15/4/11

Της Χαλιμάς τα παραμύθια


Από οικογενειακές ιστορίες έμαθα ότι άργησαν να με βαφτίσουν.
Είχα πάει πέντε χρονών όταν το έκαναν (και ο λόγος δεν ήταν η ανεξιθρησκία των γονιών μου απλά δεν είχαν καιρό )
Η λαιμαργία μου και το συνεχές κλάμα μου για τροφή, ήταν η αιτία που ήρθε
η «επιφοίτηση» στη γιαγιά μου και ύστερα από συνεννόηση με τον παπά και την πρακτική του χωριού είπε τα πράγματα με το όνομά τους χωρίς να σηκώνει αντίρρηση.
Το παιδί έκλαιγε ολημερίς μα ιδίως της νύχτες γιατί ήταν αβάπτιστο.. και ο διάολος είχε καβαλικέψει το σβέρκο του.. Τρόμαξαν οι γονείς μου και επιβεβαίωσαν ότι μέσα στον ύπνο μου έκανα κι άλλα τρελά πράγματα. Μέχρι που έβρεχα το κρεβάτι μου..
Αμέσως λύθηκε και το μυστήριο που σε ηλικία 5 ετών δεν είχα μιλήσει ακόμα και ότι ήθελα το ζήταγα με ουρλιαχτά (φαντάζομαι ανατριχιαστικά λόγω της ανάμιξης του διαβόλου).
Με βάφτισαν… και οι προύχοντες του χωριού , μαζί και η πρακτική πλούτισαν τα επιχειρήματά τους εξ αιτίας μου ώστε να λάμψει η αλήθεια και να μην ξανατολμήσει κανείς να σκεφτεί μαγκιές ..
Όλη αυτή η ιστορία που έγινε παραμύθι και το άκουγα κάθε βράδυ μ έκανε να διαμορφώσω την δική μου άποψη και από τότε όποιον άκουγα να κλαίει , να τσιρίζει και να διαμαρτύρεται πάντα ρωτούσα: είναι αβάπτιστος?
Ξέρω πως πρόσφερα « έργο» στους συντοπίτες μου κάνοντάς τους πιο συνεπείς χριστιανούς χώρια που κιότεψαν και τα «μούλικα» και έβγαλαν το σκασμό βαφτισμένα και μη απ τον φόβο μην τους πει κανείς ότι έχουν το διάβολο μέσα τους.
Και σιγά – σιγά επανήλθε η ηρεμία στο χωριό μου..
Κι έπεφτε η νύχτα …
Και τα πάντα έβγαζαν το σκασμό , αφήνοντας απερίσπαστο τον ύπνο ήσυχα και γλυκά να μας καβαλικέψει ..

Αφιερωμένο :
Σ αυτούς που τους βάφτισαν γιατί πέταξαν γιαούρτια και τους έδωσαν το όνομα «ΣΥΡΙΖΑ»
Σ αυτούς που τους βάφτισαν γιατί αψήφησαν το "πανεπιστημιακό άσυλο" και τους είπαν «ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ»
Σ αυτούς που αγωνίζονται ακόμα και τους βαφτίζουν «ΠΑΜΕ.»
Σ αυτούς που τους βαφτίζουμε ΓΡΑΦΙΚΟΥΣ και τους αφήνουμε μόνους.
Σ εμάς που μας βάφτισαν ΚΟΠΡΙΤΕΣ

Σ αυτούς που κάποτε τους βάφτισαν ΑΛΗΤΕΣ..