20/2/13

Ωνούσαον ( άσχετο)



"Σωστός" ποιητής στην σημερινή εποχή είναι αυτός που λέει και γράφει ότι του κατέβει  έχοντας  χάσει, "τα χέρια του, τας φρένας του και τα νεφρά του.." Τ.Κ.
Και ενώ μπορώ να καταλάβω πως χάνει κανείς τα χέρια του ( αν τα απλώνει εδώ κι εκεί ) και τας φρένας του  ( εμ δεν θα τις χάσει ?) αδυνατώ να κατανοήσω πως συμβαίνει αυτό με τα νεφρά του**

Κάνοντας μια  σπουδή - αναδρομή πάνω στον ποιητή κατάλαβα πως η ποίηση έχει πολλές συνιστώσες οι οποίες πρέπει να συμφωνούν τουλάχιστον στα βασικά  για να πάει ένα βήμα παρακάτω ,  συνδέοντας το παλιό με το καινούργιο ..πράγμα που με βοήθησε να καταλάβω πώς χάνει κανείς τα νεφρά του αφού όλα είναι θέμα μήτρας, πέους, και αιδοίου..
 ( μερόνυχτα μελετούσα τον μέτρ της ποίησης και της προόδου..κόντεψα να βγάλω τα μάτια μου παρασυρόμενη απ το μεργαλείο του )

Ποιητής δεν γεννιέται κανείς ..αλλά γίνεται..
Φτάνει να βρει χέρι βοήθειας όπως, η τηλεόραση π.χ. και το κοινό της, εφημερίδες και οι αναγνώστες τους, και οι κριτικοί στα Μέσα και στα έξω.. ( Τον τελευταίο καιρό και τα πολ. κόμματα..)  με την προϋπόθεση αυτοί να έχουν χάσει τα χέρια τους , τας φρένας τους και τα νεφρά τους , γιατί πως αλλιώς να κρίνεις έναν ποιητή που ασχολείται πχ με μια μπαγιάτικη τυρόπιτα που σου σκόρπισε στον χώρο της πλατείας συντάγματος και την έφαγαν τα περιστέρια..?

Η συμπαθής τάξη των ανωτέρω "ποιητών" ενίοτε τσακώνονται μεταξύ τους σαν τους σεισμολόγους , τους επιστήμονες , τους πολιτικούς και τις "πουτάνες"..
Αυτό βέβαια συνέβαινε από αρχαιοτάτων χρόνων αρχής γενομένης απ όσο μπορώ να ξέρω της εποχής της Σαπφούς την οποία μερικοί ομότεχνοι της την βάφτισαν πλακοτέτοια
(λόγω των μαθητριών της) μέσα στα πλαίσια βέβαια της ευγενούς άμιλλας ..
Συνέβαινε επίσης και στα μετέπειτα χρόνια από άλλους γνωστούς ποιητές με διαμάχες τύπου : Τον καργιόλη , τον μπήξα,  τον δείξα,  γ**ώ το μ**** του πατέρα του που αρχίζει από Θ..

Ολα τα παραπάνω , πάνω σε μια παράφραση στίχου ενός τιποτένιου γραφια στίχων ημερολογίου και καζαμία  που μας συμβουλεύει : Να είσαι λέει ποιητής... να πολεμάς το άδικο  να υμνείς την ζωή, να λιώνεις σαν το κερί που δίνει το φως του έστω και αν πεθάνεις γι αυτό..

4 σχόλια:

BloG-_o_-SatIRuS είπε...

Είναι σαν αυτό που είχε πει κάποιος (δεν θυμάμαι ποιος) για τους μουσικούς. Πως η μουσική εξημερώνει τα ήθη, αλλά των άλλων, όχι των ίδιων των μουσικών...! Τώρα εγώ σαν (ερασιτέχνης) μουσικός δεν ξέρω τί...ήθη έχω...χαχα!!
Καλημέρα!

Υγ: Τα σχόλιά μου (1 στην προηγούμενη ανάρτηση και 1 στην Μαΐστρα) που πήγανε??????

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Χαχα! Σάτυρε
Δύσκολο!!
Εχουν αλλάξει τα πάντα , ακόμα και τα ήθη !!!

( τα προηγούμενα σχόλια δεν μπορούσα να τα δημοσιεύσω λόγω κολλήματος του υπολογιστή...κάτι θα άρπαξε..
και του το έχω πεί: ποτέ χωρίς προφυλακτικό!! )
:P :P
Καλησπέρες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

L' Aesthete Soleil είπε...

Συμφωνώ με τον Σάτυρο και με την τελευταία φράση. VOTE FOR ELITSA

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Να είσαι καλά L' Aesthéte Soleil!!
:)