30/12/09

Αέλα...Πατέλα!

Μπαμπά

Δεν ξέρω αν τά’ μαθες, αλλά βγήκαν στη φόρα τα απόρρητα αρχεία του Φόρεϊν Οφις..της εποχής σου
Για την ακρίβεια δεν βγήκαν αυτή τη στιγμή αλλά εγώ τώρα τα χρειάζομαι και θα τα βγάλω στον αέρα Ναι στο κανάλι..γιου..νόου
Εκεί μέσα σου σέρνουνε τα εξ’ αμάξης (τάχα μου…..) με πιάνεις πιστεύω…

Σκέφτηκαν λοιπόν τα παιδιά να τα χρησιμοποιήσουμε να μην πάνε χαμένες τόσες μελέτες…

Να… εκεί που σε βρίζουν (τάχα μου ..λέμε) ότι είσουν αυταρχικός αυτόματα θα γίνει η σύγκριση με μένα και θα πάρω λίγους πόντους…. Όχι για μένα…..ξέρεις..για την Ελλάς

Εκεί που λένε ότι θεωρούσες το κόμμα κτήμα σου….. ε! δεν θα σκεφτούν ότι εγώ μέχρι στο διαδίκτυο ζητώ την συμμετοχή τους στη κυβέρνηση!!!

Μην νευριάζεις…. Αλλάξανε οι εποχές….
Αλλάξανε κι’ αυτοί… δύσκολα με πιστεύουν.. ναι τα διαγράφουμε τα άσχημα σχόλια… σε τα μας τώρα!!!!!
Σε λένε και πολλά άλλα, (ξανατάχα μου....) χε χε τους π........
Αλλά εγώ ουτε λαϊκιστής είμαι και είμαι και κοσμοπολίτης....
σ'αυτό μπερδεύτηκαν τα παιδιά γιατί δεν ξέρουν πως άλλο πολίτης του κόσμου και άλλο η πατάτα που είπαν..

Γι’ αυτό σου λέω…. Θα τα βγάλω στη φόρα…. Κανένας τους δεν θα πάρει είδηση..
Ίσως να τα βάλουν μαζί σου…αλλά κάνε κι εσύ μια θυσία!!!

Μπαμπά
Όχι δεν είναι δικές μου σκέψεις οι παραπάνω είναι των παιδιώνε
Μα ναι τους έχω εμπιστοσύνη….

ΥΓ: θα βγαλω στον αέρα και όσα είπανε και για τα άλλα γεροντάκια
για να μή δώσουμε στόχο

24/12/09

ΕΥΧΕΣ......ευχές...... ευχές.... σε όλους



Και
Όταν ένα παιδί πετροβολάει το φεγγάρι,
τη θάλασσα , τους ανθρώπους, μην το φοβάσαι..
Ψάχνει να δει … αν είμαστε ζωντανοί…

21/12/09

ΕΟΚ - ΝΑΤα και συνδικάτα....



Οι φευγάτοι

Ο πρώτος κάποτε έφυγε απ’ το ΝΑΤΟ
Στα ψέματα
Ο δεύτερος απ’ το μέγαρο του Ζαππείου..
Στα ψέματα

Ο ΓΑΠ τι μας επιφυλάσσει άραγε;

Και δεν μου λέτε;
Ποιος ψήφισε τη ΓΣΕΕ
Και την ΠΑΣΕΓΕΣ βεβαίως - βεβαίως

Αγαπημένοι μου..... χαρούμενοι αγρότες μου!


16/12/09

Θα 'θελα να σου στείλω κι' ένα γράμμα



Σε σένα που είσαι στην ξενιτιά…

Και μου δείχνεις τον κόσμο με φωτογραφίες
Και μου τον δείχνεις με ταινίες και γεύσεις
Με ανέκδοτα και χαμόγελα
Με τίς αλήθειες σου τα συναισθήματά σου

Γι ’αυτούς που άλλος για Χίο τράβηξε κι ’άλλος για Μυτιλήνη
και χαθήκαμε περίπου.. αλλά και για άλλους...νέους και παλιούς..

Σ’ τον ρομαντικό που ή θα μας κάνει να γελάμε ή να κλαίμε
Κι όποτε του’ ρθει μαγειρεύει …επίσης..

Στη μικρή καραμέλα
Στο φώς
Στο μαμούνι

Σ’ αυτήν που υπολογίζει την γνώμη των άλλων
και άθελά της γίνεται κακιά..

Στους αντάρτες του ουρανού
Στην όμορφη που δεν θέλει την ομορφιά μόνο για εκείνη..

Αυτός ο καλός ο κακός που φεύγει…λόγω τίτλου

Στην κυρία που δεν καταλαβαίνω πάντα τι λέει λόγω γλώσσας και e-ορολογίας
Και θα το ήθελα σαν τρελή

Στη βελονιά που έχει όνομα

Στο (χαμένο στον κόσμο του), μικρό μου

Να στείλω και ένα γράμμα στη νεραϊδοχώρα

Χαιρετισμούς μωρό μου εσύ που όλα τα μπορείς..

Σ’αυτόν που μόνο ένα είδε ότι δεν είδε τίποτα!!!
Στη μαμά των λουλουδιών

Σ’αυτόν που έχει και μια κουζίνα να κοιτάξει

Στο μουσικό σχήμα των μπλόγκς γιατί έχουμε και τέτοιο
δεν το πήρατε είδηση;

Στο τρελό που μπερδεύτηκε με την αρχή του παραμυθιού

Και σε μερικούς άλλους που όσο και να προσπάθησα δεν

μπόρεσα να κάνω σύνδεση (Ενα απόγευμα προσπαθούσα)

ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!
Σας κούρασα!!!!

9/12/09

Οι κουραμπιέδες… της Πρό......πρό..



Η Πρό- πρό ούτε που φανταζόταν ότι οι συνταγές που έγραφε
με πένα , κονδυλοφόρο και καλλιγραφικά γράμματα θα έφταναν στα χέρια
μιας ανόητης νοικοκυράς του 21ου Αιώνα. Που αντί αυτές τις μέρες
να γλύφει το πάτωμα..
να μπουγαδιάζει ολημερίς.. να κολλάρει και να σιδερώνει…
να ετοιμάζει τα γλυκά των εορτών..
αυτή καααάθεται!!!
Και να καθόταν με ένα κέντημα στο χέρι, ένα πλεχτό ..πάει κι έρχεται..
Μα να κάθεται και να ασχολείται με το ποια κυβέρνηση έχουμε…
Πώς κυβερνά η κυβέρνηση που έχουμε…τι κάνει η αστυνομία
Τι κάνουν οι άλλοι….Οι έτσι...οι αλλιώς.. Οι δεξιοί..οι αριστεροί..
Αυτό η Πρό-πρό ούτε στους χειρότερους εφιάλτες της
θα μπορούσε να το φανταστεί..
Και να πεις πως στα χρόνια της δεν συνέβαιναν γεγονότα που τα συζητούσαν οι άνδρες στον καφέ; Να φέτος για παράδειγμα με το που μπήκε ο Δεκέμβρης
Χαμός έγινε με την εκλογή του δημάρχου του Πειραιά….μέχρι φόνος ακούστηκε..
Και σε δυο μέρες παραιτήθηκε και η κυβέρνηση του Ράλλη ..για τον Θεοτόκη..
Τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνει εκείνη ;
Να παρατήσει το νοικοκυριό της στο έλεος των γεγονότων;
Και βέβαια είχε και άλλα ενδιαφέροντα
Την συγκίνησε το ότι φέτος για πρώτη φορά πήρε το βραβείο Νόμπελ γυναίκα..
Την τρόμαξε η πτήση δυο τρελών αδελφών Ράϊτ έστω και αν αυτή η πτήση κράτησε ένα λεπτό!!
Φυσικά και η μόδα… Από μέσα της χαιρόταν που η Αρ-νουβό κατάφερε να βγάλει απ’ τις γυναίκες τον άθλιο κορσέ αυτή την βλαβερή για την υγεία των γυναικών πανοπλία…. Μα η Πρό-πρό δεν τολμούσε να τον βγάλει γιατί ένοιωθε γυμνή χωρίς αυτόν.. Έβαλε όμως τα θελκτικά πενιουάρ και τα προκλητικά μεσοφόρια (χι χι)…… Φέτος όμως το είχε πάρει απόφαση… θα τον έβγαζε..
Την πρωτοχρονιά του 1904 θα πέταγε τον κορσέ… Έκανε το τελευταίο δρομολόγιο στο κελάρι και φορτωμένη με τα υλικά της άρχισε να φτιάχνει τους φετεινούς κουραμπιέδες της…. Απαλούς…αφράτους ….σαν γυναικείο κορμί χωρίς κορσέ…

"Διά την κατασκευήν κουραμπιέδων θέτομεν εντός λεκάνης ημίσειαν οκάν βουτήρου
(τον οποίον προηγουμένως αναλύομεν επί της πυράς) και…..αναταράσσομεν…αυτό..
έως ότου….αρχίσει να λευκαίννν…"

Και η αναιδής απόγονος της Πρό-πρό κοιμήθηκε…αγκαλιά
με το τετράδιο των συνταγών της πρό.....πρό.. γιαγιάς της.

και ονειρεύτηκε πώς κατέβαινε την τεράστια σκάλα του σπιτιού
πανέμορφη μέσα στο μεταξωτό μακρύ της φόρεμα..
κρατώντας έναν ασημένιο δίσκο κουραμπιέδες…
γλυκούς στητούς..όπως η ίδια... μέσα στον κορσέ της…


Και επειδή ζητήσατε την συνταγή ( κι απορώ τι θα την κάνετε ) 
διαβάστε την: 

Δια την κατασκευήν θέτουμε εντός λεκάνης
Ημίσειαν οκάν βουτήρου που αναλύομεν επί της πυράς
Και αναταράσσομεν μέχρις ότου αρχίσει να λευκαίνηται (χαχχαχα)

Οπότε προσθέτομεν έν μικρόν κύπελλον αλισίβας
Ακολούθως και εξακολουθόυντες πάντοτε να αναταράσσωμεν
Προσθέτομεν δύο κρόκους ωών
ανά έν κοχλιάριον ανθονέρου και μαστίχης (ποτού) κατόπιν πεντήκοντα δράμια άχνης σακχάρεως και τέλος ολίγον κατ’ ολίγον μία οκά αλεύρου και ζυμώνουμε καλώς το μείγμα είς μέρος όχι ψυχρόν επί τέταρτον της ώρας και πλέον.

Κατόπιν πλάθομεν την ζύμην εις διάφορα σχήματα και τοποθετούμεν τους κουραμπιέδες εντός λαμαρίνας που έχουμε επιστρώσει διά λευκού χάρτου ή σιγαροχάρτου και ψήνομεν αυτούς είς μέτριον κλίβανον επί είκοσι λεπτά της ώρας έως ότου αποκτήσωσιν ελαφρώς ροδίζουσαν χροιάν ακολούθως ραντίζομεν αυτούς με ανθόνερον και επιπάσσομεν δι’ άχνης σακχάρεως

Οι κουραμπιέδες αμυγδάλου κατασκευάζονται ως οι άνω προστιθεμένων
150 δραμίων (ωχ Παναγίααα μουυυ) αμυγδάλων καθαρισμένων
Και κοπανισμένων εντός ιγδίου…. (Ιγδίου….λέμε…)

Καλά αν γίνουν αυτοί κουραμπιέδες….. Τι να πώ κι’εγώ!!!

5/12/09

Την λέν Ιόλη.....κι' είναι από τρελή γενιά


"Ειδήσεις Πορεία: Μπλά…μπλά…μπλά..
Τιμήσουμε: Μπλά …μπλά…μπλά..
Μνήμη: Μπλά..μπλά..μπλά..
Υπουργός : θα διαφυλάξουμε μπλά…μπλά..μπλά…
Διάφοροι : Περιφρουρήσουμε! Μπλά.. μπλά.. μπλά..
Όλοι : Δεν ξεχνάμε Μπλά..μπλά...μπλά.."


Αξιότιμες ,αγάπες μου
Και «φίλοι» και «γνωστοί» μου
Για σας απόψε τη γιορτή έστησα στο μυαλό μου
Κι’ απ’ το συρτάρι της ψυχής τα ρούχα του παλιάτσου
Έσυρα κατακίτρινα και χιλιοφορεμένα
Το κάθε το κουρέλι τους
Μια θύμηση δική σας

Όμως θα έρθει η βραδιά
Να κάτσω στην πλατεία
Για να μπιζάρω και όρθια να σας χειροκροτήσω
Πετώντας το καπέλο μου
Να σας φωνάξω «όλο»

Κι’ εσείς πιασμένοι στη σειρά γρανάζια λαδωμένα
Θ ’αναρωτιέστε αν είμαι εγώ
Κει κάτω που ουρλιάζω
Κι’ όταν τα φώτα ανάψουνε και πέσει η αυλαία
πρώτη και τελευταία σας φορά... θα υποκλιθείτε….