Vanita di Vanita

Γιατί; Ιόλη;

Δεν έχει γιατί, Ελιά……. Γιατί είμαι καλά, γι’ αυτό….

Θεέ μου.. Τί είναι αυτά που λες; Είσαι καλά με τους εικονικούς σου φίλους; Πώς μπόρεσες; Εσύ; Που πάντα κοίταζες τον άλλον στα μάτια, για να δεις τι κρύβει μέσα του…; Εσύ που μου έδινες συμβουλές για τις αλήθειες των άλλων;

Ναι…..εγώ…. Που πάντα κοίταζα μάτια και έψαχνα….. Κουράστηκα να βλέπω αδιαφορία….Κουράστηκα να βλέπω απουσία…. Και…..χα χα .. κουράστηκα να σκύβω για να τα δώ ….. τις ποιο πολλές φορές κοιτάζουν αλλού όταν μου μιλάνε.
Ενώ τους φίλους μου Ελιά, αυτούς που λες «εικονικούς» δεν γίνεται να τους βλέπω στα μάτια… Δεν έχουν μάτια…. Έτσι δεν ξέρω αν λένε ψέματα ή αλήθεια.. κι’ αν μου λένε ψέματα , μπορώ να τα προσπεράσω χωρίς να πληγωθώ…..
Τι απαιτήσεις να έχω και τι ευθύνες να ζητήσω από από την εικονική πραγματικότητα;

Καλή σου μέρα Ελιά ….. Τα χαιρετίσματά μου στον κόσμο σου.. Τον πραγματικό.....Ελίτσα!