Νύχτα γεμάτη "θαύματα".. Νύχτα σπαρμένη "μάγια"

Όσο και να κλείσεις τις πόρτες, τα παράθυρα, τα αυτιά σου , αν πάψεις να ακούς επιτέλους μόνο τη φωνή σου που σου τραβά την προσοχή..
θα δεις τις σκιές τους  να σε πλησιάζουν ..
Ήσυχες , βουβές , σε παρακολουθούν..Την ώρα  που κάνεις τους υπολογισμούς σου και σπάς το κεφάλι σου με προσθαφαιρέσεις  για να στρώσεις  ένα αξιοπρεπές  γιορτινό τραπέζι

Σπάς το κεφάλι σου και θλίβεσαι , γιατί πρίν χρόνια ποτέ δεν έκανες Χριστούγεννα στο σπίτι σου και τώρα είσαι αναγκασμένος  να τα περάσεις με βαρετούς συγγενείς , μάνες πεθερές , παππούδες όχι γιατί δεν έχεις χρήματα  αλλά γιατί φοβάσαι μήπως αύριο δεν θα έχεις ...
Τσεκάρεις  τις λίστες αγορών σου και μπαίνεις στο ίντερνετ  να βρεις φθηνότερες τιμές ...

Ψάχνοντας στον υπολογιστή σου για λαμπιόνια  κάνεις και μια περαντζάδα απ το f/b για να κλαυτείς , να λυπηθείς , να αγανακτήσεις, να φωνάξεις για το κόμμα σου να βρίσεις το κόμμα του άλλου, κάνοντας σύχρόνως τις δημόσιες σχέσεις σου..
Αναδημοσιεύεις φωτογραφίες άστεγων , κοινοποιείς προσφορές και παζάρια φιλανθρώπων
 -όπως λέμε την ελεημοσύνη αυτές τις άγιες μέρες,-
ενδιάμεσα χώνεις και κανέναν  " κώστα" σε φωτό
 - αφού και τα ζώα έχουν ψυχή -
ρίχνεις και ένα αφιέρωμα σε κανέναν πεθαμένο, ή συγγραφέα  και ξαναγυρνάς ως επαναπαυμένος  πολίτης  στις αγορές σου...
Τι θαρρείς δυο τρεις μέρες έμειναν ...Μην πας και σαν φτωχός την τελευταία μέρα στον χασάπη.. εσύ ..που.....

Μονολογείς , γράφεις , απαντάς  αλλά μόνο την δική σου φωνή ακούς ...και κάνει θόρυβο..πολύ θόρυβο..
Και είναι και τα λαμπάκια στο μπαλκόνι που δεν σ αφήνουν να δεις τα "μάγια"
Ξέρω... τα παιδιά .. να χαρούν ..εντάξει ...
Εσύ όμως δεν είσαι πια παιδί...
Θα έπρεπε να δεις τις εκατοντάδες σκιές που κάθε νύχτα κάνουν βόλτες πάνω απ τα σπίτια της πόλης ...
Που σε παρατηρούν έκπληκτες όχι γιατί τις ξέχασες αλλά γιατί εσύ περιμένεις σε αντίθεση μ αυτές  να σε "αυτοκτονήσουν" οι άλλοι... ή στην χειρότερη να καείς με κανένα μαγκάλι..

Δεν ξέρω αν  έχουν μετανοιώσει οι αυτόχειρες ... Δεν ξέρω αν υπάρχει γλώσσα των νεκρών..
Γνωρίζω μόνο την γλώσσα των ζωντανών νεκρών ...Την δική μας...
Και είναι ανόητη γλώσσα ...

Πιστεύω πως οσοι φωνάζουμε και αγανακτούμε μέσα στο διαδικτυο ..θα κάνουμε Χριστούγεννα..
Αυτοί που δεν έχουν την δυνατότητα να γιορτάσουν δεν έχουν όρεξη να ασχολούνται με αηδίες ..

Είδα μόλις χτες εργαζόμενους της τοπικής αυτοδιοίκησης  να διαμαρτύρονται
σε κάποιον υπουργό κάνοντας σόου και πλακίτσα...
Φαντάζεστε να λέγατε σε έναν άνεργο χωρίς στον ήλιο μοίρα να κάνει κάτι τέτοιο??  Η να του λέγατε: πάμε ένα ταξειδάκι στην Αθήνα να διαμαρτυρηθούμε..?
Εγώ θα σας έσφαζα...

Καλές μας γιορτές λοιπόν...χωρίς μάσκες..
ας τις αφήσουμε για τα κόμματα και τους συνδικαλιστές...

Οι βάρβαροι

Πέτα ψηλά..
Γίνε ένα με το σκοτάδι..
Απομακρύνσου απ τη στεριά ..
στην άκρη του γκρεμού ονειρέψου
και τότε θα δείς καθαρά ..

Δεν υπάρχουν εμπλεκόμενοι

Μόνο θύτες και Θύμα..
Αρχές και σύγκλητος, πρυτάνεις κι υπουργοί
το ένα το στρατόπεδο
Με όπλα , λάβαρα και με πανό, το συνταγματικό δικαίωμα στην
εργασία , στην μόρφωση , στην προκοπή.. στην πρώτη γραμμή..

Κι απέναντί τους η παιδεία..άοπλη..χωρίς συμμάχους ..έτοιμη να υψώσει την λευκή σημαία της παράδοσής της..

Πρέπει όταν έρθουν οι βάρβαροι να τα βρουν όλα νομοθετημένα
Θα ' ναι γι αυτούς μια λύση...

Καφενείον " Η Ωραία Ελλάς"

(Για να σ αφήσουν να ζήσεις  το όνειρο
θα πρέπει να γνωρίζεις  καλά  την πιάτσα..)

Πάρε Πάρε πάρεεεεεε
Όποιος παίρνει ξαναπαίρνει
κι όποιος τρώει ξανατρώει..
Σίγουροι για την πραμάτεια τους οι έμποροι της αγοράς
Πάρε πάρε πάρε ... το ακούς καθώς προχωράς  προσέχοντας να μη λερωθείς απ τα βρώμικα νερά που τρέχουν απ τους πάγκους τους.. Είναι ο πάγος που κρατάει φρέσκο το εμπόρευμα ..
Πάρε πάρε πάρε..
Για να σου πάρει...

Μερικά στενά πιο κάτω   το καφενείο ..

Σε όροφο..
Ο καφενές της παρέας..
Στην είσοδό του παλιές αφίσες και ιστορίες για την κάθε μια απ αυτές..
Οι αφίσες πωλούνται.
Οι ιστορίες χαρίζονται
Τυχαία μεγαλώνουν οι παρέες..καμιά φορά και μοιραία..

Ξεφτίζουν οι κουβέντες , αργά, προσεχτικά, και χωρίς να το καταλάβεις κοάζεις..
Προσπαθείς να κάνεις επανεκκίνηση..
Ο διπλανός σου σκύβει και σου απαντάει στο αυτί
- Συμφωνώ.. Έτσι .. Ακριβώς.. Τι σύμπτωση...Ταιριάζουμε..
Καμιά άποψη..Κανένα σκεπτικό ...
Ο εσωτερικός σου μεταφραστής σου τα μεταφράζει..
- Πάρε..πάρε...πάρε...
Για να σου πάρει..

Και ξαφνικά σηκώνεται πάει απ την άλλη μεριά του τραπεζιού και σε δείχνει με το δάχτυλο ανατρέποντας στην παρέα όλα με τα οποία συμφωνούσε προ ολίγου..
Τα αυτιά είναι μάρτυρες προσωπικοί... Δεν λαμβάνεται υπ όψιν η μαρτυρία τους
Και πολύ καλά κάνει..
Και όπως τυχαία φτιάχνονται οι παρέες έτσι διαλύονται
Όχι για την "ασυμφωνία"..
Αλλά για το ύπουλο της "συμφωνίας"..

Μερικές φορές  έρχομαι να πιστέψω αυτό που λένε :
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια...
Και το ψέμα στην δική μου γωνιά δεν χωράει..
Θέλω απερίσπαστα να κοιτάω απ το παράθυρο του καφενείου την ακρόπολη
Χωρίς σκιές να με χτυπάει ο ήλιος της Πλάκας
και η λεβάντα της γλάστρας να μην ανακατεύεται με άλλες μυρουδιές παρα μόνο με του φρέσκου καφέ, του τσίπουρου και των μεζέδων..

Χαιρετώ κουνώντας μαντήλι

Διακοσμητικό δαπέδου

Εικόνα δαπέδου

Αποστακτήρας

Με θέα την Ακρόπολη

 Οι φωτογραφίες είναι του πολύ καλού μας φίλου Μιχάλη Καρλή απ την Ομάδα "Παράδοση "

Τίτλοι ..έναρξης

Πατατομελιτζανοπιπεροντοματόδεντρα! 
 ( αργά ...πολύ αργά να ψάχνεις τις πηγές για να διασταυρώσεις.. κατάπιε το σαν χάπι )


 Φυτά με το στανιό..
Με την βοήθεια των "Θεών"
Φτάνει λίγη σκόνη ριζοβολίας στα χώμα
.. νέες καλλιέργειες

Καθιέρωση με το ζόρι..
Με τη βοήθεια του κέρσορα
Φτάνει μόνο ένα like
...νέα καλλιέργεια.. 

Θόρυβος..κάτι σαν ΕΓΕΡΘΗΤΙ με ου
 
Βαλτωμένη ζωή ..
Ηλεκτρονικοί αγρότες
και μεσάζοντες νέων αξιών..

Κάποιος δάσκαλος - λέει -
παράτησε την τάξη του
κι ανέβηκε στην σκηνή...

Φώτα, κάμερα , πάμε.....  

 Ιαχές..ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΟΥΜΕ

 

Αηδόνια

Γεννημένη Αναξιοπρεπής..

Γράμμα απ την Ιόλη..

Ελιά...
Από το διάλογο που έγινε  χθες κάτω από μια αναδημοσίευση βλογκερ που έκανες (εδώ)
με θέμα την προτροπή της φυγής των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό για μια "καλύτερη ζωή "  κατάλαβα ότι χρόνια τώρα ορισμένοι  από μας
(κι εγώ μέσα ) ζούσαμε αναξιοπρεπώς..Δεν ξέρω για σένα  και δεν με ενδιαφέρει.

Δεν έχω όρεξη σήμερα για χιούμορ..Και ναι..αρχίζω να καταθέτω τα όπλα..
Ζούσα τόσα χρόνια χωρίς αξιοπρέπεια γιατί ζητούσα μια καλύτερη ζωή  αλλά όχι μόνο για μένα..
Γεννήθηκα αναξιοπρεπής γιατί ποτέ δεν δέχτηκα να μπω στην κλίκα και στις συνήθειες ακόμα και της οικογένειάς μου.. Έφυγα..
Συνέχισα να είμαι αναξιοπρεπής γιατί αρνήθηκα να μπω στο κλάμπ των κοριτσιών που το όνειρό τους ήταν ένας καλός γαμπρός.. ..Αποχώρησα..
Η αναξιοπρέπειά μου συνεχίστηκε όταν αποφάσισα πως το παιδί μου θα το μεγαλώσω μόνη μου αρνούμενη  ψυχολογικούς εκβιασμούς  καλού ανθρώπου μεν αλλά Ελληναρά δε... Φυγή....
 O "κατήφορος " της αναξιοπρέπεια συνεχίστηκε και στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία ...
Εκεί ήταν το Βατερλό μου...
Γιατί μάννα , μόνη , και μεροκαματιάρα ( μην λυποθυμάς  καλή μου απ τη λέξη ...γιατί ξέρω... μια αλλεργία την κουβαλάς )
γιατί λοιπόν.. μάνα μόνη και μεροκαμματιάρα.. πού ακούστηκε να σηκώνει κεφάλι
και να μην γίνεται όργανο του καθένός και όργανο μάλιστα   παντός τύπου??

Και δεν φτάνουν όλα αυτά , μεγάλωσα και  το παιδί μου διδάσκοντας του την ασέβεια  αφού η μόνη συμβουλή που του έδωσα  ήταν να κοιτάει τον άλλον στα μάτια ,
 και να μην κάνει στον διπλανό του ότι δεν ήθελε να του κάνουν εξηγώντας του συγχρόνως ότι το κράτος δεν είναι ο διπλανός μας ..
Του εξήγησα ακόμα πως τα πτυχία δεν κάνουν  τον άνθρωπο ( παρ όλο που έκανα δυο τρεις δουλειές για να του τα προσφέρω) με αποτέλεσμα να χάσω την ζωή μου  .. και να χάσει ο ίδιος  τα πτυχία του αφού με άκουσε και τα έγραψε  στα παλιά του τα παπούτσια ακολουθώντας άσχετο επάγγελμα
μακριά από διορισμούς  και υποχωρήσεις ...άρχιζε να μπαίνει στο νόημα..
Και ιδεολογικά αναξιοπρεπής στο τέλος ..Οταν όλοι άρχισαν να νοώθουν αριστεροί και επαναστατες ..εγώ σταμάτησα να ασχολούμαι..
Καταθέτω τα όπλα λοιπόν ...
Η μόνη φυγή της ζωής μου που με πονάει..
Γιατί δεν έχω φωνή να μιλήσω και όπλα να αγωνιστώ ..
Και γιατί κατάλαβα Ελιά,
πως από πουθενά δεν είχα φύγει ..

Ολοι , όσους προσπαθουσα από παιδί να αποφύγω .. είναι γύρω μου και έχουν αυτοί τον πρώτο λόγο
Το πόστ  γραφτηκε  με αφορμη ένα σχολιο που έγινε - απάντηση μεσον εμού - στον κειμενογράφο του "τοίχου " ότι τα παιδιά τους φεύγουν για να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή..

Άγιε Νικόλα σώσε με...

Μήνες απλήρωτοι..

Με οικογένειες που δεν τις βλέπουν..
Με παιδιά που δεν βλέπουν τον πατέρα τους
Στο αμπάρι σαν ποντίκια..
Η ελπίδα τους εικόνισμα, κρεμασμένο δίπλα σ αυτό του Αη Νικόλα..
Οι πατερούληδες συνδικαλιστές !! ( του όποιου κόμματος )

Ναι ! ακολουθήθηκε ο νόμος.. ( του κράτους )

Ναι !! Κάνουν αγώνα..Πρέπει να μείνουν στο αμπάρι ύστερα από τόσες επισχέσεις εργασίας και ασφαλιστικά μέτρα ..
Νόμος και Τάξη
( μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας ..μην διαταράξουμε την ησυχία κανενός )

Και τα δανεικά τα πρός το ζήν αυξάνονται..
Υπάρχει όμως η φιλανθρωπία ...η αλληλεγγύη..
Κουτάκι που λέει πάνω: Για το εγκαταλειμμένο πλήρωμα του Ναυσικά..ότι έχετε ευχαρίστηση..
Θάνατος σου λέω....

Άνθρωποι και ποντίκια
υπό την αιγίδα των τεμπέληδων της εύφορης κοιλάδας..

Αν ε'ιδατε το ρεπορτάζ στην τηλεόραση
θα καταλάβατε και ποιος απ τους Ναυτεργάτες ήταν "ο Συνδικαλισταράς.."

(Απ το βιβλίο: Ειδήσεις : Ετσι.. σαν τοποθέτηση προιόντος .. για να ακουστούν οι σκέψεις των πολιτικών)

Έκτακτο...( Του ανταποκριτού μου)

Άφησαν ελεύθερη την πόρτα της ΕΡΤ με περιοριστικούς όρους
Θα δίνει 2 φορές τον μήνα το παρώωωωων!!!!
στο Αστ. Τμήμα της Αγίας Παρασκευής..

Της ΕΡΤ το κάγκελο

Τά ΄βγαλε τα λεφτά της

Δελτιο τιπου
Συνελίψαμαν αμ θήρα αμ κάγκελα
Τα εχομαν στας χήρας μας με χηροπαίδας...
Εκ της ελινικής κυβερνησεος

Ο λαός στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας

Απ την φρασεολογία και μόνο δυο τραγικών γονιών
καταλαβαίνεις
Πώς το "δέσανε το ατσάλι"
μέσα από τρίτους δρόμους
Ποιοι πλαισιώνουν την Χ.Α.
και ποιοι την ψηφίζουν..
εκτός από "φασίστες" , ηλικιωμένους και ανίδεους πολίτες

Γιατί τι είναι ο Σοσιαλισμός ??
Αν δεν προσέξεις... τρεις ( 3 ) συλλαβές δρόμος απ τον εθνικοσοσιαλισμό..

Γιατί μαμά??

- Μαμάαααα!! Τί θέλει να πεί ο GAP  οταν λέει πως: είναι ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ?? Είμαστε ανεύθυνοι?

- Καμία σχέση ..Θέλει να πει ότι είναι ώρα να περάσουν στο σχέδιο Β΄ για μια άλλη Ευρώπη για να αντιμετωπιστεί η "τρομοκρατία"..( και καλά..)

Τω Σωτηρίω έτι 1981

(Ξανά ..γιατί δεν ξεχνώ

και

ούτε θα  αφήσω να  σε ξεχάσουν..)

Μέρες του Οκτώβρη του 81

σκίζω τα χαρτιά μου και πετώ την πένα

άρχισε η πορεία

Έκλεισε τα μάτια της η Ιστορία

τους ιθαγενείς τους έπιασε υστερία

Έμβλημα ζιβάγκο

Τα φτυσαν κι οι μάγκες

κλείστηκαν στις κόβες

στείρες αναλύσεις η αμφιβολία τους

κι ο λαός στα τρία τους..

Έπιασε τα πόστα η κουτσή Μαρία

φτιάχνει η Πατρίδα μια καινούργια κάστα

τζίφος... χέστα κι άστα.

Ξεπουλάνε σαν στόκ

Όσα πίστευα για σένα

κι όσα μου χαν ειπωμένα

Ξεπουλάνε σαν στόκ..

Στο κορμί μου τα σημα΄δια
απ τα φονικά σου χάδια

Που σαν μείνεις στην γωνία

κλαις για την Ελευθερία

Ξεπουλιέσαι σαν στόκ

Του Αλέξανδρου τη βία
μου τη δίδαξες θρησκεία

Μα της Κύπρου η Προδοσία
δεν υπάρχει στα βιβλία..

Ξεπουλιέμαι σαν στόκ

 

 

Ο ΑΓΩΝ ΣΑΣ

Κι ύστερα απ τον μακρύ τον δρόμο

με πυρομαχικά  βαρελότα στους ώμους μας

και με την πείνα  να μας θερίζει

θα βγει ό ήλιος της δικαιοσύνης

και θα διώξει τα φαντάσματα του παρελθόντος ..

Ζάλογγο και Σμύρνη και έπος του 40

τα χρόνια που αμαύρωσαν την "Ιστορία των λαών" των άλλων..

αμέσως να σβηστούν απ τα βιβλία..

Γιατί έτσι γκρεμίζονται τα τείχη μιας Πατρίδας

Διαγράφοντας και ξεχνώντας την ιστορία του ο καθένας..

Γιατί έτσι δεν θα τον φωνάζουν πια  Γκιαούρη, και Τουρκόσπορο κι Αλήτη...

..θα πει μια  "Ρεπούση" του μέλλοντός μας ... και θα ζήσουμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα..

Ελλάς, στο φούρνο με πατάτες

Αλήθεια... εσάς πόση θερμοκρασία έχει το μπαλκόνι σας??

Κανονικά θα έπρεπε να κάνω τούτη εδώ την ανάρτηση στο μπλόγκ με τις μαγειρικές μου.. Δώθε:

Αλλά φοβάμαι πως δεν θα το δούνε  οι "εντιμότατοι εχθροί μου" έτσι ώστε να

να χαρούν , που δεν έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους για μένα ..
ΝΑΙ! λοιπόν ! είμαι μια συνομωσιολόγα του κερατά..

Και αεροπλάνα περνούν και μου χαλούν τον καταγάλανο πρωινό ουρανό μου με τις ουρές που αφήνουν ( για μένα η καταστροφή και μόνο του γαλάζιου είναι αρκετή, )

και εμβόλια διοχετεύουν στην αγορά για "τεχνικούς " λόγους ,
και καλλιέργειες  αλλάζουμε σιγά σιγά ( πάντα καθοδηγούμενοι υπό των Νεφελίμ οι οποίοι το έσκασαν απ την Τακλαμακάν , που τους είχε κλείσει για 1000 χρόνια ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αν θυμάμαι καλά)

και Ναι ρε !
θα το επαναλάβω πως η Ευρώπη όπως την ξέρουμε θα αλλάξει γιατί δεν τραβάει ρε παιδί μου , όπως δεν τράβαγε και η δεξιά του 80

και ας λέει ο μαθητής Αλέξης για την Ευρώπη των λαών.. (σιγά ρε μεγάλε..που θα αλλάξεις εσύ σχέδια χρόνων )
και η χρυσή Αυγή αμα θελετε να ξέρετε είναι σκαλοπάτι για τις αλλαγές ( Ο φασισμός αδερφές μου ...ο φασισμός ..)  και να την, η νέα Ευρώπη ,και άντε εσύ μαλάκα να φωνάζεις για Πατρίδες , για όσια και για ιερά..

Πολυλογού όπως πάντα ( και μου το έλεγε η γιαγιά μου , χάνεις το δίκιο σου με τα πολλά λόγια..)
 γι αυτό ας έρθω στο θέμα που ξεκίνησα να γράψω..
..............................................................
..............................................................
Το οποίο ξέχασα...

Θα τα πάρω τα πράγματα απ την αρχή, θα θυμηθώ τι έκανα μόλις ξύπνησα..

βήμα βήμα τις κινήσεις μου, και θα το θυμηθώ,
....το θυμήθηκα..

Λοιπόν  εγώ στο μπαλκόνι μου που είναι σχεδόν στους πρόποδες του Υμηττού

έχω τροπικό κλίμα..

Καιρό τώρα μου φώναζε: εδώ είμαι, αλλά δεν έδινα σημασία άσχετα αν τα λουλούδια φόρτσαραν  σε περίεργη εποχή, άσχετα αν φύτεψα τζίντζερ και μου φύτρωσε .. άσχετα αν ποτέ δεν ένοιωθα κρύο και την θέρμανση την άναβα από Γενάρη και μετά και όλοι μου έλεγαν πως ο εσωτερικός μου θερμοστάτης είναι χαλασμένος..

Ρε! Έχετε ακούσει για τα παιδιά ίντικο?

Ένα απ αυτά είμαι κι εγώ... Τι μου λείπει δηλαδή?

Αν  σας πω εγώ τα κατορθώματα μου σαν παιδί θα με στείλετε για εξορκισμό//

Χαζή ήταν η γιαγιά μου που με θύμιαζε κάθε βράδυ??

Βγήκα λοιπόν το πρωί για φωτογράφιση των καρπών  ενός λουλουδιού μου

και τι ανακάλυψα??

Καλλιεργώ φρούτα του πάθους !!

αν και το περίεργο θα ήταν να μην καλλιεργούσα ΕΓΩ  φρούτα του πάθους..

Πρώτον έμεινα έκπληκτη

Μετά χάρηκα ..

γιατί δεν είναι και λίγο ..χωρίς συμβουλές γεωπόνων, χωρίς σεμινάρια εναλλακτικών καλλιεργειών (πςςςςςςς μεγαλεία..) να γίνεις παραγωγός φρούτων του πάθους..Τους ρούμπωσα σας λέω τους Κρητικούς..

Καί ύστερα προβληματίστηκα..

Δεν θα σας πώ τον προβληματισμό μου..Μαντέψετε τον..

Αν σας έπεισαν ότι τίποτα δεν συμβαίνει, αν φοβάστε ότι θα σας πουν γραφικούς ...δεν θα βγάλω εγώ το φίδι απ την τρύπα...

Την καλημέρα μου ... αφελείς μου γήινοι...

Πασιφλώρα ή ρολογιά.Τό φυτό που κάνει τα φρούτα του πάθους.Εγώ βέβαια για λουλούδι το αγόρασα , αλλά, τα μεγάλα πνεύματα  - και τα φρούτα - πάντοτε συναντώνται..

 Το παρακάτω άσμα είναι από ένα συγκρότημα διεθνούς βεληνεκούς όπως διάβασα στους Νιου Γιόρκ Τάϊμς.. Για μήλο  μιλάει ..αλλά λίγες ζημιές έκανε το μήλο??
"Εύα πάρε ένα μήλο..."
"Λόλα πάρε άλλο ένα..."
"Ελιά..ξερω γω...... το μήλο ήτο δαγκωμένο"

Ποίηση

Τι θα κάνεις εις τους κήπους?

Αγαπητό μου ημερολόγιο
Σήμερα το πρωί  ξύπνησα με μεγάλη χαρά γιατί  θα πήγαινα εις τους κήπους..
Οι κήποι είναι κάτι υπόστεγα με γλάστρες...
Στους κήπους υπάρχει κόσμος που τρέχει σαν πανικόβλητος να πάρει σπόρους
...γιατί έχουν και σπόρους οι κήποι..
Αλλά θα σου τα πώ απ την αρχή για να καταλάβεις..
Με πήρε τηλέφωνο η φίλη μου η Ευγενία και μου είπε τό και τό..
Εντάξει της απάντησα εγώ ..και πως θα πάμε??
Με το τρόλεϊ ..το 11 μου απάντησε..Θα συναντηθούμε  στο Σύνταγμα..

Αφού πλύθηκα ντύθηκα έκανα και την πρωινή μου προσευχή  ξεκίνησα να πάρω το τρόλεϊ το 11 που πάει στους κήπους..
Μόλις βγήκα στο δρόμο, γύρισα πίσω για να δώ αν είχα κλείσει το νερό..αν είχα δέσει τον Κώστα και αν είχα κλείσει την κουζίνα..
Όλα ήταν εντάξει ...
Βγαίνοντας όμως πάλι απ την πολυκατοικία, άρχισα να τουρτουρίζω και ξαναγύρισα πίσω να βάλω σακάκι..
Εκείνη τη στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο..Ήταν η Ευγενία..
- Που είσαι μου λέει .. σε περιμένω στην είσοδο του μετρό στο Σύνταγμα..
- Μέσα στο τρόλεϊ είμαι της απαντώ..ενώ  κρατούσα τη μουσούδα  του Κώστα κλειστή  μην αρχίσει και γαβγίζει..
Στη στάση περίμενα...περίμενα ..περίμενα.. το 11 τρόλεϊ δεν περνούσε..
Μόνο το λεωφορείο  το 209  περνούσε και ξαναπερνούσε , για να μου σπάσει να νεύρα μου..
Μόλις μου τα έσπασε μου ήρθε μια φλασιά..
Αυτό το λεωφορείο θα με πήγαινε αμέσως στον προορισμό μου ..Τι κόλλημα είχα πάθει με το τρόλεϊ το 11  που θα χρειαζόταν να περπατήσω κιόλας για να πάω Σύνταγμα?


Όταν έφτασα η Ευγενία μόνο που δεν με έδειρε.. Σπόρους είχε πάρει ..Τους μοίραζε το Πελίτι..
Εγώ πάλι πήρα φωτογραφίες  πρόλαβα και ένα φακελάκι με ντοματάκια Σαντορίνης και ένα με ροβίτσα..Τι θα την κάνω τη ροβίτσα δεν ξέρω...αλλά είναι και το κατοχικό σύνδρομο που κληρονόμησα .. ήταν και τζάμπα..

Διανομή σπόρων

 Πελιτιανοί

Μετά πήγαμε στην πλατεία Κοτζιά ..γιατί εκεί ήταν οι κήποι..

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ !!!!!!!!!!( έχω μύτη εγώ..ως ρεπόρτερ.. )

 Συνάντησα και δυο ενδιαφέροντες "τύποι" ο ένας ήταν ο Δήμαρχος Αθηναίων και ο άλλος ήταν ένα αγόρι με τόσο εκφραστικά μάτια  που όλο γελούσε και έκανε χειραψίες και τον φωτογράφιζαν .. δεν ξέρω ποιος ήταν.. αλλά αφού τον φωτογράφιζαν είπα ας τον φωτογραφίσω κι εγώ..
Ο Δήμαρχος μου είπε :
- Μη με φωτογραφίζεις από τόσο κοντά ..κι εγώ αναρωτήθηκα: Μα αφού δεν έχει ρυτίδες...τί φοβάται?? Αλλά δεν είπα τίποτα..

Τούτος δεν ξέρω ποιος είναι ..μαλλον κάποιος σπουδαίος..

 Οι κήποι ήταν  όπως σας είπα στην αρχή..Υπόστεγα με γλάστρες..
Πήγα να κόψω ένα ρόδι αλλά η Ευγενία με μάλωσε..
- Όχι ρε ζώον μου λέει .. ανθοκομική έκθεση είναι..τα πουλάνε...
Δενδροανθοπροαγωγοί το λοιπόν???
Που καταντήσαμε Παναγία μου...
Δεν μου έμενε  τίποτα άλλο να κάνω παρά να αγοράσω κι εγώ τρία  παραδοσιακά φυτά της ελληνικής υπαίθρου..

Το εστραγκόν

Η στέβια

Το goji berry

Ένα εστραγκόν, μία στέβια  και ένα δενδράκι γκότζι μπέρι..

Τουλάχιστον θα κάνω Πάσχα στο μπαλκόνι μου με άρωμα Ελλάδας ...
Άσε που η ιστορία πάει πολύ πιο πίσω..αφού δεν θυμάμαι που το είχα διαβάσει...  ότι οι αρχαίοι Έλληνες μέσα στο γάρο που έφτιαχναν έβαζαν και εστραγκόν...

Αγαπητό μου ημερολόγιο..
Πως διάολο θα αναστήσω τα φυτά θερμοκηπίου στη βεράντα μου ένας θεός ξέρει..
μπας κι έκανα βλακεία που τα πήρα? Πάλι από σβέρκο ψώνισα???

Από κεί λέω της Ευγενίας είναι η πλατεια Κοτζιά..Κοτζάμ Θόδωρος..ΔΕΝ ξέρει??

Ο κύκλος των χαμένων κοριτσιών

Οι τρείς κοκκινοσκουφίτσες

Τρεις ήταν σίγουρα
για κοκκινοσκουφίτσες δεν μου έμοιαζαν.. (και αν έβλεπα στα χέρια τους λυχναράκια χωρίς αρκετο λάδι  κάποιον να περιμένουν.. θα μπορούσα σίγουρα να σας πω από ποια παρέα κορασίδων το είχαν σκάσει.. ) αλλά αφού έτσι λέει το παραμύθι...
Ξεκίνησαν λοιπόν και οι τρεις ένα βράδυ πανσελήνου να πάνε βόλτα .. Το φεγγάρι ακόμα δεν είχε σκάσει μύτη και καθώς ήταν αδύνατον να με δούνε ..
και καθώς επίσης είμαι περίεργη ..κάνω μια μπράφφ. και χώνομαι στο πορτ μπαγκάζ
αφού ποτέ δεν μ έπαιρναν μαζί τους μην τους κάνω ρεζίλι με τα παλιόρουχα που φορούσα γεμάτα στάχτες και μουντζούρες.. λόγω της δουλειάς μου..
Στον δρόμο σιγουρεύτηκα ότι ναι... επρόκειτο περί κοκκινοσκουφιτσών ..
Άκουσα να τις μιλά ο λύκος..
Συνθηματικά  βέβαια γιατί απ το: στρίψε στα 200 μέτρα δεξιά , και απότομη στροφή στα 500  π.χ. τι να καταλάβει κανείς..
Μετά αποδείχτηκε ότι ούτε αυτές δεν καταλάβαιναν
Έλεγε ο λύκος ...πήγαιναν αυτές...άρχισα να ψιλοκοιμάμαι στο πόρτ μπαγκάζ  εγώ..πόση ώρα πέρασε δεν ξέρω..

Ξύπνησα όταν ήδη είχαν φτάσει στον προορισμό τους ..
Άκουσα ομιλίες του τύπου
- Σας παρακαλώ το Αμαλίειο θέατρο μήπως ξερετε να μας πειτε που είναι??
- Εδώ τους απαντά μια άγνωστη φωνή..
Οπα λέω εγώ και σαλτάρω έξω..που λόγω της νονάς μου της καλής νεράιδας είχα γίνει  αόρατη..

Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση ήταν η πανσέληνος είχε βγει και ήταν αρκετα ψηλά.. αρα θα πρέπει να ήμουν πολύ κουρασμένη για να κοιμηθώ τόση ώρα.. 
Ήταν και η γλυκιά φωνή του Λύκου που με νανούρισε..

Το δεύτερο ήταν ένα φυλάκιο - σκοπιά? που μέσα ήταν ένα σκυλί και ένα αγόρι..
-Μπορείτε να σηκώσετε την μπάρα να περάσουμε ρωτά η μια κοκκινοσκουφίτσα
- Δεν μπορώ γιατί έχουν περάσει πολλά αυτοκίνητα και δεν υπάρχει χώρος αλλά θα σας ανοίξω για να παρκάρετε και θα πάτε με τα πόδια..καμιά τρακοσαριά μέτρα είναι..
- Ευχαριστούμε λέει η δεύτερη κοκκινοσκουφίτσα
Η τρίτη είχε πιάσει κουβέντα με τον σκύλο τον οποίον δεν τον άφηνε να αρθρώσει λέξη και ο καημένος αρκέστηκε να την ακούει γέρνοντας το κεφάλι του πότε δεξιά πότε αριστερά σημάδι μερικών σκυλιών ότι ακούν προσεκτικά..

Από κεί και μετα έζησα ένα θρίλερ ..Δρόμο πήραν δρόμο αφήσαν  ερημιά παντού κι ούτε ένα φως.. μια εκκλησιά περίεργη σαν να γοτθιοέφερνε..
μερικά αγάλματα φωτισμένα απ το φεγγάρι σου έδιναν την εντύπωση πως ήσουν σε νεκροταφείο..και οι ηλίθιες προχωρούσαν..
Προχωρούσαν και σχολίαζαν κι από πάνω..
- Χάλια χρυσή μου ...χάλια..
- Μα επιτρέπεται να μην υπάρχει κανένα φως ...καμιά πινακίδα??
Το ότι πήγαιναν σε αρχαία τραγωδία  σε θερινό θέατρο αλλά δεν ακουγόταν
κανένα: Ωιμέ !!
κανένα:   Αλί αλί και τρις αλί !!  βεβαίως δεν τις προβλημάτισε.. τις κατάξανθες..
Όταν αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω ήδη είχαν περπατήσει 500 μέτρα..

Στα 500 μέτρα να πάνε και στα 500 να γυρίσουν δεν μπορώ να υπολογίσω πόσα μέτρα έκανε η πανσέληνος  για να σας πω πόση ώρα πέρασε..
Όπως δεν μπορώ να σας πω πόση ώρα φάγανε ακούγοντας τα λάγνα λόγια του Λύκου που τις έστειλε πρώτα Κεφαλάρι μετά Κηφισιά για να τις πάει στο Μαρούσι που ήταν το θέατρο..
(Να μη ξεχάσω να πω ότι ο  σεκιουριτάς , όταν τον ξαναρώτησαν στην επιστροφή..τους απάντησε όχι ..το Αμαλίειον ΔΕΝ ήταν εκεί.. Εκεί ήτο το κτήμα ενός Συγγρού.. που το καλοκαίρι γινόταν παραστάσεις) αν είχα φωνή ..θα τον ρωτούσα ποιο καλοκαιρι.. πρό Χριστού  ή μετά?
αλλά τα ξωτικά δεν μιλανε..είναι νόμος..
Όταν έφτασαν ...η παράσταση είχε αρχίσει προ πολλού..
Θέσεις δεν υπήρχαν..τους έφεραν καρέκλες..
Εγώ σκάλωσα στα κλαδιά ενός ευκαλύπτου και απόλαυσα την Πανσέληνο..
αφού ούτε άκουγα τον χορό λόγω του θορύβου  απ τα αυτοκίνητα της Κηφισίας
παρά μόνο την Κλυταιμνήστρα και τον Αγαμέμνονα..που λόγω περασμένης ώρας δεν είχαν και πολλά να πούν..
Δεν μπορώ λοιπόν να σας πώ αν είδα μια καλή παράσταση ή όχι..
Μπορώ όμως να σας πω ότι την στιγμή που η Κλυταιμνήστρα  βουτηγμένη στο αίμα πάνω απ το σφαγμένο πτώμα του Αγαμέμνονα έβγαλε την σπαραχτική κραυγή φωνάζοντας:  -  Ιφιγένειαααααααααααα !!!! (που θες δεν θες θα ανατριχιάσεις..)
άκουσα τη μια ξανθιά να λέει στις δυο άλλες..
- Καλά ρε αδερφές μου..Αυτός ο ηλίθιος σεκιουριτάς όταν έλεγε να προχωρήσουμε με το πόδι 300 μέτρα μέσα στο κτήμα ..τί εννοούσε...??

Το φεγγάρι μεσουρανούσε...
Η Κλυταιμνήστρα ( Κ.Καραμπέτη ) ο Αγαμέμνωνας ( Μ. Χατζησάββς), η Κασσάνδρα (Θεοδώρα Τζήμου )  και όλοι οι συντελεστες άψογοι
Τα κουστούμια και η μικροφωνική όχι..
Το Θέατρο...ας μην το συζητήσω..

Κοιμήθηκα το βράδυ με τον ήχο στ αυτιά μου της μουσικής του κλαρινέτου που συνόδευε την παράσταση
και με την φωνή μιας μάνας να φωνάζει το όνομα της νεκρής κόρης της..
Και το φεγγάρι πήγαινε να δύσει...



( όπως θα δύσει και το πνεύμα μου όταν πάρουν είδηση οι κοκινοσκουφίτσες τι έγραψα)

Κατά Ρεπούση ανάγνωσμα..

Πιστεύω εις έναν Θεόν..? Προσωπικά δεν πιστεύω πουθενά..

Οι θεοί με ονοματεπώνυμο και μορφή είναι δημιούργημα: 

δέους στο άγνωστο που με το πέρασμα των χρόνων έγινε μέσον εκφοβισμού από τα ιερατεία πολιτικά και μη..

Δεν πιστεύω λοιπόν σε αγίους και θεούς που πάντα μπροστά με λάβαρα μπαίνουν σε πολέμους ..
(για τα δικά τους παιδιά)

Δεν πιστεύω σε θεούς που προσφέρουν προστασία με αμοιβή..

Δεν πιστεύω σε θεούς τσιφλικάδες με υπαλλήλους, ή  παραγιούς και κολίγους..

Δεν πιστεύω σε Θεούς που τάζουν , και σε Θεούς που τιμωρούν ή ανταμείβουν..

Όμως...

Η θρησκεία κυλάει χρόνια στο αίμα μας..

Τα πιστεύω των γονιών μας τους έδωσαν πολλές φορές κουράγιο και σε στιγμές που όλοι τους είχαν αφήσει μόνος τους, ο θεός τους νόμιζαν πως τους έδινε δύναμη για να ξεπεράσουν τα εμπόδια που έβρισκαν μπροστά τους..

Ο θεός τους τους σήκωνε με "θαύματα" απ το κρεβάτι της αρρώστιας τους

ο Θεός τους,  τους έδινε το πρόσταγμα :
- Σήκω και προχώρα..

Αυτός ο θεός που οι γονείς και οι παππούδες  μας δεν ήξεραν ότι αυτή η θεϊκή δύναμη ήταν αυτοί οι ίδιοι...

Η δύναμη της ψυχής τους..

Το σάλτο μπροστά σε ένα αδιέξοδο..

..η ανάγκη που σε σπρώχνει ..

Εχουμε αλλάξει πολύ από τότε..στο χειρότερο ..παρ όλη τη γνώση

Ακόμα έχουμε ανάγκη Θεών..

..μέχρι να γίνουμε τέλειοι

Μέχρι

να μάθουμε να αγαπούμε τον άνθρωπο χωρίς τον φόβο του θεού..

Μέχρι να γίνουμε τέλειοι

και να βοηθούμε τον συνάνθρωπό μας χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος, ούτε ανταπόδοση παραδείσου και συγχώρησης..

Μέχρι να γίνουμε τέλειοι

 και να αποδίδουμε δικαιοσύνη για την οποία δεν θα μπορεί κανένας να μας βάλει ταμπέλα

Μέχρι να γίνουμε τέλειοι

έτσι ώστε ο "δυστυχισμένος" δεν θα περιμένει την βοήθεια του "χριστιανού "

 είτε είναι δημόσιος λειτουργός αυτός ο χριστιανός είτε είναι απλός άνθρωπος  που νομίζει πως τη φωνή της συνείδησης του την λένε Θεό..

Μέχρι να γίνουμε τέλειοι..

Δηλαδή να πάψουμε να είμαστε δίποδα και να γίνουμε άνθρωποι..

Ως τότε καλά θα είναι να βγάλουμε τον σκασμό ..

Να σεβόμαστε τα πιστεύω των άλλων ..για να σεβαστούν και οι άλλοι τα δικά μας..

για να πάψουν οι δρόμοι μας να είναι παράλληλοι και να βρούμε επιτέλους ένα σημείο συνάντησης..

Παναγιά η μαυροφορούσα

- Ω ! Γυιέ μου , γυιέ μου γιόκα μου και μοναχογεννίτη..
που σ ειχα κούνιες αργυρές...φασκιές μαλαματένιες..
..Φέρτε γκρεμό να γκρεμιστώ πηγαδι να πηδήσω..

-Μάνα..σαν γκρεμιστείς εσύ , κρεμιέται ο κόσμος όλος..
Μάνα σαν σκοτωθείς εσύ σκοτώντ' ο κόσμος όλος..
Σύρε μάνα 'μ στο σπίτι μας και κάτσε στο τραπέζι
**Και κάνε την παρηγοριά , Ελπίδα όλου του κόσμου..**

Απόσπασμα απο το: "Καταλόγι της Παναγιάς"
και το βιβλίο του Βασ. Πλάτανου ( Αντισσα - Λέσβου ) Τρανές Λειτουργιές

**Στίχος παραποιημένος

Εχεις πακέτο...

Αγαπημένοι μου φίλοι
Πήρα το γράμμα σας επιτέλους ύστερα από τόσα χρόνια που το περίμενα..
Όλα αυτά τα χρόνια ήμουν μαζί σας νοερά.
στην Χαβάη, στην Κυανή ακτή και σ όλους τους ταξιδιωτικούς παραδείσους που επισκεφτήκατε ..
Εδώ στο χωριό , όλα καλά....
Αλλά θα λείψω το καλοκαίρι..
Ως εκ τούτου λυπάμαι που δεν θα σας φιλοξενήσω..
Πιστεύω να πάρετε εγκαίρως το γραμμα μου για να αλλάξετε το πρόγραμμά σας
Με όλη μου την αγάπη
  το φιλαράκι σας

Όταν τα σχέδια αργά...αλλά σταθερά , πραγματοποιούνται..

 

ΗΠΑ - ΕΕ: Συζητήσεις για τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου.

 

Ομπάμα: 

- Ευτυχώς που δεν ακούει κανένας τους Κομμουνιστές και όλοι τρώνε το παραμύθι
για τον ρόλο της  Ενωμένης Ευρώπης
Ελιά : 

- Και ευτυχώς που υπάρχουν αριστερά κόμματα όπως ο Σύριζα για να σας βοηθουν με την ανοησία τους..

Άλλο ντομάτα και καρπούζι με το κομμάτι και άλλο φάρμακο..

Φωτο από Διαδρομη blog..

Δεν πιστεύω να νομίζει κανένας ότι υπάρχει υπέρ συνταγογράφηση  φαρμάκων απ τους γιατρούς έτσι ώστε να περισσεύουν για τα κοινωνικά φαρμακεία?
Σε καμιά περίπτωση..Θα το είχε καταγγείλει ο Πατούλης..
Θα το είχε εντοπίσει ο Τζερώνυμο..
Θα το είχε καυτηριάσει ο Πορτοσάλτε  στον Σκάϊ..
Αρα ..τίποτα απ όλα αυτά που περνάνε απ το μυαλό σας ΔΕΝ συμβαίνει..
Απλά ..έπεσε θανατικό ..
πεθαίνουν οι άνθρωποι ...και μας περισσεύουν τα φάρμακα..
Ύστερα είναι και οι πάντα "μεμονωμένες" περιπτώσεις που ο γιατρός μας λυπάται
και μας γράφει 2-3 κουτιά παραπάνω για να μην τρέχουμε κάθε τόσο στο φαρμακείο..
 Ήταν παλιά όπως είχα ακούσει   και η πάντα μεμονωμένη περίπτωση του δικού μας φαρμακοποιού που μπορούσε να μας δώσει κάτι άλλο εκτός απ αυτά που έγραφε η συνταγή... ( ψιρόσκονη π.χ. )
Είμαστε και μπερεκετλίδικοι άνθρωποι...
Και την κουλτούρα μας την ακολουθούν και οι φαρμακευτικές εταιρίες..
Σου λέει ... Σ έπιασε η κοιλιά σου??
Το ξέρω πως χρειάζεσαι δυό χάπια για να σου περάσει..αλλά βρε κουτό..αν σου πουλήσω μόνο δυό χάπια τι θα σου περισσέψει να δώσεις στο κοινωνικό φαρμακείο??
Πως θα πας σαν καλός χριστιανός στον παράδεισο αν δεν έχεις την ευχή του Τζερώνυμο??
Πως θα μείνει ο πρόεδρος, πρόεδρος ..ο Δήμαρχος ,δήμαρχος,και ο παπάς , παπάς?

Και πως θα πάψει να είναι ο ζευγάς , ζευγάς , αν εσύ θες να αγοράζεις με το τό κιλό  τις ντομάτες, τα καρπούζια και τα λοιπά ζαρζαβατικά?
Βλίτο !  Ε! βλίτο..!


( Ωστόσο θα μπορούσαν τα φάρμακα που εχεις στο ντουλάπι σου ..να  πήγαιναν δια μέσου των Τζερωνυμοπατούληδων  στα Νοσοκομεία.. μέχρι δηλ. να σας πάρει ο διάολος όλου σας... )

Partytails

Δεν μπορεί..
Μας ψεκάζουν συνθήματα.. και "μέτωπα"
Δεν εξηγείται αλλιώς το πανικόβλητο πήγαιν' έλα..
Ίσα πάν' - ίσα κατ' το πάει το κοπάδι
Χτυπούν κι τα κδούνια...

Για να γυρίσει ο ήλιος...

Το νέο δεν θα φυτρώσει ξαφνικά μια μέρα μετά από γερή βροχή..
Έρχεται πάντα με αγωνία ,πόνο, ρήξη, αίμα..
Σου βγαίνουν τα σπλάχνα
Θέλει ιδρώτα και βαθιά αναπνοή που δεν γνωρίζεις πως να την πάρεις..
και πάντα παραφυλάει ο κίνδυνος..
Κι απ τη στιγμή που θα σου πούνε:
Νικήσαμε!!
ή και :
Να σας ζείσει!
ποτέ να μην επαναπαυτείς..

Ο εραστής της λαίδη Τσάτερλυ

Αυστηρή καταγγελία πρός Σύριζα
Η ΝΔ καταγγέλλει ότι φιμώνεται από τον Τύπο..

                                                                        

Οι αόρατοι "κάτω"

Βρε εργάτη..
Βιομηχανικέ , βιοτεχνικέ..αγρότη..και ψαρά..
βρωμιάρη και πλέμπα..
αγράμματε και μουζίκε
Είδες εσύ ποτέ τέτοια αλληλεγγύη όταν έσερνες το με Νόμο απολυμένο ομαδικά πτώμα σου ?
στο Μέγαρο της ΕΡΤ στην Αγιά Παρασκευή και σε διώχνανε..
Στα συγκροτήματα των εφημερίδων τους και σε φτύνανε..
Στους δρόμους της Αθήνας και σε πλάκωνε ο Αρκουδέας..
Ζητούσες βοήθεια απ όλους και σου απαντούσαν ότι σε καταλαβαίνουν αλλά ανήκουν συνδικαλιστικά :
στους Δημ.Υπάλληλους .. στους επαγγελματίες, στους ΕΒΕ..στους μικρομεσαίους.. ακόμα και τα κομμωτριάκια σου έλεγαν ..
α! εμείς δεν είμαστε εργάτες..είμαστε υπάλληλοι..

Το ξέρω βρε καθίκι εργάτη ότι δεν είσαι χαιρέκακος..απλά...είσαι άνθρωπος με αναμνήσεις..πικρές..
Αυτά που συμβαίνουν σήμερα  ήθελες να δείξεις τόσα χρόνια με τους αγώνες σου..
Αλλά εσύ δεν είχες δίπλα σου κανέναν διανοούμενο , τεχνίτη του λόγου να σου συμπαρασταθεί ..
και να πει αυτά που δεν είχες την δυνατότητα λόγω εκπαίδευσης  να τα πεις εσύ..
Είχες δίπλα σου μόνο συνδικαλισταράδες μάγκες..
Μη λυπάσαι αν σε φωνάζουν χαιρέκακο...
Αφού το ξέρεις ..εσύ θα είσαι ο μπροστάρης..αλλά και το θύμα.. Αν..κάποτε...
Γιατί αυτοί θα είναι οι λαγοί...

Το Σχέδιο Ευρώπη

29/10/12 Posted by ΡΑΔΙΟλόγος

Το ερώτημα που τίθεται συχνά τελευταία είναι τι σκοπό έχουν τα μεγάλα ευρωπαϊκά κεφάλια να κάνουν για την συνέχιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι πρέπει να είναι κάποιος πολύ αφελής αν πιστεύει ότι η Κρίση στην οποία περιήλθε η Ένωση ήταν απρογραμμάτιστη. Πηγαίνοντας προς τα πίσω αρχίζεις να ξετυλίγεις το κουβάρι αυτού του εκτρώματος που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση που με τρόπο ειρηνικό κατάφερε να εξοντώσει τα έθνη της Ευρώπης εφόσον έγινε κατανοητό και με το Α’ και τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο ότι οι σφαίρες και το αίμα δεν έχουν τα αποτελέσματα σκλαβιάς που μπορεί να έχουν υπογραφές και συνθήκες.

Ο εμποράκος των Εθνών

Η Ελλάδα, όπως και όλες οι μικρές χώρες της Ευρωζώνης είναι κομμάτι του ονείρου ενός εμποράκου των Εθνών.  Το όνομα του ,Ζαν Μονέ, και 30 χρόνια ακριβώς μετά τον θάνατό του το 1979, η Ελλάδα άρχισε να πληρώνει το όνειρο που από την αρχή είχε την βάση του σε έναν εφιάλτη.  Ο γόνος  της εύπορης οικογένειας από το Κονιάκ της Γαλλίας δεν πήγε σχολείο, ούτε πανεπιστήμιο αλλά προτίμησε από τα 16 του χρόνια να γυρνά τον κόσμο προωθώντας τα συμφέροντα της οικογενειακής του επιχείρησης. Όταν ξέσπασε ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος ο Μονέ δεν πήγε να υπερασπιστεί την πατρίδα του «για λόγους υγείας». Αλλά η υγεία του ήταν μια χαρά όταν άρχισε να ασχολείται με την πώληση όπλων και με την πρόσβασή του στο πρωθυπουργικό γραφείο. Η Γαλλία τον τίμησε το 1919 για τις «μεγάλες υπηρεσίες» του με τον βαθμό του αναπληρωτή Γ.Γ της Ένωσης των Εθνών.

Αλλά και εν καιρό ειρήνης, ο Μονέ δούλευε ασταμάτητα για το χρήμα. Με την ευκαιρία της ποτοαπαγόρευσης στην Αμερική, κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου,  θησαύρισε με την πώληση οινοπνευματωδών ποτών στην πέραν του Ατλαντικού χώρα μαζεύοντας πολύ μαύρο χρήμα. Η χάρη του έφθασε μέχρι την Κίνα που ως τραπεζίτης βοήθησε με το αζημίωτο την κατασκευή των σιδηροδρομικού δικτύου της Κίνας αλλά δεν άφησε παραπονεμένη και την Ευρώπη αφού είχε τεράστια οικονομικά πάρε-δώσε  με τον Αδόλφο Χίτλερ για την ανάπτυξη της  χημικής βιομηχανίας και αυτοκινητοβιομηχανίας  της ναζιστικής Γερμανίας.

Όμως η μεγάλη αγάπη του Ζαν Μονέ ήταν οι πόλεμοι. Εκεί μπορούσε αναίμακτα να παίζει παιχνίδια σε πολλά ταμπλό και να βγάζει άφθονο χρήμα. Με την έναρξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου γίνεται σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Ρούσβελτ τον οποίο έπεισε να βάλει μπροστά την μεγάλη βιομηχανία όπλων της Αμερικής. Μεγάλος  άπατρις, αφού σιχαινόταν την ίδια του την χώρα,  με τις ευλογίες του αμερικανικού κεφαλαίου άρχισε τα οικονομοδιπλωματικά παιχνίδια του για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ό,τι έβαζε το μυαλό του το πραγματοποιούσε ακόμα κι αν κινούσε γη και ουρανό. Παράδειγμα,  για να παντρευτεί μία καθολική που δεν ήταν δυνατόν σε καμία χώρα να πάρει διαζύγιο από τον νόμιμο σύζυγό της, ο Μονέ έβαλε τα μεγάλα μέσα και το 1934 την έχρισε υπήκοο της Σοβιετικής Ένωσης και μέσα σε μια μέρα κατάφερε να βγάλει το πολυπόθητο διαζύγιο.

Ένωση φτιαγμένη με δολάρια  

Μετά το τέλος του πολέμου ο στρατηγός Ντε Γκωλ τού εμπιστεύθηκε τον οικονομικό σχεδιασμό της μεταπολεμικής Γαλλίας και τον εκσυγχρονισμό της βιομηχανίας και της γεωργίας με τους πόρους του Σχεδίου Μάρσαλ (μεγάλος λάτρης του σχεδίου Μάρσαλ είναι τους τελευταίους μήνες ο πρόεδρος της ελληνικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας).  Οραματιζόταν την οικονομική και πολιτική ενοποίηση της ηπείρου και το 1949 κατέθεσε στον τότε υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας, Ρομπέρ Σουμάν, την πρόταση που έμελλε να αλλάξει για πάντα την πορεία της Ευρώπης και να οδηγήσει σταδιακώς στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρώτη Ένωση της Ευρώπης ήρθε το 1950 και είναι γνωστή ως Σχέδιο Σούμαν, το οποίο έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) το 1951. Ο Μονέ βέβαια δεν θα μπορούσε να πάρει άλλη θέση σε αυτή την Ένωση που μύριζε άφθονο χρήμα από αυτή του Προέδρου. Σκοπός της ήταν η διαχείριση της αγοράς του άνθρακα και του χάλυβα - των κυριότερων πρώτων υλών της πολεμικής βιομηχανίας - μεταξύ των παραδοσιακών εχθρών, Γαλλίας και Γερμανίας (αργότερα προσχώρησαν η Ιταλία και οι χώρες της Benelux,δηλαδή Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο). Ο Μονέ έκανε παιχνίδι με την πολεμική βιομηχανία πλασάροντας τον μύθο ότι μόνο με μια κοινή αγορά για τα ευρωπαϊκά προϊόντα θα μπορούσαν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη των κατεστραμμένων μετά τον πόλεμο οικονομιών.

Ζούμε την ολοκλήρωση του εφιαλτικού ονείρου 

Ο ύμνος των Ευρωπαϊστών ήταν και είναι οι ιδέες του Μονέ: «Δεν θα υπάρξει ειρήνη για την Ευρώπη, αν τα κράτη συνεχίζουν να βασίζονται στην εθνική κυριαρχία. Οι χώρες της Ευρώπης είναι πολύ μικρές για να εγγυηθούν στους πολίτες τους την αναγκαία ευημερία και την κοινωνική πρόοδο. Τα κράτη της Ευρώπης θα πρέπει να επιλέξουν τη συνεργασία και την ομοσπονδιακή μορφή». Αυτά ειπώθηκαν το 1947 και φθάσαμε το 2012 οι συνεχιστές αυτού του εμποράκου να απειλούν τις μικρές χώρες αφού πρώτα τις αλλοτρίωσαν με το «ευρωπαϊκό όνειρο», με τα σχέδια που σιγά-σιγά αποκαλύπτονται. Καταρχάς, η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Ένωση. Δηλαδή μία τράπεζα όπως η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED) που έκανε την εμφάνιση της το 1907 αλλά οι αρμοδιότητές της σε εθνικό επίπεδο είναι αρχηγικές στην διακυβέρνηση τόσο της Αμερικής όσο και όλων των παγκόσμιων κυβερνήσεων από την Μεγάλη Ύφεση του 1929. Εν ολίγοις, μια κρίση τραπεζοοικονομική είναι η καλύτερη αφορμή για την διαχείριση των εθνικών κεφαλαίων από εμποράκους και τραπεζίτες. Ερχόμαστε στις τελευταίες δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, που υπερασπιζόμενος τις θέσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την επιτακτική ανάγκη Υπερεπιτρόπου της Ενωμένης Ευρώπης, ξαναλέει με δικό του τρόπο τα λόγια του Ζαν Μονέ: «Είμαι βέβαιος ότι, αν θέλουμε να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία στην Ευρωζώνη, οι χώρες θα πρέπει να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι κυβερνήσεις έλαβαν αποφάσεις, οι οποίες πριν από έναν χρόνο θα ήταν αδιανόητες. Αυτή είναι μια πρόοδος, αλλά δεν αρκεί». 

Και δεν αρκεί γιατί το προκαθορισμένο σχέδιο, που μπήκε μπροστά από αόρατους διαχειριστές με αχυράνθρωπο τον Ζαν Μονέ εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, θα υλοποιηθεί. Θα έχει και επόμενο στάδιο, αυτό της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ένωσης, που θα ορίζει την Ευρώπη ως μια Ομοσπονδία με ευρωπαϊκά κόμματα και όχι εθνικά κόμματα τα οποία θα ορίζουν την εθνική και οικονομική κυριαρχία όλων των λαών και ιδιαιτέρως των μικρών κρατών. Για ψηφοφόρους το κάστρο των λίγων εξουσιαστών θα έχει έθνη και λαούς που η πατρίδα τους θα έχει βαλθεί ενέχυρο σε ευρωπαϊκή τραπεζική θυρίδα. Όσο για τις χώρες όπως τις γνωρίζουμε σήμερα θα πάρουν τον ρόλο τους ανάλογα με τις αποφάσεις των Ευρωπαϊστών. Άλλη θα είναι το ρετιρέ της πολυκατοικίας και άλλη θα είναι ο χώρος αποθήκευσης όλων των αποβλήτων των διαμερισμάτων που θα την αποτελούν. Άλλες θα είναι Ουάσιγκτον και άλλες Νέα Ορλεάνη.

Τρείς φόβοι κι ενας ποιητής

Ο φόβος της Ελιάς

Τρεις φορές έχω φοβηθεί στη ζωή μου
Η πρώτη ήταν όταν κλειδώθηκα έξω απ το σπίτι και πήγα στο διαμέρισμα της διπλανής μου για να περάσω απ το διαχωριστικό της βεράντας..
Το θεώρησα εύκολο..αλλά όταν βρέθηκα στο κενό.. σε ύψος 6 ορόφων..ίδρωσαν τα χέρια μου.. δεν έβλεπα ..δεν άκουγα και δεν μπορούσα να κινηθώ..
Πέρασα όμως..

Η δεύτερη ήταν όταν με προκάλεσε ένα ανδροειδές αρκετών κιλών  με τη φαλτσέτα στο χέρι,
 -  συνάδελφος στο τσαγκαριό -
να βγούμε έξω απ το χώρο εργασίας να τα "πούμε" για ένα θέμα που είχε προκύψει..

Αν μου το έλεγε ήρεμα,  δεν θα πήγαινα..
Πήγα για την φαλτσέτα που κρατούσε..
Για τον τρόμο που είδα στα μάτια των συναδέλφων μου..
Για το : μην του δίνεις σημασία κορίτσι μου γιατί είναι τραμπούκος, του γέρο μάστορα μου..
Πήγα..και ήταν τόσο λίγος ...και τόσο "γελοίος"..
δεν μου είπε τίποτα ..ελα μου λέει να σε κεράσω έναν καφέ να κάνουμε κι ένα τσιγάρο..

Η τρίτη φορά ήταν χθες αργά το βράδυ..
Φοβήθηκα για τα καλά όμως ..όχι αστεία..
Άρχισα να έχω ταχυπαλμία.. να κάνω σκέψεις φρικιαστικές.. να μιλάω με τον ηλίθιο εαυτό μου και να τον ρωτάω : Γιατί όχι??
Να κάνω σενάρια δολοφονίας μου ..αίματα,  πόνο των δικών μου...μέχρι που έκλεισα την τηλεόραση..
 
Ο Τράγκας στον Σκάϊ μιλούσε για ρατσισμό... ή και για το αντίθετο..Δέν κατάλαβα..

Ο φόβος του ποιητή

Είναι να το έχεις μέσα σου..
Κι όσο περνούν τα χρόνια μεγαλώνει...
Δεν είναι μόνο οι ξένοι..είναι κι οι δικοί..
Πίσω απ αυτούς κρύβονται τα "δικά" σου.
 
Σε τρώνε ...και για σκέψου τώρα πια ..
Ούτε στο τέλος της ζωής δεν σ αφήνουν να χαρείς..
Είναι που κοιμάσαι και σκέπτεσαι αν διπλοκλείδωσες την πόρτα..
Αν έβαλες τον συναγερμό..
Αν είναι ασφαλισμένα τα παράθυρα..
 
Ο φόβος είναι .. Που αλλάζει πρόσωπο ανάλογα τις εποχές..
Πού πάντα τον είχες ..
Και που μεγάλωσε κι αυτός μαζί σου ..
Δεν φταίει η ηλικία ..Αυτά που σού μαθαν φταίνε..
Οτι όλα μα όλα μπορεί να είναι δικά σου...

Γειά και χαρά σας ρε πατριώτες..

Λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου

Εντάξει...

΄Εφαγα αυγά...πρίν την Ανάσταση..δεν κρατήθηκα.. και τσουρέκι έφαγα και σουβλάκι ..

Αυτό είναι το ελάττωμά μου.. από μικρή, γουρούνα..

Είναι το μέλι που σε προκαλεί να βουτήξεις μέσα το δάχτυλο..

Αυτό όμως δεν θα με εμποδίσει να κάνω το χρέος μου και να πάρω μέρος στα άχραντα μυστήρια..

Να βάλω τον λευκό μου μανδύα και κάτω από ευχές συγγενών, και φίλων, οπαδών, μελών, πατριωτών, ( του φάν κλάμπ μου )

να αποκτήσω χρυσό δοντάκι..

Τί θα πεί ο Θεός δεν θα με συγχωρήσει??

Και τι τον περάσατε τον Θεό ? Για αδιάφθορο?

Εδώ εσείς ρε κακούργοι χρόνια τώρα δίνετε συχώρεση σε όποιο γουρούνι σας τάξει..

Ο Θεός δεν θα μου δώσει? Του κάνω μια εξομολόγηση πως μετάνιωσα ..και καθάρισα..

Τί διάολο...Κατ εικόνα και ομοίωση ..Έτσι δεν λένε οι γραφές?

Του βουνού και της στάνης

Ελιά Μαϊστρα

ΠΟΙΜΑ
( δικαπιντασύλλαβου)
Πιάσαν τον Τσέ μωρ πιάσατον
του βάλανε "στεφάνι"
και τον περιγυρίζουνε
σαν τον αναμαλιάρη..

Πρίν τα κοκόρια τρις το πούν
Ολοι τον εξεχάσαν
και κάνουν τον αδιάφορο
σφυρίζουν στον αέρα

Μόνο ο φίλος ,του Ραββί
του Μαστροσιδερένιου
σεμνά τον επλησίασε
και του γλυκομιλάει

Τρομάζει ο Τσέ.. αλάφιασε !
Κραυγή μεγάλη βγάζει
- Κοντά τα χέρια σου ωρέ ..
μακρυά.....και μη μου άπτου...

- Σύντροφε μη τρελαίνεσαι
εγώ ήρθα να σε σώσω
Είμαι ειδικός ..στα "ειδικά"
Εγώ ΤΑ ΔΙΝΩ ΟΛΑ!!!
Ψάξε να δείς ποιος είμαι εγώ..
Μένα με λέν.... 

(χεχεχε!!)

Ιόλη..ξανά

- Ελιάααααα..
- ????
- Πήρα μεγάλες αποφάσεις..
- ????
- Άκου..
Θυμάμαι παλιά  που καθόμουν μαζί με τη Βέττη  στην στέρνα του σπιτιού μας παίζοντας με τις κούκλες μας..
Οι μεγάλοι μέσα στο σπίτι ασχολιόταν με την μαγειρική... το καταλάβαινα απ τις μυρουδιές..
Ίσως να πλησίαζε και Πάσχα.. δεν είμαι σίγουρη  αλλά υπήρχαν και μυρωδιές λουλουδιών  που πάντα τις συνδέω με το Πάσχα..
Ξέρεις την αγάπη μου για τη Βέττη ακόμα και σήμερα.. ( Αλήθεια πότε πέρασε μισός αιώνας!! )
Κι όμως ..εκείνη την ημέρα τη μίσησα..Κι αν δεν με έπαιρνε είδηση η γιαγιά μου θα την πέταγα μέσα στη στέρνα.. ( Η οποία έχει καταντήσει σήμερα ένας λάκκος με σκουπίδια και βρώμικο νερό.. Θα σου στείλω φωτό για να τη δεις )
Ο λόγος ήταν τα ρούχα που είχαμε ράψει στις κούκλες μας... Και η διαπίστωση της μάνας μου ότι της φίλης μου ήταν καλύτερα
Ναι... ήμουν ένα πολύ κακό παιδί...

Μια που άρχισα να θυμάμαι άκου και τα υπόλοιπα..
Φθινόπωρο λέει ..και μερικά χρόνια αργότερα..
Στο καφενείο του Νικολέλη..( τώρα το λένε "του Αντώνη" ) στο Καγιάνι..
Παραμονή των Ταξιαρχών..
Πάλι μυρωδιές ...μεζέδες ..ούζα...
Παραπέρα στο μπακάλικο - καφενείο του Κάβουρα του επιτρόπου..προσπαθούσαν να σφάξουν ένα μοσχάρι ( για χάρη του Άγιου ).. το οποίο δεν καθόταν ήρεμα να το σφάξουν..αφού οι φωνές του σκέπαζαν  τις μουσικές των γύρω καφενείων..
Ελιάαα!!! Έχεις ακούσει την κομπαρσίτα με μπουζούκι ?
Ξέρεις... αυτή που πάντα άνοιγε το γλέντι απαραιτήτως με τα κύματα του Δούναβη , και που μετά ακολουθούσαν τα "Ξύλα" ...και πάει λέγοντας ..μέχρι να ετοιμαστεί η τραγουδίστρια  στο σπίτι του καφετζή και να κάνει την πολυπόθητη εμφάνισή της για να θαυμάσουν ( οι άντρες ) Να κοτσομπολέψουν ( οι γυναίκες)...και τώρα που στα λέω... Πράγματι... ήμασταν τότε ένα χωριό Γαλατικό.. Με τους κακοφωνίξ μας..με τους αστείους μας ..με τους ήρωες μας με τις πεντάμορφες μας..
Εγώ  δεν ήμουνα...
Ποτέ δεν μου είπε κανείς τί όμορφα ρούχα φοράω..
Ποτέ κανείς δεν με θαύμασε ..Να φανταστείς  ότι και ποτέ κανένας δεν με φλέρταρε!!!!
Έτσι σιγά σιγά ..έμαθα να μαζεύομαι στη γωνιά μου και να θαυμάζω ότι θαύμαζαν οι άλλοι..
Ο μοναδικός μου θαυμαστής που με έβλεπε και έλιωνε ..ήταν η γιαγιά μου...αλλά αυτό δεν μ άρεσε...

- Ρε Ιόλη .. Περσινά ξινά σταφύλια μου διηγείσαι !! Τί αποφάσεις πήρες ..και γιατί??

- Περίμενε..έχω κι άλλα ...
Γιατί θαρρείς τα καλοκαίρια στη θάλασσα δεν έκανα παρέα μαζί σας αλλά βούταγα συνέχεια βγάζοντας αχινούς και πίνες που σας έφερνα στην παρέα σας να φάτε μαζί με το ούζο σας στον Αγιο Ερμογένη??
Γιατί θαρρείς τις Πρωτομαγιές στην Κράτηγο δεν έπλεκα στεφάνια  και δεν τραγουδούσα μαζί σας στις σχοινένιες κούνιες που φτιάχναμε??

Γιατί ρε Ελιά..ποτέ δεν καταλαβαίνατε τι σας έλεγα όταν τολμούσα να ανοίξω το στόμα μου θέλοντας να πάρω μέρος στην κουβέντα σας.. (Ήταν η εποχή που κατάλαβα πως ήμουν και απροσάρμοστο..)
Γιατί όσο τραγούδαγε μια κοπελιά στην κούνια την συνοδεύατε όλοι σας..αλλά όταν ερχόταν η σειρά μου μ αφήνατε να τραγουδώ ολομόναχη .. ( Τότε που κατάλαβα ότι δεν πρέπει να ξανανοίξω το στόμα μου..

-  Περιμένω......
- Κι εγώ περιμένω ..Να με ρωτήσεις γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά ..
- Εντάξει...ρωτάω... Πώς τα θυμήθηκες όλα αυτά..

Άκου κι αυτό και σου αδειάζω τη γωνιά...
Πριν μερικά Χρόνια  η μάννα μου μου εκμυστηρεύτηκε ότι ήμουν χρυσοχέρα και ότι δεν υπήρχε περίπτωση να καταπιαστώ με κάτι και να μην το καταφέρω..
Δεν μου το είπε για να χαρώ..αλλά για να αποδείξει πως παρ όλο που είχα δυνατότητες ..δεν έκανα τίποτα στη ζωή μου γιατί ήμουν μια άχρηστη τεμπέλα..
Όμως το σόκ το δικό μου ήταν όταν μου περιέγραψε μα το νί και με το σίγμα τί είχα φτιάξει στην κούκλα μου..τότε παλιά..που ήθελα να πετάξω τη φίλη μου στη στέρνα..
Το είχα ξεχάσει το γεγονός ...μέχρι χθες...που ήρθαν στην Αθήνα παλιά μου φιλαράκια και βγήκαμε έξω..
Τούς πήγα στο Αλλαργινό  το ρίξαμε στα ούζα  και η γλώσσα μας λύθηκε..
Άρχισα να τους λέω τα δικά μου.. γνωρίζοντας ότι πάλι δεν θα με καταλάβουν... Όπως τότε ... στις εκδρομές μας.. αλλά το ούζο δεν μ άφηνε να σταματήσω ...να μαζευτώ...
Έλεγα εγώ...γέλαγαν εκείνοι..μέχρι που άρχισαν οι αναμνήσεις απ τα νεανικά μας χρόνια ...
 Και σε μια στιγμή μου λέει ο Στρατής..
Ρε μαλάκα.. Ξέρεις πόσοι ήμασταν  τότε ερωτευμένοι μαζί σου και τί καυγάδες γινόταν πίσω απ την πλάτη σου ??

Ξέρεις τι έκανα τότε Ελιά?
Σήκωσα τα χέρια μου και τους έριξα δυο μεγαλόπρεπα φάσκελα...
Μετά έριξα και σε μένα...
Όταν δε μου έκαναν την πρόταση να τους τραγουδήσω το: Θά 'θελα νάχα μια αγάπη μόνο  ( το αγαπημένο μου τότε .. ) τούς είπα απλά και ταπεινά:
Άντε και γ@@@θείτε ρε μαλάκες..
Στο γυρισμό για το σπίτι μου στάθηκα σε μια άκρη του δρόμου εκεί κοντά στο Καρέα να πάρω αέρα..
Εκεί πήρα τις αποφάσεις μου..
Αφού έμαθα πράγματα που δεν τα ήξερα ύστερα από 50 σχεδόν χρόνια..
μετά από έναν υπολογισμό είδα πως δεν έχω περιθώρια για άλλα 50 ώστε να μάθω ποια είμαι αυτή τη στιγμή..
Και έτσι το αποφάσισα ..θα αυτοθαυμάζομαι , 
θα με χαίρομαι μόνη μου ..
μπορεί και να με ερωτευτώ.... όλα είναι πιθανά..

Σε φιλώ..
Ιόλη......