Tα όνειρα δεν τα πίστευα ποτέ με την έννοια που τα πιστεύουν κάποιοι.. Με ενθουσίαζαν όμως την άλλη μέρα το πρωί γιατί είχα "ζήσει" στιγμές που σπάνια ζει κανείς στον κόσμο της ημέρας.. Και καλές ..και άσχημες..
Στιγμές σε υπερθετικό βαθμό για όλα... "Για σχεδόν όλα βρε τσογλάνια αει σχτρ..."
Όταν ήμουν ακόμα μικρή Ελιά το όνειρο που μ επισκεπτόταν συχνά είχε για φόντο μια έρημη γή απέραντη που στη μέση της είχε μια σκάλα σιδερένια και στριφογυριστή που δεν στηριζόταν πουθενά παρά μόνο στη βάση της..
Εκεί λοιπόν επάνω ήμουν σκαλωμένη εγώ και σε κάθε σκαλοπάτι που ανέβαινα αυτή μπαλατζάριζε θαρρείς και ήταν από λάστιχο..
Παρόμοιο όνειρο έβλεπα σε όλες τις βερσιόν.. Απλά πράγματα δηλαδή και συνηθισμένα... ενα σλίπινγκ μπάγκ π.χ. στην άκρη ενός γκρεμού και να νυστάζω..να κουτουλώ , αλλά να προσέχω κιόλας να μην γυρίσω απ το άλλο πλευρό.. Η το ίδιο σκηνικό ...της έρημης γής με ένα δέντρο ολομόναχο στη μέση και εννοείται ότι πάνω ήμουν εγώ, και εννοείται ότι φύσαγε τρελά..
Μεγαλώνοντας τα βραδινά μου "ταξίδια" εμπλουτίστηκαν με διάφορες άλλες "εκδρομές" χωρίς να μ εγκαταλείψουν οι παλιές..
Μόνο που προστέθηκαν και όνειρα άσχετα με μένα περίεργα και εφιαλτικά.. όπως το χθεσινό...
Ε! ναι λοιπόν...έζησα για λίγο μέσα στη βουλή...
Θα μου πει κανείς ..και τί έγινε ..τόσοι κοιμισμένοι ζούνε εκεί μέσα..Εμ δεν έφτασα στον εφιάλτη ακόμα...
Γινόταν λοιπόν μια ψηφοφορία ...σοβαρή... ζωής και θανάτου ρε παιδί μου..
Και ως εκ "θαύματος" αρκετοί βουλευτές της κυβέρνησης ψήφισαν αρνητικά!!!!!!
Θαύμα! θαύμα !! ακούστηκαν φωνές απ την πλατεία συντάγματος..και αμέσως μετά ένα σύνθημα απλώθηκε σε όλη την Αθήνα...σε όλη την Ελλάδα... Ο αγώνας τώρα ..δικαιώνεται...
Το πλήθος ανακήρυξε τους αντάρτες ..Θεούς.. Bγήκαν απ το χρονοντούλαπο της ιστορίας μερικοί απ το παλιό Πασόκ..το" καλό" Πασόκ...το βαθύ πράσινο Πασόκ....
Από κοντά και μερικά μαγειρεμένα νεοκόμματα..και μια που δεν έφταναν οι ψήφοι έπεσε η κυβέρνηση..
Εδώ λοιπόν άρχισε ο εφιάλτης...διότι όλοι μαζί με αρχηγό τον εξ Ιωαννίνων προερχόμενο έβαλαν μπρος για εκλογές και όπως συμβαίνει στα όνειρα έκανα βουτιά στο χρόνο και ξαναβρέθηκα στο 80......
Και η πλατεία έξω αλάλαζε....Όπως η βρόχα του Ζαμπέτα έπεφτε....μούσκεμα έγινα...και ανοίγοντας τα μάτια είδα τον κώστα να μου γλύφει το πρόσωπο...
Η γιαγιά μου μου είχε πει τα όνειρα να τα λέω πρωί-πρωί στον ήλιο ..
Σήμερα ήλιος δεν βγήκε...ή μάλλον βγήκε με δόντια.. Με κοίταξε μου έδωσε μια μούντζα και μου ψιθύρισε.. Α! να χαθείς ονειροπαρμένη...
( τα άλλα κόμματα??? Ποια ακριβώς γιατί μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή!!)