Delete..

Λένε πως ο θυμός είναι από τα πιο ανθρώπινα συναισθήματα.
Λένε πως όταν θυμώνεις, αυτό είναι αντίδραση σε ότι σ’ ενοχλεί ή σε
προσβάλει. Λένε πως αν δεν θυμώνεις, δεν σε υπολογίζουν οι γύρω σου,
επειδή όσοι δεν ξέρουν να συνυπάρχουν, παίρνουν την ανοχή σου για
αδυναμία.
Άστους να λένε. Δεν ξέρουν τον πλούτο της Ελληνικής γλώσσας, δεν
ασχολήθηκαν και γι’ αυτό δεν έμαθαν πόσο εύκολα σ’αυτή την μοναδική
στον κόσμο γλώσσα, με μια απλή προσθήκη στην ίδια λέξη, το νόημα
γίνεται εντελώς αντίθετο.
Όπως στο θυμό για παράδειγμα. Αν κολλήσεις δίπλα το μέγα, το μεγάλο
δηλαδή, τότε φτιάχνεις τον μεγάθυμο. Αυτόν δηλαδή που δεν θυμώνει,
αλλά συγχωρεί.
Πρώτα απ’όλα επειδή ξέρει να αγαπάει. Και αυτό δεν μαθαίνεται.
Βγαίνει από τα σώψυχά σου.

( Φιλοξενούμενο κείμενο )

Το βρακί της δημοκρατίας

Τεράστιο σιχαμερό και άπλυτο..Το εθνικό μας βρακί..
Που για πρώτη φορά με έκανε να κλίνω ευλαβικά το γόνυ αναφωνώντας :
Χαίρε καπιταλισμέ !!! Σε παραδέχομαι ρε μάγκα! γιατί κατάφερες να κάνεις ότι δεν μπόρεσα εγώ… Να τους ξεβρακώσεις..
Και μην πάει ο νους σας μόνο στο ΠαΝκάλο.. Αυτός τουλάχιστον έδειξε με αυτή του την ενέργεια ποια δημοκρατία και ποιους θεσμούς θα πρέπει εγώ να σέβομαι και να προσέχω αν θέλω να λέγομαι πολίτης (λέμε τώρα) αυτής της χώρας ..
Είναι πολλοί.. Θαρρείς και η Ελλάδα σαν ένα στενό παπούτσι ολημερίς γεννάει κάλους.. κι αντί να πάμε να τους βγάλουμε εμείς εκεί ..να επιμένουμε,
να περπατάμε, να κουτσαίνουμε, αλλά ξυράφι να μην πιάνουμε στο χέρι .
Τελικά γίναμε «εθνικιστές».
Είχαμε την εθνική μας κληρονομιά.. (που είναι αυτή ? κάπου θα βρίσκεται μαζί με την «συνείδησή» μας) είχαμε την εθνική ανεξαρτησία μας, την εθνική μας στάρ την εθνική μαγείρισσα , να μην έχουμε και τους εθνικούς μας κάλους? Ψοφάμε για ότι έχει μέσα του τη λέξη έθνος .. Το ότι δεν το ομολογούμε μην μας πουν εθνικιστές δεν το έχω καταλάβει ακόμα.. το ψάχνω ωστόσο..
Τώρα ότι η γιουροβίζιον ( η μπήξα ή δείξα η μπας- κλάς ) εθνικός θεσμός δεν είναι..έ δεν είναι! Ναι αλλά οι κάλοι όμως πολύ με μπερδεύουν.. που λύνουν και δένουν στις επιτροπές και διαλέγουν και επιλέγουν, ομολογώ με όλη τη σοβαρότητα που αρμόζει στον προηγούμενο καλλιτεχνικό τους βίο ..(άσε που σε σπρώχνουν να γίνεις καλά και ντε φαν του Ψινάκη! )

Εδώ θα ξανακάνω μια διακοπή να ξανά υποκλιθώ και να πω : Α! ρε! μπαγάσα τους ξεβράκωσες κι αυτούς.. Και να απορήσω σαν άσχετη και προπαντός αμόρφωτη ξανθιά.. και νοικοκυρά επίσης. Ρε! λέτε αυτό το καπιταλισμό …
να ξεβρακώνει και να εξευτελίζει σύμβολα εθνικά και μη ???

Συρματοπλέγματα

Ηλεκτροφόρα, σαρκοβόρα, ψυχοφθόρα,
Των άλλων για μας .. τα δικά μας για τους άλλους..
Ορατά.. που πάντα μας αρπάζουν κάτι όταν τα περνάμε.. μια τούφα μαλλιά
ένα κομμάτι κουράγιου.. μια χούφτα όνειρο.. που σφίγγεις τα χείλη και τα παρατάς … απομεινάρια και σημάδια για τους επόμενους που κάποτε θα σ ακολουθήσουν φανάρι αναμμένο για να μην χαθούν.. μακρύς ο δρόμος που διάλεξες..

Και αόρατα… που τα περνάς όπως το κοπάδι ,βελάζοντας και αλαλάζοντας,
βιαστικά για να προλάβεις το δικό σου λιβάδι, που σου έταξε ο δικός σου θεός..
Βιαστικά με λαχτάρα για τη γη της επαγγελίας γιατί αυτή σου αξίζει όπως σου είπαν οι γραφές των παιδικών σου χρόνων που σε έκαναν τεμπέλη περιούσιο λαό της δικής μου Πατρίδας.. Ο δρόμος του καλού και της αρετής .. σου είπανε..
..αυτοί που χάραξαν το μονοπάτι ,που γνωρίζουν το τέρμα του, και που σε χρειάζονται για ακόμα μια φορά για να το ανοίξεις, να το κάνεις λεωφόρο, να χωράνε όσο το δυνατό περισσότεροι ,τάζοντάς σου φραγκοδίφραγκα απ τα διόδια τους..
Καλό δρόμο φίλε ..τώρα στην δύσκολη στιγμή σου.. που δεν βλέπεις το συρματόπλεγμα,και το δρασκελάς φτύνοντας τα σημάδια που σου άφησαν κάποιοι για να μη χαθείς.Που δεν καταλαβαίνεις πως ένας πρόσφυγας είσαι κι εσύ..χωρίς πατρίδα..κοπρίτης..
Τώρα που σε κατηγορούν,νομίζοντας πως θα σε κάνουν βορά στο δικό μου στόμα..
Τώρα που μας θέλουν χωρισμένους εγώ σου δίνω το χέρι γι ακόμα μια φορά..
Αύριο το ξέρω θα με προδώσεις πάλι..