Το λιμάνι φεύγει..

Το λιμάνι φεύγει σου λέω.. Γέλα λοιπόν..

Αδίκως...Αυτή τη φορά η ατάκα του Βέγγου δεν την έκανε να γελάσει..αντίθετα σκέφτηκε μήπως δεν έπρεπε να γελάμε τόσα χρόνια με τις ατάκες του?

Μήπως έπρεπε να τις ακούμε συνδέοντάς τες με τις "γκριμάτσες" που έκανε?

Με την απόγνωση που γέμιζε τα μάτια του?

Άραγε ποιος σκέφτηκε πως αυτός ο Θανάσης έκλαιγε γελώντας?

Το λιμάνι συνέχισε να απομακρύνεται..

- Μη δένεσαι με τους ανθρώπους γιατί δεν ξέρεις από βέσπα άκουσε μια φωνή να της φωνάζει..

Θα ξεχάσω ..Θανάση..Όλα αναμνήσεις  θα γίνουν και θα μπουν στα δικά τους συρταράκια..

αυτά που ανοίγουμε στις δικές μας γιορτές για να τις ζήσουμε με τους αγαπημένους μας..Εικονικά έστω..

- Ποιο είναι το εικονικό ποιο το πραγματικό? Όλα είναι ατμός και διαλύονται...."Θρασύβουλας"

Ναι "Θρασύβουλα"...Κι σ αυτό είχες δίκιο..και τα λιμάνια "ατμός" ..και οι άνθρωποι "ατμός"..

και η ζωή "ατμός"..

Γι αυτό πάντα θυμάμαι να παίρνω το όπλο μου μαζί..

Θύματα είναι αυτοί που ευεργετήθηκαν χωρίς να το καταλαβαίνουν..

Θύμα είμαι εγώ που δεν γνώριζα τους ανθρώπους

"Πόλεμος" χωρίς θύματα γίνεται?

Και το λιμάνι έφευγε.