15/11/09

.....mon nom est Madame Susu

-Καλώς τα μάτια μας τα δυο
τι τρέχει Ιόλη;
- Εντάξει.. μωρέ.. καλά!!
- Ναι … ναι σε ξέρω λέγεεεε !
- Μπορεί κάποιος να σε χαρακτηρίσει από ένα τυχαίο γεγονός;
- Δεν καταλαβαίνω!!!
- Λοιπόν… εγώ σκυλιά –γατιά δεν είχα τόσα χρόνια.. ξέρεις λόγω της δουλειάς.
- Θα πάρεις σκυλί…. Θα πάρεις σκυλί….
- Σκάσε .. κι άκου….
- ………
Μέχρι που οι διπλανοί μου έφεραν στο σπίτι τους ένα κουταβάκι..
Δυο παλάμες ήταν…
Όταν το πήρα αγκαλιά με κατούρησε… και κατουρήθηκα….
Την επόμενη μέρα που πήγα να το δω… έλειπε.
Το είχαν πάρει οι παραδιπλανοί μου είπε η φίλη μου: γιατί αυτό θα μας έτρωγεεεε!
ξέρεις τι «μάρκα» ήταν; Έτσι μου είπε …. Μάρκα.
- Ντόπερμαν!!!! Και τα μάτια της αγριέψανε στη θύμηση του τέρατος…
Δεν το ξανά είδα το σκυλάκι αλλά μάθαινα νέα του…
Περιττό να σου πω πως άλλαξε και γνώρισε όλα τα σπιτικά της γειτονιάς
απ’ τα οποία αποχωρούσε κατόπιν ωρίμου σκέψεως και συσκέψεως, των μελών
της υποψήφιας οικογένειάς του.. Ο φόβος παντού ο ίδιος…. Θα μας φάει….
Όταν έμαθα ότι πάλι το σκυλί το ετοίμαζαν να το σουτάρουνε δεν σκέφτηκα….
και πήγα και το πήρα…
Θα μου πεις τώρα γιατί το έπαιρναν ; Γιατί επέμενε… ο κύρης του σπιτιού….
Ο άντραςςςςςςε…… που νόμιζε πως με το σκυλί θα αποκτήσει κύρος.
Και ίσως το κύρος να ήταν τόσο μεγάλο που θα γιάτρευε «πάσα νόσο» Ναι ό,τι σκέφτηκες εννοώ.
Από εκείνη τη μέρα άρχισε ο πιο γλυκός Γολγοθάς….
Κάναμε μέρες να κοιμηθούμε και οι δυο γιατί εγώ ήθελα να κοιμηθεί στη γωνιά του
Κι’ αυτό ήθελε να κοιμηθεί στο κρεβάτι μου…. Και υποχώρησα.
Ο γιατρός επέμενε να του κόψει τα’ αυτιά εγώ όχι…. Μα υποχώρησα
όταν μου εξήγησε τον λόγo.
Άρχισε να με δαγκώνει…. Έπεσαν όλοι πάνω μου να το δώσω…Όταν το σκυλί σε δαγκώσει θα το ξανακάνει.. οι ειδήμονες … τα ντόπερμαν τρελαίνονται όταν μεγαλώσουν… στα ντόπερμαν μεγαλώνει ο εγκέφαλος γι’ αυτό τρελαίνονται…
Μέχρι που δεν πατούσε κανένας στο σπίτι…… Και αυτό το τι χαρές έκανε όταν τους έβλεπε… Ήταν όμως το μέγεθος και ράτσα που φόβιζε…. Και η αδρεναλίνη τους που την καταλάβαινε ο μικρός.. και στάση τους. Καλά κάνανε και δεν ξαναπάτησαν.
Και μένα μέχρι να ενηλικιωθεί με έτρωγε…. Έμαθα τα χούγια του…. Έμαθε τα δικά μου και μεταλλάχτηκε σε σκυλάκι του καναπέ….που δεν τον χωρούσε…
Κλείστηκα για δέκα χρόνια μέσα….. Χάθηκες βρε παιδί μου…οι φίλοι.. και μετά καπάκι η πιο απαίσια ερώτηση ενδιαφέροντος : Πόσα χρόνια ζούνε;
Δεν θα σου πώ τίποτα άλλο Ελιά παρά μόνο αυτό: Μ’ είπαν μικροαστή… κάτι τομάρια με διανοουμενίστικες και μή κομματικές παρωπίδες..
Μ’ είπαν ψώνιο …. Μ’ αποκάλεσαν γεροντοκόρη (αυτό δεν κατάλαβα που κολλάει.)
Με φώναξαν σκυλού…. Κιόλα αυτά γιατί αγαπούσα το σκυλί και ένοιωθα ότι έχω ευθύνη που το πήρα ενώ αυτό …όχι που γεννήθηκε… Ότι σκατά «μάρκα» κι αν ήταν.

- Ναι …. Ιόλη μου… όμως πρέπει να παραδεχτείς ότι υπάρχουν και ψώνια…και…
- Χέσε με.. Ελιά …. κι’ εσύ!!!!!!!!!!

33 σχόλια:

korinoskilo είπε...

ωωωωω ναι ψωνια και ψωνια.......

ρε συ αληθεια..... γιατρευει την μικροτσουτσουνια αμα παρεις σκυλο?:ρρρρρρ

φτου κακα:Ρ

Ευρύνοος είπε...

Το σκυλί, ότι ..μάρκα κι αν είναι, γίνεται ό,τι το μάθεις..

φονιάδες γίνονται με τους ομοίους τους..

είχε και η αδελφή μου ένα "μάρκας" πτι μπουλ και ήταν τόσο "χαζό" που ξάπλωνε κάτω σε όλους να την χαϊδέψουν..

καλό βράδυ :)

Ευρύνοος είπε...

διόρθωση..

πιτ μπουλ βέβαια

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Δεν νομίζω ρε Κορίν
Είναι θέμα ανατομίας
Κάτι άλλο νομίζουν πως θα τους περάσει
...εκεί που παραπάμπει το "διά πάσαν νόσον"


Μόνο φτου κακά; ...και πιπέρι!
Ποιό καλό βράδυ;

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Α! γειά σου Ευρύνοε! Πέσ'τα!
Εεε και δεν είναι όλοι φονιάδες όσοι έχουν αυτά τα σκυλιά... Εξ'άλλου αυτοί που θέλουν να κάνουν επίδειξη την κάνουν και χωρίς σκυλί


Το "ποιό καλο βράδυ;" που έγραψα στην Κορίν για σένα ήταν
Αυτή ούτε καληνύχτα δεν μου είπε.....

tiktos είπε...

Μιλάνε συχνά για την πρώτη εντύπωση, η οποία συχνά καταρίπτετε, διίτι ως κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του.
Αν και να σου πω την μαύρη αλήθεια το χειρότερο δάγκωμα το έφαγα,μικρός,από γείτονα.

benikos place είπε...

Ta paidia sou kai ta skulia sou opws ta matheis...polu omorfo kai omo opws prepei to keimeno.Polla polla filia

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Νεφέλες μου
Ευχαριστώ για τα λόγια..
και για την επίσκεψη..
Και από μένα πολλά φιλια!

(νεφέλες!!!!!πάρτε με και μένααααα!)

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Γειά σου Τίκτο μας!!!
Δεν βαριέσαι ..τι να μας κάνει ένα δάγκωμα!!
Σκληρόπετσοιιιιιιι!!!!!
Καλό απόγευμα :)))))

Η τρελή είπε...

"Πόσο ζούνε αυτά?" .................
Τα νεύρα μου στο κόκκινο!!!!!
Όπως μια θεία μου, ερώτηση για τον δικό μου που δεν ήταν πολύ κοινωνικός...¨:"γιατί δεν του κάνετε ευθανασία? "@#!$#@!%$#@^%4#@!@#
Σου ξύπνησα για τα καλά τις μνήμες βλέπω....σόρρυ Ελίτσα μου!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Αρα καταλαβαίνεις...δεν ξεχνιούντε ποτέ
αυτά και είναι μαθήματα ζωής...
Σ'ευχαριστώ τρελό μου..
:)))))

Φώντας είπε...

φοβερό, δεν το είχα σκεφτεί. με ένα ντόπερμαν δεν ξαναπατάν σπίτι σου τα ζωντόβολα. χμ αρχίζω να το καλοσκέφτομαι, αλά ήδη έχω ένα πητ μπουλ που με υιοθέτησε προχθές και είναι και γομάρι. οπότε θα περιμένω με χαρά τις πρώτες επισκέψεις.

Αθηνά είπε...

Α, χαίρομαι που σας βρήκα..Είμαι υπηρέτρια τι υπηρέτρια δούλα πες καλύτερα δέκα σκύλων και όλων των αδέσποτων της γειτονιάς που δυστυχώς είναι πάρα πολλά. Και δεν λέω πως με καταπιέζει αυτή η σχέση, μου δίνει και χαρές χαρές μεγάλες αλλά κάπου νοσταλγώ τον ήσυχο ύπνο της παλιάς εποχής προ σκύλων, τα ταξίδια που μπορούσα να λείπω όσο ήθελα χωρίς να έχω αφήσει το μυαλό μου πίσω στο κτήμα και στα αγαπημένα μου . Τώρα γιατί τόσοα πολλά ζώα. Γιατί τυχαίνει να ζω σε εξοχή, γιατί , κυρίως αυτό, υπάρχουν πολλά αδέσποτα, πεταμένα κουτάβια στους δρόμους για να πεθάνουν αργά και ματρυρικά, παρατημένα σκυλιά μετά τις διακοπές που είναι τα πιο δυστυχισμένα. Τα βλέπεις να κάθονται εκεί στις γωνιές που τα παράτησαν, έτρεξαν βέβαια πίσω από το αυτοκίνητο μέχρι που εκείνο χάθηκε κι αυτό έμεινε εκεί με την βεβαιότητα που μόνο τα σκυλιά την έχουν πως δεν γίνεται θα γυρίσουν κάποια μέρα και θα τα πάρουν πίσω. Κι έχω στο κτήμα δύο τέτοια παρατημένα που κάποια απογεύματα κάθονται παράξενα στην πόρτα του κτήματος , κοιτάζουν παράξενα το δρόμο , τεντώνουν τ' αυτιά τους κι εξετάζουν κάθε αυτοκίνητο που αραιά και που περνάει, σαν να περιμένουν εκείνα τα παλιά αφεντικά , που δε γίνεται σίγουρα τα αγαπούν...Σκέψεις σκύλων βλέπεις.Εγώ τους σκύλους τους καταλαβαίνω και μου αρέσει αυτή η επιμονή τους να θεωρούν τους ανθρώπους πλάσματα γεμάτα αγάπη αλλά αυτή είναι η μεγάλη , η θανάσιμη πλάνη τους . Αφήνονται γλυκά στα χέρια κάποιων που δοκιμάζουν πάνω τους κάθε είδους βασανισμό, πεειράματα , ικανοποιούν το σαδισμό τους , είναι καλοπροαίρετα πλάσματα και γι' αυτό εύκολα θύματα για κάθε τι. Θα μου άρεσε κάποια στιγμή κάτι να καταλάβουν , κάτι να υποψιαστούν και να πάρουν τα βουνά....

Ανώνυμος είπε...

Προς ....μικροτσούτσουνο και όσες και όσους την απεκάλεσαν ....."γεροντοκόρη":
(Αντιγράφω από παλιότερο κείμενό μου, ελλείψει χρόνου)

Ξεπεράστε τα μικροπροβλήματα, τις "λεπτομέρειες" και τους "τύπους", αρκετά σας έχουν καταδυναστεύσει στις επαφές σας με τους ανθρώπους και την είδατε την ...προκοπή. Τουλάχιστον με τα τετράποδά σας, ζήστε αληθινά μαζί, μοιραστείτε πραγματικά τις ώρες σας, πάρτε και δώστε χωρίς περιορισμούς!! Διασκεδάστε και ξεκαρδιστείτε μαζί τους ακόμη κι εκείνη τη στιγμή που σας κοιτούν με λατρεία στα μάτια, που άρρωστα σας θέλουν δίπλα τους ενώ θα θέλατε να βγείτε, ενώ αφήνουν λασπωμένες πατημασιές, στο χαλί που μόλις σκουπίσατε.....
Εκείνα σας αγαπούν αληθινά και ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, όσο ταλαιπωρημένοι, βρώμικοι, κακόκεφοι, καλοσυνάτοι ή στριμμένοι κι αν είστε κάθε στιγμή.

Κανένας άνθρωπος δεν θα κάνει για σας, ΠΟΤΕ, κάτι παραπάνω απ΄αυτό....

Καλημερούδια ελίτσα

kakalon είπε...

Άκου λέει "πόσο ζούνε αυτά" Μιλάμε για πολύ μαλάκες αδερφέ μου. Μικροαστοί του κώλου με μιζαμπλί, ούτε για σαπούνι δεν κάνουν τα σκατόμυαλα.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Φώντα
Καλώς ήρθες
Η αλήθεια είναι πως όσο ζούσε ο Ιβαν μου
την είχα καταβρεί (!) με τις "επισκέψεις".
Ερχόταν μόνο όσοι αγαπούσαν τα ζώα και αυτός
το καταλάβαινε και δεν τους πείραζε!
φιλια στο σκυλί σου...

(Πρόσεχε όμως!! Ο δικός μου αν έτρωγα κάτι
και δεν του έδεινα μ'έστελνε στο νοσοκομείο
ο βλάκας!!)

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Αθηνά
Οσο διάβαζα το σχόλιό σου με έπιαναν
τα κλάματα και δεν μπορούσα να φτάσω μέχρι το τέλος.Καταλαβαίνω τι περνάς..αλλά νιώθω και πως είσαι ευτυχισμένη για ότι κάνεις..
Μακάρι να είχαν όλοι την ευαισθησία σου
Θα ζούσαμε σ'εναν καλύτερο κόσμο

Την αγάπη μου Αθηνά

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Φοράδίτσα, καλώς την
Το σκυλί μου ήταν το μόνο όν
που μου σκούπιζε τα δάκρυα με την γλώσσα του
Οταν καταλάβαινε πως είμαι στεναχωρεμένη
παράταγε και το φαϊ του για να φέρει τα παιχνίδια του να παίξουμε
Πιστευω να είδες στο προφίλ μου τί γράφω!!
Γνώρισα πολύ καλά τους ανθρώπους κι' άλλο τόσο τα ζώα
Να είσαι καλά..

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Κακαλον
..Αν ήξερες σε τί πολιτικό χώρο ηταν αυτοί
που με έλεγαν γεροντοκόρη και διάφορα, λόγω του σκυλιού θα έφριττες..

Laplace είπε...

καλησπερα Ελιτσα..δεν φανταζεσαι ποσο σε καταλαβαινω..λες κ διαβαζα κεμενο της μητερας μου ή των μικροτερων αδελφων μου ενιωσα :)
ακριβως την ιδια ευαισθησια εχουν ...

στο πατρικο μου εχουμε την Ηρα..κοντα 10χρονια τωρα...βελγικο λυκοσκυλο..απο τα πιο πιστα κ φιλικα σκυλια

πολλα φιλια!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Laplace
Αν όλοι αγαπούσαν και σεβόταν τα ζώα
πιστευω πως η ζωή θα ήταν καλύτερη
και ίσως να τα είχαν βρει και οι
άνθρωποι μεταξύ τους..
Σιωπή...οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ...είπα γκουχ γκουχ :))

(ποιός ειναι ο μπακαλιάρος;γιατί κι'αυτός δεν γράφει συχνά; Τον ξέρεις μη μου πείς όχι!!)
Φιλιααααα

Laplace είπε...

Ελιτσα μου,ετσι ειναι...
οπως ακριβως τα γραφεις :)

η μπακαλιαρος ειναι μια φιλη,γραφει σπανια στο μπλογκ της,συνηθως οταν θελει να 'κραξει' καποιον/κατι κλπ οπως κ εγω :P

Magia da Inês είπε...

Olá amiga!
Não posso entender o que você escreve... mas sei de uma coisa... você é amiga!
Agradeço de coração.
Quero dizer também que você é muito talentosa.
Beijinhos carinhosos.
Itabira - Brasil

bakaliaros είπε...

ελιτσα,καλημερα κ απο εμενα.
οντως δεν γραφω συχνα στο μπλογκ(δουλευω λιγο παραπανω απο τους υπολοιπους ανθρωπους κ παραλληλα σπουδαζω κι ο χρονος πραγματικα ειναι απιαστο ονειρο για εμενα)

καταλαβαινω απολυτα ολα οσα λες.ειχα ενα ντοπερμαν,τον εκτορουλη,τον ειχαν ονομασει ετσι τα προηγουμενα αφεντικα του,οι οποιοι μας τον εδωσαν απηυδησμενοι (ηθελαν να τον στειλουν πισω στην φαρμα για ευθανασια) γιατι το σκυλι ηταν ευνουχισμενο απο την φαρμα(δεν ειχε κατβασει ορχεις).φυσσικα δεν ενδιαφερθηκα ουτε λεπτο για αυτο.το σκυλι το αγαπησα απο την πρωτη στιγμη που το πηρα στα χερια μου,ηταν μολις 2 μηνων τοτε.
ολοι μου ελεγαν τις μαλακιες που ελεγαν κ σ εσενα -οτι τρελαινονται κ τετοια-ο κτηνιατρος με διαβεβαιωσε οτι δεν ισχυει τπτ φυσικα.
τον ειχα 7 χρονια,εγινε ολοκληρος αντρας,τον αγαπουσα οσο τπτ στον κοσμο.ηταν το καλυτερο σκυλι που ειχα ποτε,ειχε την καλυτερη ψυχη πραγματικα.πονουσα κ ερχοταν κ μ εγλυφε.μαλωνα με τον φιλο μου κ εκλαιγε.καθε φορα που εφευγα εκλαιγε.
Φανταστικο σκυλι.
δυστυχως εφυγε 5/7/2008 απο ανακοπη...

σιγουρα κ εγω προτιμω τα σκυλια απο τους ανθρωπους,σιγουρα προτιμω να μεινω σπιτι με τον σκυλο μου παρα να βγω για καφε με ανθρωπους.
πες με μισανθρωπο αλλα αυτο που μου δινουν τα ζωα δεν μου το εχει δωσει κανεις ανθρωπος..

τωρα εχω εναν κοπριτη (μαζι με διαφορα αλλα που μαζεψα) τον μπακαλιαρο-μεγαλο τσογλανι σκυλι.με κλωτσαει το βραδυ να φυγω απο το κρεβατι να απλωθει μονος του.βλαμμενη ρατσα αυτα τα τζακ ρασελ!:))

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Bom dia meu amigo
Eftichismeni eu te ver de novo ...
Você está certo ... E eu não posso ler seus textos bem
mas eu compreendo como sensíveis e amor ... e animais
Estou escrevendo Homelands não nos ama muito
e as memórias que nos dão coragem

Em Atenas, um beijo cheio de sol ...

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μπακαλιάρε μου
Καλώς ήρθες εδώ αλλά και στην καρδιά μου..
Φαίνεται πώς τα ζώα που αγαπήσαμε
φεύγοντας, μας έκαναν ένα δώρο...
Να "μυριζόμαστε" τους ανθρώπους που
μπορούμε να ταιριάξουμε ή να καταλαβαίνουμε από δυό τρείς κουβέντες τους άλλους!!
Οχι δεν γίναμε μισάνθρωποι λοιπόν..απλώς μάθαμε!

(Και...χαχαχαχαχαχα..ξέρω τι είναι ευνουχισμένος..ξέρεις πόσα δίποδα τέτοια εχω γνωρίσει;)

bakaliaros είπε...

Οχι δεν γίναμε μισάνθρωποι λοιπόν..απλώς μάθαμε!!

δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι,ισως να εχεις δικιο.
εξακολουθω παντως να εχω χασει την πιστη μου στους ανθρωπους.
προς το παρον εχω 6 σκυλια(που βρηκα) κ 1(που αγορασα) αλλα κανει για 25!(βλαμμενα τζακ ρασελ)
δεν τα αλλαζω ολα αυτα για κανεναν ανθρωπο κ για τπτ στον κοσμο..

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Σε ζηλεύωωωωωωωω!!!!
Να μου τα φιλήσεις όλα!!!!!!
Περίμένω να μου περάσει αυτό που έπαθα
με τον δικό μου για να πάρω άλλον πρός το παρόν μου είναι αδύνατον ακόμα...(μέχρι που αρρώστησα)
Γειά σου μπακαλιαράκι!!!

bakaliaros είπε...

το ξερω,σε καταλαβαινω απολυτα,πιστεψε με.

εχω χασει αρκετα σκυλια,ειτε επειδη τα εβρισκα αργα κ δεν μπορουσε ο κτηνιατρος να κανει κατι ειτε απο γεραματα.καθε ψυχουλα που χανεις ειναι αναντικαταστατη αλλα τον πονο τον απαλυνει το επομενο κουταβι.

εγω οταν εχασα τον εκτορα ημουν σπετσες για τα γενεθλια μου(την ημερα των γενεθλιων μου πεθανε).ειχα παει για 28 ωρες,ακριβολογω σε αυτο.
οταν γυρισα μου το ειπε η μαμα του φιλου μου οσο πιο μαλακα μπορουσε,ενταξει οχι οτι βοηθησε ιδιαιτερα αλλα εκανε οτι μπορουσε η γυναικα.
με βοηθησε πολυ ομως οτι ειχα ενα κουταβι να φροντισω(τον μπακαλιαρο που ηταν μολις 4 μηνων τοτε) κ ακομη 6 σκυλια σπιτι.
βεβαια το κενο εξακολουθει να ειναι τεραστιο...

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μπακαλιάρεεεεε
Εγώ εσένα γιατί σε φοβόμουν ότι θα με βρίσεις
όταν ερχόμουν στο μπλόγκ σου στην αρχή;
:)))))))

bakaliaros είπε...

εμενα??οχι καλε!!!:))
μονο γαυρους βριζω που με τσιγκλανε ολη την ωρα κ εχω κ μπολικους εσω στον πειραια(γαμω τον μου γαμω)

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Καλησπέρα.
Ούτε να τους τρως ούτε να τους βρίζεις καν δεν είναι οι γαύροι. χα,χα,χα!!
Την Καλησπέρα μας.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Άκουσες Μπακαλιάρε!!
χαχαχαχαχαχα! Και γώ μαζίιιιι!