20/12/12

Κρυψίνους και "μ@λάκ@ς"



Κατά καιρούς παρακολουθούσα τη ζωή του, όχι από περιέργεια αλλά από συνθήκες τις οποίες μου ήταν αδύνατον να αλλάξω..
Μ άρεσε στην αρχή..και τον "πήγαινα" .. Μ άρεσε γιατί του άρεσε η ζωή..Μπρούμητος στο πάτωμα ..ο κόσμος να χαλούσε δίπλα του δεν έπαιρνε είδηση..πάλευε με τα μολύβια του ..τα χρώματά του και ζωγράφιζε τον κόσμο των παιδιών και το χαμένο όνειρο των μεγάλων..
Μετά σήκωνε τον καμβά του στο ύψος των ματιών του έβλεπε το αποτέλεσμα βγάζοντας πονηρά  και λίγη απ τη γλώσσα του στην άκρη των χειλιών του ( κίνηση που ποτέ δεν την εξήγησα ..αλλά με τρέλαινε ) και ικανοποιημένος απ το έργο του  άρχισε το επόμενο..Το ένα χρώμα κυνηγούσε το άλλο ...κι όταν τα χρώματα ταιριάζουν μεταξύ τους τότε μόνο καταλαβαίνεις τί μπορούν να εννοούν  οι ονειροπαρμένοι που ακούν τις ουράνιες μελωδίες ..που μιλούν για χορδές, και για αστρικές  προβολές..
Όλα αυτά...μέχρι που,  έτσι όπως ήταν σκυμμένος έφαγε την πρώτη μαχαιριά..
Δεν έδειξε να πόνεσε..Μόνο τα χρώματά του έγιναν λίγο πιο μουντά..
Μας κοίταξε βαθιά στα έκπληκτα μας μάτια και πάλι μας έβγαλε τη γλώσσα σε μια αστεία γκριμάτσα αυτή τη φορά..
Και λόγω τιμής..άκουσα το σύμπαν να γελάει ..Έχει ακούσει κανένας τρομακτικό γέλιο??
Γέλιο που να σου κόβει τα πόδια ?? Όλοι το ακούσαμε στην παρέα ..Ο μοναδικός που δεν το πήρε είδηση ήταν αυτός..
Μαζί με τα χρώματά του άλλαξε και η συμπεριφορά του..προς το καλό.. ( !! ?? ).. ίσως..
Άρχισε να μας μιλάει..Μιλούσε και γελούσε ακατάπαυστα
Ζωγράφιζε και εξηγούσε ..
Αφουγκραζόταν και έγραφε..
Μέχρι που έφαγε την δεύτερη μαχαιριά ..Δεν ξέρω πότε έγινε αυτό ..Μετράει τον χρόνο περίεργα , διαφορετικά απ ότι εμείς
Εγώ θα έλεγα πριν δυο τρία χρόνια ..
Όταν του το είπα..με κοίταξε έκπληκτος και μου απάντησε:
Κάνεις λάθος...συνέβη χιλιάδες χρόνια πριν.. Τότε που κάποιος έγραψε την μοίρα των ανθρώπων.. πριν απ αυτούς ..
Σάλιωσε το δάχτυλό του και άρχισε να γυρνάει προς τα πίσω τις σελίδες ενός βιβλίου..
Κοίτα εδώ ...μου λέει...Κοίταξα
Χιλιάδες προτάσεις,  παράγραφοι ..λέξεις ..τσεκαρισμένες ..
Το λάθος μου είπε είναι ότι χιλιάδες χρόνια διαβάζω αυτό το βιβλίο..Το έχω μάθει σχεδόν απ έξω..μα δεν το κατάλαβα ποτέ..
Δεν κατάλαβα ότι για να τσεκαριστούν οι σπουδαιότερες στιγμές  της ζωής σου..πρέπει να τις κάνεις γνωστές και σε άλλους .. για να στις χαλάσουν..
Για να πάρεις το μάθημα και να γίνεις λίγο πιο σοφός..

Σταμάτησε από τότε να μιλάει....
Έγινε ένας μυστικοπαθής κρυψίνους
Ένας μαλάκας δηλαδή...που άρχισε να πιστεύει στο κισμέτ..
... για να μην αναγκαστει - είπε - να κρύψει  τα φτερά του στο πατάρι..




2 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Απίθανη αφήγηση. Δεν ξέρω σε τι αναφέρεσαι αλλά μου άρεσε πολύ!
Να που όταν θες είσαι δεινή συγγραφέας.
Την πιο γλυκιά καλημέρα!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλέ μου Στρατή

Τους μόνους που θα μπορούσα προσφωνήσω ( ?! ) με τα επίθετα του τίτλου
σε δημόσιο χώρο.. είναι αυστηρά δύο (2) ..οι πολιτικοί και η αφεντιά μου..
Στο κείμενο δεν ασχολούμαι με πολιτικούς ..

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..

Την Καλημέρα μου!!