22/11/13

Γεννημένη Αναξιοπρεπής..

Γράμμα απ την Ιόλη..





Ελιά...
Από το διάλογο που έγινε  χθες κάτω από μια αναδημοσίευση βλογκερ που έκανες (εδώ)
με θέμα την προτροπή της φυγής των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό για μια "καλύτερη ζωή "  κατάλαβα ότι χρόνια τώρα ορισμένοι  από μας
(κι εγώ μέσα ) ζούσαμε αναξιοπρεπώς..Δεν ξέρω για σένα  και δεν με ενδιαφέρει.

Δεν έχω όρεξη σήμερα για χιούμορ..Και ναι..αρχίζω να καταθέτω τα όπλα..
Ζούσα τόσα χρόνια χωρίς αξιοπρέπεια γιατί ζητούσα μια καλύτερη ζωή  αλλά όχι μόνο για μένα..
Γεννήθηκα αναξιοπρεπής γιατί ποτέ δεν δέχτηκα να μπω στην κλίκα και στις συνήθειες ακόμα και της οικογένειάς μου.. Έφυγα..
Συνέχισα να είμαι αναξιοπρεπής γιατί αρνήθηκα να μπω στο κλάμπ των κοριτσιών που το όνειρό τους ήταν ένας καλός γαμπρός.. ..Αποχώρησα..
Η αναξιοπρέπειά μου συνεχίστηκε όταν αποφάσισα πως το παιδί μου θα το μεγαλώσω μόνη μου αρνούμενη  ψυχολογικούς εκβιασμούς  καλού ανθρώπου μεν αλλά Ελληναρά δε... Φυγή....
 O "κατήφορος " της αναξιοπρέπεια συνεχίστηκε και στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία ...
Εκεί ήταν το Βατερλό μου...
Γιατί μάννα , μόνη , και μεροκαματιάρα ( μην λυποθυμάς  καλή μου απ τη λέξη ...γιατί ξέρω... μια αλλεργία την κουβαλάς )
γιατί λοιπόν.. μάνα μόνη και μεροκαμματιάρα.. πού ακούστηκε να σηκώνει κεφάλι
και να μην γίνεται όργανο του καθένός και όργανο μάλιστα   παντός τύπου??

Και δεν φτάνουν όλα αυτά , μεγάλωσα και  το παιδί μου διδάσκοντας του την ασέβεια  αφού η μόνη συμβουλή που του έδωσα  ήταν να κοιτάει τον άλλον στα μάτια ,
 και να μην κάνει στον διπλανό του ότι δεν ήθελε να του κάνουν εξηγώντας του συγχρόνως ότι το κράτος δεν είναι ο διπλανός μας ..
Του εξήγησα ακόμα πως τα πτυχία δεν κάνουν  τον άνθρωπο ( παρ όλο που έκανα δυο τρεις δουλειές για να του τα προσφέρω) με αποτέλεσμα να χάσω την ζωή μου  .. και να χάσει ο ίδιος  τα πτυχία του αφού με άκουσε και τα έγραψε  στα παλιά του τα παπούτσια ακολουθώντας άσχετο επάγγελμα
μακριά από διορισμούς  και υποχωρήσεις ...άρχιζε να μπαίνει στο νόημα..
Και ιδεολογικά αναξιοπρεπής στο τέλος ..Οταν όλοι άρχισαν να νοώθουν αριστεροί και επαναστατες ..εγώ σταμάτησα να ασχολούμαι..
Καταθέτω τα όπλα λοιπόν ...
Η μόνη φυγή της ζωής μου που με πονάει..
Γιατί δεν έχω φωνή να μιλήσω και όπλα να αγωνιστώ ..
Και γιατί κατάλαβα Ελιά,
πως από πουθενά δεν είχα φύγει ..

Ολοι , όσους προσπαθουσα από παιδί να αποφύγω .. είναι γύρω μου και έχουν αυτοί τον πρώτο λόγο
Το πόστ  γραφτηκε  με αφορμη ένα σχολιο που έγινε - απάντηση μεσον εμού - στον κειμενογράφο του "τοίχου " ότι τα παιδιά τους φεύγουν για να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή..




4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις, κι εγώ διάλεγα πάντα αυτό το δρόμο. Κι είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που αποθύμησα τις ρίζες, κι άρχισα σιγά σιγά να φυτρώνω. Τούτη τη φορά, όχι, δεν θα φύγω, πείσμωσα! την είδα αλλιώς...
Θα μείνω. μέχρι τούτος ο τόπος να με φτύσει κατάμουτρα. Να μην μ' αντέχει... να μην τον αντέχω... Θα δούμε.
Όμως σέβομαι όλους όσους επιλέγουν τη φυγή. Κρυφά, τους κουνάω μαντήλι. Κι ίσως μέσα μου λιγάκι να ζηλεύω την ανεμελιά που κρύβει μέσα του το άγνωστο...
Σε φιλώ!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Εύα
Το να φεύγεις σε ματώνει..
Το να καταθέτεις τα όπλα σε σκοτώνει..
Δε φιλώ κι εγώ!!

Ανώνυμος είπε...

Μμμ... το "Δε"... σκοπίμως;

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Χαχαχα!!! 'ΣΕ ήθελα να γράψω !!!!
Τωρα το πρόσεξα τι είχα γράψει..
είδα και έπαθα να καταλάβω τι μου έλεγες με το ΔΕ !!!!
ΣΕ φιλώ λοιπόν !!