11/9/09

To sir, With Love ( μερος α΄)


Μυρωδιά γόμας , ξυσμένου μολυβιού , καινούργιας σάκας και πλαστελίνης.
Χτυποκάρδι για το άγνωστο.
Αμηχανία και χαμηλωμένα ματάκια στο καλωσόρισμα των δασκάλων.
Ιδρωμένα χεράκια στην προσευχή.
Η τάξη γεμάτη ήλιο, τα πράσινα θρανία , η έδρα.
Να μην τσαλακώσω την ποδιά μου…ο κολλαρισμένος γιακάς κολλά στο λαιμό μου.
Σαν μαύρη τρύπα ο πίνακας …..Θέλω να φύγωωω!
Οι ήρωες του 21 στον τοίχο με κοιτούν βλοσυρά.
Κι ’ο δάκαλός μου με βοηθά να ανοίξω τη σάκα μου .. τόσο τρέμουν τα χέρια μου.
Ο πρώτος μου Δάσκαλος…. @@@όγλου Δημήτριος…ο Οδηγός…το κεράκι

Είχα τόσα να του πω….τόσα ευχαριστώ…Δεν πρόλαβα , γιατί τα κατάλαβα μετά..
και ήταν αργά…
Καλή αρχή πρωτάκια…..

6 σχόλια:

ΛΕΩΝ είπε...

Καλή τους τύχη....φαίνονται τόσο μακρινά αυτά τα χρόνια!
Καλημέρα Ελίτσα

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Λιονταράκι μου "ημερολογιακά" πολύ μακρινά.
Στη συμπαντική μας υπόσταση πρίν δυό λεπτά!!
(καλά, ό,τι θέλω λέω!χαχα)
Φιλιά..

Δημητρης είπε...

Πόσο συγκινούμαι οταν βλέω οτι στις ψυχές μένουν ανεξίτηλα μνήμες από δασκάλους που έσταξαν λίγο φως στις ζωές μας... Να είσαι καλά!!!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μόνο....λίγο φώς; Προβολέας!
Τρία μονο χρόνια κοντά του έφτασαν,για να με καθοδηγούν μια ζωή.
Καλό σου βράδυ δάσκαλε.

ΠΕΤΡΟΣ είπε...

http://mariatweety.blogspot.com

ENA A3IOLOGO BLOG ENOS KORITSIOU 24 ETWN POU MALLON MAS XREIAZETAI

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλησπέρα
Την έχω υπ'όψην μου τη Μαρία, Πέτρο.