26/3/10

Περί ανέμωνεεε! και υδάτωνεεε,

..


Γιατί μπάφιασα χθες και έμαθα απ τους συμπλογκεράδες όσα δεν είχα μάθει στη ζωή μου για την επανάσταση για τους ήρωες και όλα τα σχετικά του 1821. Εμ τους εθνικούς Ευεργέτες που τους πάς; Τηλεόραση δεν κοίταξα πρώτον γιατί δεν μ’ αρέσουν οι αποχαιρετισμοί αφού τέλος λένε οι παρελάσεις αλλά και για τον πιο παραπάνω λόγω συν που δεν είχα καμιά όρεξη να δω ξανά μανά τον Παπαμιχαήλ - Παπαφλέσα.
Τώρα θα μου πεις γιατί κυρά μου αλώνιζες στα μπλόγκ; Γκούχ! γκούχ!
Δεν είχες δουλειά να κάνεις; Είχα πως δεν είχα ..αλλά η καλή μέρα απ το πρωί φαίνεται..
Λοιπόν που λέτε αφού ξύπνησα το πρωί… Και κάνω μια παρένθεση να σας ρωτήσω από πότε οι Ελίτσες γιορτάζουν του Ευαγγελισμού;
Ξύπνησα λοιπόν με καλή διάθεση για όλες τις ευχές που δέχτηκα και όπως ρέμβαζα στο μπαλκόνι λέω δεν κάνω μια σκορδαλιά για μια ψυχή που πρωί –πρωί άλλη δουλειά δεν είχε παρά να χτυπάει πόρτες και να ρωτά αν «γιορτάζει κανείς;»
Είπα λοιπόν να την κεράσω μια σκορδαλιά της Προ-Προύς (κατά το Σαπφώ της Σαπφούς,) αν και δεν ήμουν σίγουρη κατά πόσο θα την δοκίμαζε γιατί sic σκορδαλιά για την αφεντιά της δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα.. και εξακολουθεί όποιος την τρώει να μυρίζει από μακριά.. και επειδή ξέρω πώς τρώει μόνο τον λευκό ταραμά γι αυτό ήμουν κάπως διστακτική… εξ’ άλλου τα χαβιάρια οι αστακοί και τα μπρικ δεν ταιριάζουν και πολύ με την σκορδαλιά.. και παρεμπιπτόντως να καταθέσω ότι το μπρικ προ αμνημονεύτων χρόνων λεγόταν ρόζα και πουλιόταν χύμα στην αγορά σε χωνί από μπλε χαρτί τετραδίων. Αλλά και πονηρά σκεπτόμενη είπα γράψε την εσύ και που ξέρεις μπορεί να σου κάνει πάλι καμιά διαφήμιση σε κανένα μπλόγκ Κυπριακού νηολογίου. Αυτά περί εδεσμάτων καλομαθημένων ουρανίσκων.
Και εφόσον η καλή μέρα απ το πρωί είπαμε φαίνεται έχασα τα γυαλιά μου
που τα βρήκα ύστερα από ώρες κρεμασμένα σε έναν Μπέντζαμιν που είχα ποτίσει . Τ ο τετράδιο της Πρό-Πρό δεν είχε την συνταγή όσες φορές κι αν το έψαξα.. Κι όταν άναψα τσιγάρο για να μαζευτεί το θολωμένο μου μυαλό ,αυτό το έκανε το θαύμα του (κι ας έρθει κανένας κιαρατάς γιατρός να μου πει να το κόψω!)..
Και ή συνταγή βρέθηκε στις ενότητες (κρατήσου στη θέση σου…. ) παρακαλώ!
Εμβάμματα !!!
Τώρα αν αναφωνήσω έλα έμβαμμα στό τόπο σου θα πλακώσει πάλι κανένα συμπατριωτάκι και θα μου κάνει παρατήρηση ότι δεν μιλάω γυναικεία γι’ αυτό δεν λέω …έλα έμβαμμα στον τόπο σου…. Και επειδή με κάθε καινούργια λέξη που βρίσκω τρέχω στο Λεξικό ( Ελευθερουδάκης 1928 ) που μου είχε πάρει ο παππούς μου με το που γεννήθηκα δηλ 21.5.28. Βέβαια σήμερα δεν κάνουν τέτοια δώρα στα νεογέννητα, γιατί τι αξία έχει μια εγκυκλοπαίδεια, μπροστά σε μια εγγραφή φοίτησης σε διάσημο κολέγιο!
Έμβαμμα πληροφορήθηκα είναι και ο ζωμός που βουτάς το ψωμί και η σάλτσα μην πω καμιά κουβέντα η σουρτουκλεμέ (και ποτέ «μπουρδουκλεμέ» όπως λένε μερικοί που ζόρ-ζουρνά να ξεχάσουμε τη γλώσσα μας .)
Συνταγή:
Σκορδαλιά: Είδος εμβάμματος έχοντας ως βάσιν το σκόροδον και ως συστατικά, γεώμηλον βραστόν ή ψίχαν άρτου κάρυα ή αμύγδαλα ελαιον και όξος άπαντα κοπανιζόμενα εντός ιγδίου.. (άντε πάλι το ιγδίον)
Μια απ τα ίδια είδα και στο τετράδιο χωρίς τίποτα άλλο παρά μόνο δυο λέξεις
στα συστατικά «μερικοί προτιμούν και άλευρον»
Ωπα! Εδώ είμαστε και επειδή πρόκειται περί οικογενειακού μυστικού η Πρό-Πρό δεν γράφει τίποτα παρακάτω…
Εγώ όμως θα σας το προδώσω γιατί αυτά τα οικογενειακά μυστικά δεν τα μπορώ γιατί καλά να αφορούν μόνο… σκορδαλιές…
Λοιπόν άμα θέλετε την συγκεκριμένη σκορδαλιά βάλτε σε ένα τηγανάκι- κατσαρόλι 2-3 κουταλιές αλεύρι και διαλύστε το με τόσο νερό ώστε να γίνει ένας παχύρευστος χυλός.
Βάλτε το σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να γίνει μια σφιχτή μπάλα και να χάσει το γαλακτερό χρώμα που είχε.
Βάλτε τη μετά στο Μούλτι ρίξτε όσο σκόρδο τριμμένο αντέχετε μια πρέζα αλάτι και άλλο τόσο ζάχαρη και χτυπάτε προσθέτοντας σιγά –σιγά σπορέλαιο και λευκό ξύδι..

ΥΓ: την συνταγή σας τη δείνω
1) γιατί ξέρω δεν θα τη διαβάσετε
2) Γιατί θα σκεφτείτε… αλεύρι; Μπλιάχ!
3) Αν ωστόσο την κάνετε δεν θα την πετύχετε
γιατί εγώ είμαι μαστόρισσα
4) αν την πετύχετε να αναφέρετε το όνομά μου.

Με αγάπη..
ΙΟΛΗ

13 σχόλια:

ΛΕΩΝ είπε...

Τι γράμματα είναι αυτά καλή μου Ιόλη?????
Και μεις που ΔΕΝ χάσαμε τα γυαλιά μας....αδύνατον να τα διαβάσουμε! Επίτηδες το έκανες? Για να μην φτιάσουμε την συνταγή?????

Ευρύνοος είπε...

Χρόνια πολλά για χθές λοιπόν..!

οι συνταγές καλοδεχούμενες και ποτέ μην λές ποτέ..
μπορεί να βρεθεί κανας τρελός να την φτιάξει κάποτε :)

καλησπέρα :)

ΛΕΩΝ είπε...

Τώρα μάλιστα! Είδομεν το φως το αληθινό!
Αν φτιάξω πάντως τη συνταγή.....θα αναφέρω το όνομά σου όπως και δήποτε!
Ο Κωστάκης? Καλά?
Τα φιλιά μας......

Ξενιος είπε...

Τι συμπτωση!!!!Κι εγω απο αρχαιοτατων χρονων αυτη τη σκορδαλια κανω. Χρονια Πολλα για χθες.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

ΛΕΩΝ
Της είπα της Ελιάς ότι τα γράμματα είναι μικρά
Αλλά η απάντηση της ήταν «στραβή είσαι;»
Δεν επέμενα γιατί θα με διώξει πάλι..
Ευτυχώς που το έγραψες και το είδε η στριμμένη .
Ο Κώστας δεν ακούει στο όνομά του και η άλλη έχει λυσσάξει.
Ιόλη

Ελιά Μαϊστρα είπε...

ΤΑΣΟ
Δεν είχα καμιά γιορτή χθες..
Πως τα καταφέρνω κάθε τόσο να νομίζει ο κόσμος
πως γιορτάζω …μυστήριο..
Αν σου πετύχει να μου το πεις..

Ελιά Μαϊστρα είπε...

ΞΕΝΙΕ
Αν κάνεις την ίδια σκορδαλιά έχε υπ όψιν σου
ότι την έχω κατοχυρώσει με στοιχεία ατράνταχτα..
ένα να ξέρεις.. ότι την πρωτοφτιάξαμε στην Βραϊλα
επί Αλεξάνδρου Κούζα αν έχεις ακουστά του οποίου είμαστε
τσανάκια του κερατά.. μη βλέπεις που εγώ αλλαξοπίστησα..
Οπότε η συνταγή είναι δική μου..:))
Σε χαιρετώ..:))

Ξενιος είπε...

Τελος παντων.Στο επιτρεπω,αν και δε θ'απρεπε-ενεκα ηλικιας-ειμαι πιο παλια.Παρ'ολα αυτα,κατοχυρωνω το αποτυχημενο ζυμαρι σαν κολλα για να κολλαω ετικετες,χαρταετους,κι οτι αλλο.Γκεκε?????

Ελιά Μαϊστρα είπε...

ΞΕΝΙΕ
Εμένα κανένας δεν μου λέει "σου το επιτρέπω"
Επίσης και κανένας "γκέκε"
Αν θες να αποκαλείς τον εαυτό σου "παλιά"
βοήθειά σου...περί ορέξεως κτλ κτλ
όσο για αποτυχημένο ζυμάρι ξέρεις την παροιμία
"και τα μεταξωτά βρακιά"
Φιλάκια ΚΟΠΕΛΑΡΑ μου

Ξενιος είπε...

Για ολα υπαρχει μια πρωτη φορα.Αρκει και το θαρρος και η προσπαθεια.Παω για το τιλιο μου τωρα.Καλο ξημερωμα.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλό ξημέρωμα ΞΕΝΙΑ
Μα έφυγες έτσι..χωρίς ένα μαντήλι να μου κουνήσεις... βάλε και λίγο μέλι μέσα
Θα σε χαλαρωσει και θα κοιμηθείς αμέσως κουρασμένο μου..

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Με μικρή χρονική υστέρηση - αλλά είναι και η ρημαδοσύνδεση που αργεί - με πήρε μια μυρωδιά... μόλις κατάλαβα από ερχότανε μπήκα κατευθείαν.
Έμεινε τίποτα ή μπα;

Ελιά Μαϊστρα είπε...

ΜΑΜΟΥΦΙ
Για σένα θα φτιάξω καινουργια απ την αρχή
Μπαγιάτικο φαϊ σε φίλους μας;(και σε μή..)

Αυτή σου ή λέξη "υστέρηση" με τσάκισε..
Την διάβασα άπειρες φορές στις τελευταίες θέσεις ενός συνεδρίου κόμματος και ήταν το μόνο καινούργιο εδώ και πολλάααααα χρόνια!

Χαιρετώ