«Όλα μόνος του τα είχε κάνει στον εαυτό του…
Δεν μπορούσε να ρίξει το φταίξιμο σε κανέναν άλλον..
Και δεν μπορούσε επίσης να μετανιώσει
Για τίποτε απολύτως..»
«Το πουλί με το αγκάθι στο στήθος ακολουθεί ένα νόμο της φύσης.
Δεν ξέρει τι ειν’ αυτό που το σπρώχνει να πάει να τρυπηθεί, και να πεθάνει κελαηδώντας.
Ακόμα κι’ όταν το σουβλίζει το αγκάθι .δεν έχει επίγνωση του θανάτου που έρχεται..
Μονάχα κελαηδεί και κελαηδεί μέχρι που δεν του μένει πια φωνή να βγάλει έστω και μια νότα παραπάνω.
Εμείς όμως, όταν μπήγουμε στα στήθια μας αγκάθια, ξέρουμε..
Καταλαβαίνουμε.
Κι’ ως τόσο επιμένουμε να το κάνουμε.
Επιμένουμε …. Πάντα να το κάνουμε.»
Όταν τη ρώτησαν.. γιατί τον αγκαλιάζεις;
Απάντησε: για να δώ που θα χώσω το μαχαίρι .
7 σχόλια:
και αυτο τωρα λεγετε αγαπη?!!!
καλημερα
ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!
συμφωνω με το κορινοσκυλο..αλλα..καπως ετσι ειναι πολλες φορες στην πραγματικοτητα η αγαπη..δυστυχως
Δεν λέγεται Κορινόσκυλο
για μάς τους τρίτους που τα βλέπουμε άπ'έξω τα πράγματα... Αυτός όμως δεν θέλει να το δεί..
Καλησπέρες
πιστευω οτι το ξερει ελιτσα και αυτος που το κανει .... ισως δεν ξερει τι αξιζει ομως :))
Ε! πές της τα λαπλάς μου της έξυπνης,
ότι κι'εσείς οι άνδρες έχετε ψυχή και είστε ευαίσθητοι ίσως και ποιό πολύ απ της γυναίκες..
Καλό βράδυ φιλαράκι
Συγνώμη κοκκινομάλικο
αλλά κοντέψαμε να γράψουμε καινούριο σενάριο
για την ταινία "τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας"....
καλημέραααααα
ετσι και αλλιως ηταν το πρωτο που θυμηθικα μολις διαβασα το ποστ :Ρρρ
καλημερες
Δημοσίευση σχολίου