της, και για αυτό ο επιχειρηματίας Ανδρέας Γ. Καρέλιας μοίρασε στους εργαζόμενούς του πάνω από 2.800.000 ευρώ σε δώρα και μπόνους για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, ανακοινώνοντας παράλληλα αυξήσεις στους μισθούς. Τα τελευταία χρόνια έχει επιστρέψει στους εργαζόμενους πάνω από 10.000.000 ευρώ με τέτοιες πράξεις, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει συλλόγους, σχολεία και διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις.
Την ίδια ώρα, διόλου ευκαταφρόνητα είναι και τα ποσά που κερδίζει το δημόσιο από την Καρέλια Α.Ε. Τη διετία 2013-2014 η εταιρεία πλήρωσε σε άμεσους και έμμεσους φόρους συνολικά περίπου 800.000.000 ευρώ, στα δε ασφαλιστικά ταμεία 14.500.000 ευρώ. Επίσης, η εξαγωγική δραστηριότητά της σε πάνω από 70 χώρες σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία και Αφρική και οι διεθνείς πωλήσεις της έφεραν στη χώρα μας 330.000.000 ευρώ συνάλλαγμα.
Σήμερα η εταιρεία έχει να αντιμετωπίσει τη φθίνουσα κατανάλωση των υπερφορολογημένων τσιγάρων και τη στροφή των καπνιστών προς τα στριφτά τσιγάρα και τις φθηνότερες μάρκες. Όπως έχει αναφέρει ο Ανδρέας Καρέλιας, ο κλάδος της καπνοβιομηχανίας έχει δύο βασικά προβλήματα: τη φορολογική πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις στα καπνικά προϊόντα, η οποία βοηθά ή ζημιώνει τη μία ή την άλλη εταιρεία, συρρικνώνει τη νόμιμη αγορά και ωθεί το λαθρεμπόριο σε απίστευτα υψηλά επίπεδα. «Την τελευταία πενταετία και μόνο στην Ελλάδα φθάσαμε στο σημείο το ένα στα πέντε τσιγάρα που καπνίζονται να είναι λαθραίο», λέει ο επιχειρηματίας. Επίσης, καλείται να εφαρμόσει την προσαρμογή της εμφάνισης των πακέτων στην κοινοτική οδηγία που θα διέπει την κυκλοφορία των προϊόντων καπνού από τον Μάιο του 2016, μέσω της οποίας «η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύει στην όσο περισσότερο αποκρουστική εμφάνιση των προϊόντων μας. […] Η δε προσαρμογή και μόνο στην οδηγία αυτή θα απαιτήσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, χωρίς από τις επενδύσεις αυτές να αναμένει κανείς οποιοδήποτε όφελος», σημειώνει ο Ανδρέας Καρέλιας.
BOXER Φειδάς: Η ελληνική βιομηχανία παραγωγής υποδημάτων
https://i1.wp.com/www.looksign.gr/images/home_outr_05b.jpg
Η ελληνική υποδηματοποιία, που τη δεκαετία του ’70 ήταν μία από τις καλύτερες στην Ευρώπη και αριθμούσε δεκάδες επιχειρήσεις µε χιλιάδες εργαζόμενους, σήμερα έχει συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να βρίσκεται λίγο πριν από την οριστική της εξαφάνιση. Όμως, η ηγέτιδα του χώρου στην Ελλάδα, η ελληνική βιομηχανία Boxer Φειδάς, παρέμεινε, και αντέχει, παρά τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, από τη μια χάρη στο πείσμα και την αγάπη της οικογένειας Φειδά για το καλό παπούτσι και από την άλλη χάρη στην υποστήριξη των εργαζομένων σε αυτήν· σε λιγότερο από πέντε χρόνια, μάλιστα, θα συμπληρώσει 100 χρόνια λειτουργίας.
«Ο παππούς έφερε τα πρώτα μηχανήματα από την Αμερική στην Καλαμάτα το 1919 και έφτιαξε μια βιοτεχνία. Στη συνέχεια ο πατέρας μου, αν και είχε υποτροφία για να πάει να σπουδάσει ως εξαιρετικό ταλέντο στη ζωγραφική, πείστηκε από τη γιαγιά να μείνει στην Ελλάδα και να γίνει σχεδιαστής υποδημάτων. Έγινε βέβαια ο καλύτερος σχεδιαστής, ένας από τους καλύτερους, για να μη λέμε ποτέ στον υπερθετικό ό,τι θέλουμε να πούμε, και έτσι μπόρεσε και μας άφησε αυτήν τη μονάδα, η οποία έγινε αποδεκτή από όλον τον ελλαδικό χώρο και όχι μόνο», λέει στο NEXUS η Μίνα Φειδά-Νταή, που όταν ανέλαβε την επιχείρηση μαζί με τον σύζυγό της Γιάννη Νταή κατάφερε να τη μετατρέψει, από βιοτεχνία στου Ψυρρή, που ήταν τότε, σε βιομηχανία, κρατώντας την πάντα ελληνική. Είναι η Ελληνίδα που το 1980 είπε όχι στους Γερμανούς που θέλησαν να εξαγοράσουν την επιχείρηση, όπως γράψανε τότε οι εφημερίδες.
«Μας είχαν κάνει οι Γερμανοί μία πρόταση», θυμάται η κ. Φειδά, «ήτανε πολύ δελεαστική, αλλά ήταν κάτι που δεν το οφείλαμε στον κλάδο της ελληνικής υποδηματοβιομηχανίας που μας ανέθρεψε, και εγώ είπα όχι.***** Ο κλάδος δεν το κατάλαβε τότε, αλλά εγώ που ήξερα τι θα κάνανε δεν μπορούσα να το δεχτώ. Θα έκαναν επτά πολυκαταστήματα σε όλη την Ελλάδα και θα είχε πεθάνει και η παραγωγή και η πώληση. Φυσικά, μου έπαιρναν τότε το 80% της παραγωγής, και όταν είπα όχι με κόψανε το ίδιο βράδυ. Αντέξαμε, όμως, όπως έχουμε αντέξει σε πολλές κρίσεις. Βέβαια, αυτή η οικονομική κρίση που μας βρήκε, και μάλιστα την ώρα που κάναμε το καινούργιο εργοστάσιο έχοντας κάνει μια επένδυση πάνω από 20 εκατομμύρια, ξοδεύοντας όποια αποθέματα είχε η εταιρεία, δεν συγκρίνεται με τίποτε», λέει, και επισημαίνει: «Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν έχουμε δουλειά – μπορεί να έχει μειωθεί, αλλά έχουμε, και μάλιστα πολλές, παραγγελίες. Το μόνο πρόβλημα σήμερα είναι η ρευστότητα. Όταν είχα ζητήσει πολύ λίγα χρήματα, μόνο για να μπορέσω να αγοράσω υλικά, και δεν ανταποκρίθηκαν την ώρα που έπρεπε οι τράπεζες, που πάντα μας βοηθούσαν, σκέφτηκα και αυτό, μήπως υπάρχει σχέδιο αφανισμού της ντόπιας παραγωγής. Τώρα πλέον παίζουμε τρίλιζα, όπως είπα σε όλες τις τράπεζες οι οποίες μας έχουνε φερθεί καλά, αλλά δεν φτάνουμε στο διά ταύτα. Όμως, επειδή φαίνεται ότι πράγματι αποφάσισαν να βοηθήσουν κατά κάποιον τρόπο, εγώ τους είπα, μη μας δίνετε εμάς λεφτά, αλλά δώστε τα στους προμηθευτές να πάρουμε υλικά, δεν θέλουμε τίποτε άλλο. Και πιστεύω ότι καταλάβανε αυτό που είπαμε, γιατί είναι η πραγματικότητα, είναι η αλήθεια μας, και εμείς λέμε πάντα την αλήθεια και το ξέρουνε οι τράπεζες αυτό και προχωράμε, μαζί με τους εργαζόμενούς μας, που έχουν βοηθήσει και αυτοί. Αυτή τη στιγμή τους οφείλουμε χρήματα και όμως δουλεύουνε, γιατί καταλαβαίνουν ότι είναι μια καλή εταιρεία, έχουν μια καλή δουλειά, πληρώνονται καλά, είναι η εταιρεία τους, δεν είναι μια οποιαδήποτε εταιρεία, είναι το σπίτι τους, είναι οι δικοί μας άνθρωποι, δεν απολύσαμε κανέναν. Κάποτε απασχολούσαμε 210 ανθρώπους, τώρα που λόγω κρίσης έχει μειωθεί η παραγωγή είμαστε 147, αλλά χωρίς να έχει απολυθεί κανένας, όσοι φύγανε, φύγανε με σύνταξη».
Και δεν είναι μόνο αυτό, όπως τονίζει: «Μπορεί η πρώτη ύλη να έρχεται απ’ έξω, γιατί δεν έχουμε εμείς τόσα γελάδια, τόσα πρόβατα και κατσίκια που χρειάζεται για να κάνουμε την πρώτη ύλη, η κατεργασία όμως και η δουλειά γίνεται από ελληνικά χέρια: Καλούπια, καλαπόδια, μαχαίρια, κορδόνια, σόλες, όλα γίνονται από ελληνικά χέρια. Γύρω μας, μαζί με τα καταστήματα που προμηθεύονται από εμάς, κινούνται 10.000 άνθρωποι».
******Η Boxer Φειδάς ρίχνει το βάρος της και στις εξαγωγές με στόχο να δώσει ώθηση στις πωλήσεις της και να αντισταθμίσει τις απώλειες που καταγράφει στο εσωτερικό λόγω της οικονομικής κρίσης. Και τα μηνύματα που λαμβάνει είναι ενθαρρυντικά.
Στα σχέδια της κ. Φειδά είναι η δημιουργία ενός πρότυπου «Πανεπιστημίου Παπουτσιού», όπως το αποκαλεί, που θα λειτουργεί στο πλαίσιο ενός σχολείου Παραδοσιακών Επαγγελμάτων άτυπα μέσα στο εργοστάσιο της Φειδάς Α.Ε. στη βιομηχανική περιοχή Αχαρνών, και θα διδάσκει την τέχνη της υποδημάτοποιίας.
Όταν τη ρωτήσαμε τι την κράτησε στην Ελλάδα την ώρα που άλλοι επιχειρηματίες πήγαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και τις επιχειρήσεις τους σε χώρες με φτηνότερο κόστος παραγωγής, απάντησε: «Με κράτησε ότι έριξα ό,τι χρήματα είχα για να φτιάξω ένα υπόδειγμα εργοστασίου. Ήρθαν από την Ντόυτσε Βέλλε και μου είπαν: Τι έχετε κάνει εδώ; Και τους απάντησα: Εσείς κάνατε λάθη, γιατί δώσατε τη μεταποίηση στις τρίτες χώρες και θα μείνετε κι εσείς χωρίς δουλειά. Τώρα μπορεί να έχετε δουλειά, αλλά η μεταποίηση είναι επιχείρηση που δίνει θέσεις εργασίας κι εσείς την πετάξατε έξω. Θα μείνει και ο δικός σας λαός χωρίς δουλειά».
Το εγχείρημα των εργαζομένων στη ΒΙΟ.ΜΕ.
https://left.gr/sites/left.gr/files/119641-biomet_0.jpg
Όταν η Βιομηχανική Μεταλλευτική (ΒΙΟ.ΜΕ.) στη Θεσσαλονίκη, που ιδρύθηκε το 1982 ως θυγατρική του ομίλου Φίλκεραμ Τζόνσον και παρήγε κόλλες, αρμούς, σκληρά καθαριστικά και άλλα σχετικά προϊόντα, έβαζε λουκέτο, το σωματείο των εργαζομένων αποφάσισε να πάρουν οι εργαζόμενοι τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους! Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο του 2013 μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του σωματείου και με βασικό σύνθημα «Δεν μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς», οι εργαζόμενοι ανοίγουν ξανά και επαναλειτουργούν το εργοστάσιο.
«Φτάσαμε σε αυτό το σημείο όταν η εργοδοσία μας έκανε καθαρό ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει το εργοστάσιο και τότε μπήκαμε στη διαδικασία να το πάρουμε στα χέρια μας και να προσπαθήσουμε να το λειτουργήσουμε εμείς», μας λέει ο Μάκης Αναγνώστου, ο οποίος εκτελεί χρέη εκπροσώπου των εργαζομένων στη ΒΙΟ.ΜΕ., και προσθέτει: «Η τεράστια πλειοψηφία του σωματείου αποφάσισε την επαναλειτουργία του είτε θέλει η εργοδοσία είτε δεν θέλει. Από κει και πέρα αυτό που κάναμε είναι να βρούμε τρόπους για να μπορεί να λειτουργήσει».
Μην έχοντας τη δυνατότητα, λόγω κόστους των πρώτων υλών, να παράγουν τα προϊόντα που παρήγαν πριν, χρησιμοποίησαν τα μηχανήματα για να φτιάξουν φυσικά και φθηνά καθαριστικά, τα οποία και διακινούνται από τα κινήματα αλληλεγγύης σε όλη την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο, όμως, πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι νομικό.
«Όσο περνάει ο καιρός, η δουλειά πάει καλύτερα, αλλά είναι διάφορα εμπόδια που μπαίνουν μπροστά μας και δεν μας αφήνουν να λειτουργήσουμε κανονικά και μας κόβουν το μεροκάματο. Εμείς όμως έχουμε το πείσμα και λέμε θα το καταφέρουμε. Σκοπός μας είναι να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που θα μας επιτρέπει να λειτουργούμε κανονικά, δεν ζητάμε ιδιοκτησία, δεν ζητάμε τίποτα, ζητάμε να περάσει νόμιμα η λειτουργία του εργοστασίου στα χέρια μας ώστε να μπορέσουμε να βγάλουμε αυτό το μεροκάματο», λέει ο Μάκης Αναγνώστου. Και όταν τον ρωτάμε, με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία του, αν θα το ξανάκανε, απαντά:
«Ναι, θα το ξανάκανα και θα σύστηνα και σε άλλους να το κάνουν γιατί, πέρα από το γεγονός ότι είναι μια υπέροχη εμπειρία, δεν μπορείς να βρεις πλέον δουλειά, κι αν βρεις θα είναι εντελώς απαξιωμένη όπως και το μεροκάματο. Δεν βλέπουμε άλλη λύση με το πρόβλημα που έχει το σύστημα, το οποίο βλέπουμε να καταρρέει και το πρώτο που καταστρέφει είναι η εργατική τάξη. Το σύνθημα μας δεν μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς φαίνεται, ειδικά τελευταία, ότι δικαιώνεται παρά τα εμπόδια, και ελπίζουμε μέχρι τα μέσα του χρόνου να καταφέρουμε να έχουμε το μεροκάματό μας και την ασφάλειά μας. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε τόσα χρόνια. Επιπλέον, έχουμε κερδίσει την αξιοπρέπειά μας, και δεν είναι τόσο τα χρήματα όσο ότι έχουμε έναν προορισμό καθημερινά και δεν αισθανόμαστε ότι είμαστε άχρηστοι».
Το βέβαιο είναι ότι το πρώτο εγχείρημα εργατικής αυτοδιαχείρισης στη ΒΙΟ.ΜΕ., εμπνευσμένο από το παράδειγμα του κινήματος ανακτημένων εργοστασίων της Αργεντινής, δύο χρόνια τώρα αντέχει. Τα εμπόδια είναι προκλήσεις που οι εργαζόμενοι καλούνται να αντιμετωπίσουν και χρειάζεται να δώσουν οι ίδιοι τις δικές τους απαντήσεις στην κρίση.
Άννα Μπαλλή
ΥΓ. Προφανώς υπάρχουν και άλλες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να αναφερθούν, όπως και εγχειρήματα που λαμβάνουν χώρα στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Είναι, όμως, αδύνατον να αναφερθούμε σε όλα στο χώρο ενός άρθρου. Ίσως να έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για περισσότερα στο μέλλον. Ανεξάρτητα πάντως από τις δημοσιεύσεις, ήδη καταγράφονται στην ιστορία της χώρας αυτοί που επέλεξαν να μείνουν στην περίοδο της οικονομικής κρίσης και να δώσουν, χωρίς ιδιοτελείς εκπτώσεις, την μάχη τους στην Ελλάδα.
Σημειώσεις

1. «Ηχηρά λουκέτα και αποχωρήσεις μεγάλων πολυεθνικών στα χρόνια της κρίσης», του Γιώργου Μανέττα, Ημερησία 18.8.2013.

2. «Η επιστροφή της ΙΖΟΛΑ» του Κωστή Χριστοδούλου,http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/h-epistrofh-ths-izola.3343009.html, 7.3.2015.


*****
Υ.Γ. Απ ότι λένε οι πληροφορίες η βιομηχανία  Boxer Φειδάς δραστηριοποιείται  τελικά (και δυστυχώς ???)  στην γειτονική  Βουλγαρία... Σε πέντε χρόνια θα γιόρταζε τα 100 της γενέθλια.