3/12/15

Ισλαμικό κράτος : Follow the money…( 1 )


Η Άννα Μπαλλή γράφει
 Σαν 'ερθει η ώρα της πορείας  πολλοί δεν θα ξέρουν
πως επικεφαλής θα βαδίζει ο εχθρός τους.
Η φωνή που διαταγές τους δίνει
είναι του εχθρού τους η φωνή.
Κι εκείνος που για τον εχθρό μιλάει
είναι ο ίδιος ο εχθρός.

Μ. Μπρέχτ, Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου.




Σαν έρθει η ώρα της πορείας, πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους. Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή. Κι εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός. Μ. Μπρεχτ, Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου Όσοι πολίτες και όσες κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής επευφημούσαν και μιλούσαν με ενθουσιασμό για τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ μετά την ομιλία του προς τον μουσουλμανικό κόσμο από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου, τον Ιούνιο του 2009, μάλλον δεν ανέμεναν τις θυελλώδεις εξελίξεις στην περιοχή που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, απευθυνόμενος προς το 1,5 δισεκατομμύριο μουσουλμάνους σε ολόκληρο τον κόσμο, είχε δηλώσει τότε ότι πήγε στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα επιδιώκοντας «ένα νέο ξεκίνημα ανάμεσα στους μουσουλμάνους και τις Ηνωμένες Πολιτείες». «Όσο η σχέση μας διέπεται από τις διαφορές μας, θα ενισχύουμε εκείνους που ενσπείρουν το μίσος αντί να ενισχύουν την ειρήνη. Αυτός ο κύκλος της καχυποψίας και της διχόνοιας πρέπει να κλείσει», τόνισε. Και σκόρπισε στο ακροατήριό του ελπίδες, σε μια περιοχή που υπέφερε από τις αμερικανικές επεμβάσεις, με πρόσφατο τον πόλεμο εναντίον του Ιράκ από τον προκάτοχό του. Το κοινό αυτό ήθελε να ακούσει την υπόσχεση που έδινε ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου «ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι –και δεν θα είναι ποτέ– σε πόλεμο κατά του Ισλάμ». Αλλά δεν κατάλαβε τι σήμαινε η προειδοποίηση που ο Αμερικανός πρόεδρος έσπευσε να προσθέσει λέγοντας: «Θα πολεμήσουμε, όμως, ακατάπαυστα ενάντια στους βίαιους εξτρεμιστές, που αντιπροσωπεύουν σοβαρή απειλή για την ασφάλειά μας». Έτσι ακριβώς, «βίαιοι εξτρεμιστές», χαρακτηρίζονται σήμερα και είναι οι στρατιώτες του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ), το οποίο επιδίδεται σε προκλητικές βαρβαρότητες· και ο πόλεμος εναντίον τους ήταν σχεδιασμένος χρόνια πριν εμφανιστούν, πριν καν ο Ομπάμα αναλάβει πρόεδρος των ΗΠΑ.

 Η πρακτική του τρόμου 

 Οι εικόνες οι οποίες προβάλλονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και δείχνουν τους σουνίτες ισλαμιστές του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» είτε να κόβουν εν ψυχρώ λαιμούς αιχμαλώτων είτε να τους καίνε ζωντανούς μέσα σε κλουβί είτε να τους πετούν από ψηλά στο κενό είτε να καταστρέφουν αρχαιολογικούς θησαυρούς στις περιοχές που καταλαμβάνουν προκαλούν φρίκη. Δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που συμβαίνουν τέτοια «θεάρεστα» έργα από φανατικούς θρησκειών ή πολιτικών ιδεοληψιών.

Στόχος όλων αυτών, από αρχαιοτάτων χρόνων, ήταν να υποτάξουν τους αντιπάλους τους σκορπίζοντας τον τρόμο. Στρέφονται δε ενάντια όχι μόνο σε όσους θεωρούν εχθρούς τους, αλλά και ενάντια των δημιουργημάτων τους, έργων πολιτισμού, επιδιώκοντας την εξάλειψη της ιστορικής μνήμης των λαών, η οποία στην πραγματικότητα προκαλεί στους ίδιους φόβο.
Η Νινευή, για παράδειγμα, που έγινε θύμα της μανίας των ισλαμιστών του «Ισλαμικού Κράτους», υπήρξε η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ασσυρίων και, όπως γράφει η αρχαιολόγος και θεολόγος Βάλια Παπαναστασοπούλου, «ο σπουδαιότερος βασιλιάς της, ο Σενναχηρίμ, έγινε γνωστός από την εβραϊκή Βίβλο για την εκστρατεία του εναντίον του βασιλείου του Ιούδα το 701 π.Χ., οπότε και ισοπέδωσε κυριολεκτικά πολλές ιουδαϊκές πόλεις, οι οποίες σήμερα εντοπίζονται ανασκαφικά, επιβεβαιώνοντας αυτά τα τραγικά γεγονότα. Όπως όλοι οι Ασσύριοι βασιλείς, έτσι και ο Σενναχηρίμ δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Ο μονάρχης αρεσκόταν στη διατήρηση αρχείων σε ανάγλυφα, τα οποία εξυμνούσαν τα επιτεύγματα του – κάποιες φορές μάλιστα με έναν αρκετά υπερβολικό τρόπο.

Ο σκοπός της απεικόνισης αυτής ασφαλώς δεν ήταν άλλος από το να μπορούν να δουν όλοι τις κατακτήσεις του Ασσύριου βασιλιά, τις μαζικές καταστροφές και κυρίως να συνειδητοποιήσουν πως κανείς δεν θα έπρεπε να επιχειρήσει κάτι ανάλογο εναντίον της παντοδυναμίας των Ασσυρίων, γιατί πολύ απλά θα είχε την ίδια σκληρή τύχη. Ένα τέτοιο παράδειγμα ανάγλυφου που απεικονίζει τη σκληρή πολιτική των Ασσυρίων είναι και το περίφημο Ανάγλυφο της Λαχίς. Το ανάγλυφο είναι εξαιρετικά λεπτομερές στην αναφορά των γεγονότων που μας ήταν ήδη γνωστά από την αφήγηση της εβραϊκής Βίβλου. Η παράσταση απεικόνιζε την πολιορκία, την κατάκτηση και την καταστροφή της μεγάλης ιουδαϊκής πόλης Λαχίς στα 701 π.Χ. κατά τη διάρκεια της εκστρατείας τους Σενναχηρίμ εναντίον του Ιούδα. Τα ανάγλυφα δείχνουν με γλαφυρό τρόπο τον αποκεφαλισμό των Ιουδαίων πολεμιστών, την καταστροφή και την αρπαγή των λατρευτικών αντικειμένων της πόλης, τον εξανδραποδισμό των κατοίκων της και την ταπεινωτική πορεία των αιχμαλώτων προς την εξορία. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιούδα μετά την Ιερουσαλήμ είχε πια ισοπεδωθεί». (1) Το ίδιο όμως έκαναν και οι Ισραηλίτες. Εδάφια της βίβλου, όπως το παρακάτω, συναντώνται συχνά στην Παλαιά Διαθήκη: «Και έστρεψεν ο Ιησούς [του Ναυή] κατά τον αυτόν καιρόν και εκυρίευσε την Ασώρ και επάταξε τον βασιλέα αυτής εν μαχαίρα διότι η Ασώρ ήτο πρότερον η πρωτεύουσα πασών των βασιλείων τούτων. Και πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή επάταξαν εν στόματι μαχαίρας και εξωλόθρευσαν αυτούς, δεν έμεινεν ουδέν έχον πνοήν, και την Ασώρ κατέκαυσεν εν πυρί. Και πάσας τας πόλεις των βασιλέων εκείνων και πάντας τους βασιλείς αυτών συνέλαβεν ο Ιησούς και επάταξεν αυτούς εν στόματι μαχαίρας, εξωλόθρευσεν αυτούς». Και όλα αυτά, όπως διευκρινίζεται παρακάτω, έγιναν «καθώς προσέταξεν ο Κύριος εις τον Μωυσήν τον δούλον αυτού, ούτω προσέταξεν ο Μωυσής τον Ιησούν, και ούτως έκαμεν ο Ιησούς, δεν παρέβη ουδέν εκ πάντων όσα προσέταξεν ο Κύριος εις τον Μωυσήν». (2)

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε πολλά παρόμοια παραδείγματα με διαφορετικούς πρωταγωνιστές σε διαφορετικές εποχές, που πολλοί στον δυτικό κόσμο θεωρούν πολύ μακρινές, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την καταστροφή πολιτιστικών μνημείων, μη δίνοντας σημασία σε κάποια πρόσφατα γεγονότα τα οποία έδειχναν ότι στον μουσουλμανικό κόσμο αυτό δεν ισχύει. Αξίζει να θυμίσουμε ότι τον Μάρτιο του 2001 οι Ταλιμπάν, αγνοώντας εκκλήσεις και αντιδράσεις από όλα τα μέρη του κόσμου, κατέστρεψαν με άρματα μάχης και ρουκέτες δύο από τα μεγαλύτερα αγάλματα του Βούδα, σμιλεμένα σε βράχους κατά τον 5ο μ.Χ. αιώνα. Ακραίοι σαλαφιστές, το 2012, ζητούσαν ένθερμα την καταστροφή των αρχαίων αιγυπτιακών πυραμίδων της Γκίζας, και τον Δεκέμβριο του 2012 ένοπλοι ισλαμιστές, στην πόλη Τιμπουκτού (βορειοδυτικό Μαλί) κατέστρεφαν τα τελευταία μαυσωλεία αγίων στην πόλη. «Δεν πρόκειται να παραμείνει ούτε ένα μαυσωλείο στο Τιμπουκτού, στον Αλλάχ δεν αρέσουν αυτά», δήλωσε ένας από τους ηγέτες τους, ο Αμπού Νταρντάρ, στέλεχος του Ανσάρ Ντίν (Υπερασπιστές του Ισλάμ), ισλαμικής οργάνωσης που δρούσε μαζί με την Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ. Κακώς, λοιπόν, προξενεί κατάπληξη, πέρα από τη βαρβαρότητα στους αιχμαλώτους, η βαρβαρότητα που επιδεικνύουν οι ισλαμιστές του Χαλιφάτου σε αρχαιολογικούς τόπους και μουσεία.

 Σήμερα μιλάμε για τους συγκεκριμένους ισλαμιστές, του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους», γιατί είναι στην παρούσα περίοδο η συγκεκριμένη δύναμη η οποία προβαίνει σε αυτές τις ενέργειες και που, όπως ο βασιλιάς Σενναχερήμ, τις διαφημίζει τώρα πλέον όχι με τοιχογραφίες αλλά με βίντεο, καθώς αρέσκεται, όπως φαίνεται, να παρουσιάζεται ως μια τρομακτική μηχανή καταστροφής των λαών και της ιστορίας τους. Μιλάμε για τους συγκεκριμένους ισλαμιστές που παρουσιάζονται, όπως και οι Ισραηλίτες του Μωυσή, ως έχοντες θεόθεν την εξουσία να σκοτώσουν τους άπιστους ή τους «αιρετικούς», στους οποίους οι συγκεκριμένοι φανατικοί σουνίτες συγκαταλέγουν τους, χριστιανούς,τους σιίτες μουσουλμάνους, τους σούφι, τους γεζήδες, αλλά και ομόθρησκούς τους σουνίτες οι οποίοι δεν συντάσσονται μαζί τους.

Αυτό λένε ότι προστάζουν τα ιερά κείμενα του Ισλάμ όπως το Κοράνι και το Ισχάκ: «Επομένως, όταν συναντάτε τους απίστους (στη μάχη), τσακίστε τους λαιμούς τους· αργότερα, όταν θα τους έχετε πλήρως καθυποτάξει, δέστε τους γερά: μετά (είναι ώρα για) είτε γενναιοδωρία είτε λύτρα: μέχρις ότου ο πόλεμος τα φέρει όλα εις πέρας». Και: «η επίθεσή μας δεν θα είναι μια ασθενική, παραπαίουσα υπόθεση. Θα δώσουμε μάχη όσο ζούμε. Θα μαχόμαστε μέχρι να σε στρέψουμε στο Ισλάμ, να ζητάς ταπεινά καταφύγιο. Θα μαχόμαστε χωρίς να μας νοιάζει ποιον συναντάμε. Θα δώσουμε μάχη είτε αν καταστρέψουμε αρχαίες ιδιοκτησίες είτε νέα προνόμια. Έχουμε πετσοκόψει κάθε αντίπαλο. Τους έχουμε διώξει βίαια από μπροστά μας υπό την ηγεσία του Αλλάχ και του Ισλάμ. Θα δώσουμε μάχη μέχρις ότου εγκαθιδρυθεί η θρησκεία μας. Και θα τους λεηλατήσουμε, γιατί πρέπει να ντροπιαστούν».(3)

Οι ισλαμιστές αυτοί πιστεύουν ότι επιτελούν έργο πίστεως καταστρέφοντας την πολιτιστική κληρονομιά που θεωρούν εξ ορισμού ειδωλολατρική. Ήδη οι φανατικοί ισλαμιστές του «Ισλαμικού Κράτους» υπερηφανεύονται ότι ισοπέδωσαν και βεβήλωσαν αρχαίες πόλεις-κέντρα του ασσυριακού πολιτισμού που βρίσκονται σήμερα στα βορειοανατολικά σύνορα του Ιράκ, έκαψαν πάνω από εκατό χιλιάδες σπάνια χειρόγραφα και παπύρους της περίφημης Οθωμανικής Βιβλιοθήκης, πολλά από τα οποία ήταν εγγεγραμμένα στα ιστορικά στοιχεία της UNESCO(4), κονιορτοποίησαν αγάλματα και άλλα εκθέματα στο μουσείο της Μοσούλης στο Ιράκ και της Παλμύρας στη Συρία (έστω και αν τα τελευταία έγινε γνωστό ότι ήταν γύψινα αντίγραφα)(5), δολοφόνησαν με αγριότητα αμάχους και επέβαλαν τον ισλαμικό νόμο, τη Σαρία, όπου επικράτησαν.

Κινηματογράφησαν μάλιστα τις καταστροφές αυτές φροντίζοντας ταυτόχρονα να τις δημοσιοποιήσουν. Σε ένα από αυτά τα βίντεο που προβλήθηκαν στη μικρή οθόνη, ένας άνδρας εμφανίζεται να δηλώνει: «Αυτά τα ερείπια πίσω μου είναι τα είδωλα και τα αγάλματα που οι άνθρωποι του παρελθόντος λάτρευαν αντί για τον Αλλάχ. Ο προφήτης Μωάμεθ γκρέμισε τα είδωλα με τα ίδια του τα χέρια όταν πήγε στη Μέκκα. Μας έδωσε εντολή ο ίδιος ο προφήτης να γκρεμίσουμε τα είδωλα και να τα καταστρέψουμε, και οι ακόλουθοι του προφήτη το έκαναν και αυτοί, όταν κατακτούσαν άλλες χώρες» (Morgan Winsor, 5 Μαρτίου 2015). Όπως πολύ σωστά σημείωνε σε άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών ο Ν. Ζηργάνος, οι μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους», μιας υβριδικής πολυεθνικής Τζιχάντ Α.Ε., μιας φουτουριστικής οργάνωσης με ρίζες στον Μεσαίωνα, γράφουν ένα νέο κεφάλαιο στην εξέλιξη των πολέμων.

 Συνεχίζεται.............

Δεν υπάρχουν σχόλια: