Και όμως....φιλούσε υπέροχα...

Ευκολααααάκιιι!!!

Άκου τώρα πρωί-πρωί τι παθαίνει ο άνθρωπος την ώρα που
του κορνάρουν από κάτω , την ώρα που αναρωτιέται πανικόβλητος
Έκλεισα τους διακόπτες;
Άφησα αρκετό φαΐ στον Κώστα;
Τα τσιγάρα τα έσβυσα; και πολλά τέτοια γνωστά..

Μέσα στον χαμό , κλείνει ξαφνικά ο διακόπτης του μυαλού του και τσαααααάκ!! Φώς! Όπως του Κύρου του Γρανάζη η λάμπα…τοοοοόση μετά συγχωρήσεως..
Και ένα σωρό άσχετα πράγματα που έβλεπε τόσον καιρό, γίνονται ξαφνικά σχετικά… Και ενώ σε τέτοιες περιπτώσεις θα σε έπιανε τρέλα, (σε φυσιολογικές συνθήκες,) ξαφνικά έρχεσαι στα συγκαλά σου από τρελές καταστάσεις (σε συνθήκες πανικού..)

«Τι! ζώον που είναι ο άνθρωπος» έλεγε ένας μου δάσκαλος παλιά …τώρα , πού τον θυμήθηκα!!!

Και δεν μπορείς και να το ευχαριστηθείς γιατί η τρελή κόρνα και το κουδούνι δεν σταματούν..
Οπότε λες.. Αύριο … (το βράδυ έστω ) είναι μια καινούργια μέρα ..
Ρίχνεις μια ματιά στον καθρέφτη κλείνεις το μάτι , δίνεις φιλί στον Κώστα
Και αποχαιρετάς δια παντός τον Ret.
Τώρα ότι έβαλε το χεράκι του αγαπητό ιστολόγιο με διαγραμμένες συμβουλές μαγειρικής είναι αλήθεια… Αλλά σιγά μην το παραδεχτείς Σκάρλετ..

Και καλώντας το ασανσέρ τι άλλο μου ήρθε στο νου!!!!!
Τα λόγια ενός «φίλου» που έλεγε ότι στα βαθιά νερά δεν έμαθε να κολυμπά..
Καλή σου ώρα αλλά εγώ είχα δίκιο και ας το αρνήθηκες…

Καλή σας νύχτα άρχοντες…..
(Καί λόγω του άσματος μην πάει το μυαλό κανενός σε πονηρα!!
Θα σφαχτούμε ..λεεεεέμεεεε!)