Annona cherimola . ( Annonaceae)
Κοινά ονόματα: Cherimoya (ΗΠΑ, Λατινική Αμερική), Custard Apple (Ηνωμένο Βασίλειο και Κοινοπολιτεία), Chirimoya, Chirimolla.
Συγγενικά είδη: Ilama ( Annona diversifolia ), Pond Apple ( A. glabra ), Manrito ( A. jahnii ). Mountain Soursop ( A. montana ), Soursop ( A. muricata ), Soncoya ( A. purpurea ), Bullock's Heart ( A. reticulata ), Sugar Apple ( Annona squamosa ), Atemoya ( A. cherimola X A. squamosa ).
Απόμακρη συγγένεια: Pawpaw ( Asimina triloba ), Biriba ( Rollinia deliciosa ), Wild Sweetsop ( R. mucosa ), Keppel Apple ( Stelechocarpus burakol ).
Προέλευση: Το cherimoya πιστεύεται ότι είναι εγγενές στις κοιλάδες μεταξύ των Άνδεων του Ισημερινού, της Κολομβίας και του Περού. Σπόροι από το Μεξικό φυτεύτηκαν στην Καλιφόρνια (Carpinteria) το 1871.
Προσαρμογή: Το cherimoya είναι υποτροπικό ή ήπιο-εύκρατο και αντέχει ελαφρούς παγετούς. Τα νεαρά άκρα ανάπτυξης σκοτώνονται στους 29° F και τα ώριμα δέντρα σκοτώνονται ή τραυματίζονται σοβαρά στους 25° F. Εάν τα cherimoyas δεν ψύχονται αρκετά, τα δέντρα θα αδρανούν αργά και στη συνέχεια θα εμφανίσουν καθυστερημένη φυλλοποίηση. Η απαιτούμενη ποσότητα ψύξης εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 50 και 100 ωρών. Το δέντρο αναπτύσσεται καλά στις παράκτιες και στους πρόποδες περιοχές της νότιας Καλιφόρνια, τα κάνει καλύτερα σε ένα μικρό υψόμετρο, 3 έως 15 μίλια από τον ωκεανό. Αξίζει να το δοκιμάσετε σε ηλιόλουστες, νότιες τοποθεσίες, σχεδόν χωρίς παγετό, από την περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο έως το Lompoc, και μπορεί να επιβιώσει για να καρποφορήσει σε πολύ λίγες προστατευμένες τοποθεσίες στους πρόποδες της Central Valley από το Chico έως το Arvin. Αγανακτισμένος για την υπερβολική ξηρή ζέστη του εσωτερικού, δεν είναι για την έρημο. Τα Cherimoyas δεν συνιστώνται για καλλιέργεια σε δοχεία.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Συνήθεια ανάπτυξης: Το cherimoya είναι ένα αρκετά πυκνό, ταχέως αναπτυσσόμενο, αειθαλές δέντρο, για λίγο φυλλοβόλο στην Καλιφόρνια από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο. Το δέντρο μπορεί να φτάσει τα 30 πόδια ή περισσότερο, αλλά συγκρατείται αρκετά εύκολα. Τα νεαρά δέντρα «άρπα», σχηματίζοντας αντίθετα κλαδιά ως φυσικό ελατήριο. Αυτά μπορούν να εξασκηθούν σε μια επιφάνεια ή να κλαδευτούν για να σχηματίσουν έναν κανονικό κορμό που στέκεται ελεύθερα. Η ανάπτυξη είναι σε ένα μεγάλο flush, που ξεκινά τον Απρίλιο. Οι ρίζες αρχίζουν ως ρίζες, αλλά το αργά αναπτυσσόμενο ριζικό σύστημα είναι μάλλον αδύναμο, επιφανειακό και αδηφάγο. Τα νεαρά φυτά χρειάζονται ποντάρισμα.
Φύλλωμα: Τα ελκυστικά φύλλα είναι μονά και εναλλάξ, μήκους 2 έως 8 ίντσες και πλάτους έως 4 ίντσες. Είναι σκούρο πράσινο στην κορυφή και βελούδινο πράσινο στο κάτω, με προεξέχουσες φλέβες. Η νέα ανάπτυξη είναι κυρτή, σαν λαιμόκοψη. Οι μασχαλιαίες μπουμπούκια είναι κρυμμένοι κάτω από τους σαρκώδεις μίσχους των φύλλων.
Άνθη: Τα αρωματικά άνθη φέρονται μεμονωμένα ή σε ομάδες των 2 ή 3 σε κοντά, τριχωτά κοτσάνια κατά μήκος των κλαδιών. Εμφανίζονται με νέες εξάψεις ανάπτυξης, συνεχίζοντας καθώς προχωρά η νέα ανάπτυξη και σε παλιό ξύλο μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού. Τα άνθη αποτελούνται από τρία σαρκώδη, πρασινωπό-καφέ, επιμήκη, χνουδωτά εξωτερικά πέταλα και τρία μικρότερα, ροζ εσωτερικά πέταλα. Είναι τέλεια αλλά διχογαμικά, διαρκούν περίπου δύο ημέρες και ανοίγουν σε δύο στάδια, πρώτα ως θηλυκά άνθη για περίπου 36 ώρες. και αργότερα ως αρσενικά άνθη. Το λουλούδι έχει φθίνουσα δεκτικότητα στη γύρη κατά το θηλυκό στάδιο και είναι απίθανο να γονιμοποιηθεί από τη δική του γύρη στο αρσενικό στάδιο.
Φρούτα: Ο σύνθετος καρπός είναι κωνικός ή κάπως σε σχήμα καρδιάς, έχει μήκος 4 έως 8 ίντσες και πλάτος έως 4 ίντσες, ζυγίζει κατά μέσο όρο 5-1/2 έως 18 ουγγιές, αλλά τα μεγαλύτερα φρούτα μπορεί να φτάσουν τα 5 κιλά σε βάρος. Το δέρμα, λεπτό ή παχύ, μπορεί να είναι λείο με σημάδια που μοιάζουν με δακτυλικά αποτυπώματα ή να καλύπτεται με κωνικές ή στρογγυλεμένες προεξοχές. Η γλυκιά, ζουμερή, λευκή σάρκα είναι λιωμένη, υποόξινη και πολύ αρωματική. Ο καρπός είναι πρωτόγονης μορφής με σπειροειδώς διατεταγμένα καρπόφυλλα, που μοιάζουν με βατόμουρο. Κάθε τμήμα της σάρκας περιβάλλει έναν μόνο σκληρό σπόρο που μοιάζει με μαύρο φασόλι. Το μέγεθος του καρπού είναι γενικά ανάλογο με τον αριθμό των σπόρων μέσα. Ωριμάζουν από τον Οκτώβριο έως τον Μάιο.
Καλλιέργεια
Τοποθεσία: Τα Cherimoyas προτιμούν μια ηλιόλουστη έκθεση, τον θαλάσσιο αέρα και τις δροσερές νύχτες. Στη νότια Καλιφόρνια μην φυτεύετε εκεί που συγκεντρώνεται θερμότητα στην άγονη πλαγιά ή σε τοίχο, καθώς τα φύλλα και οι καρποί μπορεί να καούν άσχημα από τον ήλιο. Στο βορρά, κάντε το αντίθετο: φυτέψτε σε έναν τοίχο με νότιο προσανατολισμό για να συλλέξετε θερμότητα και να ενθαρρύνετε το πρώιμο σπάσιμο των μπουμπουκιών και την ωρίμανση των καρπών. Τα δέντρα χρειάζονται προστασία από τους συνεχείς ανέμους του ωκεανού ή της Santa Ana που μπορεί να τα καταστρέψουν και να επηρεάσουν την επικονίαση και την καρπόδεση.
Έδαφος: Το cherimoya έχει καλή απόδοση σε ένα ευρύ φάσμα τύπων εδάφους από ελαφρύ έως βαρύ, αλλά φαίνεται να έχει καλύτερα αποτελέσματα σε ένα καλά στραγγιζόμενο, μέτριας γονιμότητας έδαφος. Το βέλτιστο pH κυμαίνεται από 6,5 έως 7,6.
Πότισμα: Τα Cherimoyas χρειάζονται άφθονη υγρασία ενώ αναπτύσσονται ενεργά, αλλά δεν πρέπει να ποτίζονται όταν είναι αδρανής. Τα δέντρα είναι ευαίσθητα στη σήψη των ριζών σε υγρά εδάφη, ειδικά σε δροσερό καιρό. Ξεκινήστε το βαθύ πότισμα κάθε δύο εβδομάδες τον Απρίλιο. Η στάγδην άρδευση είναι επίσης ένας εξαιρετικός τρόπος παροχής νερού. Είναι καλύτερο να αποφεύγετε το φτωχό νερό για να αποτρέψετε τη συσσώρευση αλατιού. Τα δέντρα που καταπονούνται από την ξηρασία θα ρίξουν τα φύλλα τους, εκθέτοντας τους καρπούς σε ηλιακά εγκαύματα.
Γονιμοποίηση: Τα Cherimoyas πρέπει να γονιμοποιούνται σε τακτική βάση. Εφαρμόστε ένα ισορροπημένο λίπασμα, όπως το 8-8-8 NPK, στα μέσα του χειμώνα και μετά κάθε τρεις μήνες. Αυξήστε την ποσότητα του λιπάσματος κάθε χρόνο μέχρι να αρχίσουν να καρποφορούν τα δέντρα. Τα ώριμα δέντρα απαιτούν ετήσια εφαρμογή 4 ουγγιών πραγματικού αζώτου ανά ίντσα διαμέτρου κορμού. Η Cherimoyas ανταποκρίνεται επίσης σε οργανικές τροποποιήσεις. Θα πρέπει να έχετε κατά νου ότι τα κίτρινα φύλλα μπορεί να σημαίνουν ότι το έδαφος είναι πολύ ξηρό ή ο καιρός πολύ κρύος, όχι πάντα ανάγκη για λίπασμα.
Κλάδεμα: Τα Cherimoyas έχουν μάλλον εύθραυστο ξύλο. Κλαδέψτε κατά τη διάρκεια της αδρανοποίησης για να αναπτύξετε δυνατά κλαδιά που μπορούν να υποστηρίξουν τον βαρύ καρπό. Εκπαιδεύστε το δέντρο σε δύο κλαδιά ικριώματος στα 2 πόδια του κορμού, κλαδεύοντάς τα σε μήκος 2 ποδιών. Αποθηκεύστε μόνο τους πιο δυνατούς μεμονωμένους βλαστούς, κατά προτίμηση αυτούς σε γωνία 60 έως 90 μοιρών, και αφαιρέστε τους άλλους. Τα επόμενα χρόνια, αφαιρέστε τα δύο τρίτα της ανάπτυξης του προηγούμενου έτους, αφήνοντας έξι ή επτά καλούς οφθαλμούς, τη στιγμή της νέας ανάπτυξης. Αυτό θα διατηρήσει το καρποφόρο ξύλο σε κοντινή απόσταση από το έδαφος. Αραιώστε τα διασταυρούμενα κλαδιά.
Προστασία από παγετό: Τα νεαρά δέντρα είναι πολύ ευαίσθητα στον παγετό. Τυλίξτε τον κορμό και το ικρίωμα με αφρό σφουγγαριού για προστασία ή καλύψτε ολόκληρο το δέντρο. Σε πιο δροσερές περιοχές φυτέψτε δίπλα σε τοίχο με νότιο προσανατολισμό ή κάτω από τις μαρκίζες για να παγιδεύσετε τη θερμότητα του σπιτιού.
Επικονίαση: Εφόσον δεν υπάρχουν φυσικοί επικονιαστές στην Καλιφόρνια, τα λουλούδια πρέπει να επικονιάζονται με το χέρι. Αυτό γίνεται καλύτερα στη μέση της εποχής της ανθοφορίας, σε μια περίοδο δύο έως τριών μηνών. Νωρίς το βράδυ, συλλέξτε σε ένα μικρό μπουκάλι τους ανθήρες και τη γύρη από το εσωτερικό των πλήρως ανοιχτών αρσενικών λουλουδιών με ένα πινέλο #2 ή #3 καλλιτεχνών. Οι ανθήρες θα είναι καστανοί και η λευκή γύρη που πέφτει από αυτούς θα είναι εμφανής. Η γύρη έχει την υψηλότερη βιωσιμότητά της τη στιγμή που αποβάλλεται και μειώνεται σημαντικά με τον καιρό. Απλώστε αμέσως τη γύρη που έχετε συλλέξει με ένα μικρό πινέλο στα άνθη σε μερικώς ανοιχτό, θηλυκό στάδιο. Εάν δεν υπάρχουν διαθέσιμα θηλυκά λουλούδια, η γύρη μπορεί να αποθηκευτεί στο σφραγισμένο δοχείο στο ψυγείο για μια νύχτα. Στη συνέχεια, η γύρη μπορεί να εφαρμοστεί στα θηλυκά άνθη της σκηνής το πρωί. Σε εργασίες μεγάλης κλίμακας, η γύρη μπορεί να αναμιχθεί με αδρανή σπόρια Lycopodium, PVC, άμυλο ή σκόνη τάλκη και να εφαρμοστεί με ιαπωνικούς επικονιαστές μήλων τύπου αναρροφητή, για εξοικονόμηση χρόνου και γύρης. Επικονιάστε κάθε δύο ή τρεις ημέρες και μόνο τα λουλούδια φτάνουν εύκολα μέσα στο δέντρο, για να αποφύγετε τα φρούτα που καίγονται από τον ήλιο και τον άνεμο. Εάν οι προσπάθειες επικονίασης είναι αρκετά επιτυχείς, μπορεί να χρειαστεί να αραιωθεί ο καρπός. Η υπερβολική ποσότητα φρούτων μπορεί να οδηγήσει σε μικρό μέγεθος και να επηρεάσει αρνητικά τις μελλοντικές αποδόσεις.
Πολλαπλασιασμός: Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αναγνωρισμένα υποκείμενα για cherimoyas, τα σπορόφυτα χρησιμοποιούνται παγκοσμίως. Οι σπόροι από την ποικιλία White (Dr. White) πιστεύεται από ορισμένους ότι παράγουν ανώτερα υποκείμενα, ωστόσο δεν φαίνεται να υπάρχουν πολλά αντικειμενικά δεδομένα που να υποστηρίζουν αυτή τη θέση. Οι σπόροι παραμένουν βιώσιμοι για δύο έως τρία χρόνια, εάν διατηρούνται στεγνοί και προστατευμένοι από μύκητες και μύκητες. Με θερμότητα βυθού 70° F, οι σπόροι θα βλαστήσουν σε περίπου 21 ημέρες, αλλά θα χρειαστούν περίπου 40 ημέρες υπό κανονικές συνθήκες ανάπτυξης περιβάλλοντος. Τα σπορόφυτα θα πρέπει να μεταμοσχευθούν σε βαθιά δοχεία (περίπου 18") όταν έχουν ύψος 3" για να προωθηθεί η ανάπτυξη της ρίζας της βρύσης. Σε περιοχές χωρίς παγετό, συνιστάται η φύτευση σπορόφυτων για εαρινό εμβολιασμό στην τελική τους θέση το φθινόπωρο και εμβολιασμός στο έδαφος την επόμενη άνοιξη.
Ο εμβολιασμός είναι πιο επιτυχημένος τον Ιανουάριο έως τον Μάιο, υπό την προϋπόθεση ότι τα φύλλα των προηγούμενων ετών δεν έχουν απορριφθεί από το δυνητικό φλοιόξυλο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν απαιτείται προετοιμασία του φυτού εκτός από την αφαίρεση των φύλλων. Όλες οι συνήθεις τεχνικές εμβολιασμού φαίνεται να είναι εξίσου επιτυχημένες. Ωστόσο, στην επιφανειακή επεξεργασία, τα κλαδιά νοσηλευτών είναι επιθυμητά αν όχι απαραίτητα για την επιτυχία. Για να εκβλαστήσετε, συλλέξτε το μπουμπούκι τον Ιούλιο, αποθηκεύστε το στο ψυγείο για 10 ημέρες σε πλαστικό. Οι μίσχοι θα πέσουν εκθέτοντας τους αδρανείς οφθαλμούς. Μπουμπούκι αμέσως χρησιμοποιώντας την τεχνική τσιπ μπουμπουκιών και τυλίξτε καλά ενάντια στην αφυδάτωση. Τα εμβολιασμένα φυτά θα αντέξουν σε δύο έως τρία χρόνια.
Παράσιτα και ασθένειες: Τα αλευρόφυτα και τα σαλιγκάρια είναι τα κύρια παράσιτα των cherimoyas. Κρατήστε πάπιες ή εφαρμόστε χάλκινες λωρίδες στους κορμούς για τον έλεγχο των σαλιγκαριών. Τα mealybugs φέρονται από μυρμήγκια τα οποία μπορούν να ελεγχθούν σε κάποιο βαθμό διατηρώντας φρέσκο Tanglefoot σε ταινία κάλυψης γύρω από τον κορμό. Η ταινία κάλυψης είναι σημαντική για την αποφυγή ζημιάς στο δέντρο. Περάστε το δέντρο για να αποτρέψετε την πρόσβαση των μυρμηγκιών από το έδαφος ή τα ζιζάνια. Δεν έχουν καταχωρηθεί χημικά για χρήση στο Cherimoyas.
Τα Cherimoyas είναι ευαίσθητα σε Armillaria (μύκητας ρίζας βελανιδιάς) και Verticillium . Μην φυτεύετε σε παλιούς λαχανόκηπους ή κοντά σε ντομάτες, μελιτζάνες ή αστέρες. Η σήψη της κόμης μπορεί να σκοτώσει δέντρα που έχουν υποστεί ζημιά από τον παγετό ή που αναπτύσσονται σε κορεσμένο έδαφος, καθώς και από κορμούς που πλήττονται από συχνό, επιφανειακό ράντισμα γκαζόν.
Συγκομιδή: Ο καρπός αποκτά ανοιχτό πράσινο ή κρεμ κίτρινο χρώμα καθώς ωριμάζει. Η αλλαγή χρώματος δεν σημειώνεται σε δροσερό καιρό. Πρέπει να συλλέγονται όταν είναι ακόμα σφιχτά και να αφεθούν να μαλακώσουν σε θερμοκρασία δωματίου. Τα ώριμα φρούτα θα δώσουν σε μαλακή πίεση. Τα υπερώριμα φρούτα θα είναι σκούρα καφέ. Οι καρποί που μένουν στο δέντρο για πολύ καιρό συνήθως ραγίζουν ή χωρίζονται και αρχίζουν να αποσυντίθενται. Ο καρπός πρέπει να κόβεται αντί να τραβιέται από το δέντρο. Κόψτε το στέλεχος κοντά στον καρπό, ώστε να μην τρυπήσει άλλα φρούτα κατά την αποθήκευση.
Αποθηκεύστε τα ώριμα φρούτα σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 55° F για να αποφύγετε τραυματισμό στο δέρμα και τη σάρκα. Τα ώριμα φρούτα θα αλλοιωθούν γρήγορα, αλλά μπορούν να αποθηκευτούν σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από 55 ° F για σύντομα χρονικά διαστήματα. Τα ώριμα cherimoyas μπορούν να καταψυχθούν και να καταναλωθούν σαν παγωτό. Τα Cherimoyas σερβίρονται καλύτερα παγωμένα, κομμένα στη μέση ή στα τέσσερα και τρώγονται με ένα κουτάλι. Τα φρούτα μπορούν επίσης να χυθούν ή να χρησιμοποιηθούν για να φτιάξετε νόστιμα σορμπέ ή μιλκσέικ.
Εμπορικό δυναμικό: Αν και ασυνήθιστη εμφάνιση, τα cherimoyas γίνονται εύκολα αποδεκτά από τις δυτικές προτιμήσεις και έχουν γίνει ένα αγαπημένο τροπικό φρούτο. Η ζήτηση υπερβαίνει κατά πολύ την προσφορά σε όλες τις αγορές των ΗΠΑ, καθώς τα περισσότερα φρούτα δεν εγκαταλείπουν ποτέ την Καλιφόρνια, τη μοναδική πολιτεία παραγωγής. Ο καρπός έχει υψηλές τιμές χονδρικής και λιανικής, αλλά το κόστος είναι υψηλό και οι μεγάλες απώλειες των καλλιεργειών από τον παγετό και τη διάσπαση των καρπών είναι μια πάντα παρούσα πιθανότητα. Το σημαντικότερο κόστος εργασίας είναι το κλάδεμα, η επικονίαση, ο έλεγχος των μυρμηγκιών και το πότισμα.
